vrijdag 10 oktober 2014

Commentaar op onze 'spaarzame' levensstijl

In mijn directe omgeving is er iemand die enorm veel en vaak commentaar heeft op onze levensstijl. Ze kan maar niet begrijpen dat wij onze prioriteiten op het gebied van geld anders hebben dan zij.

Een van de dingen die voor ons een lage prioriteit hebben is kleding. Kleding is voor mij vooral iets wat ik draag om warm te blijven en om mezelf te bedekken. Ik heb geen behoefte om via mijn kleding te laten zien hoe succesvol, mooi of geweldig ik ben. Voor mij is het belangrijk dat Sander me mooi vindt en dat Tobias me geweldig vindt... Wat de rest van de wereld van me vindt kan me niks schelen en met mensen die alleen maar naar kleding kijken om te bepalen of ze je een leuk mensen vinden heb ik liever niks mee te maken. (Ik loop er niet voor schobbedebonk bij hoor, maar ik draag vooral tijdloze basics en weinig wat dat jaar toevallig in de mode is)

Sander heeft ook weinig interesse in kleding, misschien nog wel minder dan ik. Voor Tobias maken we wel een uitzondering, het is gewoon leuk om hem leuke kleertjes aan te trekken en we zijn dol op die kakkerige opa-stijl voor hem. Maar er zijn ook dagen dat we hem wat minder dure kleertjes aantrekken en ook vaak tweedehands. Op die manier kunnen we ons dan weer permiteren om heel af en toe een uitspattinkje te doen, bijvoorbeeld voor zijn verjaardag een heel net stelletje te kopen.

Maargoed, iemand in onze omgeving begrijpt daar dus niks van. Die blijft maar commentaar leveren over onze kleding. Ze blijft maar pushen dat ik een nieuwe winterjas moet kopen, terwijl ik zelf nog hartstikke tevreden ben met de oude. Ze blijft maar doorzeuren over de winterjas van Tobias, omdat ze vindt dat hij niet mooi genoeg is en dat groen niet zijn kleur is. Nee, het moet een blauwe winterjas worden, maakt niet uit hoeveel het kost.

En meestal kan ik het wel mijn ene oor in laten gaan en het andere oor uit, maar de maat begint nu een beetje vol te raken. Zij kan niet in onze portemonnee kijken en zo wel, dan alsnog bepaalt ze niet waar wij wel of geen geld aan uitgeven. Ik begrijp bijvoorbeeld ook niet dat zij twee winterjassen gaat kopen 'voor de afwisseling', terwijl haar financiële situatie er totaal niet rooskleurig uitziet. Maar daar zeg ik dan ook niks van, want ik laat mensen graag in hun waarde en zo lang ze mij er niet mee benadeeld heb ik er geen last van.

Het maakt me zó boos op het moment! Het druist echt tegen alles in wat ik ben en waar ik voor sta. Ik heb zelf jarenlang het gezeik aan moeten horen dat ik het allemaal niet goed genoeg doe en nu begint ze het ook al over Tobias te zeggen. Ik ben echt witheet hierover. Als Tobias op zijn ouders blijkt te lijken en ook geen interesse in kleding heeft, zal hij dan ook jarenlang dat aan moeten horen?! Ik heb het gevoel dat ik hem hier tegen moet beschermen, maar de enige manier waarop dat momenteel kan is door deze persoon haar zin te geven en dat betekent weer dat ik mijn eigen principes moet verloochenen... Kortom: ik kan het eigenlijk nooit winnen :(

Ben ik nou zo onredelijk of is dit gewoon niet oke?!

25 opmerkingen:

  1. Hey Daantje, dankjewel voor je reactie op mijn blog! Wat vervelend dat ze zich met jou leven bemoeien. Het zal wel iemand in de familie kring zijn want anders had je het vast al opgelost door minder contact met die persoon te zoeken. Misschien zit ik er wel naast hoor. Misschien is het toch wel tijd om er over te gaan praten met die persoon maar dat is soms makkelijker gezegd dan gedaan. Ik deed ook alles om iedereen maar te pleasen maar nu gaan we voor onszelf. Sterkte meid. groetjes van Roosje

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Klopt, het is inderdaad iemand in de familie... Goed dat jullie voor jezelf gaan. Doen wij ook, maar soms kost het zoveel energie en lijkt het makkelijker om maar gewoon toe te geven.

