Ik heb vorige week bij de Kruidvat kerstoorbellen gekocht. 6 paar, met kerstmannetjes, engeltjes, rendieren.... Maar één is al direct favoriet: van die heerlijk foute dingen, met een rood strikje en een klein belletje eraan. Je hoort ze zachtjes rinkelen als ik beweeg, alsof ik een kattenbelletje aan mijn oor heb hangen.
Iedereen vindt ze geweldig. “Ooooh, wat leuk!”, “Die passen echt bij jou!” – en ik geniet ervan, want eerlijk is eerlijk: het is ook gewoon feest in mijn oorlel.
Maar toen mijn autisme-coach ze zag, stelde ze (na een complimentje!!) een interessante vraag. Of ik niet overprikkeld raakte van het geluid van dat belletje. En ik moest daar echt even over nadenken. Want nee, eigenlijk totaal niet. Dat kleine gerinkel is blijkbaar binnen mijn tolerantiegrens. Sterker nog: ik word er juist hartstikke vrolijk van.
Ik vind het wel grappig, omdat sommige mensen denken dat alles wat geluid maakt of aandacht trekt automatisch te veel is voor mij. Alsof autisme betekent: doe maar grauw, stil en op de achtergrond. Maar ik bén autistisch én ik draag rinkelende oorbellen met flair. Soms ga ik zelfs naar een lawaaierig concert. En ik functioneer nog steeds. 😁
Dus dat zette me aan het denken: Wat zouden mensen eigenlijk niet van jou verwachten?
Dat is echt aardig ben. Op een of andere manier kom ik altijd nors en arrogant over bij eerste onverwachte kennismakingen, ik heb vaak een strak gezicht vooral als ik me concentreer. In mijn werkzame leven heb ik daar best last van gehad dat ik ook minder aardig tegemoet getreden ben. Maar ik heb ook heel vaak gehoord dat ik zo vreselijk aardig en behulpzaam was als ze me wat langer kenden.
BeantwoordenVerwijderenTypisch geval van: "don't judge a book by its cover
'Everywhere ou go, always take the wheater with you' galmde het net door de super. Het is druilerig koud, dus dat weer hoeft niet met me mee, maar vaak word ik van dit nummer vrolijk. Zachtjes meezingend en meeswingend liep ik naar de zelfscankassa en sloeg aan het scannen
BeantwoordenVerwijderenIk kan het bevestigen, Lot is echt aardig! Ik weet dat mensen van mij denken dat ik heel zelfverzekerd ben. Misschien dat mijn lengte (1.88m) daar wat mee te maken heeft. Maar ik ben helemaal niet zo zelfverzekerd, zeker vroeger niet. En leerlingen en studenten denken dat ik heel streng ben, maar in de praktijk valt dat best mee.
BeantwoordenVerwijderenWat Lot zegt, ik heb ook een moeilijk gezicht voor mensen, strak, niet leesbaar...hoe vaak ik niet hoor: "ow eigenlijk ben je best leuk"...of lief.
BeantwoordenVerwijderenTja...ik wist dat al natuurlijk.
Ik loop tegen hetzelfde aan qua autisme: dat mensen ervan uitgaan dat ik prikkels per definitie vermijd. Terwijl ik gewoon een drukke baan heb, graag muziek luister en eens in de zoveel tijd naar een house feest ga. Ik heb juist weer last van heel andere dingen. En ook wel van geluid/licht etc, maar dan meer omdat het stoort in wat ik aan t doen ben.
BeantwoordenVerwijderenSchrijver