Ik voel me vandaag een ontzettend slechte en mislukte plantenmamma. Al mijn plantjes hebben vandaag opeens besloten om een massa-zelfmoord te plegen! Toen ik thuiskwam, zag ik opeens allemaal halfdode plantjes; zowel in de vensterbank als buiten. Daar werd ik uiteraard helemaal niet vrolijk van! Ik heb ze gelijk allemaal nog een keer water gegeven, maar ik vraag me af of ze nog te redden zijn.
Na een inventarisatie van alle planten kwam ik tot de volgende lijst met zielige plantjes: De muntplant laat zijn blaadjes slap hangen. De cherry tomatenplant, die vorige week nog heerlijke tomaatjes had hangen, heeft nu geen levende tak meer over. Het basilicumplantje hangt er depressief bij en de heideplant begint bruin te kleuren. Zelfs de gerbera's hangen allemaal over de rand van de vaas heen!
En ik snap er niks van! Ik geef ze elke dag water, laat ze vrolijk in het zonnetje staan en praat soms zelfs tegen ze! Ik heb dus werkelijk waar geen idee waarom ze het niet goed doen. :(
Het valt me wel op dat de zaadjes die we planten wél ontzettend snel opkomen. De tomaten-, veldbloemen- en vlinderstruikzaadjes zijn allemaal opgekomen. Maar de vraag is natuurlijk of ze ook in leven blijven zodra ze wat 'ouder' zijn....
Iemand enig idee wat er fout kan zijn gegaan? En vooral ook: wat kunnen we doen om dit te voorkomen?
donderdag 29 september 2011
dinsdag 27 september 2011
vega of niet? - deel 2
Gister was mijn eerste werkdag na een weekje vrij. Een collega bood me smeerworst aan en zo kwam ter sprake dat ik nu écht geen vlees meer eet. Er volgde direct een lachsalvo van een paar collega's; ze vroegen zich af hoe lang ik het deze keer vol ga houden. Dat bewijst maar weer dat ik niet zo gedisciplineerd ben helaas.
Toch denk ik dat het me deze keer zeker wel gaat lukken. Na het zien van de film Food Inc. heb ik namelijk helemaal geen behoefte meer aan vlees. Als ik denk aan kipsate, de moeilijkste verleiding, dan kan ik nu alleen nog maar denken aan zielige kippen die door hun pootjes heen zakken en vervolgens geschopt worden omdat ze niet meer kunnen lopen. Verschrikkelijk toch?!
In deze documentaire kwam ook een ander onderwerp naar voren: de gezondheidsrisico's van vlees. Dit is voor mij, naast het dierenwelzijn, een belangrijke reden om geen vlees meer te eten. Vandaag wil ik daarom schrijven over de gezondheidsrisico's van vlees eten.
Er wordt in de Nederlandse vee-industrie enorm veel antibiotica gebruikt. De reden hiervoor is dat het vlees dan goedkoper kan worden geproduceerd. Bovendien bevordert antibiotica ook de groei van de dieren. Dit is echter verboden sinds een paar jaar; daarom wordt het tegenwoordig vaker als geneesmiddel voorgeschreven door dierenartsen.
Met antibiotica moet echter heel voorzichtig worden omgegaan. Antibiotica doodt namelijk éérst de zwakkere bacteriën en verzwakt de sterkere. Pas als die sterkere bacteriën voldoende zijn verzwakt, gaan die ook dood. Dit veroorzaakt een soort 'natuurlijke selectie', waarbij de sterkste bacteriën over blijven. Net zo lang tot er een bacterie evolueert die resistent is en niet meer te bestrijden is door antibiotica.
Dankzij het antibiotica-beleid in de vee-industrie is dit eigenlijk al zo ver. 100% van de plofkippen, die worden gebruikt voor goedkope aanbiedingen, zijn besmet met de ESBL-bacterie. Deze bacterie kan dodelijk zijn voor mensen.
Het eten van vlees met resistente bacteriën erin kan ervoor zorgen dat bacteriën in het menselijk lichaam ook resistent worden voor antibiotica. Dit betekent dus dat antibiotica dan niet meer helpt wanneer je ziek bent.
Ook andere stoffen die in vlees zitten kunnen schadelijk zijn voor de menselijke gezondheid. Eigenlijk is het gewoon téveel om op te noemen. Als je op Google gaat zoeken kom je hier ontzettend veel informatie over tegen. Ook raden we dus de documentaire Food Inc. aan, een stukje van deze documentaire gaat over een moeder die haar zoontje verloor door een bacterie die in hamburgers zit. Hartverscheurend!
Kortom: alweer een tweede reden om geen vlees te eten. Volgende week volgt reden nummer drie!
