En dan op latere leeftijd vragen we ons verbaasd af waarom veel vrouwen moeite hebben om hun grenzen te bewaken en mannen hun gevoelens niet kunnen uiten. Niet gek, als je vanaf jongs af aan te horen krijgt dat je niet ok bent als je dat doet, toch?!
Ik sta soms echt met mijn oren te klapperen als ik hoor hoe andere ouders dingen aanpakken. Hun jongens ergens toe dwingen, omdat ze bang zijn dat ze er anders "een homo" of "een watje" van maken (alsof dat zo erg zou zijn?!). Ik geloof heus dat ze dat met de beste bedoelingen doen, want niemand wil dat zijn kindje gepest wordt omdat ie anders is. Maarre... Pardon? Wat is er mis mee om een jongen te laten zien dat het ok is om emoties te hebben en dat het juist een mooie eigenschap is om zorgzaam te zijn (als dat een onderdeel is van hun karakter!)
Zelf probeer ik Tobias dus redelijk gender-neutraal op te voeden, maar dat is soms nog best wel lastig... Tobias is namelijk van zichzelf een echt een typisch voorbeeld van een "jongens-jongen" die dol is op stoeien, autootjes en vooral veel fysiek bezig zijn. Ik probeer wel eens wat rustigere dingen met hem te doen, maar dat vindt meneer meestal niet zo boeiend ;)
Toch blijf ik wel vasthouden aan het principe van gender-neutraal opvoeden, maar dan vooral op het gebied dat ik me heel bewust probeer te blijven van de boodschap die ik aan Tobias geef. Namelijk dat hij ok is zoals hij is...
- Dat ik begrijp als hij ergens bang voor is
- Dat hij best mag huilen als hij ergens van schrikt of pijn heeft, of zelfs als hij zich even wil aanstellen ;)
- Dat ik probeer om zoveel mogelijk te kiezen voor TV-series waarbij geen specifiek jongens en meisjesgedrag is. Peppa, Nijntje en de Teletubbies vind ik wat dat betreft super!
- Dat hij zich prima als roze konijntje mag "verkleden" als hij dat wil
Zulke dingen.
Hoe staan jullie hierin?
Ik vind dat super....dat zouden inderdaad meer mensen moeten doen...ik let er eigenlijk niet zoveel op...maar mijn dochter (nu 14 maanden) is zeker geen meisje-meisje...ze speelt net zo lief met de blokken als met een knuffel...we zijn er eigenlijk nog niet zo mee bezig...misschien komt dat later.
BeantwoordenVerwijderenHelemaal mee eens!
BeantwoordenVerwijderenMaarre: "Ik probeer wel eens wat rustigere dingen met hem te doen, maar dat vindt meneer meestal niet zo boeiend ;)" vind je dat nog steeds gender-neutraal? Als hij een jongen-jongen blijkt te zijn en geen rustige dingen wil, dan is dat toch prima?
Uiteraard is dat prima hoor ;) Maar soms vind ik het wel jammer. Hij is bijvoorbeeld absoluut geen knuffelaar. Maar ik probeer dat niet aan hem te laten merken dat ik het wel eens jammer vind dat hij niet even met me wil knuffelen en geniet extra als hij het dan een keer wél wil :)
VerwijderenIk voed mijn kind niet genderneutraal op. Ik heb 3 dochters en die zijn meisjes. Wat ze er vervolgens mee doen. Kijk dat is een ander verhaal. Van mij hoeven ze niet schattig, lief of wat dan ook te zijn. Mijn dochters hebben allebei bestuurbare auto's en de een heeft een jongenspyjama die ze graag wilde hebben. Prima. daar heb ik geen moeite mee. Ik vind het belangrijker om te kijken naar wat voor een persoon mijn kind is dan naar tot welk geslacht het behoort.
BeantwoordenVerwijderenMooi dat jullie zo open hier in staan. Dat geeft hem alle ruimte om zich op zijn eigen manier te ontwikkelen. Ik denk dat velen hier een voorbeeld aan kunnen nemen! :)
BeantwoordenVerwijderenHet regelt hier zichzelf wel een beetje. Roze is leuk, maar Drakenrijders van Berk ook, en piraten! Of elfjes en Raveleijn. Horror voor kids en Freek Vonk, en Disney prinsessen. Ik vind het allemaal prima. Waarschijnlijk omdat hun vader en ik ook nog verafgood worden en wij nou niet bepaald een doorsnee smaak of rol hebben ;)
BeantwoordenVerwijderenOns kind blijkt gender queer te zijn. Dan ga je vanzelf heel veel nadenken over de manier waarop je hebt opgevoed, de verwachtingen die je uitgesproken en niet uitgesproken hebt, en de mate waarin de maatschappij mensen in bepaalde rollen dwingt. Mijn conclusie tot dusver (en het proces is nog niet af): je kunt als ouder niet alles voorzien, sommige zaken kun je bij de geboorte niet weten en openbaren zich pas later, onze taal vernauwt in bepaalde zin ons denken (gebruik van hij/zij, geen onzijdig persoonlijk voornaamwoord) en de maatschappij verwacht in het algemeen een duidelijkheid die ten koste gaat van de eigenheid van de mens.
