zaterdag 11 april 2015

Mijn zoon is géén hondje!!

Wij krijgen regelmatig wat spulletjes en speelgoed doorgeschoven van onze buren met 3 jongetjes. Een paar weken geleden kregen we ook weer een pakketje, waar onder andere een tuigje in zat. Erg handig voor straks in Barcelona, want je moet er toch niet aan denken dat Tobias er daar opeens de spurt inzet en dat we hem niet meer terug kunnen vinden tussen de toeristenmassa!

Om te kijken of het iets is heb ik Tobias vorige week een keer in het tuigje gehesen. We waren nog geen 2 minuten aan het wandelen toen er een echtpaar langs kwam fietsen. Toen ze dachten dat ze buiten gehoorafstand waren zei de man tegen zijn vrouw "ze is haar hondje aan het uitlaten..." Pardon?! Tobias is dus géén hondje he?!? 

Ik ben de eerste om toe te geven dat een tuigje er een beetje raar uitziet. De vergelijking met een aangelijnde hond is al gauw gemaakt, maar is in mijn ogen niet terecht. Dat iets ergens op lijkt betekent niet direct dat het hetzelfde is.

We begrenzen een kind op zoveel verschillende manieren. Geen haan die er naar kraait als jij je kindje in een box zet; laat staan dat de box wordt vergeleken met een bench. Niemand die het raar vind als je een kindje in een kinderstoel vastgespt zodat hij aan tafel moet blijven zitten. Als de barbecue aangaat is er niemand die het raar vind als een kindje niet vrij mag rondlopen en in een campingbedje wordt gezet. Maar als ik beslis dat ik niet wil dat Tobias opeens de straat op kan rennen en hem daarom een tuigje aandoe, dan is dat opeens zielig en moet de vergelijking met een hondje worden gemaakt. 

Hoe zielig is een tuigje? Persoonlijk vind ik het totaal niet zielig. Want in tegenstelling tot een hond bepaalt Tobias de snelheid, het ritme en voor een groot gedeelte ook waar we heengaan. Tobias wordt niet meegesleurd als hij te lang ergens blijft staan. We gaan juist heel erg mee in zijn belevingswereld. Hij mag lopen, ontdekken en rondkijken waar hij maar wil, met een kleine begrenzing. Wat dat betreft is een buggy eigenlijk een grotere begrenzing, waarbij een kindje helemaal niet kan lopen. En dat wordt dan weer niet zielig gevonden... Dus waarom een tuigje dan wél??

Dus ja, ik hoop dat mensen eens wat beter gaan nadenken voordat ze domme opmerkingen maken over mensen die hun kindje in een tuigje laten lopen. 

40 opmerkingen:

  1. Aangezien het kleine leeftijdsverschil tussen ons eerste en tweede kindje, heb ik de oudste ook vaak zo'n riempje aangedaan als we gingen wandelen. 'Toen' kreeg ik al van die negatieve reacties en dat is al minstens 30 jaar geleden. Ik kan me dus voorstellen dat er nu zeker mensen zijn die negatief reageren. Ik vind het nog steeds een heel veilige oplossing om met een kleine pruts op wandel te gaan. Onze dochter wil niet dat ik voor de kleinkinderen zo'n tuigje aandoe maar als ik met hen ga wandelen, ben ik altijd. ongerust dat ze zich gaan lostrekken van de hand en onder een auto zullen terechtkomen. Ze zijn ook niet gewoon om van onze dochter en haar partner een hand te moeten geven als er gewandeld wordt. Ik heb dikwijls mijn hart vastgehouden toen ik hen, op het voetpad meters ver voor of meters ver achter onze dochter zag afkomen.... Sommige ouders letten volgens mij veel te weinig op de veiligheid van hun kinderen. Als een kind plots de straat overloopt en een ongeval veroorzaakt door roekeloos gedrag, draait de automobilist die in het ongeval betrokken is er dan nog eens voor op. Het roekeloos gedrag is niet te wijten aan het kind maar aan de ouders die ervoor moeten zorgen dat het kind de straat niet overloopt.
    In de eetstoel zet ik het kleinste kleinkind ook nog vast met een tuigje : niet nodig volgens dochter maar ik herinner me toch heel goed dat haar oudste bij hen thuis eens uit zijn stoel gevallen is omdat hij probeerde recht te staan op het eetbladje van zijn stoel.
    In de eetstoel een tuigje aandoen is geen marteling maar volgens mij een extra veiligheid zodat een kleintje er niet, op een onbewaakt ogenblik, uitstuikt. liesbet