Toch denk ik dat het me deze keer zeker wel gaat lukken. Na het zien van de film Food Inc. heb ik namelijk helemaal geen behoefte meer aan vlees. Als ik denk aan kipsate, de moeilijkste verleiding, dan kan ik nu alleen nog maar denken aan zielige kippen die door hun pootjes heen zakken en vervolgens geschopt worden omdat ze niet meer kunnen lopen. Verschrikkelijk toch?!
In deze documentaire kwam ook een ander onderwerp naar voren: de gezondheidsrisico's van vlees. Dit is voor mij, naast het dierenwelzijn, een belangrijke reden om geen vlees meer te eten. Vandaag wil ik daarom schrijven over de gezondheidsrisico's van vlees eten.
Er wordt in de Nederlandse vee-industrie enorm veel antibiotica gebruikt. De reden hiervoor is dat het vlees dan goedkoper kan worden geproduceerd. Bovendien bevordert antibiotica ook de groei van de dieren. Dit is echter verboden sinds een paar jaar; daarom wordt het tegenwoordig vaker als geneesmiddel voorgeschreven door dierenartsen.
Met antibiotica moet echter heel voorzichtig worden omgegaan. Antibiotica doodt namelijk éérst de zwakkere bacteriën en verzwakt de sterkere. Pas als die sterkere bacteriën voldoende zijn verzwakt, gaan die ook dood. Dit veroorzaakt een soort 'natuurlijke selectie', waarbij de sterkste bacteriën over blijven. Net zo lang tot er een bacterie evolueert die resistent is en niet meer te bestrijden is door antibiotica.
Dankzij het antibiotica-beleid in de vee-industrie is dit eigenlijk al zo ver. 100% van de plofkippen, die worden gebruikt voor goedkope aanbiedingen, zijn besmet met de ESBL-bacterie. Deze bacterie kan dodelijk zijn voor mensen.
Het eten van vlees met resistente bacteriën erin kan ervoor zorgen dat bacteriën in het menselijk lichaam ook resistent worden voor antibiotica. Dit betekent dus dat antibiotica dan niet meer helpt wanneer je ziek bent.
Ook andere stoffen die in vlees zitten kunnen schadelijk zijn voor de menselijke gezondheid. Eigenlijk is het gewoon téveel om op te noemen. Als je op Google gaat zoeken kom je hier ontzettend veel informatie over tegen. Ook raden we dus de documentaire Food Inc. aan, een stukje van deze documentaire gaat over een moeder die haar zoontje verloor door een bacterie die in hamburgers zit. Hartverscheurend!
Kortom: alweer een tweede reden om geen vlees te eten. Volgende week volgt reden nummer drie!
zaterdag 24 september 2011
de groene loper 010
Vandaag zijn Sander en ik naar een het evenement de 'Groene Loper 010' in Rotterdam geweest. Op dit evenement krijgen groene bedrijven en organisaties de kans om zichzelf aan 'het grote publiek' te laten zien. Op die manier hoopt Rotterdam om van haar grijze imago af te komen en te bewijzen dat Rotterdam groener is dan je zou denken.
Sander en ik hebben een route van 10 kilometer gelopen door de wijk Zevenkamp. Onderweg zijn we een aantal interessante mensen tegengekomen. Allereerst kwamen we de Stadswandelaars tegen. Zij wandelen rond door de stad en maken foto's van de natuur die ze daar tegenkomen. Tijdens de Groene Loper lieten ze zien welke eetbare planten de stad rijk is. Sommige soorten die wij als onkruid zien, schijnen ontzettend gezond te zijn. Erg interessant!
Hierna kwamen we langs Centraal Wonen Zevenkamp. Hier hebben we gezellig een kopje thee gedronken en gekletst met een aantal bewoners. Ook heeft een van de omwonende mensen die ook op de koffie was ons haar moestuintje laten zien. Dit vonden we uiteraard ook erg leuk.
Vervolgens kwamen we nét toen we op het punt stonden om te verdwalen twee wandelaars met een ezeltje tegen. Zij waren van de Boerderij aan de Rotte, een boerderij uit 1750. De gemeente denkt eraan om deze boerderij te gaan verkopen aan een partij die de boerderij mogelijk wil gaan slopen. De huidige bewoners willen hier een stokje voor steken en gaan binnenkort een petitie aanbieden aan de gemeente. We hopen dat ze voldoende handtekeningen kunnen verzamelen om deze boerderij te behouden.
We vonden het een erg geslaagde dag en hebben opnieuw ontdekt dat er een stuk meer enthousiaste, groen georiënteerde mensen in de buurt wonen dan we dachten. :)
Sander en ik hebben een route van 10 kilometer gelopen door de wijk Zevenkamp. Onderweg zijn we een aantal interessante mensen tegengekomen. Allereerst kwamen we de Stadswandelaars tegen. Zij wandelen rond door de stad en maken foto's van de natuur die ze daar tegenkomen. Tijdens de Groene Loper lieten ze zien welke eetbare planten de stad rijk is. Sommige soorten die wij als onkruid zien, schijnen ontzettend gezond te zijn. Erg interessant!
