Baby-vogeltje gevonden

Vanmiddag maakten Sander en ik onze vaste wandeling door de wijk. Terwijl we door de straten liepen, viel onze blik plotseling op een klein, donkerbruin bolletje vlak naast het fietspad. Het bleek een baby mereltje te zijn, die er nogal hulpeloos en kwetsbaar uitzag. Hij ademde heel snel en leek behoorlijk gestrest. We stopten direct om te zien of we iets konden doen om het kleine diertje te helpen.

Het mereltje zat daar maar, trillend en duidelijk van slag. Het leek erop dat ie uit het nest was gevallen. Omdat we niet zo goed wisten wat we ermee moesten hebben we even gebeld met de dierenambulance om advies te vragen wat we het beste konden doen.

Het was belangrijk om niet meteen in te grijpen, omdat de ouders vaak in de buurt zijn en zelf voor hun jongen zorgen. In tegenstelling tot wat veel mensen denken leren veel vogels vliegen vanaf de grond en niet vanuit het nest. Als je het jong oppakt en ergens anders neerzet kan het zijn dat de ouders hun jong daarna niet meer kunnen vinden en er dus niet meer voor kunnen zorgen. Het is dus beter om zo'n jong met rust te laten en de natuur zijn gang te laten doen.

Voor de zekerheid ben ik vanavond toch nog even teruggelopen om te kijken of het jonge mereltje er nog zat, en dat was niet het geval. We hopen dat zijn ouders zich over het kuiken hebben ontfermd en dat ie niet is gevonden door een kat die er wel een lekker hapje in zag. 

Wisten jullie dat je een kuiken beter niet op kan pakken en dat de ouders vaak wel in de buurt zijn? 

De eerste vakantieweek

De eerste vakantieweek zit er alweer op. Het was een beetje een gek weekje, omdat mijn vader de eerste dagen in het ziekenhuis lag. Gelukkig is hij nu weer thuis! 

Maandag zijn Tobias en ik naar de bieb geweest en heeft er 's middags een vriendje bij Tobias gespeeld. Ik heb die middag grotendeels op de bank onder een dekentje gelegen, ik was een beetje op van de emoties van mijn vader die in het ziekenhuis lag. Het heeft me wel goed gedaan.

Dinsdag moesten we naar de orthodontist, waar ik deze blogpost al over had geschreven. Ook kwam er een monteur langs om de laatste hand te leggen aan het glasvezelnetwerk. Ik moet eerlijk toegeven: het is toch wel lekker om wat sneller internet te hebben. 😅

Woensdag zijn we een taartje wezen eten bij mijn ouders omdat mijn vader toen weer thuis was gekomen. De rest van de dag hebben we lekker rustig aan gedaan. Tobias heeft ook nog geholpen met koken 's avonds. 

Donderdag gingen we 's ochtends naar de markt om snoepjes te halen en zijn we 's middags naar een snackbar gefietst voor een ijsje. Deze snackbar is wat verder weg, maar het is de enige in de buurt waar ze nog ouderwets je softijs in warme chocolade dopen. Dat vind ik zo lekker, dus daar rijden we met plezier even een stukje voor om. 

Vrijdag gingen we lekker eten bij Happy Italy en daarna naar Inside Out 2 - een erg leuke film die ik zeker kan aanraden met iets oudere kinderen.

Zaterdag hebben Sander en Tobias geholpen om het huis van mijn oma leeg te halen, want die is verhuisd naar een verzorgingstehuis. 's Middags waren we eigenlijk allemaal erg moe van de warmte, dus hebben we lekker rustig aan gedaan. 

Zondag zijn Tobias en Sander nog wezen glowgolven. Ik was even thuis gebleven om energie bij te tanken voor de tweede vakantieweek. 

Het gekke is: als ik terugdenk aan deze week dan denk ik vooral dat ik niet veel met Tobias heb gedaan en voel me dan schuldig. Maar als ik het allemaal op een rijtje zet, dan valt dat eigenlijk allemaal wel mee en hebben we genoeg gedaan om er een geslaagde week van te maken. Hopelijk is de volgende vakantieweek ook weer lekker gevuld. 

Eerste bezoek aan de orthodontist

Dinsdag was een spannende middag, want ik ging met Tobias voor zijn eerste consult bij de orthodontist. De tandarts had een half jaar geleden aangegeven dat hij dacht dat Tobias wel een beugel nodig zou hebben, en het was hoog tijd om eens te kijken wat de orthodontist ervan vond. We werden vriendelijk ontvangen en na een korte wachtperiode was het onze beurt. De orthodontist heeft Tobias' tanden bekeken en gaf aan dat hij eigenlijk maar voor twee tanden een beugel nodig heeft. Dit was natuurlijk wel fijn om te horen, want ik had al verwacht dat hij een hele mond vol met slotjes zou moeten hebben. 

De orthodontist legde ook uit dat er cosmetisch meer mogelijk is om Tobias' tanden te verbeteren. Tobias luisterde hier aandachtig naar, maar maakte wel meteen duidelijk dat hij graag het spleetje tussen zijn tanden wil behouden. "Dat hoort bij mij en maakt mij mezelf," zei hij. Ik vind het mooi om te zien hoe sterk hij in zijn schoenen staat wat dat betreft. Hij wist precies wat hij wilde en was niet van plan om zijn unieke uitstraling zomaar te laten veranderen.

Ik heb nog wel aan de orthodontist gevraagd of het op latere leeftijd eventueel nog wel mogelijk is om een beugel te nemen, mocht Tobias op dat moment toch een Prodent smile willen krijgen. De orthodontist gaf aan dat kinderen dit eigenlijk vaak wel heel goed in kunnen schatten voor zichzelf en dat Tobias zeker niet de enige is die zijn eigen unieke tanden wil houden in plaats van een strakke rij. 