      Verwijderen
  2. Denk toch dat je het gesprek aan moet gaan. Hou het bij jezelf en zeg dat het je pijn doet, als deze persoon zo over jou oordeelt op iets oppervlakkigs als kleding. Alsof je daardoor een slechte(re) moeder of partner zou zijn?!! Eenmaal gezegd kan het een enorme opluchting zijn en kan je dit onderwerp laten rusten en verder gaan met zaken die er voor jou wel toe doen. Sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Vroeger had ik daar ik last van. Ik kon me er dagenlang over opwinden. Op een gegeven moment hield ik daarmee op. Op een of andere manier merkte die ander dar en gaf de moed op. Ik reageerde nl niet meer. Probeer dat eens. Laten praten en dan net doen alsof er niets gezegd is. Nooit een antwoord op een vraag geven. Na drie pogingen zal het minder worden. Succes!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Knap zeg! Dat lijkt me echt enorm lastig. Maar ik zal het eens proberen :)

      Verwijderen
    2. Ik weet ook niet of ik dat zou kunnen. Ik heb wel eens iets geprobeerd in die richting, niet zo zeer niets zeggen maar gewoon overgaan op een ander onderwerp 'er overheen praten' als het ware. Dat gaf een behoorlijke uitbarsting, waarbij andere aanwezigen vonden dat ik dat aan mijn eigen gedrag te danken had (fijne bijval dus!). Blijkbaar wordt dit oeverloze commentaar allemaal met de beste bedoelingen gegeven en is het alleen maar voor je eigen bestwil.. Mij is toen wel duidelijk gemaakt dat 'beste bedoelingen' nooit ondankbaar mogen worden afgewezen of genegeerd. Dus ik zou wel even nadenken over de setting waarin je dit test.
      Als ik dit bij mij in de familiesfeer zou proberen zou dat vermoedelijk een hele scene opleveren, omdat iemand 'doodzwijgen' absoluut verboden is want dat is 'sociale uitsluiting' en dat is blijkbaar een 'doodzonde'. Ja, op het vlak van drama kunnen ze er iets van...

      Wat zou ik dan wel doen (hoewel ik niet zeg dat dit nou echt het meest verstandig of volwassen gedrag is)? Ik zou jij-bakken. Kinderachtig? Ja. Lucht het op? Bij mij wel! Valt het kwartje? Tja dat is afhankelijk van de fijngevoeligheid van de tegenpartij.
      Voorbeeldjes: groen is niet mooi het moet een blauw jas zijn? Reactie: 'Oh, hij lijkt er anders best tevreden mee, overigens ik zag je dochtertje net in die gele trui lopen, echt totaal mijn smaak niet en ik vind ook dat het haar een beetje flets maakt, zo jammer'. Of je winterjas is aan vervanging toe? Reactie: 'Ach, sommige mensen weten wat tijdloos en duurzaam is, zelf zou ik bijvoorbeeld nooit voor jouw jas gekozen hebben want die is mij niet duurzaam/tijdloos genoeg...nee, ik ben helemaal blij met deze en gelukkig kan die nog even mee.'
      Kan ook genoeg irritatie aan de andere kant opwekken om er het gesprek over aan te gaan. Kan je daarin meteen verwijzen naar welk gevoel jou dat elke keer geeft want met een beetje geluk heeft die persoon dat dan net ook zelf ervaren.

      Hoe dan ook succes en blijf bij jezelf want er zijn al zoveel anderen (vrij naar Loesje..)

      Groetjes Lily

      Verwijderen
  4. Toegeven zal ook niet prettig voelen. Op m'n'werk heb ik zelf nooit een jasje noch een stropdas gedragen. Was soms wel eens lastig. Achteraf merkte je toch dat dat het door menigeen ook wel gewaardeerd werd. "Jij was altijd zo jezelf". En daar gaat het om denk ik al gaat dat niet zonder moeite, Andersom als je jezelf forceert om je aan te passen voelt je jezelf waarschijnlijk ook voor gek staan.Niet doen zou ik zeggen en vooral niet in de verdediging schieten. Probeer het voor kennisgeving aan te nemen en herhalingen afkappen door op te merken dat betrokkene in herhalingen valt of zoiets.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Heel herkenbaar, ook in de familiekring. Oplossing was hier ook "ene oor in, andere oor uit", maar dat heeft jaren geduurd. Reageren op weer een tirade met Oh? Tja, zou kunnen, ja zit wat in, zal er eens over nadenken, mmmm mmmm, nog een koekje en mooi weer he...Je schrijft iemand dan ook echt af als volwaardige gesprekspartner. Maar rust geeft het wel. Uiteraard is een gesprek de eerste keus, maar dat maakte het hier alleen maar erger helaas.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Nou en, zo lang jij en Sander er niet bij lopen als zwervers met smerige en kapotte kleding moet je kunnen aantrekken wat je wilt. En als je niets om mode geeft, so be it. Ik draag ook wat lekker zit en hou me niet aan de mode. Ik koop wel alles nieuw en van goede kwaliteit zodat ik rustig een paar jaar kan doen met een wit of zwart t-shirt. En als het echt niet meer netjes is, dan verdwijnt het in de doos met werkkleding totdat het shirt echt totaal versleten is. Ik hou wel aanbiedingen in de gaten zodat ik ook nieuwe kleding met minimaal 20 % korting kan kopen.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. En wat als je die persoon laat merken dat je er zo boos om bent? Sommige mensen houden nl nooit hun snavel dicht en voor hen is het een tweede natuur om overal commentaar op te geven. Wat als je nu een keer heel duidelijk zegt dat je het zat bent?
    Heb ik ook gedaan met iemand uit mijn hele directe omgeving diie altijd heel erg ongerust was. Ik zat dagen in mijn hoofd ruzie te maken. En uiteindelijk heb ik het gezegd toen ze weer zat te kwekken of het het wel veilig was dat mijn kind daar en daar zonder toezicht ging spelen, dat ik dat zelf bepaal en ons kind stapsgewijs meer vrijheid geef en dat zij dat vertrouwen blijkbaar niet kan geven maar dat ze die angsten vooral voor zich moest houden.
    Ze schrok zich echt een ongeluk maar daarna was het zo goed als over....