Hierna kwamen we langs Centraal Wonen Zevenkamp. Hier hebben we gezellig een kopje thee gedronken en gekletst met een aantal bewoners. Ook heeft een van de omwonende mensen die ook op de koffie was ons haar moestuintje laten zien. Dit vonden we uiteraard ook erg leuk.
Vervolgens kwamen we nét toen we op het punt stonden om te verdwalen twee wandelaars met een ezeltje tegen. Zij waren van de Boerderij aan de Rotte, een boerderij uit 1750. De gemeente denkt eraan om deze boerderij te gaan verkopen aan een partij die de boerderij mogelijk wil gaan slopen. De huidige bewoners willen hier een stokje voor steken en gaan binnenkort een petitie aanbieden aan de gemeente. We hopen dat ze voldoende handtekeningen kunnen verzamelen om deze boerderij te behouden.
We vonden het een erg geslaagde dag en hebben opnieuw ontdekt dat er een stuk meer enthousiaste, groen georiënteerde mensen in de buurt wonen dan we dachten. :)
vrijdag 23 september 2011
Daantje zoekt boer...
Sander en ik hebben vandaag de knoop doorgehakt en besloten dat we voortaan gebruik gaan maken van een biologisch groentepakket, dat we wekelijks kunnen ophalen bij ons in de buurt.
Dit betekent dat onze groentes voortaan van Boerderij Landzicht uit Strijen zullen komen. En dat we voortaan elke week verrast worden over welke groentes we die week weer zullen gaan eten. Het zal in elk geval gegarandeerd seizoensgroente zijn. En onze CO2 voetafdruk wordt kleiner, omdat al onze groentes maar 30 kilometer hoeven te worden vervoerd.
Het is fijn dat we de groentes heel dichtbij kunnen ophalen! Er zijn namelijk maar twee ophaalpunten in onze stad, maar het dichtstbijzijnde ophaalpunt zit voor ons maar op vijf minuutjes lopen. Dat is dus boffen.
Ik hoop op een veel paprika's en Sander hoopt vooral veel gekke groentes die we normaal niet snel zouden klaarmaken. Hij vergeet voor het gemak even dat ík degene ben die het meeste kookt. Hopelijk wordt dit een motivatie voor hem om meer te gaan koken. ;)
Dit betekent dat onze groentes voortaan van Boerderij Landzicht uit Strijen zullen komen. En dat we voortaan elke week verrast worden over welke groentes we die week weer zullen gaan eten. Het zal in elk geval gegarandeerd seizoensgroente zijn. En onze CO2 voetafdruk wordt kleiner, omdat al onze groentes maar 30 kilometer hoeven te worden vervoerd.
Het is fijn dat we de groentes heel dichtbij kunnen ophalen! Er zijn namelijk maar twee ophaalpunten in onze stad, maar het dichtstbijzijnde ophaalpunt zit voor ons maar op vijf minuutjes lopen. Dat is dus boffen.
Ik hoop op een veel paprika's en Sander hoopt vooral veel gekke groentes die we normaal niet snel zouden klaarmaken. Hij vergeet voor het gemak even dat ík degene ben die het meeste kookt. Hopelijk wordt dit een motivatie voor hem om meer te gaan koken. ;)
donderdag 22 september 2011
American Rockstar gaat op Rehab...
Sinds een paar dagen zijn Sander, ik én mijn haartjes ontzettend in ons hummetje. Afgelopen zaterdag hebben we namelijk een geweldige winkel in het centrum van Rotterdam (her)ontdekt: Lush.
Lush is een Engels bedrijf met een aantal vestigingen in Nederland. Ze verkopen cosmetica en verzorgingsproducten op natuurbasis, met namen als American cream, Rockstar zeep en Rehab shampoo. De producten worden gemaakt met zo min mogelijk conserveringsmiddelen, chemische troep én verpakkingsmateriaal. Dit laatste was voor mij vooral een reden om hier weer eens een kijkje te gaan nemen.
Sander en ik hebben flink wat ingeslagen; shampoo, een enorme fles conditioner en een paar zeepjes. Sindsdien is mijn haar weer een stuk blijer dan het ervoor was. Bovendien blijft het na het wassen de hele dag heerlijk ruiken naar vanille met een vleugje aardbeien. Daar is Sander dan weer helemaal blij mee.
En ik? Ik ben blij dat ik een winkel heb gevonden waar ik het plastic verpakkingsmateriaal gewoon mag inleveren, waarna het weer wordt hergebruikt. En als je 5 potjes inlevert, krijg je nog een gratis gezichtsmaskertje ook!
Dus wij zeggen: vereer Lush ook eens met een bezoekje! Je haar, je vriendje én het milieu zullen je dankbaar zijn!
