Gisteravond hebben Sander en ik een gesprek bij de bank gehad. We zitten er namelijk aan te denken om onze hypotheek om te zetten van een lineaire naar een annuïtaire hypotheek. Zeker gezien het feit dat mijn WW-uitkering inmiddels al over 2 maanden afloopt en ik de energie haast niet kan vinden om te solliciteren, laat staan om te werken, verwacht ik in die 2 maanden geen werk te vinden.
(Ik ga vrijdag bloed prikken, ben benieuwd of daar nog wat uitkomt. De huisarts denkt dat de vermoeidheid komt doordat ik te perfectionistisch ben en alles met Tobias te goed wil doen. Ze wil me langs een psycholoog sturen. Maar dat heb ik geweigerd. Ten eerste omdat ik zelf niet denk dat het daaraan ligt. Ten tweede: er is niks mis met perfectionistisch zijn als het aankomt op Tobias, want zo'n perfect mannetje verdient niks minder dan perfectie.)
Die €250 die we per maand besparen door over te stappen van aflossingsvorm komt dan dus goed van pas. We gaan proberen om hiervan te sparen, maar als we dan een keer een maandje hebben dat we niet uitkomen dan kunnen we die maand ook die €250 gebruiken om wél uit te komen.
We zitten er zelfs aan te denken om de annuïtaire hypotheek gewoon alsnog lineair af te lossen, maar met het kleine verschil dat we niet verplicht elke maand €250 meer hoeven af te lossen. Bovendien kunnen we dan ook voor lastenverlichting gaan ipv looptijdverkorting…. We denken dat wij wel de wilskracht hebben om zelfstandig zonder verplichting vanuit de bank extra af te lossen.
Dus ja, we gaan het denk ik wel in gang zetten…. Anuïtair is op termijn natuurlijk wel duurder, maar voor onze cashflow is het voorlopig wel beter, helaas.
Als je het met annuitair wel op kunt lossen en met lineair niet dan is de eerste vorm uiteindelijk toch goedkoper.
BeantwoordenVerwijderenAls je vrijdag je bloed laat prikken, laat dan ook even testen op coeliakie. Vaak heb je met coeliakie specifieke antistoffen in je bloed. Ik hoop niet dat je het hebt, maar vermoeidheidsklachten zijn vaak de hoofdklacht bij coeliakie.
Veel artsen staan hier niet bij stil.
Een psycholoog kan je wel helpen bij een eventuele postpartum depressie, weet je zeker dat dat het niet is?
BeantwoordenVerwijderenIk vond de stap om naar een psycholoog te gaan veel te groot en heb daar achteraf veel spijt van, kleine man is bijna 2 en ik heb er nog last van. Het gaat met kleine beetjes beter.
(Sorry als het vervelend overkomt, ik herken veel dingen en voel me erg betrokken) ;)
Hallo Daantje, even een off topic reactie... ik lees je blog regelmatig en heb veel bewondering voor hoe jullie het samen redden en de keuzes die jullie maken. Ik herken de worsteling met gezinsleven en energie nog goed (onze jongens zijn nu 3 en 4). Wat ik je wil vragen: ik heb laatst de kledingkasten uitgemest en heb enorm veel jongenskleding in maat 86-92 waar wij niets mee kunnen en zelf ook geen bestemming voor hebben. Mocht je interesse hebben, laat dan maar even weten op melanie (_)bartels (@) yahoo.com (zonder al die haakjes dus). We wonen niet meer in Rotterdam, maar zijn er toevallig as zondag voor de eerste keer naar de Doelen met de jongens, en komen er ook nog regelmatig vanwegr werk.
BeantwoordenVerwijderenMisschien komt er ook wel iets uit het bloedprikken. Ik neem aan dat bijv. het hemoglobine en de schildklierhormonen meegenomen zijn? Die kunnen na een zwangerschap wel eens vaker afwijken. (Als je het blaadje thuis hebt, kun je kijken wat er aangevinkt is).
BeantwoordenVerwijderenAls het bloed wel goed is, dan weet je dat je lichamelijk een goede basis hebt van waaruit je hopelijk verder kunt werken.
Heel veel sterkte!
niks mis met de psycholoog. Veel mensen denken dat het daar niet aan ligt, maar vaak blijkt het wel een psychische component te hebben. En als het dat niet is ben je er na 1x ook wel klaar. En met een kind moet je juist niet perfect willen zijn. De wereld is niet perfect en dat kunnen ze beter maar zo snel mogelijk door hebben, dat scheelt heel veel teleurstellingen. Je best doen is voldoende.
BeantwoordenVerwijderenIdd een psycholoog kan dat heel snel inschatten.
BeantwoordenVerwijderenGewoon goed voor je kind zorgen is goed.
Vaak kan je er dan ook meer van genieten.