We verlieten de praktijk met een gevoel van opluchting - het wordt geen jarenlang traject en er hoeft niks groots te worden verandert. Sterker nog: we hadden dit jaar een extra verzekering voor de ortho genomen, maar het lijkt erop dat we die niet eens gaan nodig hebben, want de kosten van die extra verzekering zijn hoger dan de kosten om die twee tanden recht te krijgen. 😅

Hebben jullie wel eens een beugel overwogen, of juist niet? 

Afvallen update 15

 Resultaat

De eerste week maakte ik een flinke klapper en was opeens 2 kilo lichter! De tweede week was ik weer 1,1 kilo zwaarder. In totaal dus 0,9 kilo kwijt de afgelopen weken. Natuurlijk is het na zo'n klapper leuker als de lijn recht naar beneden blijft gaan, maar dat was nu eenmaal even niet zo, en 0,9 kilo in twee weken is ook prima!

Eten

Ik had me voorgenomen om minder uitzonderingen te maken met het eten. Zo nam ik bijvoorbeeld geen gebakje op zaterdag en heb geen patat gegeten op de verjaardag van mijn moeder, maar zelf een salade meegenomen. Het is wel heel verleidelijk om buiten de deur te eten, maar ook hier heb ik nee op gezegd, want het saboteert gewoon mijn doel om af te vallen heel sterk

We aten een aantal succes-recepten van Project Gezond, bijvoorbeeld:

Gado gado salade

De tweede week was juist het tegenovergestelde: ik koos veel voor gemaksvoeding. Bovendien mocht Tobias het weekmenu bepalen en zaten daar ook wat ongezonde maaltijden bij. Ook heb ik teveel chocolade gegeten. Ik had het gevoel dat ik deze week wel kon afschrijven eigenlijk. 

Bewegen

De eerste week zette ik gemiddeld 5.976 stappen. De tweede week 4.942. Ik wil wel weer wat meer gaan bewegen. Stress moet hierbij geen excuus zijn en regen ook niet. 

Stress

De eerste week wat is vrij stressloos doorgekomen. De tweede week was wel veel stress. Mijn oma moest naar een verzorgingstehuis verhuizen en de dag voordat dat plaats zou vinden werd mijn vader in het ziekenhuis opgenomen. Dit gaf veel stress en zorgde ervoor dat ik wat ongezondere keuzes maakte in de tweede week. 

Wat ik hiervan heb geleerd:

• Een weekmenu maken is voor mij erg belangrijk om me aan mijn gezonde voornemens te houden
• In gestresste periodes moet ik ook bewust tijd inplannen om te bewegen om te ontstressen
• Ik kan niet de hele tijd 'aan staan'. 

Gezocht: mijn energie

De schoolvakantie is nog maar net begonnen en ik word al geconfronteerd met een gebrek aan energie. het is dit keer volgens mij geen sociale hangover,  maar er is wel een hoop gebeurt de afgelopen week wat mij mentaal dan veel energie kost. Zodra dat 'het gevaar' dan is geweken merk ik eigenlijk pas hoeveel spanning ik ervan heb gehad en dat uit zich dan in vermoeidheid. 

Gelukkig wilde er wel een vriendje van Tobias komen spelen vanmiddag, dan kan ik even lekker op de bank liggen en een boek lezen om weer wat energie op te laden. Ik lees nu op aanraden van een vriendin het boek burnout-dagboek - hier herken ik wel veel in, vooral van het geen grenzen aan kunnen geven. Ik heb uiteraard geen burn-out. 

 Nou, hoe dan ook: ik wilde toch even wat van me laten horen. Het zal vast snel weer beter gaan, zeker nu het vakantie is en we dus lekker rustig aan kunnen opstarten in de ochtend, zonder haast en gestress. 

De onbezorgde wereld van Mellow

Vanmiddag, terwijl ik door de kamer liep, zag ik onze kat Mellow languit op de bank liggen. Ze lag op haar rug met haar pootjes in de lucht, zonder enige zorg in de wereld. Het leek alsof ze in haar eigen rustige wereld was, helemaal tevreden en ontspannen. Ik keek even naar haar en dacht bij mezelf hoe fijn het zou zijn om ook zo compleet zorgeloos te kunnen leven.

Stel je voor, een leven zonder wekker die 's ochtends afgaat, zonder drukke schema's of lange to-do lijstjes. Gewoon slapen wanneer je wilt, spelen als je daar zin in hebt, en genieten van alle kleine dingen om je heen. Mellow hoeft zich nergens druk om te maken. Haar dagen bestaan uit eten, slapen, spelen en af en toe een knuffel van ons krijgen. Wat een heerlijk leven moet dat zijn.

Als er zoiets als reïncarnatie bestaat wil ik in elk geval later terugkeren als kat, dat lijkt me heerlijk. Wat vinden jullie? 

De laatste schoolweek

 Deze week is de laatste schoolweek. Gister zijn de schriften al mee naar huis genomen, dus er wordt momenteel ook niets nieuws geleerd of gedaan. Waar vullen ze dan wel de week mee? Met allerlei leuke en iets minder leuke dingen:

• Vandaag was er een eindfeest op school, met springkussens en spelletjes
• De kinderen moesten schoonmaakspullen mee naar school nemen om gezamelijk het klaslokaal schoon te maken
• Morgen gaat de klas naar het park om leuke spelletjes te gaan spelen
• Ook morgen wordt er een film gekeken en mogen de kinderen allemaal iets lekkers mee naar school nemen om tijdens de film te kijken. 

Morgenmiddag is het einde van het zevende schooljaar dan alweer. Het is een dooddoener, maar de tijd gaat echt onwijs hard! Ik vind het zo bizar dat Tobias volgend schooljaar al aan zijn laatste schooljaar begint!

Maargoed, nu eerst nog de vakantie. We gaan niet weg, op een paar daagjes naar Ede toe na, maar we hebben wel leuke plannen om de thuis-vakantie wel extra leuk te maken. De komende weken zal ik vast vaker over deze plannen schrijven. 

Hebben jullie binnenkort ook vakantie of ga je liever buiten het hoogseizoen?