BeantwoordenVerwijderenWe moet het doen met wie we zelf zijn, en met wie de ander is. Verdraagzaamheid is een groot goed.
Wat is gender queer? Nooit van gehoord!
VerwijderenIk ben daar niet heel bewust mee bezig. het gaat allemaal vanzelf. mijn ene dochter is een meisje meisje en de ander een meisje jongen. ik vindt het leuk en ze moeten zelf hun keuses maken. laatst was er een jongetje bij ons op bezoek en hij wilde graag nagellak zoals mijn dochters, wel blauw en geen roze. van zijn moeder mocht het niet want ze wist zeker dat papa dat niet leuk zou vinden. ik vind dat persoonlijk er overtrokken. jongetje is 4 hij vindt het gewoon mooi.
BeantwoordenVerwijderenMijn au pair-moeder werd bijna hysterisch toen haar zoontje van 5 ook mijn nagellak op wilde, net als zijn zusjes van 3 en 1. Ik heb hem uiteindelijk doorzichtige nagellak opgesmeerd, daar kon ze zich nog net in vinden. Van mij had hij knalroze opgemogen.
VerwijderenSiebrie
Onze zoon mocht geen pop van manlief, heeft hij wel gekregen want het maakt mij niet uit. Vanuit de crèche kwam hij ook vaak thuis met nagellak. Dat vond ml in het begin ook niet leuk maar mag van mij. Zoon vond en vind het leuk, prima ondertussen voor ons beide.
BeantwoordenVerwijderenEn dochter vind buiten spelen geweldig maar is ook heerlijk aan het spelen met haar pop of playmobil.
Dus het maakt mij allemaal niet uit, ze zijn zoals ze zijn.
Groetjes
Janneke
Wij boden onze zoons jongens en meisjesspeelgoed aan en dan konden ze kiezen waarmee ze wilden spelen. Dat was meestal jongensspeelgoed. Poppen hadden ze niks mee, knuffels wel. En er stond een kleine buggy waar knuffels en speelgoed in werden gelegd en vervolgens door de kamer geraced :-)
BeantwoordenVerwijderenQua karakter ben ik er niet zo mee bezig geweest. Oudste was wel wat angstig en verlegen maar hij was ook zo vaak ziek in zijn jonge jaren dat ik het logisch vond dat hij wat meer bescherming zocht en die gaf ik hem ook.
Mijn vier nichtjes krijg je echt niet aan het spelen met autootjes of zoiets. En mijn drie neefjes niet met poppen. Het heeft hun belangstelling gewoon niet. In mijn zusje (met drie meisjes) haar huis is het roze, roezeltjes, poppen en kettinkjes wat de klok slaat. Bij mijn broer met twee jongetjes is het lego, treintjes, autootjes en dergelijke dingen meer. Ik ga mijn nichtjes niet blij maken met een autootje en mijn neefjes niet met een pop. Hoe hard we het ook niet willen, maar zoiets is gewoon aangeboren en krijg je er echt niet uit. En wat mij betreft hoeft dat ook helemaal niet.
BeantwoordenVerwijderenHeb je het stukje wel goed gelezen? ;) Dit is namelijk absoluut niet wat gender-neutraal opvoeden betekent! Het betekent alleen dat je jouw kinderen niet teveel opdringt dat ze persé meisjes- of jongensgedrag moeten vertonen. Als ze dat uit zichzelf doen is daar uiteraard niks mis mee, maar heel vaak merk je toch dat jongetjes al vanaf de geboorte anders benaderd worden dan meisjes...
VerwijderenIk vind het niet OK als ouders zeggen, je lijkt wel een homo (zij gebruiken dit dan als scheldwoord), terwijl een homo iem. is die op mannen valt en niets anders.
BeantwoordenVerwijderen..we hebben onze dochters gewoon altijd als mens gezien en ook zo opgevoed! Het zijn geweldige en gelukkige volwassenen geworden en hebben nooit (ook nu niet) in een hokje gepast!!
BeantwoordenVerwijderenhou me er totaal niet mee bezig.. ze mogen gewoon doen wat ze zelf leuk vinden.. ;) dus idd zoontje trekt de prinsessen jurken van zn zus aan en heeft toen hij 2 werd een eigen pop gekregen omdat het ruzie was om de pop van zus... ;) en dochter speelt met de toet toet en auto's van dr broer.. t geluk dat van beide kids er speelgoed in huis is.. maar tegelijkertijd merk ik ook dat karakter niet geslachtsgebonden is ;) dochter is veel stoerder dan zoontje :p
BeantwoordenVerwijderenhomo gebruiken wij ook zeker niet als scheldwoord ;) sowieso al niet natuurlijk, want dat is het gewoon niet!!! maar mn eigen vader is homo.. daar kwam hij voor uit toen hij 49 was (hij heeft het daarvoor ook altijd aan zichzelf ontkend..) dus ik wil zeker niet dat mn kinderen denken dat het een scheldwoord is!! net zoiets als kanker.. verschrikkelijk als mensen die woorden gebruiken zonder er over na te denken :(
Ik heb mijn beide kinderen ( eerste was een meid en de tweede een jongen) altijd allerlei speelgoed aangeboden.
