Gister ben ik voor het eerst in mijn leven bij de Action geweest! Ik was al eerder bij vergelijkbare winkels geweest zoals de Euroland en Big Bazar, maar de Action dus nog nooit. Ik dacht eerlijk gezegd ook dat het niet nodig was, want bij Euroland en Big Bazar slaag ik nooit ergens voor. Ik vind het daar toch vooral heel veel rommel en spulletjes die je niet echt nodig hebt.
Toch moet ik zeggen na het bezoekje aan de Action dat ik me hier aardig in heb vergist! Ik vind de Action niet te vergelijken met de twee bovengenoemde winkels! Ben hier prima geslaagd voor álle Sinterklaas-cadeautjes die ik nog moest hebben. Ook heb ik een leuke badjas voor 'Bob' gekocht, waarmee hij verkleed is als lieveheersbeestje.
Om de een of andere reden heb ik wat met kleding in de vorm van dierenpakjes. Hopelijk neemt 'Bob' het me later niet kwalijk dat ik hem heb laten rondlopen (nouja, lopen.... jullie begrijpen me wel ;) ) in koeienpakjes, berenpakjes en nu dus zelfs als een lieveheersbeestje! Ik ben denk ik gewoon een beetje raar ofzo ;)
Verder straks weer even naar de verloskundige. Ben benieuwd of die nog iets boeiends te melden heeft. Heb de laatste week opeens toch wel veel last gekregen van kleine klachtjes. Dingen die tot een week geleden nog prima gingen en waar ik nu opeens de grootste moeite mee heb, zoals het aantrekken van mijn schoenen en het omdraaien in bed.... Het lijkt haast wel of die kleine in een week nog ruim een kilo is gegroeid ofzo! Ik zal het vandaag wel horen en ik hoop stiekem ook dat ze even gaat kijken of er al wat gebeurt daar beneden, want ik heb regelmatig steken en krampjes en begin nu al ongeduldig te worden.
Ben daarin trouwens niet de enige; mijn zusje is nog 10 keer zo erg als ik! Als het aan haar lag zou ik de hele dag ananas eten en rondspringen, zodat zij haar neefje kan vasthouden straks.... Maar ik hou het (voorlopig) even bij frambozenbladthee en probeer verder toch nog een beetje geduldig te blijven ;)
Vanaf welk moment werden jullie ongeduldig voor de bevalling? En hebben jullie actie ondernomen om het proces te 'versnellen' (en hielp dat?)
hmm bij 3 van de 4 ben ik te vroeg bevallen 37/38/38 weken....een werd pas met 42 weken geboren, geloofde toen werkelijk (echt!!) niet meer dat dat kind ooit nog geboren zou worden :-), maar dat is uiteindelijk toch gebeurd :-)...
BeantwoordenVerwijderenDeed er niks aan hoor het komt als het komt , ik ben vrij relaxed wat dat betreft.
