Een maand geleden schreef ik erover dat ik mogelijk toch een Novasure behandeling zou gaan krijgen. Inmiddels ben ik alweer een paar weken geleden bij de gynaecoloog geweest en heb wéér nieuwe medicatie gekregen.
Sinds het gesprek met de gynaecoloog voel ik me heel dubbel. Enerzijds heb ik zat dingen om blij mee te zijn: het gaat goed qua werk, onze slaapkamer is bijna klaar en de vakantie staat lekker voor de deur. Maar anderzijds heeft het bezoek aan de gynaecoloog weer een hoop oud zeer omhoog gehaald waar ik de afgelopen weken aardig wat last van heb gehad.
En ja, dus wéér nieuwe hormonen erbij, waardoor je dan toch gaat twijfelen: voel ik me nu zo door die nieuwe medicatie of is er iets anders aan de hand? Het feit dat ik zo moeilijk op mijn gevoelens kan vertrouwen vind ik enorm lastig! Ik voel me nu bijvoorbeeld behoorlijk onzeker en heb het idee dat er niemand op mij zit te wachten. Terwijl ik me juist de afgelopen tijd (voor de nieuwe medicatie) erg zelfverzekerd voelde! Aan de andere kant geven mensen om me heen juist aan dat ze me stabieler vinden, minder opvliegend etc.
En soms word ik dan zo ongelofelijk moe van al dat nadenken en analyseren wat nou het beste is. Als er 1 ding is wat ik wou is het dat ik gewoon al dat nadenken kon uitzetten, want dat is enorm vermoeiend. En zal ook vast niet meehelpen bij mijn stemming. Soms denk ik: dit houdt gewoon nooit op, ik moet er maar gewoon mee leren leven dat ik soms wegzak. En erop vertrouwen dat ik wel weer bovenkom, en dat de mensen om me heen genoeg van me houden om met mij door deze buien heen te gaan....
Ik ben jarenlang draaideurpsychiatrisch patiënt geweest opname uit, dagtraject in, paaz op, over naar opname, terug dagbehandeling, crisisopname.. nooit langer dan 4 maanden thuis. Altijd andere medicatie en vreselijke bijwerkingen,naast de zombiestatus. En toen.. vergeten de pil aan te vragen, ging een lang weekend overheen (seks kwam het echt niet meer van met als die troep in mijn lijf,maar wel braaf blijven nemen want met zulke klachten moet je niet zwanger worden, die ene keer in de 4 maanden dat het we wel van kwam. Toen een ruime week levertijd en voila na 14 dagen pilloosheid begon dat hele diepe zwarte gat minder erg te worden.. ik heb dus jaren verloren door de pil te slikken.. want in al die jaren heb ik nauwelijks iets gedaan gekregen dan behandelingen doorlopen.
BeantwoordenVerwijderenNovasure is een stevige ingreep,maar als jij ongelukkig bent van de medicatie.. mocht je een spiraaltje of veertjes op je eileiders hebben dan is novasure geen goed idee. (Jarenlang hebben ze dat wel gedaan en nu ontdekken ze dat de novasure het metaal er in kan laten ontploffen.)
Ik denk dat je na een redelijke tijd (gewenning) de balans op moet maken en dan eventueel een nieuwe afspraak maken en dan iemand meenemen die je steunt. Dan kun je ook absoluut aangeven dat je aan het lijntje wordt gehouden voor je gevoel en dat je nu graag de novasuew wilt uitproberen in plaats van nieuwe medicatie (als dat is hoe je er in staat).
Petra
PMDD is ontzettend rot, ik weet er alles van. Ik vloeide ook elke maand gigantisch en kon geen kant op en dan samen met de PMDD was ik echt een heks. Ik ben begin dit jaar bij de gynaecoloog geweest en vertelde hem dat ik alles eruit wilde hebben. Daar ging hij niet mee akkoord, veel te jong, teveel risico's etc.
BeantwoordenVerwijderenIk vertelde hem dat ik een monster wordt van hormonen en ik dat dus perse niet wilde. Hij heeft uitgebreid de tijd genomen en samen kwamen we toch uit bij een mirena spiraal. Hij wilde dat ik het 3 maanden zou proberen om te kijken wat het voor mij zou doen. Sceptisch ging ik erin maar echt ik voel mij herboren. Niet meer ongesteld en ook mijn stemmingswisselen zijn beter onder controle. Nu heb ik 2 dagen dat ik niet mezelf ben, maar daar kan ik meeleven en de rest van mijn familie ook.;)
Hopelijk wordt je wat stabieler op de medicijnen anders gewoon weer direct aan de bel hangen hoor. Sterkte!!
Oh Daantje, ik voel helemaal met je mee. Soms kun je echt zo moe worden van je eigen hoofd en gedachten inderdaad....
BeantwoordenVerwijderenAch joh, wat naar allemaal. Sterkte gewenst! Ik herken wel dat je zo in een spiraal kan zitten in je hoofd met denken, afwegen en meer. Mij helpt het (soms) om dingen op papier te zetten, met voor en nadelen op een rijtje.
BeantwoordenVerwijderen