Mezelf mailen met reminders

 Zijn jullie ook zo hardleers of ben ik dat alleen?

Voorbeeldje: De kermis. Elk jaar ga ik weer naar de kermis met Tobias, met de gedachte dat het heel leuk gaat zijn. Elk jaar ben ik na de kermis weer overprikkeld en een hoop geld armer en denk: volgend jaar ga ik écht niet meer! En elk volgende jaar ben ik dat allang weer vergeten en ga dan alsnog wéér naar de kermis toe. 

Omdat ik niet zo leer van mijn 'fouten' heb ik sinds anderhalf jaar bedacht dat ik mezelf mailtjes stuur. Die plan ik dan zo in dat ze vlak voor het event worden verstuurd, waardoor ik er even aan herinnerd wordt wat ik mezelf had voorgenomen. Dit kunnen dingen zijn zoals:

• Ga niet naar de buurt-BBQ, want het is veel te druk voor je
• Denk eraan: een kinderfeestje hoeft niet van 1 tot 6 te duren, het mag best wat korter!
• Ga niet te vroeg naar de start toe met de avondvierdaagse, de eerste dag vertrekken ze toch altijd te laat en je staat al die tijd in de prikkels
• Een lijstje met actiepunten die vorig jaar goed werkten om december door te komen zonder overprikkeling 

Wie weet dat het me ooit gaat lukken om dit soort dingen gewoon te onthouden, maar voor nu werkt het systeem om mezelf emails te sturen eigenlijk wel perfect. 😁 Wie weet heeft iemand anders er ook nog wat aan. 

Eindelijk glasvezel!

 Sander helemaal blij: ze kwamen gister glasvezel aanleggen! Ik had echt zoiets van: zal wel, boeit me niet. Maar blijkbaar hebben we sneller internet nodig. Ik heb nooit gemerkt dat het te langzaam was, maar ik hoef dan ook geen video-gesprekken te voeren voor mijn werk of spelletjes te downloaden. Voor Sander zal het vast heel prettig zijn dat het internet sneller is, maar voor mezelf vind ik het vooral irritant dat er weer mensen over de vloer moeten komen voor zoiets.

Ik word altijd een beetje ongemakkelijk van mensen die iets in huis komen repareren of plaatsen. Enerzijds wil ik er dan niks mee te maken hebben, aan de andere kant wil ik toch wel weten wat die mensen precies in mijn huis aan het doen zijn. Ik word er echt een beetje ongemakkelijk van en ben dan ook blij als Sander het woord wil doen en ik niks hoef te zeggen. In dit geval had ik echt zoiets van JIJ wilt sneller internet, dus JIJ mag ook het woord doen. Ik doe dan net alsof ik een professional businesswoman ben, maar eigenlijk zit ik dan gewoon een blogpost te tikken om morgen te plaatsen 😂

Wat dat betreft is het echt wel ideaal dat Sander tegenwoordig thuiswerkt: hij kan dan tussendoor even een praatje maken met de werklui, en ik hoef niks meer te doen. Perfect! Over een paar dagen komen ze weer langs om de modem te plaatsen. Ook dat mag Sander lekker opknappen. 😉

Hoe gaan jullie ermee om als iemand iets in huis komt plaatsen? 

Voorlopig advies voor de middelbare school

Afgelopen dinsdag hebben we het voorlopig advies voor de middelbare school van Tobias gekregen. Hij heeft een HAVO/VWO advies gekregen. Dit advies is nog niet bindend, maar geeft ons de mogelijkheid om al een beetje te gaan oriënteren op een midddelbare school.

Het advies kwam voor ons natuurlijk niet uit de lucht vallen. Elk jaar maken de kinderen een CITO toets en hier kwam ook elke keer uit dat Tobias boven het gemiddelde scoorde. Hier konden we dus al uit opmaken dat het advies waarschijnlijk HAVO of VWO zou worden. De juf vertelde ons dus eigenlijk niets nieuws.

Ik zou het wel fijn vinden als het inderdaad een HAVO/VWO advies wordt - pas in groep 8 krijg je namelijk het definitieve advies. Hij komt dan in een klas terecht met kinderen waarbij nog niet helemaal duidelijk is of ze het beter zouden doen op de HAVO of op het VWO. Vervolgens krijgen ze een jaar les op VWO-niveau. Als dit ze makkelijk afgaat, gaan ze door naar VWO2. Als het toch te lastig is, gaan ze daarna door met HAVO2. Omdat dit voor de rest van de klas ook zo geldt, is het minder heftig dan wanneer hij eventueel als enige niet doorgaat naar VWO2. 

Ik vind dit prettig, omdat ik weliswaar niet twijfel dat Tobias verstandelijk gezien het VWO aankan, maar ik twijfel nog een beetje aan of hij het huiswerk ook wel dusdanig serieus zou nemen dat hij het redt op het VWO. Dus een extra jaar om dit uit te testen lijkt me eigenlijk wel zo prettig, zowel voor mezelf als voor hem.

Afvallen update 14

Resultaat

In de eerste week was ik 1,1 kilo aangekomen. De tweede week zat er weer 0,1 kilo bij. Geen goed resultaat dus voor deze twee weken 😓 Verderop in deze blogpost zal wel duidelijk worden waar dat aan ligt.

Eten

Twee dagen nadat ik zo blij was dat er 1,1 kilo af was heb ik dat er helaas allemaal weer bijgegeten met een pizzarette. Natuurlijk is dit niet allemaal vet, maar vooral vocht, maar ik baal er toch enorm van, want iedereen zegt dat het er binnen 2 dagen weer vanaf is, maar bij mij duurt dat toch altijd een stukje langer helaas. En zorgt er dus weer voor dat het langer duurt allemaal. Maargoed, ik heb wel lekker en feestelijk gegeten en dat is ook belangrijk!

De rest van de week aten we uit het tweede kookboek van Project Gezond. Ik heb helaas geen foto's gemaakt. 