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Als het iemand in de familiekring is die zo 'zeurt' zou ik gewoon melden dat als zij vindt dat Tobias een nieuwe jas nodig heeft, ze die dan ook zelf mag gaan aanschaffen omdat jij dik tevreden bent met wat hij nu heeft en hoe hij er nu uit ziet. Wil zij graag een andere 'verpakking' zien dan zit er niets anders op dan het zelf te sponsoren. Zo niet, dan ook niet zeuren!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Pfff, echt balen zeg, waar bemoeit ze zich mee....
    Maar tis lastig als het om familie gaat, dat begrijp ik wel.
    Toegeven en doen zoals zij zegt zou ik niet doen, volg jullie eigen gevoel. Het is toch van de gekke dat jij of je kind je anders gaan kleden dan je zelf zou willen?? Dan ben je niet meer jezelf en dat is toch niet de bedoeling lijkt me. Wat Martine zegt...gewoon duidelijk zeggen dat je het zat bent...dan worden ze misschien even boos maar dat is hun pakkie an. (zegt zij die ook niet altijd genoeg durft te zeggen :-) )

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Wat naar voor je. Heel moeilijk omdat het familie is.
    Ik denk dat je hier inhoudelijk niet uitkomt. Misschien kun je uitleggen hoe je je erover voelt. Ook al snapt ze je keuze niet, ze kan/mag er wel respect voor hebben. zoals jij ook haar keuzes respecteerd ook al ben je er niet mee eens. Heel veel sterkte met deze kwestie!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Met een brede glimlach: "Hee, wat leuk dat je zo betrokken bent hierbij. Toch denk ik er heel anders over."
    Pas ik zelf vaak toe. Negentig procent zwijgt verder. Tien procent (je echte vrienden) vraagt "O ja, hoe dan precies?" en dan kun je echt in gesprek gaan.
    Je kunt dit voor de lol leuk in huiselijke kring oefenen. Succes!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Dit is heel irritant. Ik denk dat je niet in termen van winnen of verliezen moet denken, want het is in principe geen (wed)strijd, toch! In jouw blog lees ik nergens dat je grenzen hebt gesteld, haar duidelijk hebt gemaakt dat je niet meer wilt dat ze over dit onderwerp opmerkingen maakt, duidelijk hebt gemaakt dat je dit onderwerp niet meer met haar wilt bespreken omdat jullie daar verschillend over denken en zij dat schijnbaar niet kan accepteren dat jij daar anders in staat. Misschien heb je het allang gedaan, dat kan natuurlijk, ik lees het alleen niet in jouw blog. Ik zou het pad in gaan van grenzen stellen, positief gedrag stimuleren, negatief gedrag negeren. Jij bepaalt zelf hoeveel ruimte iemand in jouw leven krijgt. Succes, want dit is niet het makkelijkst om te doen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het is wel eens ter sprake gekomen en dan gaat het daarna weer een hele poos goed, maar dan opeens komt het thema toch weer terug en omdat ik er dan weer niet op bedacht ben laat ik het weer over me heen komen.

      Maar ik heb een paar supergoede tips gekregen waar ik zeker wat mee ga doen :)