Wij hebben vier kinderen, jongste is vijf,
Ik heb vorig jaar aantal gesprekken gehad, dat had ik eerder moeten doen, het zet alles in perspectief, helpt om anders te denken. Succes ermee. anne
Spannend, ik kan het me voorstellen dat je dit nu zo wilt omzetten MBT je kind: alles perfect willen doen is enorm vermoeiend zeker als je gedachtegang is dat hij dat verdient omdat hij ook perfect is. Dat maakt het nl meteen enorm zwaar denk ik. probeer 'gewoon' te genieten, geef je kind liefde en eten en laat los over hoe het zou moeten zijn. Doe eens wat ontspanningsoefeningen of iets dat even niets met Tobias te maken heeft, gewoon tijd voor jezelf. Daar heb je meer aan dan aan een traject bij een psycholoog volgens mij.
BeantwoordenVerwijderenWaarom ik dit zeg: ik herken heel erg wat er gebeurt in je leven.
ps: zou je de link van Spaarcentje willen aanpassen naar de link van mijn nieuwe blog?
Ha, ik ga ook een reactie geven op de psycholoog. Na de geboorte van ZL1 zat ik ook niet lekker in mijn vel, was veel moe ed. Ook laten bloedprikken maar daar kwam niets uit. Toen ZL1 14 maanden oud was, was ik helemaal op en ben ik ook langs een psycholoog gegaan. Ik ben 4 of 5 keer geweest, en dat heb ik wel als prettig ervaren. Bleek achteraf ook het perfectionisme te zijn in combinatie met het overlijden van mijn opa (hij is in 2004 overleden kun je nagaan). Ook heb ik een homeopatisch arts bezocht (was ook mijn verloskundige) en die heeft ook een middeltje gegeven tegen de vermoeidheid. Ondertussen was het zomervakantie en ging ZL1 gewoon twee dagen per week naar het kdv en kon ik 3 weken lang genieten van twee vrije dagen per week. Het was precies genoeg om uit mijn dip te komen.
BeantwoordenVerwijderenAls je vind dat Tobias perfect is dan leg je wel een hele grote druk op zo'n klein mannetje. Niemand is perfect gelukkig niet. Natuurlijk is jouw zoon de leukste en liefste maar perfect zal hij echt niet zijn. Dat moet je ook niet van hem verwachten en willen. Hoe zal hij moeten omgaan met zo'n verwachting want onbewust projecteer je dit op je zoon. Laat het perfectionisme los want dat werkt niet met kinderen ze zijn en doen zoals ze zijn en dat is niet perfect.
BeantwoordenVerwijderenEva
``er is niks mis met perfectionistisch zijn als het aankomt op Tobias, want zo'n perfect mannetje verdient niks minder dan perfectie.``
VerwijderenVolgens mij moet je ,sorry dat ik het zeg, wel degelijk naar een psycholoog, want wat je daar zegt dat is helemaal niet realistisch.Je legt de lat veel te hoog voor je zelf. als je zo door gaat is dat helemaal niet goed voor je kind, hoe kun je nu 24 uur per dag perfect zijn, dat kan niemand
Bij mijn oudste dochter (die ook perfect was) deed ik net als jou! ik heb na een jaar hulp van psycholoog gekregen en bleek behalve bloedarmoede, oververmoeidheid ook een postnatale depressie te hebben. Heeft lang geduurd voor ik helmaal hersteld was.
BeantwoordenVerwijderenIk denk niet dat je een psycholoog nodig hebt. Je hebt onvrijwillig geen baan meer, net moeder geworden, financieel komt er allemaal onzekerheid op je af. Logisch dat je moe bent, je hele leven is totaal overhoop gegooid.... Geef jezelf wat tijd, schep voor jezelf duidelijkheid wat je werk betreft: bijv. ik blijf nu een half jaar thuis en dan ga ik weer eens om me heen kijken, dan kun je dat voorlopig loslaten, dat geeft rust en ruimte om te wennen aan het moeder zijn. Julia
BeantwoordenVerwijderenLeuk, ik heb net een nieuw bericht geplaatst over onze plannen om van één van onze spaarhypotheken een annuiteitenhypotheek te maken. Ik wilde ook eerst voor lineair gaan maar inderdaad, de lasten zijn een stuk hoger en daar zit je dan wel aan vast. Zolang we wat betreft financiën ruim in ons jasje zitten, wil ik er zo lang mogelijk door extra aflossen ieder jaar een soort lineaire hypotheek van maken. Maar als dat niet mogelijk is, zitten we er gelukkig niet aan vast. Succes met de plannen!
BeantwoordenVerwijderenLasten naar beneden en straks van de druk af om een baan te zoeken. zolang Tobias schone luiers en een volle buik heeft en knuffels en kusjes krijgt doe je het al perfect, meer willen ze namelijk niet. Ze zien namelijk niet wat ze aanhebben, in wat voor bed ze liggen, of de ramen wel gelapt zijn, of mama netjes in de kleren zit of gewassen is etc etc.
BeantwoordenVerwijderenDat werkloos zijn hè, dat vreet gewoon energie, net als een baby en dan nog winter ook. Dus schrap gewoon eens heel veel van je to do lijst en stel je verwachtingen bij. Oh ja, zo erg zijn psychologen niet hoor. Ik ben er ook eens geweest en het heeft me echt geholpen. Leestip: http://www.bol.com/nl/p/mindfulmama/1001004007494157/ ligt ook gewoon in de bieb ;)