In de tweede week ging ik lunchen met mijn vader en mijn zus en daarnaast belandde ik ook nog in een pannenkoekenhuisje ergens in datzelfde weekend. Dit helpt natuurlijk niet mee! De rest van de week at ik uit het kookboek Lekker snel. Dit kookboek doet zijn naam wel eer aan, want de gerechten die we maakten waren erg lekker en waren inderdaad ook snel klaar. Ideaal, vind ik. 

Door de uitzonderingen die ik heb gemaakt is het deze weken dus niet gelukt om af te vallen. Doordeweeks gaat het allemaal vrij goed, maar in het weekend eet ik teveel, waardoor ik niets afval, maar elke keer dezelfde kilo er weer bij eet en doordeweeks weer probeer eraf te krijgen. 

Bewegen

De eerste week zette ik gemiddeld 7.700 stappen per dag. De tweede week 6.600. Ook ben ik een paar keer gaan fietsen. Qua beweging ging het dus best goed.

Stress

Sander vierde zijn verjaardag en hier heb ik dan toch altijd veel spanning van. Mijn schoonouders zijn schatten, maar ik krijg toch spanning als er visite komt. Normaal gesproken nodig ik mensen niet ver van tevoren uit, omdat ik niet elke dag evenveel energie heb voor visite, maar voor mensen die van ver weg moeten komen is dat toch weer anders. Dus dit gaf me veel stress. 

Verder zat ik deze twee weken mentaal niet zo lekker in mijn vel. Ik liep af en toe echt met mijn ziel onder mijn arm en had het moeilijk met keuzes die ik moest maken om bijvoorbeeld niet naar de drukke verjaardag van mijn neefje te gaan. Hierdoor had ik veel behoefte aan comfort food en kwam een beetje in een houding terecht van "wat kan mij het allemaal ook schelen?" Dit merk je dus direct aan het resultaat van de afgelopen twee weken. 

Toekomstige plannen

Komend weekend vieren we de verjaardag van mijn moeder en eten we ook daar. Ik heb voorgesteld om een pasta-salade te maken, zodat ik niet weer teveel ga eten in het weekend. Deze pastasalade komt uit het boek Lekker snel en bevat een flinke hoeveelheid groentes. 

De week erna heb ik met een vriendin afgesproken om ergens koffie te gaan drinken. Ik ben dan van plan om het ook alleen bij koffie te houden en geen gebakje erbij te nemen. 

Eind van die week begint de zomervakantie. Ik denk dat het dan wel lastig gaat worden qua gezonde keuzes maken, maar ik ga wel mijn best doen. 

Proteine ijskoffie geprobeerd

 Bij het afvalprogramma wat ik volg raden ze aan om elke maaltijd te letten op voldoende eiwitten. Dit houdt je langer verzadigd en zorgt ervoor dat je suikerspiegel stabieler blijft. Een van de dingen die ik hierdoor nog maar weinig drink is ijskoffie - ik ben er dol op, maar het is een echte suikerbom. Tot ik er dus achter kwam dat er tegenwoordig ook proteïne ijskoffie bestaat. Ik heb een aantal soorten uitgeprobeerd om er een blogpost over te kunnen schrijven. Om te vergelijken zal ik eerst voedingswaardes van een gewone ijskoffie geven:

Douwe Egberts latte caramel, 230 ml

• 49 kcal per 100 ml
• per beker 113 kcal
• 67% koolhydraten, 8% eiwit, 24% vet

Dit is mijn favoriete smaak. Je proeft duidelijk de koffie en de caramel, wat ik een heerlijke combinatie vind. Ik word hier altijd heel erg blij van. 

Dan nu de verschillende proteïne koffies die ik heb geprobeerd:

Melkunie protein coffee hazelnoot karamel, 330 ml

• 57 kcal per 100 ml
• 189 kcal per flesje
• 42% koolhydraten, 43% eiwit en 16% vet

Ik vond deze ijskoffie niet zo lekker. Er zat weinig koffiesmaak aan. Wel was het romig, daar hou ik van. Maar het is zeker geen vervanging voor mijn gewone ijskoffie. 

NXT protein ice coffee, 330 ml

• 49 kcal per 100 ml
• 162 kcal per flesje
• 35% koolhydraten, 63% eiwit en 2% vet

Deze was lekker romig en had ook iets meer koffiesmaak, maar het is helaas ook niet de ijskoffie zoals ik hem lekker vind. Ik vind de koffiesmaak niet intens genoeg helaas. 

De zoektocht naar een ijskoffie die wel binnen het GLI programma staat gaat dus door. Voorlopig blijf ik maar bij de gewone ijskoffie en neem dat dan heel af en toe als een traktatie. Mocht iemand tips hebben dan hoor ik ze graag 😊

Grenzen aangeven: ik vind het (nog) lastig

 Een paar weken geleden schreef ik de blogpost sociale hangover, over dat ik mijn grenzen was overgegaan en hierdoor veel last had gekregen van vermoeidheid. Een aantal meelezers gaven aan hoe belangrijk het is om je eigen grenzen te bewaken, en daar ben ik het helemaal mee eens. Toch vind ik het best lastig om mijn grenzen te bewaken, ondanks dat ik al een assertiviteitscursus heb gevolgd blijft dit toch moeizaam gaan. In deze blogpost wil ik daar wat meer op ingaan. 

Anderen of jezelf begrenzen 

Als eerste zie ik grenzen niet alleen als iets wat je bij andere mensen aangeeft. Ik moet ook regelmatig mijzelf begrenzen en ga regelmatig zélf over mijn grenzen heen - veel vaker dan dat andere mensen dat doen eigenlijk. In mijn omgeving is iedereen heel welwillend en begripvol als ik mijn grenzen (of beter gezegd: wensen) aangeef, maar toch vind ik het heel erg lastig. 

Wat gaat wel goed?

