Gister kreeg ik de uitslag van het onderzoek naar autisme. Toen ze het gesprek begon met "ik begrijp waarom je dacht aan autisme" wist ik al genoeg: het is dus geen autisme.
Wel werd er erkend dat ik momenteel erg in de knoop zit en met bepaalde zaken worstel. We gaan nu dus samen verder zoeken wat deze problemen kan veroorzaken. Er wordt nu meer gedacht aan een combinatie van aangeboren karaktertrekken waardoor ik moeite heb met dingen.
Voor mezelf voelt het dubbel. Ik heb tijdens het diagnose traject een hoop contact gehad met mensen die wél autisme hebben en had echt het gevoel dat we veel tegen dezelfde dingen aanlopen. Alsof bepaalde dingen eindelijk werden begrepen, dat ik niet de enige ben die daar tegenaan loopt. Daarom begrijp ik zelf ook nog niet zo goed hoe het nou zit. Maar hopelijk kom ik daar in de toekomst wel achter.
Ik snap je reactie.
BeantwoordenVerwijderenMijn idee? Het gaat niet om het etiket. Het gaat erom dat je de ondersteuning gaat krijgen die je nodig hebt.
Ik hoop dat van harte!
Lief van je. Dankjewel :)
VerwijderenIk vind het dan ook weer fijn voor je, dat het het NIET is.
BeantwoordenVerwijderenMisschien had je graag een labeltje gehad - dit "heb" ik. Maar uiteindelijk zijn we allemaal mensen met onze eigen goede karaktereigenschappen én slechte karaktereigenschappen. En moeten we leren omgaan met onszelf. Dus ik vind het ook niet heel gek dat jij bepaalde dingen herkende in andere mensen.
Ik hoop dat de therapie je gaat helpen. Gelukkig heb je geen labeltje nodig om goede raad te kunnen krijgen en advies te kunnen krijgen. En nieuwe dingen uit te kunnen proberen. Ik gun je van harte dat je je beter gaat voelen :-)
Ben je wellicht hoogsensitief. Dat heeft raakvlakken met authisme in die zin dat prikkels snel teveel worden doordat het zenuwstelsel anders werkt.
BeantwoordenVerwijderenheeft idd erg veel overeenkomsten..!!
VerwijderenIk heb ook een hele tijd gedacht dat ik hoogsensitief was. :)
VerwijderenDenk je dat het toch iets anders is?
Verwijderensoms heeft iets niet dezelfde oorzaak maar wel dezelfde uitwerking.. ? dus ook zonder diagnose kan je t op dezelfde manier benaderen misschien ? en zo de tools krijgen/vinden om ermee om te gaan ? maar snap dat t toch een soort tegenvaller is, ook al is autisme geen pretje, als je ervaart dat je tegen dezelfde dingen aan loopt , maar het t volgens 1 onderzoek niet blijkt te zijn, is dat best even verwarrend... neem de tijd om het even een plek te geven..
BeantwoordenVerwijderenEen label is helemaal niet prettig. Mijn dochter heeft PD Nos. Gevolg: je moet je overal bewijzen met extra kosten?
BeantwoordenVerwijderenRijbewijs halen? Naar de psychiater voor € 200, en niet vergoed. Daarna bij de anwb in een lesauto bewijzen dat je kunt rijden ( lesauto lenen bij je rijschoolhouder). Wanneer deze aan geeft dat het goed is moet je binnen een jaar afgereden zijn anders mag je het traject bij de ANWB nog maals over doen.
Dat alleen maar om af te mogen rijden. Ben benieuwd wat er in de toekomst nog meer volgt.
Wees blij dat je geen stempel opgedrukt hebt gekregen want heb je deze dan kom je er nooit meer van af!
Uiteindelijk gaat het er om dat je leert hoe je met bepaalde dingen kunt omgaan. Wat voor etiket er ook op zit, of niet. Bij mij worden bijvoorbeeld bepaalde ME klachten versterkt door mijn karakter. Ik heb geleerd hoe ik langzaam daar toch anders mee om kan gaan, door mijn gedrag aan te passen. Het gaat erom voor mij dat ik signalen herken (bijv een situatie herken waarbij ik overprikkeld raak) en weet wat ik kan doen om schade te beperken. Het zou fijn zijn als jou dat ook lukt. Veel sterkte!