Bij de eerste begon ik inderdaad zo rond de 39 weken onrustig te worden. Ik kon lang wachten wat ondanks alle rommelingen gebeurde er niets en ben ik bij 41+5 weken ingeleid ivm met mijn bloeddruk die de laatste dagen opliep. Bij nummer 2 had ik geen onrust en maar goed ook wat ook nu zou ik ingeleid moeten worden bij 41+6 ware het niet dat ik de nacht van te voren na strippen eindelijk zelf begon. Bij nummer 3 had ik helemaal geen verwachting meer en ook nu inleiding bij 41+5. Volgens de verloskundige hadden ze het te goed bij mij. Toch heb ik het nooit als vervelend ervaren ik ging er gewoon vanuit dat ze er voor de 43 weken wel uit zouden zijn en heb me dus ook nooit echt op de uitgetelde datum vast gepind. Daarbij werkte ik op de verloskamers en zag ik zoveel bevallingen die goed gingen maar ook bevallingen waar iets bij aan de hand was, dat ik me voor had genomen nooit te zeuren over de zwangerschap en de bevalling. Een gezond kind was mijn prioriteit wat maakte die ene week dan uit en genoot ik extra van de schopjes en hikjes. Wel waren mijn bevallingen zo gepiept binnen een paar uur waren ze er daar had ik wel wel veel aan mijn ervaringen op de verloskamer. Weeën opvangen was geen probleem als je jarenlang elke dag meepupft met andere mensen voor mij was het gewoon routine ook al voelde dit keer ik de pijn en niet iemand anders. Het proces versnellen heb ik natuurlijk ook geprobeerd niet vanwege mijn ongeduld maar meer vanwege het feit dat hoe later in de zwangerschap je komt hoe meer risico's er zijn. Maar geloof mij alle bakerpraatjes hebben bij mij niets geholpen. Wel was ik nieuwsgierig naar de baby want ondanks dat ik alle mogelijkheden tot beschikking had wist ik alle keren het geslacht niet. Hoe vaak de assistenten niet aan mij vroegen zal ik eens en keer een echo maken om te kijken wat het is, was dit iets wat ik niet wilde weten. Dat blijft voor mij elke keer toch het spannendste wat is het geworden? Dit vind ik nog steeds, heel vaak ben ik bij een bevalling degene die niet weet wat het word terwijl het bij de ouders wel bekend is. Ik houd gewoon van de verassing om te kijken als de baby er uit is en het goed doet wat het geworden is.
BeantwoordenVerwijderenMoeder van drie
Bij de eerste pas met 40 weken, bij de tweede met 38 weken, omdat het toen het meest praktisch was (om allerlei redenen) zo snel mogelijk te bevallen en met de derde was ik er zo klaar mee en had ik zulke vervelende kwaaltjes dat het wachten tot de 37 weken ik al zat was, maar helaas moest ik toen nog wat langer wachten.
BeantwoordenVerwijderenIk heb trouwens helemaal niets gedaan om het proces te versnellen, alleen heel hard gehoopt :-)
VerwijderenWat gaat het hard zeg! Leuk dat je zo goed geslaagd bent en dat de zwangerschap tot nu toe toch positief verloopt!
BeantwoordenVerwijderenNummer 1 werd met 41+1 na 36 uur weeen met een keizersnede gehaald. Twee ananassen gegeten, veel gelopen en gefietst. Helaas hielp het niet.
BeantwoordenVerwijderenBij de 2e wilde ik graag uiterlijk met 41 weken bevallen zijn (bij de 2e was ik 2 weken voor de verjaardag van oudste uitgerekend en wilde op haar verjaardag er een beetje fris en fruitig bij zitten) en die kwam spontaan met 40 weken. Of nou ja, spontaan. Gyn had (hardhandig!) gekeken of ik inleidbaar was. Ik vermoed dat ze me stiekem gestript heeft. Afspraak gemaakt om met 41 weken precies in te leiden en nog dezelfde avond had ik hem in mijn armen na een bevalling van 4 1/2 gerekend vanaf de eerste wee. Ook bij de 2e geprobeerd hem eruit te 'pesten', maar het is zo fijn bij mij dat mijn kinderen zich daar niets van aan trekken.
Het is gewoon een kwestie van geduld denk ik.
Irene
bij dochter braken met 36+6 mijn vliezen (midden op zuidplein in rotterdam...) dus snel naar hius en wachten en wachten en wachten.. niets.. dag erna ctg, prima dus wachten tot maandag om ingeleid te worden.... dan duurt wachten heel erg lang... (iik kreeg dus geen weeen..). bij 2e had ik rond die tijd dus ook wel wat actie verwacht maar niets. met 39 weken gestript omdat ik rond 40 weken ingeleid zou worden (ivm zware bevalling van 1e) daardoor 4cm ontsluiting maar verder nog niets.. met 40+4 melden in zh voor inleiden. vliezen werden voor gyn gebroken. infuus met weeenopwekkers is heel even aangeweest maar kon snel weer uit. 11.17 had ik zoontje al in mijn armen! (8.30werden vliezen gebroken) ging echt supersnel. vond sowieso t zwanger zijn van de 2e best zwaar door rondlopende peuter die niet meer smidags sliep ;) dus veel dingen waren al zwaarder. maar rond de 38 weken had ik wel zoiets van kom maar..
