Over zes weken loopt Tobias voor de laatste keer de basisschool uit.
Zijn basisschooltijd zit er dan op. Klaar. Afgerond. Diploma en musical en dan dag juffen en meesters, hallo brugklas.
En ik? Ik dacht altijd dat ik dan vooral zou denken: "Fijn, weer een fase afgerond." Maar eerlijk is eerlijk… ik ga het missen.
De basisschool is voor Tobias natuurlijk een plek om te leren, vriendjes te maken, te groeien. Maar het is voor mij óók een soort veilige bubbel. Een ritme waar ik op kan bouwen: opstaan, broodtrommel vullen, jas aan, kus bij de deur en 'wachten' tot hij elke dag om dezelfde tijd weer terug is. Elk jaar dezelfde terugkerende festiviteiten: Sinterklaas, Kerst, schoolontbijt, avondvierdaagse..... Het voelt allemaal zo bekend en vertrouwd.
Ik ken de juffen, weet precies waar ik moet zijn voor het oudergesprek, en ik ben inmiddels behoorlijk bedreven in traktaties knutselen waarbij ik me in steeds mindere mate gek laat maken door de gezondheidsbrigade. Ik heb het systeem door. En dat voelt – hoe chaotisch de ochtenden soms ook zijn – gewoon goed.
Nu begint er dus iets nieuws. De middelbare school.Nieuwe regels, nieuwe mensen, nieuwe vragen. (Moet hij een rekenmachine? Wat doet een mentor precies? Heeft hij een agenda nodig of bestaat dat niet meer?) Hij vindt het allemaal nog niet zo interessant. Maar ik voel me een beetje alsof ik ook zelf opnieuw naar school moet. Alleen dan zonder klassenfoto dit keer.
We hebben nog zes weken. En ik neem me voor om ze bewust te beleven. Nog één keer die broodtrommel vullen met een briefje erin. Nog één keer mopperen over verloren gymschoenen. Nog één keer zwaaien bij het hek, terwijl hij stiekem probeert te doen alsof ik er niet ben (maar toch altijd even terugkijkt).
Want deze tijd… die komt niet meer terug. En dat vind ik best wel even slikken. Het voelt nog zo kort geleden dat ik hem voor de eerste keer afleverde op school voor zijn eerste wendag!
En straks? Dan komt er vast ook weer iets moois. Nieuwe mijlpalen, nieuwe verhalen, nieuwe chaos om van te houden. Maar eerst nog even dit. Nog zes weken basisschool.Ik zit straks misschien een beetje te huilen bij de eindmusical. En dat is helemaal oké. Want als je iets echt gaat missen, dan was het blijkbaar waardevol.
Kan ik.me goed voorstellen. Zelf heb ik drie kinderen dus bij de eerste twee was er wel dat " wat gaat er nu op ons afkomen" maar toch ook " de verlenging" want nog een jonger kind. Na de jongste was ik er wel aan toe de basisschool af te sluiten, maar alle vertrouwde dingen vielen toen echt weg. En ineens.. denderde de puberteit volop over me heen... Kan me voorstellen dat dit speciaal voor jou veel vertrouwdheid doet verdwijnen .
BeantwoordenVerwijderenHet wordt anders maar ook veel hetzelfde: die gymschoenen blijven kwijtraken, maar nu komen daar de rekenmachine (koop er alvast 2, in de brugklas zijn ze nog niet zo uitgebreid) geodriehoeken (koop er 5 bij de action) en andere spullen bij. ;)
BeantwoordenVerwijderenDie mentor die ga je ook wel leren kennen, alleen het grote verschil is dat verantwoordelijkheid veel en steeds meer bij je kind komt te liggen.
Ach en tegen de tijd dat het kerst is ben je grotendeels al weer aan dit nieuwe ritme gewend en kijk je met weemoed terug naar die lieve basisschool scholier die er onder die brugklasser nog wel herkenbaar is.
Geniet van deze periode. Hopelijk krijgt hij een getuigschrift van de basisschool, bij die van mijn kinderen kregen ze alleen hun rapport voor de laatse keer mee naar huis.
Op de middelbare kregen ze maar 1x per jaar aan het eind een rapport. De rest staat in Magister. Dat was ook wel even wennen.
Wat heb je dat prachtig omschreven, Daantje ! Ik zit hier met een brok in mijn keel want zo voelde ik het ook - 24 jaar geleden. Nog steeds denk ik met weemoed aan dat lieve schooltje (meestal toch) met dat intieme kerstconcert, verzorgd door leerkrachten, ouders en leerlingen en veel gelijkgestemde ouders. Geniet er nog maar van deze laatste weken en dan door naar een nieuw hoofdstuk !
BeantwoordenVerwijderenVorig jaar sloten wij voor de oudste de basisschool af, toch inderdaad best spannend. Maar de tijd vliegt voorbij en nu is hij volgend jaar al geen brug pieper meer. Het grootste verschil vind ik dat je veel minder betrokken bent op de middelbare school, maar ook dat is weer een leuke fase. Succes en veel plezier met de laatste weken!
BeantwoordenVerwijderen