Voordat ik begin over wat ik lastig vind wil ik wel even de kanttekening maken dat ik wel enorm ben gegroeid op het gebied van grenzen aangeven. Vroeger vond ik het bijvoorbeeld al lastig om een telefoongesprek te beëindigen of om te laten weten dat het eten bij een restaurant me niet beviel. Op dat gebied heb ik heel veel gehad aan de assertiviteitstraining, dus ik ben hier zeker wel in gegroeid. En toch heb ik ook nog een hoop te leren... 

Wat vind ik moeilijk aan grenzen aangeven?

Grenzen aangeven gaat bij mij op vier plekken mis:

1. Om je grenzen te bewaken moet je ze herkennen
2. Je moet ook accepteren dat je een bepaalde grens hebt
3. Je moet kunnen inschatten hoe erg het is om een grens aan te geven
4. Je moet je grens ook daadwerkelijk aan kunnen geven 

Grenzen herkennen

Soms herken ik pas heel laat dat ik over mijn eigen grenzen aan het gaan ben. Het ene moment heb ik het nog super naar mijn zin, het volgende moment klap ik opeens dicht en gaat het niet meer. Inmiddels heb ik wel een beetje geleerd om vroegere signalen te herkennen, maar zeker als ik iets leuks aan het doen ben is het soms nog heel lastig om die signalen waar te nemen en / of niet te negeren.

Accepteren van je eigen grenzen

Soms vind ik het ook heel lastig om mijn grenzen te accepteren. Ik zie andere mensen veel meer doen en vind dan dat ik dat zelf ook moet doen. Een stemmetje in mij zegt dan toch vaak dat ik me aanstel, dat ik het 'gewoon' moet doen. 

Ik heb bijvoorbeeld regelmatig een kruis op dagen in mijn agenda staan. Die kruizen plan ik in voor of na drukke dagen, om mijn rust te pakken. Maar ik vind het dan heel erg lastig om die dagen ook vrij te houden, omdat ik mezelf dan vaak 'een zeurkous' vind of vind dat ik lieg als ik zeg dat ik die dag al iets heb. 

Inschatten hoe erg het is om een grens aan te geven

Ik vind het ook heel erg lastig in te schatten wanneer het ok is om een grens aan te geven bij een ander. Bijvoorbeeld afspraken afzeggen omdat het toch teveel wordt vind ik heel erg lastig. Ik heb bijvoorbeeld met mijn coach afgesproken dat ik maximaal 1 afspraak per weekend doe, maar dat is soms flink puzzelen. Zo had ik bijvoorbeeld met een vriendin afgesproken op 6 juli en bleek mijn moeder haar verjaardag op 7 juli te vieren. Eigenlijk is dat teveel voor mij, maar ik vind het dan heel lastig om aan die vriendin te vragen of we onze afspraak kunnen verzetten. Uiteindelijk bleek dat zij zelf ook niet op 6 juli kon, dus eind goed al goed, maar eigenlijk wil ik zelf ook beter worden in afspraken verzetten als dat nodig is. 

De grens daadwerkelijk aangeven

Als het me dan is gelukt om te bepalen dat ik een grens moet aangeven, dan is het ook nog eens lastig hoe je dat doet. Ik kan hier echt veel te lang over nadenken voor ik het doe, waardoor het veel meer energie kost dan de bedoeling is. Ik kan zo'n gesprek urenlang door mijn hoofd laten gaan, waarbij ik dan elke keer opnieuw begin en als het ware oefen met de verschillende reacties die iemand kan geven. Pas als ik het idee heb dat ik elke mogelijkheid heb doorgenomen ga ik het gesprek aan, wat vervolgens meestal totaal niet zo heftig gaat als dat ik had bedacht. 

Grenzen in de toekomst

Ik verwacht dat ik langzaamaan wel steeds beter ga worden in mezelf begrenzen. En naarmate ik vaker ook mijn grenzen aan anderen laat zien, zal dit ook gemakkelijker gaan worden verwacht ik. 

Hoe gaan jullie daarmee om? Vinden jullie het ook lastig of gaat het een beetje vanzelf?

Een 8 voor de boekendoos!

 Anderhalve maand geleden vroeg ik om boekentips voor de boekendoos - dit is een boekbespreking aan de hand van een doos met voorwerpen erin. Gister had Tobias dan eindelijk zijn bespreking over het boek Juffrouw Pots dat was aangeraden door vaste meelezer en reageerder Kopka. 

In de doos stopten we:

• Een zonnebloempit
• Een horloge
• Een blauw schrift
• Een sleutel
• Een scheetkussen

Eerlijk gezegd had ik het niet verwacht, maar Tobias kreeg een 8 voor zijn boekendoos! Her was dus een erg goede keuze om voor dit boek te gaan. 😁 De reden waarom ik het niet verwachtte was omdat zijn boekendoos vorig jaar in mijn ogen beter was, en toen kreeg hij een 6. Maargoed, je hoort mij niet klagen. We hebben er zat (denk)tijd ingestoken!

Tobias zit nu in groep 7, dus volgend jaar is waarschijnlijk het laatste jaar boekendoos maken - ik zal het eerlijk gezegd niet gaan missen 😅 Wat missen jullie niet van de basischool?

Kikker-kwaak terreur

Elke zomer, wanneer de temperaturen stijgen en het 's avonds langer licht is, merk ik dat ik slechter slaap. Wij wonen fijn met uitzicht op het groen en een slootje. Maar er is één ding waar ik maar niet aan kan wennen: het gekwaak van de kikkers in de lente / zomer. Vooral op warme of benauwde nachten, wanneer we met het raam open slapen om wat verkoeling binnen te laten, is het alsof die kleine groene beestjes een concert geven speciaal voor ons slaapkamerraam.

Het begint vaak met een enkele kikker, maar voor je het weet, lijkt het alsof de hele sloot zich heeft verzameld voor een nachtelijk concert. Ze kwaken met een volume dat verbazingwekkend luid kan zijn. Soms lijkt het alsof ze zich vlak naast ons raam hebben verzameld. En het lijkt ook net alsof ze het erom doen: ze beginnen altijd met kwaken op het moment dat ik nét wil gaan slapen. Dit zal vast toeval zijn, maar ik vind het erg opvallend!