BeantwoordenVerwijderenIk voelde destijds ook verwarring toen ik geen autisme bleek te hebben terwijl het zo logisch leek. Ik had wel een drievoudige persoonlijkheidsstoornis, dat vond ik veel erger klinken. Maar met de juiste handvaten heb ik er weinig last van. Hopelijk krijg je ook goede tips en voel je je dan weer wat beter en sterker.
BeantwoordenVerwijderenFijn dat je handvaten hebt gekregen en dat het beter gaat. Opzich heb ik ook al wat dingen geleerd bij de therapie vanwege de PMDD. En heb geen officiele diagnose nodig om nu TOCH te gaan beginnen aan de acceptatie dat ik sommige dingen anders doe of ervaar dan anderen :) Weliswaar dan niet vanwege autisme, maar gewoon vanwege mijn karakter.
VerwijderenWees blij dat je geen etiket hebt!
BeantwoordenVerwijderenJe moet je overal bewijzen als een diagnose hebt. Er is dan niets meer vanzelfsprekend.
Het komt over alsof je denkt dat het dan makkelijk is omdat je kunt zeggen dat je autistisch bent. Nou, vergeet het maar...
Nee, het gaat er ook niet om dat dingen makkelijker worden door te zeggen dat je autist bent. Sterker nog, ik verzwijg het meestal.
VerwijderenMaar ik heb sinds de diagnose zoveel inzichten over mezelf gekregen dat de diagnose wel helpt!
Ik was mij namelijk constant aan het vergelijken met 'normale' mensen en liep daar vreselijk op vast omdat ik dat dus niet ben.
Nu gun ik mezelf meer rust en ben ik minder boos op mezelf als het allemaal niet lukt omdat het al druk genoeg is geweest.
En dat is veel belangrijker dan acceptatie uit je omgeving; dat je jezelf accepteerd!
Ik had het eigenlijk niet beter kunnen verwoorden dan LIHNMOODT :)
VerwijderenPrecies! Ik ben hoogsensitief. Dat vind ik niet gemakkelijk, maar doordat ik het weet, accepteer en weet ik dat ik prikkels anders verwerk.
VerwijderenVoor mijn werk test ik mensen op ASS. De onderzoeksgegevens draag ik over aan een klinisch psycholoog en zij trekken de uiteindelijke conclusie. Ik werk voor 4 verschillende. Wat me opvalt is dat de een veel sneller de diagnose geeft dan de ander. Een label is uiteindelijk niet zo belangrijk, als jij maar inzicht krijgt in je gedrag. Sterkte met alles!
BeantwoordenVerwijderenWat ontzettend vervelend dat je nu eigenlijk nog niks weet, dan houd de zoektocht ook niet op.
BeantwoordenVerwijderenJe kan je wel nog steeds inlezen over je symptomen en die aanpakken zoals een autist dat zou doen, die hebben die handvaten ook niet voor niks.
En als ik de reactie van Zeeuws knoopje mag geloven, zou je misschien ook nog voor een second opinion kunnen gaan.
Succes!
Second opinion ga ik denk ik niet voor, ik vond de gesprekken best heftig. En ben er nu dus nog niet, maar nog een keer dat hele proces doorgaan doe ik denk ik niet.
VerwijderenHet kan ook ADD zijn. Ik ben zelf op mijn 28e met ASS gediagnosticeerd en dat is omdat ik een vrouw ben heel lang aangezien voor ADD.
BeantwoordenVerwijderenEr zijn namelijk veel raakvlakken, snel overprikkeld, 'anders' denken, minder sociale signalen opvangen , eigen wereldje etc.
Wie weet kom je er achter met de therapie, ik hoop voor je dat je een passend antwoord vindt want ik weet hoe belangrijk dat kan zijn. Veel succes.