woensdag 15 januari 2014

Dipje

Ik zit een beetje in een dipje.

Gister heb ik een brief gekregen van het UWV. Ik heb nog tot 5 april recht op een uitkering en daarna is het afgelopen. Als ik dan nog geen werk heb gevonden betekent het dat we het voorlopig van 1 salaris moeten gaan doen. Dat wist ik wel, maar nu ik het zwart op wit concreet voor me zie schik ik er desondanks toch wel van.

Toen mijn contract werd beëindigd hebben we al flink gesneden in verschillende kostenposten. Zo zijn we overgestapt naar een andere energieleverancier en hebben we onze verzekeringen nog eens kritisch onder de loep genomen. Ik zou niet weten waar we nu nog moeten gaan snijden.

Ik besef me nu dat ik al die tijd mijn kop in het zand heb gestoken. Een nieuwe kachel, €2500 aflossen op de hypotheek… What was I thinking?! Volgens mij hebben mijn hersens gewoon niet goed gewerkt tijdens de zwangerschap; ik heb me nooit een seconde druk gemaakt of alles wel goed zou komen eigenlijk. Pas nu dringt het allemaal door. Ik heb geen baan meer en straks misschien ook helemaal geen inkomsten meer. Besparen en consuminderen is straks geen hobby meer, maar een noodzaak. En we zijn nu ook nog eens met zijn drietjes ipv met twee!

En dan nog het huis wat we hebben gekocht. Het is een fijn huis, maar er moet nog zoveel aan gebeuren!! De badkamer is echt een regelrechte ramp; de tegels en het bad zijn geverfd en dat bladdert dus enorm af. Het ziet er enorm nasty uit en ik heb inmiddels gewoon een hekel aan onze badkamer gekregen hierdoor. Maarja, willen we daar ons spaargeld voor aanspreken, of wat heeft de toekomst nog meer in petto? Wat we nu van de spaarrekening afhalen krijgen we nooit meer terug gespaard helaas. Ik ben dat gewoon niet gewend om zo te moeten denken; tot nu toe konden we altijd wel een manier vinden om de dingen die we wilden doen tóch te doen.

Kortom: ik moet even heel erg wennen aan alle ontwikkelingen. Het komt allemaal vast wel goed, maar op het moment zie ik het eventjes niet hoe.

14 opmerkingen:

  1. Tijdens je zwangerschap wil je daar ook niet te veel aan denken denk ik. Het loopt zoals het loopt.
    Dat van die badkamer enzo herken ik wel. Wij kochten meer dan vijf jaar geleden ook een oud huis en ach: we gingen het wel oplappen en elke keer dat we iets gespaard hadden ging ons geld ernaar toe. Tot we ons afvragen. Willen we dit de komende tien jaar zo blijven doen of willen we ook een beetje gewoon leven?? leven dus... Ons huidige huis staat te koop en we verhuizen naar kleiner , maar min of meer afgewerkt en naar onze zin.

    Verder: kop op . Het komt wel goed !! Houd moed.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik denk dat het wel goed is om realistisch te zijn en niet teveel te dromen. Ook al is het een stukje minder leuk. Ik hoop dat je door je dipje heen komt.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Proberen met de dag te leven en genieten van je kindje. Wat je niet hebt kun je niet uitgeven maar er komt ook wel weer een andere tijd. Het is alleen schrikken als je zoiets ineens zwart op wit ziet. Er zitten veel mensen in deze situatie nu en jullie zijn goed bezig en steken de kop niet in het zand. Het komt goed.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. pfff 2500euro voor huislenig ja da is wel heel veel he en dan is u huis nog niet eens in orde,ik zou ook niet gerust zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Richt je op de zaken die belangrijk zijn. Ik zou de badkamer gewoon even laten zitten. En straks kan je langzamerhand de spullen bijelkaar zoeken om deze te renoveren. Je kunt douchen en dat is het belangrijkste.
    Er komt wel weer een andere tijd. Juist met een kleintje ga je weer heel anders geld uitgeven. Zaken die nu nog belangrijk lijken zijn dat straks niet meer.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik kan me voorstellen dat je schrikt als je het zo zwart op wit op papier zit. Aan de andere kant, kop op. Het is nog geen 5 april dus misschien vind je voor die tijd nog een baan. Zo niet dan red je het voorlopig echt wel op één salaris.De badkamer zou ik even laten zoals die is ondanks dat een enorme doorn in het oog is. Zoals Spaarmoeder al zie: je kan douchen en dat is het belangrijkste.
    Geniet van je twee mannen en het komt echt wel goed.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hormonen doen rare dingen met je. Had zelf ook allerlei impuls ideeën. Kocht een start set wasbare luiers voor heel veel geld en ik heb ze misschien 1x gebruikt. Ik vond het helemaal niks. Nee ik gebruik wel wegwerpluiers. Ik heb ze een aantal weken geleden verkocht. Ik stelde het elke keer uit, maar diep in mijn hart wist ik dat ik ze niet meer uit de kast zou trekken. Verkopen die handel. ;)

    Hopelijk vind je nog werk voor 5 april, maar aan de andere kant gaf je aan graag thuisblijfmoeder te zijn. Dan zou je ook gaan rondkomen van 1 salaris. Je krijgt ook (meer) toeslagen als je niet werkt. Misschien lukt het dan allemaal wel.