Ondanks mijn pogingen om het te negeren, is het onmogelijk om de kikkers helemaal buiten te sluiten. Slapen met oordopjes helpt een beetje, maar het geluid komt er toch nog doorheen. Elke keer als ik denk dat ik eindelijk in slaap val, begint er weer een kikker enthousiast te kwaken en ben ik weer klaarwakker. De frisse lucht van de open ramen is heerlijk, maar het gekwaak maakt het een stuk minder prettig. 

Er is maar één oplossing: slapen met het raam dicht. Niet echt prettig in de zomer, vind ik. Het is dan kiezen tussen twee kwaden: wakker liggen van het gekwaak óf wakker liggen van de benauwdheid. Meestal kies ik er dan maar voor om tot een uur of 1 het raam open te houden, in de hoop dat ik toch in slaap val. Lukt dat niet, dan is vaak rond 1 uur de kamer wel genoeg afgekoeld om verder te slapen met het raam dicht. 

Hebben jullie wel eens last van kikkergekwaak? Of vind je het juist wel een gezellig geluid? 

Bridgerton: is Francesca autistisch?

Op 13 juni kwam het tweede deel van seizoen 3 van Bridgerton op Netflix. Ik keek het direct dezelfde dag uit (iets met overprikkeld op de bank liggen en dus maar het beste ervan maken!). Het viel mij op dat een van de karakters uit de serie veel autistische kenmerken vertoonde en ben eens even gaan zoeken of ik de enige was die dit opviel, of dat het bewust was gedaan.

Autistische kenmerken bij Francesca

Dit waren de kenmerken die ik erg opvallend vond:

• De manier waarop zij op zoek gaat naar een partner is heel methodisch en komt niet heel spontaan over
• Weinig behoefte aan sociale interacties - in de serie geeft ze meerdere keren aan dat ze houdt van stilte en rust. Ze raakt ook overweldigd in grote menigtes.
• Weinig oogcontact - dit kan natuurlijk ook een stukje verlegenheid zijn, maar het is ook een kenmerk van autisme dat veel mensen hier moeite mee hebben
• Obsessief bezig met muziek maken - veel autisten hebben een 'obsessie' ook wel fiep op pre-occupatie genoemd, een onderwerp waar ze helemaal in op kunnen gaan, en voor Francesca is dat piano spelen. Hier besteed ze veel tijd aan en is ze ook mee bezig op momenten dat ze geen piano speelt. Ze geeft ook aan dat ze het liefst de hele dag piano zou willen spelen. 
• Als ze een cadeau krijgt bedankt ze niet, maar gaat het gelijk gebruiken (dit is voor mij een heel herkenbare uit mijn jeugd 😅)

Herkenbaar

Hoe dan ook, of dit bewust is gedaan of niet: nadat ik een beetje rond heb gezocht op internet valt op dat veel autistische Bridgerton fans zich goed herkennen in Francesca. En of ze nu wel of niet autistisch is: het is al erg leuk om die herkenning in een karakter te vinden, want er is nog weinig vrouwelijke representatie op het gebied van autisme. Ik heb nu ook het boek over Francesca uit de bieb geleend, ik ben erg benieuwd of hierin ook autistische kenmerken te vinden zijn of dat dit alleen op TV zo lijkt. 

Hebben jullie deze serie ook gekeken en zo ja: hoe zien jullie dit?

Tobias' schoolreisje

 Vandaag was het eindelijk zo ver: het schoolreisje waar Tobias al zo lang naar had uitgekeken! Vanochtend om 8:50 vertrokken de kinderen met de bus naar de Efteling en om 17:45 waren ze weer veilig teruggekeerd.

Tobias heeft het superleuk gehad! Het was wel erg druk in het park, dus heeft hij een aantal attracties met te lange wachttijden overgeslagen. Hij is wel 3 keer in Max en Moritz geweest, dit is zijn lievelingsattractie in de Efteling. Daarnaast ging hij ook in Symbolica en is hij zelfs in de pagode gegaan, ondanks dat hij niet zo van hoogtes houdt. 

Tobias had ook wat geld meegekregen om een souvenirtje van te kopen, ik was erg benieuwd wat hij met zijn geld zou gaan doen. Uiteindelijk kocht hij een 'edelsteen' bij de Symbolica. Ook kocht hij een Eygenheimer, dat is een soort chips op een stokje. En als laatste gaf hij zijn laatste euro aan een vriendje die net te weinig geld had voor een souvenir.

Al met al was het een erg geslaagde dag voor Tobias. Het enige kleine nadeel was dat hij zoveel had gesnoept dat hij nu een beetje misselijk is. Hopelijk knapt hij daar snel weer van op!

Afvallen update 13

 Resultaat

De eerste week was ik 200 gram afgevallen. Niet veel, maar zoals een vriendin van me zei: zelfs als je elke week maar 100 gram afvalt, ben je na een jaar 5,2 kilo lichter dan je nu bent, en dat is ook al een hele prestatie. Dit gaf me weer motivatie om toch door te gaan. 

De tweede week was ik 1,1 kilo kwijt! 

In totaal ben ik nu 11,5 kilo kwijt. 

Eten

Ondanks dat het bijna zomer is aten we de eerste dagen na mijn vorige update nog uit het kookboek Heerlijke winter, wat ook best bij het huidige weer paste.  De week daarna aten we vanwege de avondvierdaagse wat makkelijke maaltijden waarvan ik een weekmenu postte.

Hartige taart met brie en broccoli

Kip kerrie met ananas (sorry Lot ;) )

Bewegen

Ik probeer me goed aan mijn eigen tips voor meer stappen te houden en dit werkt erg goed. Ik heb bijna elke dag de 6.000 stappen gehaald en veel dagen zelfs nog (flink) erboven. Ik maakte bijvoorbeeld een wandeling tijdens mijn lunch op het werk door het park bij de Euromast toen ik even tijd had tussen het surveilleren door. Ik heb daar in het park ook lekker mijn lunch opgegeten, dat was een lekker ontspannen pauze op die manier. 

