Gister zag ik dat Tobias nog een stuk chocolade in de koelkast had liggen van een aangebroken chocoladeletter die hij van zijn eigen zakgeld had gekocht. Ik kreeg er zo'n trek van dat ik besloot om er een stukje van te nemen. Natuurlijk was de chocolade nog veel te hard en opeens hoor ik 'knak' en voel een hard stukje in de chocolade. Bleek dat mijn een na achterste kies was afgebroken! 😱
Ik belde direct de tandarts en kon anderhalf uur later al terecht. Veel tijd om me nerveus te maken had ik dus niet, maar ook geen tijd om een rustgevend tabletje in te nemen. Dus dan proberen we het maar weer eens zonder die rustgever.
Door de adrenaline die ik had van het geheel lukte het heel slecht om mij te verdoven, ze hebben wel drie keer bij moeten spuiten voor ik echt niks meer voelde. Toen was het ook opeens dusdanig verdoofd dat het zelfs moeilijk werd om te praten. 😂
Uiteindelijk, omdat ik zo goed verdoofd was, heeft de tandarts ook gelijk een tweede gaatje aangepakt. Dan hoef ik daar niet meer voor langs te komen. En hij vond het heel dapper van mij dat ik toch de angst was aangegaan en niet had gedacht: daar blijf ik nog wel een tijdje mee rondlopen. Dit zit gelukkig ook absoluut niet in mijn aard, mijn wens dat mijn tanden ok zijn is groter dan de angst voor de behandeling.
Zijn jullie angstig voor de tandarts?