Lush is een Engels bedrijf met een aantal vestigingen in Nederland. Ze verkopen cosmetica en verzorgingsproducten op natuurbasis, met namen als American cream, Rockstar zeep en Rehab shampoo. De producten worden gemaakt met zo min mogelijk conserveringsmiddelen, chemische troep én verpakkingsmateriaal. Dit laatste was voor mij vooral een reden om hier weer eens een kijkje te gaan nemen.
Sander en ik hebben flink wat ingeslagen; shampoo, een enorme fles conditioner en een paar zeepjes. Sindsdien is mijn haar weer een stuk blijer dan het ervoor was. Bovendien blijft het na het wassen de hele dag heerlijk ruiken naar vanille met een vleugje aardbeien. Daar is Sander dan weer helemaal blij mee.
En ik? Ik ben blij dat ik een winkel heb gevonden waar ik het plastic verpakkingsmateriaal gewoon mag inleveren, waarna het weer wordt hergebruikt. En als je 5 potjes inlevert, krijg je nog een gratis gezichtsmaskertje ook!
Dus wij zeggen: vereer Lush ook eens met een bezoekje! Je haar, je vriendje én het milieu zullen je dankbaar zijn!
dinsdag 20 september 2011
energiezuinig leven
Vandaag heb ik het boek Energiezuinig Leven van Joanna Yarrow gelezen. Dit kleine boekje bevat 365 praktische tips om je CO2-bijdrage te verminderen, energie te besparen en het milieu te verbeteren.
Ook bevat het boek enkele statistieken over hoeveel energie er wordt bespaard wanneer je de verschillende tips in je levens toepast.
Het boekje is gemakkelijk om te lezen en heeft een duidelijke indeling door middel van hoofdstukken over veel verschillende onderwerpen. Hierdoor kan je makkelijk de tips vinden die voor je eigen situatie van toepassing zijn en hoef je jezelf niet door stukken tekst heen te worstelen waar je niets van kunt toepasen.
Wat ik ook erg leuk vond, is dat alle tips geordend zijn door middel van één of meerdere pictogrammen. Hierdoor is bijvoorbeeld snel te zien of de tip een geld-investering vraagt en of het een tip is die snel rendement oplevert of juist meer rendement heeft op de langere termijn.
Het boek is erg kleurig en heeft veel plaatjes. Ook worden verschillende lettergroottes en -types gebruikt. Dat laatste is denk ik bedoelt om achtergrondinformatie wat minder op te laten vallen dan de tips zelf. Aan de ene kant maakt dit het lezen prettig, maar het maakt de opmaak ook rommelig. Dit begon me na een tijdje te storen.
Ook miste ik wat diepere achtergrondinformatie. Dit boek is echt bedoelt om tot actie aan te zetten, maar omschrijft nergens wat voor mind-set je het beste kunt aannemen wanneer je gaat besparen. Zo blijven het truucjes om toe te passen, in plaats dat er een werkelijke innerlijke verandering plaatsvindt.
Mijn eindconclusie is dat dit boekje vooral aan te raden is voor mensen die op zoek zijn naar concrete ideeën om meer energie te besparen. Wanneer je meer diepgang zoekt, kun je in mijn ogen beter op zoek gaan naar andere boeken die dit meer te bieden hebben.
Ook bevat het boek enkele statistieken over hoeveel energie er wordt bespaard wanneer je de verschillende tips in je levens toepast.
Het boekje is gemakkelijk om te lezen en heeft een duidelijke indeling door middel van hoofdstukken over veel verschillende onderwerpen. Hierdoor kan je makkelijk de tips vinden die voor je eigen situatie van toepassing zijn en hoef je jezelf niet door stukken tekst heen te worstelen waar je niets van kunt toepasen.
Wat ik ook erg leuk vond, is dat alle tips geordend zijn door middel van één of meerdere pictogrammen. Hierdoor is bijvoorbeeld snel te zien of de tip een geld-investering vraagt en of het een tip is die snel rendement oplevert of juist meer rendement heeft op de langere termijn.
Het boek is erg kleurig en heeft veel plaatjes. Ook worden verschillende lettergroottes en -types gebruikt. Dat laatste is denk ik bedoelt om achtergrondinformatie wat minder op te laten vallen dan de tips zelf. Aan de ene kant maakt dit het lezen prettig, maar het maakt de opmaak ook rommelig. Dit begon me na een tijdje te storen.
Ook miste ik wat diepere achtergrondinformatie. Dit boek is echt bedoelt om tot actie aan te zetten, maar omschrijft nergens wat voor mind-set je het beste kunt aannemen wanneer je gaat besparen. Zo blijven het truucjes om toe te passen, in plaats dat er een werkelijke innerlijke verandering plaatsvindt.