Natuurlijk helpt het qua stappen zetten ook wel mee dat we mee hebben gelopen met de avondvierdaagse. Hierdoor liep ik ook een aantal dagen 5 kilometer. Een grote uitschieter naar beneden was de maandag van de avondvierdaagse. Die dag had ik ivm die avondvierdaagse overdag weinig gelopen en toen 's avonds werd het afgezegd vanwege het weer. De donderdag van de avondvierdaagse heb ik ook niet meegelopen vanwege vermoeidheid. Ook die dag liep ik minder dan mijn voorgenomen 6.000 stappen. 

Ik waardeer het nu wel extra dat het zo goed gaat met lopen en dat mijn hielspoor echt wekelijks verbeterd. Misschien hoef ik die binnenkort niet eens meer te benoemen, omdat de last zo minimaal begint te worden dat ik dat niet echt meer nodig vind. Dat ik inmiddels 10 kilo minder met mij meedraag zal hier vast ook aan bijdragen 

Naast het wandelen probeer ik ook de Ringfit weer op te pakken. 

Stress

Iets dat mij de afgelopen weken wat stress heeft gegeven is mijn oproepwerk. Het is momenteel een erg drukke periode qua surveilleren, maar het was ook erg druk privé en ik merkte ook dat de voorgaande weken wat te druk waren geweest. Ik voelde me beide kanten schuldig op: enerzijds dat ik niet zoveel kon werken, en aan de andere kant ook dat ik door mijn werk soms niet zo gezellig was en veel tijd voor mezelf nodig had. Dit gaf best veel stress. Het was voor mijn gevoel constant schipperen en puzzelen om maar zo min mogelijk mensen teleur te hoeven stellen. Ik liep mezelf daar een beetje in voorbij. 

Ook de avondvierdaagse was vrij pittig. Dit is erg veel prikkels en ik merkte na twee dagen dat het eigenlijk iets teveel was. Dus die donderdag heb ik veel op de bank gelegen en even rust gepakt en niet meegelopen, zodat ik de laatste avond wel weer mee kon lopen.

Ik neem me voor om komende twee weken beter op mijn stress-signalen te letten en vooral ook wat minder stressvolle dingen te doen (voor zover je daar invloed op hebt natuurlijk!)

Op het programma

Iets nieuws dat ik wil gaan bijhouden is de dingetjes die op het programma staan de komende twee weken die het afvallen helpen of juist moeilijker maken:

23 juni hebben we een verjaardag - ik ben van plan geen taart te nemen

24 juni ga ik op de fiets naar mijn werk (mits het weer het toelaat)

26 juni ga ik met een vriendin wandelen of fietsen

27 juni heb ik weer een groepsbijeenkomst van de GLI

28 juni ga ik met mijn vader en zus lunchen als vaderdag cadeautje

3 juli vier ik de verjaardagen van mijn neefjes en ga dan bij mijn zus lunchen 

Verder zijn er geen echte bijzonderheden de komende weken. 

Mijn receptenboekje aangevuld

Dit weekend aten we voor de derde keer uit het boek Heerlijke zomer van Project Gezond springrolls met pindadip. Maar 1 probleempje: we moeten dit kookboek binnenkort terugbrengen naar de bieb, en dan ben ik het recept kwijt! Dat kan natuurlijk niet zo zijn! Sander kwam met de oplossing: je hebt toch een receptenboekje waar je zelf recepten in kan noteren? Misschien is het handig om die er weer eens bij te pakken!

Toen ik het boekje even doorbladerde zag ik dat ik eigenlijk al aardig wat recepten heb verzameld in de loop van de tijd. Veel van de gerechten was ik eerlijk gezegd alweer vergeten dat ik ze had opgeschreven! En aantal andere recepten heb ik inmiddels zo vaak gemaakt dat ik er geen recept meer bij nodig heb, dat gaat tegenwoordig praktisch op de automatische piloot. 

Toch is het leuk om zo'n kookboekje dan weer eens door te bladeren en dan neem ik me ook direct weer voor om er wat vaker uit te gaan koken / bakken en niet weer te vergeten dat ik dit heb. Een van de recepten was voor hele grote chocoladekoeken, misschien had die beter in de vergetelheid kunnen blijven nu ik zo bezig ben met afvallen 😂

Hoe organizen jullie je recepten die je vaker wilt gebruiken? 

Vaderdag 2024

 Vandaag is het Vaderdag. Een dag om Sander in het zonnetje te zetten. Op school hadden de kinderen een mooie tekening gemaakt voor Vaderdag. Daarnaast had ik ook een booknook voor Sander gekocht (niet deze specifiek, maar dan hebben jullie een beetje een beeld wat het inhoudt!). Voorlopig is Sander dus lekker bezig met priegelen. Hij moet alleen al ruim 50 boekjes in elkaar knutselen. Ik doe het hem niet na moet ik eerlijk bekennen.

We gaan straks ook nog gezellig samen pannenkoeken lunchen voor Vaderdag. De rest van de dag houden we een beetje rustig, want ik heb nog steeds enigszins last van overprikkeling van de drukte van de afgelopen week. Vrijdag had ik ook nog meegelopen met de avondvierdaagse, dus kwamen er ook weer veel prikkels bij. Toch voel ik me elke dag weer een stukje beter, dus dat is heel fijn. 😊

De sociale hangover

 Ik had me voorgenomen om elke 2 dagen te gaan bloggen. Toch merk ik dat het me nu even niet is gelukt. Ik heb namelijk een sociale hangover; extreme vermoeidheid die ik ervaar als ik teveel sociale dingen heb gedaan. 