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Gewoon doen hoor! Veiligheid voor alles. Wanneer ik met mijn kleinzoon ging wandelen, moest hij mij een handje geven! Bij mijn dochter wilde hij dit niet en daarom hoefde het ook niet. Het viel zelfs de buurvrouw van mijn dochter op! Gewoon een kwestie van gewenning.
    Yasr

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mensen hebben altijd wat te ouwerothoeren. Zo irritant.
    Je bent ze zo kwijt, die kleintjes. En vertellen in welk hotel jullie zitten doet ie vermoedelijk ook nog niet. Je hebt hartstikke gelijk! En veel plezier in Barcelona!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Alle drie de kinderen waren weglopers. Altijd heb ik hen met een tuigje meegenomen. dat was praktisch en gaf rust. ja de opmerkingen waren vaak niet mals.
    Maar ik vind het knap hoor dat je het doet. Gewoon doen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik heb niets tegen een kindje in de box, of een tuigje in de kinderstoel of een tuigje buiten. Gewoon doen wat je zelf wilt. Wij hadden voor zoontje (nu inmiddels zoon) een dingetje gekocht voor buiten en dat was een kleurige telefoondraad met daaraan twee zachte stukjes stof die om zijn en een van onze polsen kon. Ondanks de klittenband bleef het goed zitten. Wij deden dat om en gaven hem een handje. Hij bleef goed bij ons. Nooit commentaar op gehad. Dochter bleef altijd bij ons en die moest je eerder motiveren om ergens eens een kijkje te nemen dus voor haar was het niet nodig. Maar zoon was watervlug en ondernemend en dan hou je als ouder je hart regelmatig vast. Leuke lieve knul geworden hoor..
    Nic.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Er werd toch niet gezegd dat het zielig was, dat is je eigen interpretatie.
    Mijn ouders hadden een boot een kinderen zaten altijd tuigjes om, binnen ergens aan vastgezet en aan de wal aan een paaltje, boom of meerpen -soort tentharing maar dan voor boten dien in de grond ergens werd geslagen.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Als we op vakantie zijn en we zijn ergens waar ik vrees dat we ze kwijtraken, zet ik met een pen ons telefoonnummer op de hand of arm.

    Of een kaartje in hun jaszak met de tekst dat ze ons moeten bellen.
    Ik spreek in elk geval af ( maar daar is jullie zoon denk ik nog te jong voor) dat ze moeten blijven staan op de plek waar ze ons missen. Dat is voor ons makkelijker terugvinden, dan wanneer iedereen elkaar gaat zoeken.

    In een pretpark of iets dergelijks spreken we een bepaald punt af.

    Gelukkig is alles tot nog toe overbodig gebleken

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik geef mijn dochter sinds kort een fluitje mee. Als ze me kwijt is dan blaast ze daarop.
      Dit is vooral handig als we naar een bos gaan (en dat is de bestemming van de meeste van onze uitjes)

      Verwijderen
    2. ik heb van die plakplaatje-tattoo's met ons telefoonnummer voor als we in een pretpark oid zijn, die plak ik dan op de arm. fluitje is een goed idee! die ga ik zeker een paar halen :)

      Verwijderen
  9. Ik vind dat je groot gelijk heb, deed ik zelf ook vroeger. Hier in de buurt is eens een tragisch ongeluk gebeurt met een kindje dat opeens een winkel uit rende. Het zijn nog maar erg kleine mensjes. Gebruik het tuigje maar hoor, ik vind je een zorgzame en oplettende moeder.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ik moet eerlijk toegeven dat ik een tuigje raar vind. Door jouw blogje te lezen besef ik dat er inderdaad geen verschil is, maar gevoelsmatig blijf ik het raar vinden. Het is echter niet omdat anderen het raar vinden dat jij het niet moet gebruiken. We hebben allemaal andere gewoontes en gewoontes veranderen doorheen de tijd. Wie weet, tegen dat ik een kleinkind heb, loop ik ook met zo'n tuigje rond.