Mijn eindconclusie is dat dit boekje vooral aan te raden is voor mensen die op zoek zijn naar concrete ideeën om meer energie te besparen. Wanneer je meer diepgang zoekt, kun je in mijn ogen beter op zoek gaan naar andere boeken die dit meer te bieden hebben.
maandag 19 september 2011
vega of niet? - deel 1
Gisteravond zijn Sander en ik uit eten geweest om te vieren dat we een half jaar verkering hebben. We zijn Mexicaans gaan eten. Ik ben echt dol op enchillada's, wraps enzovoort. Daarnaast heb ik er bij de Mexicaan ook weinig moeite mee om geen vlees te eten, dus dat was een andere reden om voor de Mexicaan te kiezen.
Op de terugweg hadden Sander en ik het over onze blog en ons plan om een aantal redenen om vegetariër te worden uit te lichten. Vandaag dus reden nummer 1: het dierenwelzijn in de bio-industrie.
Wanneer we vlees eten levert dit altijd dierenleed op, omdat er een dier moet worden doodgemaakt. Daarnaast lijden de meeste dieren die op ons bord komen ook tijdens hun leven heel erg. De grootste reden hiervoor is dat mensen voor een zo laag mogelijke prijs vlees willen kopen. Vlees is niet op een diervriendelijke manier te produceren voor die lage prijs. Dit heeft grote gevolgen voor het dierenwelzijn.
Koeien kunnen niet lekker meer buiten in het zonnetje grazen, maar moeten het in een vrij donkere ruimte doen met veevoer dat is gemaakt van sojabonen vermengd met allerlei soorten antibiotica. Daarnaast wordt slachtafval van de geslachte koeien vermalen en weer teruggedaan in het voer van de nog levende koeien. Bah!
De staarten van varkens worden eraf gehaald, omdat ze anders aan elkaars staarten gaan bijten. Maar dat is geen wonder, als je jezelf beseft dat deze beesten de hele dag alleen maar naar de kont van het varken dat voor ze staat staan te kijken.
Kippen kunnen niet lekker rondscharrelen en rustig graantjes pikken, maar worden helemaal volgepropt met eten waarvan ze zo snel mogelijk lekker dik worden, zodat wij ze snel op ons bordje kunnen krijgen... Eigenlijk eten we niet eens kip; we eten enorm snel gegroeide kuikentjes, die na 40 dagen al worden geslacht. Plofkippen, worden deze genoemd. En wist je dat deze kuikens zó snel groeien dat ze op een gegeven moment gewoon door hun pootjes heen zakken van hun eigen gewicht? Echt zielig!
Wat voor een verschrikkelijk leven doen we deze dieren aan?! Als het alleen het slachten zou zijn, kunnen we nog zeggen dat dit de ' cirkle of life' is. Maar wat is er zo natuurlijk aan om dieren op zo'n klein oppervlakte te houden, met kunstmatige voeding vet te mesten en dan zo snel mogelijk te slachten, zodat wij ze kunnen opeten tegen zo laag mogelijke kosten?
En dan hebben we het niet eens over de dieren die niet direct de dupe worden omdat ze worden opgegeten, maar die toch gedupeerd worden. Hierover schrijven we later meer.
Wil je meer weten over dit onderwerp? De documentaire Food inc. gaat over dit onderwerp. Hiernaast raden wij ook het boek Dieren Eten aan.
Op de terugweg hadden Sander en ik het over onze blog en ons plan om een aantal redenen om vegetariër te worden uit te lichten. Vandaag dus reden nummer 1: het dierenwelzijn in de bio-industrie.
Wanneer we vlees eten levert dit altijd dierenleed op, omdat er een dier moet worden doodgemaakt. Daarnaast lijden de meeste dieren die op ons bord komen ook tijdens hun leven heel erg. De grootste reden hiervoor is dat mensen voor een zo laag mogelijke prijs vlees willen kopen. Vlees is niet op een diervriendelijke manier te produceren voor die lage prijs. Dit heeft grote gevolgen voor het dierenwelzijn.
Koeien kunnen niet lekker meer buiten in het zonnetje grazen, maar moeten het in een vrij donkere ruimte doen met veevoer dat is gemaakt van sojabonen vermengd met allerlei soorten antibiotica. Daarnaast wordt slachtafval van de geslachte koeien vermalen en weer teruggedaan in het voer van de nog levende koeien. Bah!
De staarten van varkens worden eraf gehaald, omdat ze anders aan elkaars staarten gaan bijten. Maar dat is geen wonder, als je jezelf beseft dat deze beesten de hele dag alleen maar naar de kont van het varken dat voor ze staat staan te kijken.
