Vandaag is het dan eindelijk zo ver: mijn intake bij Boba. Als het goed is ga ik dan binnenkort het traject in voor een autisme diagnose.
Mensen die hier al heel lang meelezen weten misschien nog dat ik in 2017 ook al een keer ben getest voor autisme, en kwam er toen geen autisme uit. Ik vond dit toen zelf behoorlijk verbazend, want ik herkende me wel erg in de symptomen. Maar de hulpverlener die mij diagnosticeerde vond dus dat iets anders beter paste.
Hoe komt het dan dat ik nu toch weer ga laten testen? Dat komt eigenlijk door mijn huidige behandelaar. Na een jaar regelmatige gesprekken vroeg zij aan mij of ik wel eens ben getest op autisme? Ik vertelde haar dat ik 1 gesprek had gehad, en dat ze daarna gelijk autisme hadden uitgesloten, maar dat ik zelf altijd mijn twijfels heb gehad bij deze uitsluiting. Mijn behandelaar vond dat een vreemde gang van zaken, want een autisme onderzoek is normaal gesproken vrij uitgebreid. Er wordt normaal gesproken bijvoorbeeld ook met de ouders gesproken over de kindertijd. Zulke dingen zijn bij mij helemaal overgeslagen.
Op haar aanraden heb ik dus het verslag uit 2017 opgevraagd om na te kijken wat er nou daadwerkelijk is getest. Dit heeft zij doorgelezen en ook met een collega besproken. Ook is er al een gesprek geweest met mijn ouders. Mijn behandelaar is er hierdoor al vrij zeker van dat er inderdaad autisme meespeelt. Maar voor een officiele diagnose moet ik dan wel de mallemolen nog een keertje door waarschijnlijk. Dat gaan we vandaag allemaal bespreken. Ik ben stiknerveus.
Ja, dat snelle uitsluiten van autisme komt vaak voor bij vrouwen. Want het zijn geen jongens/mannen... en autisme(hoe je denkt) uit zich vaak anders.Daar moet je echt oog voor hebben, voor opgeleid zijn, expertise...en inderdaad goed onderzoek, niet een gesprekje (tenzij het autisme er duimendik duidelijk is)
BeantwoordenVerwijderenZo te lezen denkt je behandelaar aan autisme en wordt er nu goed onderzoek gedaan. Komt wel goed. Ook als ze het uitsluiten. Want als ze het toch uitsluiten, kan je nog steeds veel hebben aan de kennis rondom autisme, hoe je dingen aanpakt, wat helpt...
In elk geval succes en zorg goed voor je zelf(eten tevoren klaarmaken als je testdag/gesprekken hebt, want als je moe bent of je hoofd vol is, is koken soms gewoon teveel gedoe)
Je hebt niks te verliezen, alleen maar te winnen. Duidelijkheid geeft een goed handvat.
BeantwoordenVerwijderenEen bevestiging van wat je al weet is natuurlijk heel fijn. Al zul je zelf niet veranderen er door, maar vaak is er meer begrip van je omgeving als je een sticker hebt.
BeantwoordenVerwijderenZelf heb ik met de praktijk ondersteuner wel geconcludeerd dat ik veel trekken heb, maar omdat ik geen 'last' er van heb is een diagnose eigenlijk niet te stellen want een eis is dat je er 'last' van hebt.
Ik kan me voorstellen dat je het spannend vindt. Hopelijk verloopt alles goed en voorspoedig.
BeantwoordenVerwijderenOp 55 jarige leeftijd werd na een onderzoek ADHD geconstateerd én bepaalde kenmerken van autisme. Eerst geloofde ik het niet, maar veel puzzelstukje bleken op z'n plaats te vallen. En nu snap ik eindelijk waar bepaald gedrag vandaan komt. En dat zóveel rust. Ik hoef niet meer tegen mezelf te vechten vanwege onbegrepen gedrag.
BeantwoordenVerwijderenDaantje, ik hoop dat het onderzoek en de uitslag duidelijkheid en rust zal brengen. Sterkte, hoor.