      Verwijderen
  13. Wel herkenbaar hoor, maar je kan iets zeggen in de trant vna kleding boeit me niet ik betaal liever mijn hypotheek af. Dat helpt bij ons meestal wel.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Ik heb dit ook jarenlang gepikt. En was vaker gewoon op van de zenuwen als ik wist dat zij er ook was. Moest ik weer aanhoren wat ik niet allemaal verkeerd deed en toen de kids er eenmaal waren over de kids. Ik heb dit geslikt tot 6 jaar geleden. Maar de 2-3 jaar ervoor waren al een heel hoog spanningsveld. Wij hebben afscheid van die persoon genomen uit ons huis en ons leven. In het begin deed het heel veel pijn, maar na een hele tijd, wat een opluchting. Ik heb mijn kinderen beschermd tegen haar en sta er nog steeds volledig achter.
    Ik wil niet zeggen dat jij dit moet doen, maar kies asjeblief wat jij wilt. Ga nooit en te nimmer overstag. Want het jasje is dan maar een begin. Als Tobias straks groter is willen ze alles bepalen.
    Veel succes en laat je niet gek maken of klein krijgen.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Het valt mij op dat je berichten vaak een negatieve lading hebben.. Dat lijkt mij erg vermoeiend voor jezelf. Door de negatieve inslag te kiezen geef je daarmee ook voorrang aan negatieve energie. Wat je aandacht geeft groeit. Dus kies voor de positieve aandacht en daarmee ook groei in positiviteit. Het is het leven van JOU/JE GEZIN en daar hebben anderen geen reet mee te maken. Laat de negativiteit niet de tijd en energie opslurpen die je beter aan jezelf/je gezin kunt stoppen. De tijd krijg je niet meer terug. Wellicht heb je iets aan 'omdenken' http://omdenken.nl/

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Net een heel antwoord getikt en woeps ....in cyberspace gebleven, korte samenvatting: waarom zo onzeker? Jullie maken je eigen keuzes en je loopt er niet bloot bij( daarvoor heb je je mooie nieuwe badkamer!) dus kies uit de vele tips en laat het verder langs je afglijden . Het leven is te mooi om over de kleur van een jasje te zeuren. Geniet!

    BeantwoordenVerwijderen
  17. ik leef compleet anders dan de meeste mensen in mijn omgeving ,dat houd in dat ik veel 2ehands koop ook qua kleding en daar kwam wel eens commentaar op, maar ik zei dan altijd dat ik kleding niet echt belangrijk vind en mijn geld liever aan voor mij belangrijkere zaken besteed. ik vind het belangrijk om te leven volgens mijn principes en zolang ik anderen daar niet mee benadeel zie ik niet in waarom ik mij moet verdedigen voor mijn keuzes.

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Je bent helemaal niet onredelijk, je hebt echt gewoon het recht om je eigen keuzes te maken. Het is jammer dat zulke mensen (ik ken ze ook) je daar bijna aan kunnen gaan laten twijfelen. Probeer je inderdaad niet tot hetzelfde niveau te laten verlagen, maar gewoon bij jezelf te blijven. En kap die ander gerust een keer bot af. Je hoeft niet eens een reden te geven, gewoon: wij doen het zo. Of: wij doen dat niet op die manier. Klaar. Punt. En blijven herhalen als diegene het niet wil horen. Lijkt heel kinderachtig, maar blijkbaar is dat de enige taal die verstaan wordt...

    BeantwoordenVerwijderen
  19. ... en elke keer dat je haar advies opvolgt, heeft zij het idee dat je blij bent met haar goede ideeën, dat ze je echt helpt met je zwakke punten. Geef je grenzen aan!

    Siebrie

    (voor mij zijn het geen zwakke punten, maar ik denk dat 'zij' het wel zo ziet)

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Mag ik even een harde tip geven, wijs ze er op hoe het jouw kwetst dat jij en jullie willen leven zoals JULLIE dat willen, en dat zij zich hier niet mee mag bemoeien.
    Ook vertellen hoe jij je er door voelt, krijg je hier door ruzie dan betekent dit dat ze niet in jullie leven hoort op dit moment, maar ik denk eerder dat ze niet door heeft dat ze dit zo doet.

    Blijf bij je eigen kunnen, blijf er bij om te leven zoals jij en jullie doen, ook hoe je Tobias op wilt voeden in elk opzicht.

    Jij bent zijn moeder en niet zij en al is het van mij part je (vul zelf maar in) dan nog bepaal JIJ hoe hij er bij loopt en heeft ze er moeite mee... er is een gat met een deur, daar is het gat van de deur.

    Zolang jij niet de teugels aantrekt en laat vieren zoals jij vind dat het moet, zullen mensen over je blijven lopen en hierdoor ook je band met Tobias op een verkeerd spoor (kunnen) zetten, denk daar maar aan als ze weer begint met bemoeien.

    Sterkte ermee, en leg je grenzen neer nu het nog kan, voor je geen leven meer hebt of erger niks meer te zeggen hebt over Tobias, het beheerst je leven en dat mag gewoon niet.

    enne even op de muis ook meteen terug te komen, een levende val met pindakaas met extra nootjes.. is een truc voor ratten en muizen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. niks meer te zeggen hebt over tobias....
      beetje overdreven ...

      Verwijderen

Alleen aardige, opbouwende, positieve reacties zullen worden geplaatst. Over niet geplaatste reacties wordt niet gecorrespondeerd ;)