Kippen kunnen niet lekker rondscharrelen en rustig graantjes pikken, maar worden helemaal volgepropt met eten waarvan ze zo snel mogelijk lekker dik worden, zodat wij ze snel op ons bordje kunnen krijgen... Eigenlijk eten we niet eens kip; we eten enorm snel gegroeide kuikentjes, die na 40 dagen al worden geslacht. Plofkippen, worden deze genoemd. En wist je dat deze kuikens zó snel groeien dat ze op een gegeven moment gewoon door hun pootjes heen zakken van hun eigen gewicht? Echt zielig!
Wat voor een verschrikkelijk leven doen we deze dieren aan?! Als het alleen het slachten zou zijn, kunnen we nog zeggen dat dit de ' cirkle of life' is. Maar wat is er zo natuurlijk aan om dieren op zo'n klein oppervlakte te houden, met kunstmatige voeding vet te mesten en dan zo snel mogelijk te slachten, zodat wij ze kunnen opeten tegen zo laag mogelijke kosten?
En dan hebben we het niet eens over de dieren die niet direct de dupe worden omdat ze worden opgegeten, maar die toch gedupeerd worden. Hierover schrijven we later meer.
Wil je meer weten over dit onderwerp? De documentaire Food inc. gaat over dit onderwerp. Hiernaast raden wij ook het boek Dieren Eten aan.
zaterdag 17 september 2011
update over de tomatenzaadjes
Joepie! Vanmiddag heeft Sanders stiefzusje Joy de eerste groene stengeltjes ontdekt in ons bakje met tomatenzaadjes. Ze zijn nog zo klein dat je heel goed op de foto moet kijken om ze te zien, maar toch! We hadden absoluut niet verwacht dat er al zo snel resultaat zou zijn en zijn er erg blij mee.
Gisteravond hadden we de zaadjes nog water gegeven en toen was er ook nog niks te zien. Dus dit was een erg leuke verrassing. Blijken we toch beter voor plantjes te kunnen zorgen dan we vorige week dachten!
Gisteravond hadden we de zaadjes nog water gegeven en toen was er ook nog niks te zien. Dus dit was een erg leuke verrassing. Blijken we toch beter voor plantjes te kunnen zorgen dan we vorige week dachten!
We zijn erg benieuwd of ons tomatenplantje door blijft groeien en wanneer we onze eerste tomaten kunnen eten... Tuinieren blijkt toch spannender te zijn dan we dachten!!
samen sta je sterker
Nu Sander en ik een paar weken proberen om beter met het milieu om te gaan, valt ons op dat wij in ons enthousiasme ook andere mensen proberen zo ver te krijgen om dingen te veranderen. Het is eigenlijk hartstikke simpel om bepaalde keuzes te maken, en het heeft echt een enorm effect als we dat met meerdere mensen doen! Maar als we anderen iets vertellen over onze pogingen om het milieu te besparen, dan krijgen we al sceptische opmerkingen te horen.
Het argument dat mensen het meest gebruiken om niks te hoeven doen is ' wat voor verandering kan 1 mens maken?' Het antwoord op die vraag is natuurlijk dat het (bijvoorbeeld) niet veel uitmaakt of ik 5 of 10 minuten onder de douche sta. Het is een micro-optimalisatie, zoals Sander dat altijd zo mooi uitdrukt. En ik weet zelf ook wel dat die 5 minuutjes minder douchen maar 0,0000000000001% van het totale water is dat wij verbruiken in Nederland. Maar als we daar allemaal aan toe gaan geven, komen we helemaal niet verder! Toch voelt het af en toe best stom om als enige bepaalde keuzes te maken, terwijl de rest van Nederland niks om het milieu lijkt te geven.
Maar vandaag hebben we een website gevonden waar we helemaal blij van werden. Namelijk nudge . Op deze website staan een hoop grote en kleine dingen die we kunnen doen om het milieu te besparen. En dan blijkt opeens dat Sander en ik echt niet de enigen zijn die bezig zijn om groene keuzes te maken. En dan is het opeens weer een stuk leuker om door te gaan!
donderdag 15 september 2011
To vega or not vega? That's the question...
Al jaren probeer ik vegetarisch te eten. Mijn eerste poging was 6 jaar geleden. Ik heb toen een jaar lang geen vlees en vis gegeten vanwege mijn gezondheid. Ik had op dat moment namelijk regelmatig last van buikpijn, en merkte dat een vleesloos dieet hier goed tegen hielp.
Vervolgens begon ik toch weer te verlangen naar af en toe een stukje kip. Dus besloot ik om soms weer kip te gaan eten. Ander vlees liet ik grotendeels links liggen, maar voor kip (en later ook vis) begon ik een uitzondering te maken. Hier had ik weinig morele problemen mee. Dit is zo 4 jaar doorgegaan; tot ongeveer een half jaar geleden.
Een half jaar geleden leerde ik Sander kennen. Sander is al 4 jaar vegetariër. Uiteraard kwam het ter sprake hoe en waarom hij deze keuze heeft gemaakt, namelijk onder andere naar aanleiding van een documentaire over hoe vlees precies in onze winkels terecht komt. Eigenlijk wou hij mij geen details geven, maar toen ik begon te dreigen dat ik het dan zelf wel zou gaan opzoeken, vertelde hij me over de beelden die hij had gezien.