    Groetjes

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Die mensen zullen het wel grappig hebben gevonden, ik verwacht dat de opmerking meer als grap bedoeld was. Zo niet, dan zijn ze niet wijs. Ik heb het bij mijn kinderen nooit nodig gehad, ze waren en zijn heel voorzichtig van zichzelf. Of ik was zo streng dat ze niet durfden weg te lopen, haha. Maar anders had ik ook een tuigje gebruikt, zeker weten. Soms zie ik mensen in het winkelcentrum lopen met een kind ver achter zich, en dan loopt dat kind ineens de andere kant op. Doodeng vind ik dat, dan ben ik al in staat om naar dat kind toe te rennen. En vervolgens die ouders eens flink wakker te schudden, maar dat durf ik dan weer nooit ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Eerlijk gezegd als ik het zie, kijk ik altijd de andere kant op. In Engeland waar ik gewoond heb, zie je het vaker dan hier. Vaak waren het ouders die al wat ouder waren, ik vind het nogal een vijftiger-jaren oplossing. Ik gebruikte zelf de buggy in drukke gebieden en op een wat rustigere plek toch aan het handje of even constant achterna lopen voor wat meer beweging voor de kleine. Een grote stad is natuurlijk geen ideale vakantiebestemming voor een klein kind. In Barcelona zullen de reactie's misschien wel meevallen.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Wellicht was t humoristisch bedoeld? Persoonlijk vind ik een tuigje geen optie. Ik wacht met het bezoeken van grote steden tot ze kunnen luisteren. Verder lopen ze aan de hand, of los waar t kan. Wij lopen elke dag meerdere keren. T luisteren gaat dan opeens een keer goed.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Ik moet toegeven dat het er wel een beetje lachwekkend uitziet zo'n tuigje, vooral als je maar één kindje bij je hebt.
    Ik heb er zelf trouwens in het verleden wel eens gebruik van gemaakt met oppassen/wandelen met een een baby in de kinderwagen en een ondernemende dreumes van anderhalf die zelf wilde lopen. Maar dat was niet echt een tuigje, maar een bandje om haar pols van met daaraan een touwtje. Dat ziet er al heel anders uit vind ik zelf.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. commentaar hou je toch ;) zeker als je kinderen hebt.. ;) dat weet je ondertussen wel volgens mij :p lekker niets van aantrekken! zelf bewust zijn van wat je doet en waarom! dan zit je altijd goed toch ;) buggy was met dochter altijd in/uit/in/uit, gillen krijsen, niet willen lopen, niet heen willen waar wij heen willen, achteraf omdat alles te druk is.. dus winkelen bijv doen we niet met haar erbij (online of zonder haar) zoontje boeit dat weer totaal niet, heb je geen last van. elk kind is anders.. en je wil idd niet dat je kind wegloopt/kwijt raakt..! hoe je daarvoor zorgt (handje geven, buggy, ergonomische drager of een tuigje) zou niet uit moeten maken! doen wat bij jullie past!

    BeantwoordenVerwijderen
  16. commentaar hou je toch ;) zeker als je kinderen hebt.. ;) dat weet je ondertussen wel volgens mij :p lekker niets van aantrekken! zelf bewust zijn van wat je doet en waarom! dan zit je altijd goed toch ;) buggy was met dochter altijd in/uit/in/uit, gillen krijsen, niet willen lopen, niet heen willen waar wij heen willen, achteraf omdat alles te druk is.. dus winkelen bijv doen we niet met haar erbij (online of zonder haar) zoontje boeit dat weer totaal niet, heb je geen last van. elk kind is anders.. en je wil idd niet dat je kind wegloopt/kwijt raakt..! hoe je daarvoor zorgt (handje geven, buggy, ergonomische drager of een tuigje) zou niet uit moeten maken! doen wat bij jullie past!

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Heeft Tobias er last van? Zo ja, dan probeer een andere oplossing. Zo niet, gewoon gebruiken. Hij loopt niet de hele dag met het tuigje om neem ik aan. Dit is gewoon voor de tijd dat Tobias wil lopen en iet in de buggy wil zitten.

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Doe waar jij je zelf het lekkerst bij voelt! Ik ben zelf geen voorstander van een tuigje, maar ieder doet dat waar hij/zij zich fijn bij voelt. Ik denk zelf dat ,als je met z'n tweeën bent al helemaal, best zo goed kan opletten dat Tobias niet zomaar verdwijnt. Maar als het rust geeft... laat die rust niet verdwijnen door wat een ander zegt.