BeantwoordenVerwijderen41+6, en ik verveelde me vooral de blubber. Had energie genoeg, kon me nog prima redden met dat bultje. Zwom 4-5 km (ja km) per dag, het was warm en ik verveelde me en in het zwembad kon ik nog wat collega's spreken en hier en daar wat werk advies geven. voelde ik me toch nog nuttig.
BeantwoordenVerwijderenIk zou de dag van de bevalling gestript worden, maar daar is het niet van gekomen. En ook nu nog is kindlief de relaxedheid zelfe, doet dingen als het uitkomt en nodig is.
Helaas was mij de tijd niet gegund om ongeduldig te worden. Terwijl ik het gevoel had dat dochterlief nog wel een tijdje wilde blijven zitten en ik dat prima vond besloten de doktoren anders. Met precies 37 weken ben ik ingeleid, op een woensdagmorgen. Omdat er vrijdagmiddag om half 4 nog steeds geen schot in zat is er tot een keizersnede besloten en vrijdagavond om half 8 is ze gekomen. Ik heb geen moment de indruk gehad dat ananas, frambozenthee of iets dergelijks in mijn geval had geholpen...
BeantwoordenVerwijderenHier ook geen dingen ondernomen om het proces te versnellen... Eigenlijk niet echt de kans voor gehad. Ik moest ineens ingeleid worden door te hoge bloeddruk, wat toen nog een hele tijd geduurd heeft maar met die details zal ik maar niemand vervelen hier...
BeantwoordenVerwijderenSucces met wachten en hopelijk hebben jullie 'Bob' snel in jullie armen!
De eerste werd met 41 weken geboren, de 2e na 39 weken, heel verrassend omdat ik ervan uitging dat deze ook wel na 40 weken pas zou komen. De laatste met 40+3. Allemaal dus volgens 'het boekje'. Alleen alle drie heel snel. De eerste duurde totaal 4 uur, de 2e was er in 2,5 uur en de jongste in 2 uur en 15 minuten. Ik mag dus zeker niet klagen!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes, Immy
Onze oudste werd 5 dagen voor de uitgerekende bevallingsdatum geboren. De vliezen braken rond 22 u 's avonds en toen zijn we naar het ziekenhuis vertrokken. Rond 22.30 u begon ik weeën te krijgen en 2 uur en een half later konden we onze dochter al in onze armen nemen.
BeantwoordenVerwijderenDe bevalling van onze tweede verliep zo goed als identiek behalve dat zijn bevalling nog een half uurtje minder duurde of van onze oudste. Zijn bevalling duurde maar 2 uur.....
Enkele uren na beide bevallingen gingen we met de baby naar huis.Ik vond het best een vermoeiende tijd toen want alle bezoek kwam thuis en niet iedereen had het inzicht dat ik nog maar pas bevallen was en nog rust nodig had.Aangezien ze thuis op bezoek kwamen, was er ook geen bezoekuur en ons huis was op de duur gelijk een duiventil : iedereen kwam en ging wanneer het hem best uitkwam.
In elk geval heel veel succes met de bevalling : hopelijk laat de baby niet te lang meer op zich wachten en kunnen jullie binnenkort jullie wondertje in jullie armen nemen......
Dat is inderdaad wel iets om goed te regelen, want als je niet oppast komt iedereen wanneer het hen uitkomt, maar het is natuurlijk belangrijker dat ze komen als het jullie uitkomt :)
VerwijderenWij deden vaak: één bezoek per dagdeel, en max twee dagdelen per dag. Dus sowieso 's ochtends, 's middags of 's avonds geen bezoek.. Werkte prima!
