Vanmorgen toen ik wakker werd was mijn eerste gedacht: o jee, vandaag gaan we afscheid nemen van oerbeppe. Misschien zien we haar hierna nooit meer (misschien ook wel, want nadat de euthanasieverklaring is getekend door de tweede arts mag er nog 6 weken worden gewacht tot de euthanasie wordt voltrokken).
Maar toen ik beneden kwam zag ik dat het had gesneeuwd en was ik even het verdriet vergeten. Eindelijk de eerste keer dat Tobias in de sneeuw kon!! Binnen de kortste keren had ik hem zijn ski-pakje aangetrokken en nam hij aan zijn pakes hand de eerste stapjes in de sneeuw.
Daarna heb ik hem een stukje meegenomen op de slee. Hij vond het eerst wel leuk, maar na een poosje was hij het al wel weer zat....
Het was een dubbele dag, maar ik ben erg dankbaar dat we op deze manier afscheid van haar hebben kunnen nemen... En als het nog geen echt afscheid was, dan hebben we deze dag in elk geval aangegrepen om alvast aan haar te vertellen hoe bijzonder ze voor ons is <3
Wat ziet Tobias er al weer goed uit, wat een verschil met een paar dagen geleden. En natuurlijk heel veel sterkte gewenst in deze moeilijke tijd
BeantwoordenVerwijderenHet klopt dat vreugde en verdriet dicht bij elkaar liggen.
BeantwoordenVerwijderenFijn dat jullie nog goed met jullie beppe hebben kunnen praten. Definitief afscheid nemen is nooit leuk. Gelukkig kunnen jullie het wel doen. Koester deze momenten even veel als het moment dat Tobias zijn eerste stapjes in de sneeuw zette.
Alle sterkte. Ondanks hoe moeilijk dit soort dingen is, ik heb het zelf ook meegemaakt, vind ik het mooie eraan dat de keuze er is, in tegenstelling tot zoveel andere landen.
BeantwoordenVerwijderenSterkte in deze moeilijke tijden.
BeantwoordenVerwijderen