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Daantje, jij kent jouw kind het beste. Jij kiest voor de veiligheid van jouw kind. Dat maakt jou een goede moeder.
    Ben jij maar zuinig op je kereltje en trek je vooral niets aan van onaardige opmerkingen.
    Marion.

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Sowieso is het raar dat mensen commentaar menen te moeten hebben op hoe jij je kind opvoedt. Zo lang je dat kind niet verwaarloost of mishandelt tenminste...

    Ik heb zo'n tuigje nooit nodig gehad: mini wist haarfijn wanneer ze bij me moest blijven. Ik dacht altijd dat dat toch een soort instinct is tussen kinderen en ouders, maar misschien heb ik gewoon geluk gehad.

    BeantwoordenVerwijderen
  21. hier ook geen tuigje nodig, ze weten dat ze buiten altijd een handje vast moeten houden en ze gaan er ook nooit vandoor. dikke mazzel voor mij dus! maar als ze dat wel zouden doen zou ik ze gerust met tien kettingen aan de buggy vastketenen hoor, liever dan onder een auto! Misschien dat het bij nóg een kindje erbij nodig wordt.

    mijn schuintegenoverbuurjongetje zat vroeger altijd aan een touwtje aan een pin in de grond in de voortuin te spelen. ze hadden geen achtertuin en dan kon hij toch veilig in z'n eentje buitenspelen. de straat was in tweestrijd hierover, sommigen vonden het zielig, anderen vonden het veilig. hij leeft iig nog steeds en heeft er ogenschijnlijk niets aan overgehouden ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Je hebt gelijk hoor. Ik heb ook zo'n tuigje en het is reuze makkelijk!

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Lees je blog met plezier, maar merk wel dat je wel snel geirriteerd raakt door losse opmerkingen van anderen.
    Misschien iets meer relaxen...;-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. hihi, maar ik was helemaal niet geïrriteerd :P Ik vond het gewoon een heel aparte opmerking en dacht: dat is een leuk onderwerp voor een blogje :D Aangezien er nog nooit iemand over heeft geschreven vond ik het juist een leuk onderwerp om mijn mening eens over te verkondigen ;)

      Verwijderen
    2. Ons Kleintje :)13 april 2015 om 13:49

      haha dat was precies mijn idee, ik ken jou via een forum.. Relaaaaaaaaaax Daantje. Het was maar een grapje, ik zou zelf ook wel zo`n grapje kunnen hebben gemaakt. Bij onze twins had ik ook een tuigje, 2 zelfs, moet je een bedenken hoe dat eruit heeft gezien, ene kind de ene kant op en andere kind de andere kant op...

      Verwijderen
  24. Ik heb niet zo'n tuigje maar als ik inderdaad net als jullie zo op vakantie zouden gaan had ik er zeker een gebruikt. Vooral je zo'n dochter hebt als die van mij; In-uit-in-uit. Als ik nu de stad in ga doe ik dat doordeweeks 's ochtends vroeg. Dan is het nog rustig en kan ze idd los lopen. Ze is nu bijna 3 maar ik ben wel van plan om zo'n polsband gevalletje te kopen. Je bent haar anders zo kwijt als we met zijn alleen naar een pretpark gaan. En ja, daar gaan wij dit jaar heen. Hebben een jaarkaart van de muis in A.peldoorn en een zoon van bijna 7. Vorige jaren namen we haar niet mee en ook geen jaarkaart maar nu met zijn allen is dit voordeliger. En daar ben ik haar zo kwijt. Want je kunt wel beide opletten maar dan is er mss wel iemand/iets wat je afleidt en dan is het jij zou opletten, nee jij. Dat gehannes. In de meeste gevallen ben ik de oplettende maar ook ik kan afgeleid worden en dan is zo'n "touwtje" of tuigje ideaal. Dus gewoon doen en niks aantrekken van die andere mensen. Geniet van Barcelona

    groetjes
    Janneke

    BeantwoordenVerwijderen
  25. Mijn dochter van 3 weigerde om een handje te geven , dus had ze ook zo'n tuigje. Kind blij, ik blij. Als mensen commentaar hadden dat het zielig was, zei ik altijd, dat onder de auto komen veel zieliger was.

    BeantwoordenVerwijderen
  26. Bestaan die dingen ook voor volwassen kerels? Dan wil ik er één!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. De BBC had jaren terug een training voor echtgenoten gebaseerd op trainingen voor honden. Kwam net zoveel commentaar op - vooral van mannen - als op het tuigje.