Ik ben een softie die al tranen in de ogen krijgt als ik een reclame van het IFAW zie en dus raakte ook Sanders verhaal me heel erg. Ik besloot om opnieuw te stoppen met vlees eten. Toch was dit niet zo gemakkelijk als ik dacht; ik ging regelmatig de fout in. Gemiddeld is dat zo’n één keer per week, meestal als er kalfskroketten in het spel zijn of als mijn moeder sate heeft klaargemaakt. Dit zijn twee van mijn grote zwakke plekken.
Hierdoor heb ik het op een gegeven moment maar opgegeven, en besloot om voortaan flexitarisch door het leven te gaan. Dit houdt in dat je vaak geen vlees eet, maar af en toe wel. Dit bevalt me eigenlijk best goed. Ik eet nu veel vaker vegetarisch dan toen ik fulltime vegetariër wilde zijn.
Ondanks dat knaagt het toch nog steeds aan me dat het me niet lukt om helemaal geen beesten te eten. Mijn familie en collega's lachen me uit als ik weer eens zeg dat ik stop met vlees eten. Ze hebben het al zó vaak gehoord, dat ze me niet meer geloven. Ook Sander begint me steeds minder geloofwaardig te vinden; misschien omdat ik bij een vorige poging ongeveer een uur later alweer een kipfinger opat.
Ik wil het, ik wil het, ik wil het… zegt een stemmetje in mijn hoofd. Maar ik kan het gewoon niet. Soms baal ik daar wel van.
Er zijn namelijk zoveel goede redenen om te stoppen met het eten van vlees. Ik heb ze eens op een rijtje gezet en kwam uit op 7 redenen om geen vlees meer te eten. Komende weken wil ik eens voor mezelf op een rijtje gaan zetten waarom het goed zou zijn als ik zou stoppen met vlees eten. Wie weet lukt het me nu dan eindelijk wél om te breken met de kalfskroketten.
Vervolgens begon ik toch weer te verlangen naar af en toe een stukje kip. Dus besloot ik om soms weer kip te gaan eten. Ander vlees liet ik grotendeels links liggen, maar voor kip (en later ook vis) begon ik een uitzondering te maken. Hier had ik weinig morele problemen mee. Dit is zo 4 jaar doorgegaan; tot ongeveer een half jaar geleden.
Een half jaar geleden leerde ik Sander kennen. Sander is al 4 jaar vegetariër. Uiteraard kwam het ter sprake hoe en waarom hij deze keuze heeft gemaakt, namelijk onder andere naar aanleiding van een documentaire over hoe vlees precies in onze winkels terecht komt. Eigenlijk wou hij mij geen details geven, maar toen ik begon te dreigen dat ik het dan zelf wel zou gaan opzoeken, vertelde hij me over de beelden die hij had gezien.
Ik ben een softie die al tranen in de ogen krijgt als ik een reclame van het IFAW zie en dus raakte ook Sanders verhaal me heel erg. Ik besloot om opnieuw te stoppen met vlees eten. Toch was dit niet zo gemakkelijk als ik dacht; ik ging regelmatig de fout in. Gemiddeld is dat zo’n één keer per week, meestal als er kalfskroketten in het spel zijn of als mijn moeder sate heeft klaargemaakt. Dit zijn twee van mijn grote zwakke plekken.
Hierdoor heb ik het op een gegeven moment maar opgegeven, en besloot om voortaan flexitarisch door het leven te gaan. Dit houdt in dat je vaak geen vlees eet, maar af en toe wel. Dit bevalt me eigenlijk best goed. Ik eet nu veel vaker vegetarisch dan toen ik fulltime vegetariër wilde zijn.
Ondanks dat knaagt het toch nog steeds aan me dat het me niet lukt om helemaal geen beesten te eten. Mijn familie en collega's lachen me uit als ik weer eens zeg dat ik stop met vlees eten. Ze hebben het al zó vaak gehoord, dat ze me niet meer geloven. Ook Sander begint me steeds minder geloofwaardig te vinden; misschien omdat ik bij een vorige poging ongeveer een uur later alweer een kipfinger opat.
Ik wil het, ik wil het, ik wil het… zegt een stemmetje in mijn hoofd. Maar ik kan het gewoon niet. Soms baal ik daar wel van.
