Ik besloot vandaag iets nieuws te proberen: origami. Omdat ik binnenkort naar Japan ga leek dit me wel toepasselijk, helemaal omdat ik superschattig origami papier had gevonden met schattige kittens erop. Hoe moeilijk kan het zijn? Een beetje de instructies volgen, dat moet ik toch wel kunnen? Dacht ik nog bij mezelf.
De vlinder lukte. De vos ook nog wel. Toen dacht ik: laat ik een kraanvogel proberen - het Japanse symbool voor geluk. Ik zag al helemaal voor me dat ik morgen met tweede paasdag iedereen een prachtig gevouwen kraanvogel kon geven. Nou, die leek uiteindelijk meer op een stervende zwaan. 😅 Ik ben er nog steeds niet achter wat ik nou verkeerd doe, maar op een kraanvogel lijkt het in elk geval (nog) niet.
Ik ontdekte dat ik echt ongeduldig ben. Origami is langzaam, precies, en je moet goed kijken en exact de instructies volgen. Niet mijn sterkste punten. Maar: het leidde wel af van bepaalde piekergedachtes. Mijn hoofd was even stil, mijn handen waren bezig, en ik vond dat toch wel wat waard.
Dus nee, ik ben geen origami-meester. Maar ik heb wel weer eens iets nieuws geprobeerd. En dat is op zich al best oké.
Ik heb erg gelachen om je stervende zwaan! Alle begin is moeilijk, lekker blijven proberen zou ik zeggen.
BeantwoordenVerwijderenIk heb met kerst een eerste poging gedaan tot iets wat op origami leek! Toch mooi een leuke "kerstslinger" van sterren kunnen maken. Misschien de volgende keer iets eenvoudigers proberen? :)
BeantwoordenVerwijderen