Bij mij waren ze allemaal overtijd (1 dag, 8 dgn, 13 dgn, 11 dgn) De eerste 2 zijn ingeleid vanwege te hoge bloeddruk, de 3e spontaan, en de 4e een zetje gekregen met weeënopwekkende gel, deze was voor mij ook de meest fijne bevalling, eentje die ik met gemak nog es over zou willen doen, haha... Maar na deze 4 was ik er wel klaar mee. Gelukkig allemaal gezond en wel ter wereld en nu inmiddels tussen 9 en 16 jaar. Ik geniet ervan!
BeantwoordenVerwijderenMijn beide kinderen zijn eerder gehaald omdat om de een of andere reden mijn lichaam stopt met functioneren (lees;geen vruchtwater meer aan maken)
BeantwoordenVerwijderenBeide zijn opgewekt waarbij de oudste echt met turbo anders zagen ze het somber in.
Nou...dat wil je ook niet mee maken hoor!
De jongste was zó mini (4pond) dat die zelfs in volledige stuit naar buiten kon. Toen ik hoorde dat het een meisje was vergat ik even van blijdschap dat de rest er nu toch écht uit moest.
Maar alles is goed gekomen en genieten nu al 13 en 15 jaar van onze heerlijke (totaal niet lastige) puberkinderen!
Ha, vanaf dag 1 ongeduldig :).
BeantwoordenVerwijderenMeiske kwam ook nog eens 12 dagen te laat. Als het aan haar had gelegen had ze er nu nog gezeten denk ik. Maar 's ochtends gestript, en de volgende ochtend was ze er gelukkig toch.
Ik heb niet echt iets geprobeerd om het op te wekken. In mijn hoofd had ik me er al mee verzoend dat ze eeuwig zou blijven zitten denk ik ;).
Ik wens je in elk geval nog een beetje geduld toe met de laatste loodjes en daarna een heleboel kracht voor de bevalling. Ik ben erg benieuwd hoe je het gaat vinden!
De eerste is op de uitgerekende datum geboren, en die had ik 3 weken van te voren verwacht want al mijn neefjes en nichtjes zijn eerder geboren. Dus toen de 3 weken waren verstreken nooit weer aangedacht dat het er ook uit moest. :-)
BeantwoordenVerwijderenEn de 2e is 2,5 week van te voren geboren, die hield zich dus netjes aan de familietraditie :)
Ik heb er niks aan gedaan om het op te wekken het was alleen wel zo (achteraf bekeken) dat ik vlak voor de bevallingen zin had in dingen of dingen deed die ik de hele zwangerschap niet hoefde/kon. Dus dat was wel apart.
Succes met de laatste loodjes.
groetjes
Anna
Bij mijn eerste geen ongeduld, wel nieuwsgierigheid. Ze werd gehaald met 41.4 weken via ks ivm niet-vorderende ontsluiting. Ik had helemaal niks geen tekenen dat het vanzelf zou komen, na primen tot 5 cm gekomen, toen dus niks meer.
BeantwoordenVerwijderenBij deze ongeduldig geweest in week 38/39. Nu met 40.2 geen ongeduld meer, rust gekregenm het komt als het komt. Wel veel voorweeen en bekkenpijn.
Dadelijk haal je me nog in :-)
Groetjes Kopka, even anoniem, inloggen lukt niet....
Haha... met bevallingen heb ik geen ervaring. Wel met de Action. Een errug leuke winkel! Mijn devies is altijd als ik iets nieuws nodig heb: eerst naar de kringloop, misschien staat het toevallig daar. Niet? Dan naar de Action. Ook niet? Dan pas naar een 'echte' winkel. Spaar je een hoop geld mee uit!
BeantwoordenVerwijderen