Er zijn namelijk zoveel goede redenen om te stoppen met het eten van vlees. Ik heb ze eens op een rijtje gezet en kwam uit op 7 redenen om geen vlees meer te eten. Komende weken wil ik eens voor mezelf op een rijtje gaan zetten waarom het goed zou zijn als ik zou stoppen met vlees eten. Wie weet lukt het me nu dan eindelijk wél om te breken met de kalfskroketten.
maandag 12 september 2011
voorbereiden op de winter
Vanavond ben ik weer alleen in huis en het waait weer eens erg hard. Het lijkt wel of de herfst al 3 weken te vroeg is begonnen dit jaar. Ik vraag me af of het iets te maken heeft met het veranderende klimaat, of dat het gewoon toeval is dat we hier in Nederland een zomerse lente hadden en een herfstachtige zomer. En zouden we straks sneeuw krijgen in november?
Zo verder meimerend bedenk ik me dat we inderdaad steeds dichterbij de winter komen. En winter betekent lange, donkere avonden, vreselijke kou en veel binnen zijn. Dit zal vast en zeker zorgen voor meer energie-verbruik. Hoe gaan we dat straks voorkomen of, als dat niet lukt, compenseren?
Zo verder meimerend bedenk ik me dat we inderdaad steeds dichterbij de winter komen. En winter betekent lange, donkere avonden, vreselijke kou en veel binnen zijn. Dit zal vast en zeker zorgen voor meer energie-verbruik. Hoe gaan we dat straks voorkomen of, als dat niet lukt, compenseren?
Een goede voorbereiding is erg belangrijk als je goed beslagen ten ijs wilt komen. Vandaar dat ik voor Sander en mij alvast wat ideetjes heb opgeschreven.
1. Ik ga dit jaar geen elektrische deken gebruiken. In plaats daarvan mag Sander mijn bed eerst een kwartiertje opwarmen…. (hihi)
2. Proberen om niet te laat naar bed te gaan, zodat we niet te lang allemaal lampen voor niks aan moeten zetten.
3. Als het zonnetje schijnt, zoveel mogelijk alle gordijnen open laten. Dit is verwarming die niks kost én die niet geproduceerd hoeft te worden.4. Lekker warme truien en pantoffels aantrekken, zodat de verwarming ook minder hoog aan hoeft.
5. Een heerlijke wandeling maken na het avondeten, zodat we daarna lekker warm zijn gelopen én lekker moe zijn zodat we op tijd naar bed kunnen.Aangezien we het stroomverbruik elke week bijhouden, kunnen we goed zien of deze tips gaan werken. Laat de winter maar komen!
zondag 11 september 2011
groen weekend
Afgelopen weekend zijn Sander en ik even van elkaar gescheiden geweest. Sander was in Friesland en ik was gewoon in mijn huisje. Het was helemaal niet leuk zonder elkaar. Al heb ik wel wat leuke dingetjes gekocht en gekregen voor ons groene huis. Namelijk wat plantjes.
Bij de Jumbo heb ik een muntplantje gekocht. Die schijnen weinig verzorging nodig te hebben, buiten het water geven. Hopelijk is deze plant een langer leven gegund dan de gerbera op Sanders bureau op het werk. En ook mijn eigen bureauplantje is er niet al te goed aan toe. Maargoed, we gaan er gewoon voor! Bovendien krijgen we er een lekkere beloning voor: verse muntthee!
Ik heb ook een doe-het-zelf tomatenplantje gekregen van mijn moeder. Dit houdt in dat we een mooie aardewerken pot kregen met aarde en zaadjes erbij. Elke dag een beetje water geven, en dan zou er vanzelf een tomatenplantje uit moeten komen, volgens de verpakking. We zijn erg benieuwd!
Naast de tomaten hebben we ook aardbeienzaadjes, die in oktober geplant zullen worden. Het is bijna hetzelfde als Farmville! Behalve dan dat we met deze plantjes 4 maanden moeten wachten op de oogst in plaats van 4 uur. Maar dan heb je ook wel echte aarbeien in handen in plaats van virtuele!
Bij de Jumbo heb ik een muntplantje gekocht. Die schijnen weinig verzorging nodig te hebben, buiten het water geven. Hopelijk is deze plant een langer leven gegund dan de gerbera op Sanders bureau op het werk. En ook mijn eigen bureauplantje is er niet al te goed aan toe. Maargoed, we gaan er gewoon voor! Bovendien krijgen we er een lekkere beloning voor: verse muntthee!
Ik heb ook een doe-het-zelf tomatenplantje gekregen van mijn moeder. Dit houdt in dat we een mooie aardewerken pot kregen met aarde en zaadjes erbij. Elke dag een beetje water geven, en dan zou er vanzelf een tomatenplantje uit moeten komen, volgens de verpakking. We zijn erg benieuwd!
Naast de tomaten hebben we ook aardbeienzaadjes, die in oktober geplant zullen worden. Het is bijna hetzelfde als Farmville! Behalve dan dat we met deze plantjes 4 maanden moeten wachten op de oogst in plaats van 4 uur. Maar dan heb je ook wel echte aarbeien in handen in plaats van virtuele!
Abonneren op:
Posts (Atom)