    Douche lekker laten voor wat het is. Alleen jij en Sander komen er. Niemand die het ziet. Als je maar kan douchen.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Och ja, je druk maken dat het misschien niet de meest verstandige beslissing was een lening aan te gaan om twee inkomens, of voor een huis waaraan nog veel moest worden gedaan heeft geen zin he...

    Als ik de tijd terug kon draaien, had ik dit huis ook nooit gekocht. Maar goed, je zit er nu eenmaal.... En verder, gewoon korter douchen, kost minder geld en des te korter sta je in die lelijke badkamer ;) Kop op hoor. Komt goed!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Komt best goed! Houden jullie ook al een mooie spreadsheet bij met uitgaven? :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ach, eigenlijk is het toch ook fijn dat je je geen zorgen maakte tijdens de zwangerschap en daarna. Anders had je er misschien toch minder van genoten. En die uitgaven kun je toch niet meer terug draaien. Dus kop op, het komt vast goed, met of zonder baan. Misschien moet je het nu toch zoeken in de kleinere besparingen, die je nu nog misschien als offer ziet ( lekker chocolademelk thuis drinken ipv in een restaurantje?). Denk aan je kleine ventje waar je graag bij wil zijn. En ach, die badkamer..... Wij kijken al jaren aan tegen lekkagevlekken in het plafond van de woonkamer, ook nog geen geld en moed om het goed aan te pakken. Ik zie het al niet eens meer. Komt goed!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Wij hebben 3 jaar met onze badkamer gedaan, wat toch "echt niet meer kon". Een stortbak die overliep, een roestend bad, een veel te oude geiser (niet heel veilig, maar door goede luchtstroom nog te doen) en de wasmachine moest met een verlengsnoer draaien via de logeerkamer. Ach, het ging allemaal best! We kijken er nu met weemoed op terug! En dat was de "prijs" die we betaalden voor het huis waar we graag woonden. Geniet van je kindje en laat zoiets als een badkamer niet je leven beheersen.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Belangrijker, denk ik, is eerlijk zijn tegen jezelf. Wil je nu wel gaan werken? En zo nee, accepteer je dan dat de tijd van overvloed voorbij is? Ik heb ook mijn ww uitgezeten, en nu ruim een half jaar zonder inkomen. Ik ben alleenstaand moeder, dus ik zal ergens weer aan het werk moeten, maar nu red ik het, alleen zonder luxe, en zonder de fijne spaarbedragen die ik altijd opzij kon zetten. En dat is wel eens lastig, want ik wil lekker thuis zijn maar ook de centjes en dat kan nu eenmaal niet. Dat accepteren kost even tijd. Succes met je keuzes. Julia

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ga nu alleen van zijn inkomen leven, dan ben je vast gewend. En gebruik jouw inkomen nu om die badkamer een opfrisbeurt te geven. Tweedehands frisse badkuip en restpartij tegeltjes doet wonderen. En dat kun je makkelijk zelf met wat speurwerk en youtube tutorials. Ik heb onze badkamer betegeld toen ik 36 weken zwanger was (ernstige nesteldrang haha) in een goeie week tijd. N je kunt het altijd erafhalen en opnieuw zetten, toch?

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Ik denk dat het een goede tip is zoals genoemd om nu alvast van het inkomen van Sander te gaan leven (+ wat er meer aan toeslagen etc komt). Immers jij werkte vast full time voor je ww periode en ook al krijg je minder ww dan loon er valt een substantieel deel van jullie inkomen weg. Dan kun je bekijken of dit mogelijk is. Dan volgt nog de vraag wat je wilt en hoe Sander daar in staat. Wil je blijven werken. Dat je al zwanger wilde worden toen je nog geen zicht had op een vast contract kan onbewust betekenen dat je liever thuis wilt blijven. Als blijkt dat het kan brengt die keuze mogelijkheid wellicht rust. Kan het niet dan heb je nog een paar maanden voor een eindsprint om een baan te vinden. Ik herken veel van jou verhaal in dat van mijn zus. Zij kwam onder de streek ongeveer EUR 600 te kort en dat kreeg ze niet bezuinigd, ze hield een tekort van meer dan EUR 250,00 pm met super zuinig leven. Ja ze hadden het huis deels op twee inkomens gekocht maar in de Randstad is dat voor velen geen keus. Zij werkt nu via het uitzendbureau hier en daar. Dat kan omdat haar schoonmoeder dichtbij woont en altijd kan en wil oppassen. Maar haar diepste wens is thuisblijven. Mijn zwager is daar dan weer geen voorstander van omdat zijn baan ook geen zekerheidje is.
    Piekeren heeft weinig zin maar is wel begrijpelijk.
    Ilse

    BeantwoordenVerwijderen

Alleen aardige, opbouwende, positieve reacties zullen worden geplaatst. Over niet geplaatste reacties wordt niet gecorrespondeerd ;)