      Als het werkt en je doet het kind/man er geen kwaad mee..doen!

      Verwijderen
    2. Ons Kleintje :)13 april 2015 om 13:52

      check dit dan Pennie http://www.zie.nl/video/opmerkelijk/Drieborstige-vrouw-laat-aangelijnde-mannen-uit/k2dzzlzfatqb

      Verwijderen
  27. Ik heb 2 kinderen die buiten extreem goed luisteren, dus nodig was het hier niet. Maar ik snap echt dat het handig is.
    Als ik dochter draag in een doek, hoor ik nog wel eens: kan ze niet lopen?/wat zielig, zo vastgebonden.
    Terwijl ze er heel erg zen en gezellig van wordt, niet zo tegen billen aankijken

    BeantwoordenVerwijderen
  28. Ik vind het ook een gekke opmerking :), en een tuigje is niet perse zielig. Wel als ie er altijd aan zou moeten zitten, dat zou ik dan weer mishandeling vinden ;).

    In een rustige omgeving zou ik het niet doen, maar om het uit te proberen voor Barcelona: super! Je kan er beter hier achter komen of het werkt dan dat je er daar achter komt dat het niet werkt...

    Ik zou zelf veel van een buggy gebruik maken in een stad en inderdaad: overal telefoonnummers op zn lijf achterlaten :)... Er zijn van die handige polsbandjes, maar dan ook even iets erop dat ie op vakantie is en Nederlands spreekt ofzo.

    Veel plezier alvast!

    BeantwoordenVerwijderen
  29. Ook ik heb mijn jongste in een tuigje gehesen. Zeker op de camping of bij de boer. Dan kon ik constant achter hem aan lopen. Dus tuigje aan en een lijn van 10 meter, vastgemaakt aan een haak in de grond of boom. kon ik tenminste even rustig koffie drinken of koken zonder dat mijn kind wegliep of in een sloot belande. Een bak met blokken of ander speelgoed erbij dan was hij even bezig.

    En straks in een drukke onbekende stad. Lekker doen. Veiligheid gaat voor alles. Je merkt vanzelf of het tuigje wel of niet nodig is.

    BeantwoordenVerwijderen
  30. Leuk, dit onderwerp. Ik was erg benieuwd naar de reacties!
    Dochterlief is nu 2,5 en wil (tijdelijk hoop ik) geen handje geven. Dan smijt ze zich op de grond, of gaat gillen. Zoonlief deed dit nooit. Ik heb nu standaard een riempje in mijn jaszak. Uiteinde om mijn pols, uiteinde om haar pols, ideaal. Ze heeft het idee dat ze "los" loopt en loopt nu keurig mee.
    Dus ik snap je helemaal met je tuigje!

    BeantwoordenVerwijderen
  31. Ik gebruikte het ook bij mijn dochter, en het was écht nodig. Ze heeft er geen trauma aan overgehouden ;-) ... vaak lachten we er nu nog mee (ze is 12 inmiddels) Trek je maar niets aan van die opmerkingen!

    BeantwoordenVerwijderen
  32. Ik vind een tuigje prima. WIJ hebben ze ook gebruikt en ook wel met het nodige commentaar van anderen. We hadden voor de jongens een rugzakje van little life. Is een gewoon rugzakje, maar er zit een soort riempje bij dat je in drukke of gevaarlijke plaatsen kunt gebruiken. Er zit trouwens ook een kekke capuchon is (wij hadden de schildpad en de haai, hilarisch). Ik heb die met de schildpad grloof ik nog. Als je wil kun je die overnemen (mail dan even naar calimero underscore mel apenstaart yahoo punt com). Ttouwens: met een tuigje of zo'n rugzakje heeft een kindje veel meer bewegingsvrijheid dan aan de hand..... Groet melanie

    BeantwoordenVerwijderen
  33. Heel eerlijk vond ik het er altijd zo belachelijk uitzien.
    Ik verklaarde die mensen voor gek.
    Totdat ik zelf kinderen kreeg. Ineens begreep ik het helemaal en kan me voorstellen dat je een tuigje gebruikt.
    Ach zo zijn er heel veel dingen waar ik vreemd van op keek voor ik zelf kinderen had.die nu een gewoonte voor me zijn

    BeantwoordenVerwijderen

Alleen aardige, opbouwende, positieve reacties zullen worden geplaatst. Over niet geplaatste reacties wordt niet gecorrespondeerd ;)