BeantwoordenVerwijderenZe speelden alle twee met zowel "jongens' en 'meisjes' speelgoed. Ik had poppen (incusief poppenbed, poppenwagen), auto's, garage,keukentje en toebehoren, verkleedkleren (ridder, zuster, dokter, elfje, princes) En natuurlijk gewoon 'neutraal' speelgoed: blokken, duplo, lego, zandbak toebehoren, bal, hoepel. (geen idee meer wat ik nog meer had)
Mijn zoon ging regelmatig toen hij klein was in een princessenjurk en met nagellak buitenspelen. Niks mis mee, hij werd er blij door.
Mijn dochter vond jurkjes dragen maar niks. Ik vond het wel jammer maar heb haar niet gedwongen om het wel te doen.
Ik vind het goed van je om je kind 'neutraal' op te voeden. Want ik zag bij mijn oudste broer, die 2 zoons heeft, echt een groot verschil met mijn eigen zoon. Mijn oudste broer heeft zijn zoons echt als jongen-jongen opgevoed. En wat hadden ze een plezier als ze bij mij waren met het keukentje en de poppen. Op jongere leeftijd had mijn zoon (en de 2 jongens van mijn andere broer) meer fantasie en makkelijker spelen met bijna alle kindjes. Op latere leeftijd valt het minder op dat ze verschillend zijn opgevoed. Waarschijnlijk heeft dat te maken met het feit dat ze op de middelbare school zitten en in de pubertijd komen.
Ik zou hier geloof ik helemaal niet bij stil staan. Ik zou mijn kind gewoon opvoeden met oog voor wat hij of zij wil en hem of haar daarin stimuleren. En of dat dan iets typisch jongensachtig of typisch meisjesachtig is, dat moeten ze lekker zelf weten. Wat dit betreft heb ik echt nooit het idee gehad dat ik zelf aan verwachtingen moest voldoen, dus misschien dat ik er daarom niet helemaal mee bezig ben. Ik vind het bijna een beetje krampachtig overkomen, maar denk dat dat wel anders is als je bijvoorbeeld, zoals ik hierboven lees, wel mensen kent die hun kinderen echt zwaar als meisje-meisje of jongen-jongen opvoeden.
BeantwoordenVerwijderenZo ben ik ook bezig geweest, en dat is mijn zoon prima bevallen. Hij is een jongen, en autistisch. En kan zijn gevoel prima onder woorden brengen.
BeantwoordenVerwijderenHij heeft veel taalgevoel, dat helpt vast. Maar ik heb ook altijd serieus gereageerd op al zijn gedachtes, ideeen en gevoelens en pogingen die hij deed om die te uiten. Niet dat alles mocht, niet alles was OK om te doen, maar ik gaf heel duidelijk aan dat hij alles mocht voelen. Praten, ruimte geven aan zijn ideeen en voorkeuren, enzo, zal vast geholpen hebben.
Dus ik vind het een goede actie.
En welke kleurvoorkeur heeft Tobias? Mijn zoon wou eigenlijk roze en paars, maar zelfs hij had door dat dat sociaal niet zo handig was. En dat vond hij heel jammer (dat kon hij als auti zo lekker bot verwoorden - thuis). Nu houdt hij het bij paars, en felgroen. En ik vind het fantastisch.
Euh. Gender neutraal opvoeden? Eerste reactie? Damn zeg doe eens normaal.
BeantwoordenVerwijderenMaar ik snap wat je bedoelt en daar is niks mis mee.
Maar wij denken er iets anders over. No way dat zoon nagellak opkrijgt of een prinsessenjurk. De pop van mijn dochter vond hij even interessant en ging toen weer aan de auto's. En ja hij mag wel huilen als hij pijn heeft. Dochter heb ik geprobeerd aan de poppen te krijgen maar nee hoor.
Ieder zijn ding maar misschien ben ik wat ouderwets.
Erg interessant stuk ! Ik ben me er als moeder ook bewust van en schreef enkele maandag ook een artikel over het onderwerp... na een aanvaring in het KDV over dit thema. Kvind het vooral frustrerend dat kinderen zo jong al in hokjes geduwd worden, terwijl we als volwassenen continu pleiten voor gelijkheid. Er klopt iets niet aan die theorie :)
BeantwoordenVerwijderenMijn artikel vind je hier: http://esterdepret.be/genderbewust/
Ben er niet bewust mee bezig. Dochter is geen prinsessen meisje, maar wat stoerder. B is een rouwdouwer die graag speldjes van zijn grote zus in zijn haar wilt. En S die lacht voorlopig alleen maar om de streken van B. :-) :-) :-)
BeantwoordenVerwijderenRegelt zich zelf. Je moet een karakter laten groeien, niet willen regelen, wat veel ouders wel proberen.
Is dit soort opvoeden nu van de laatste tijd? 40 jaar geleden had je dit gelukkig niet en mijn meiden speelden ook gewoon met een houten trein zonder te denken of dit nou wel bij meisjes hoort.Lidy
BeantwoordenVerwijderen