Ik doe mijn best om een sociale hangover te voorkomen. Zo zet ik bijvoorbeeld kruizen in mijn agenda om de dag na een drukke verjaardag even bij te komen. Vaak lukt het me dan wel om in die dag weer voldoende bij te komen om de rest van de week weer prima te functioneren. Maar deze week is dat dus niet gelukt. 

Hoe komt dat dan? Dinsdag had ik meegelopen met de avondvierdaagse. Dit is erg veel prikkels. zoals gillende kinderen, de hele tijd mensen om me heen etc. De volgende dag had ik afgesproken met een vriendin en 's middags had ik mijn ouders op de koffie gevraagd. 's Avonds liep ik ook weer mee met de avondvierdaagse. 

Die avond merkte ik eigenlijk pas hoeveel ik over mijn grenzen heen was gegaan: ik werd opeens enorm kribbig tegen Sander. Dit komt puur doordat ik teveel achter elkaar heb gedaan zonder mezelf de ruimte te geven om de prikkels ook weer even te verwerken. Er ontstaat dan eigenlijk een soort opstopping in mijn hoofd, die alleen maar weggaat door veel rust te nemen. 

Sindsdien verkeer ik dus in deze 'staat': extreem vermoeid, alles is teveel en ik moet nu echt flink uitrusten om weer bij te komen. Het voelt dan op zulke momenten vaak alsof ik er niet meer doorheen kom, tot ik er doorheen bén. Dan kan ik me vaak ook al niet meer voorstellen dat ik me zo slecht voelde. Hierdoor heb ik ook lange tijd gedacht dat het door mijn hormonale schommelingen kwam - ik kon er geen andere verklaring voor verzinnen destijds. 

Deze kant van het leven met ASS laat ik eigenlijk liever niet zien, maar het is er wel regelmatig. Met mijn coach probeer ik uit te zoeken hoeveel genoeg is en hoeveel teveel of juist te weinig is. Het is een dunne scheidslijn die ik regelmatig overga, maar ik heb er wel vertrouwen in dat ik hier steeds beter mee om ga leren gaan. 

Kapper fail

 Afgelopen maandag zou de schoolfotograaf op school komen en daarom maakte ik een afspraak bij de kapper op vrijdag. Sander zou dan met Tobias gaan. 

Normaal gesproken stuur ik altijd een fotootje mee, zodat Sander kan laten zien aan de kapster hoe ik graag wil dat Tobias' haar wordt geknipt, maar de laatste keer had de kapster gezegd dat ze wel in het sysmteem zou zetten hoe zijn haar geknipt moest worden. Ik dacht het daarmee wel goed zou komen. Maar toen Tobias thuiskwam hadden ze er heel iets anders van gemaakt dan wat ik in gedachten had!

Dit is wat ik wilde:

En dit is wat de kapster ervan gemaakt had:

Uiteindelijk zat het na het wassen wel een stuk beter, maar ik moest wel even slikken. Opeens zo'n boevenkoppie vond ik. Inmiddels ben ik er wel weer aan gewend en snap ik niet waarom ik het zo erg vond toen hij thuiskwam. 

O, en voordat jullie denken dat Tobias geen inspraak heeft in zijn haar: dat heeft ie zeker wel. Als hij het anders wil dan mag dat altijd. Maar het interesseert hem gewoon nog niet zoveel. 

Ons bezoek aan Pantropica

 Gister zijn we met het gezin van mijn schoonzus naar Pantropica geweest. Het was erg leuk en gezellig. 

Pantropica, dat vroeger de Orchideeënhoeve heette, is een soort mini-dierentuintje met verschillende tropische kassen waar dieren in leven zoals verschillende soorten tropische vogels, maar ook stokstaartjes, vissen, reptielen en ringstaarmaki's. Ook zijn op verschillende plekken in het park leuke speelgelegenheden voor kinderen, waaronder een erg leuke waterspeeltuin. 

In het park heb je ook de mogelijkheid om muntjes te kopen waarmee je voer kunt kopen voor verschillende dieren, zoals de vissen, eenden en lori's. 

Tobias had nog een leuk momentje met een nieuwsgierige toekan die wel heel dichtbij kwam opeens. Dit was ook wel heel erg leuk namelijk: veel van de dieren zitten niet in kooien, maar vliegen los door de kassen heen. Hierdoor kun je ze soms van heel dichtbij bekijken.

Van tevoren wisten we niet zo goed wat we ons erbij voor moesten stellen, maar het is een erg leuk park waar we ons een hele middag hebben kunnen vermaken. Ik zou het zeker aanraden, ook met (kleine) kinderen. Er is voor hen genoeg te doen en te ontdekken. 

Avondvierdaagse weekmenu

 Morgenavond beginnen we met de avondvierdaagse waarbij we 4 dagen elke dag 5 kilometer gaan wandelen. Dit betekent dat we elke dag om half 7 bij de start worden verwacht. Om dat voor elkaar te krijgen is het handig om niet te lastige maaltijden te maken, zodat we relaxed kunnen vertrekken omdat we zeker weten op tijd kunnen eten. Ik maakte een weekmenu met de volgende gerechten: 

- pasta bolognese

- andijviestamppot 

- patatje kapsalon

- rode kool prakkie

- wraps 

Zo komen we elke dag met een goed gevulde buik zonder teveel moeite aan bij de start van de avondvierdaagse (hoop ik) 😁

Houden jullie met zulke dingen ook rekening dat je wat makkelijker eet, en wat zijn dan jullie go to recepten? 

Update van Sanders been

 Het is inmiddels alweer een week geleden dat we de eerste keer voor Sander naar het ziekenhuis gingen om een ontsteking op zijn been open te laten snijden. Dat lukte toen niet, waardoor we maandag opnieuw naar de Spoedeisende Hulp moesten.

Hoe gaat het inmiddels?

Het lijkt nu een stuk beter te gaan met Sanders been. De roodheid is flink afgenomen en het doet ook een stuk minder pijn. Het lijkt nu dus eindelijk goed te genezen. Ook zijn er geen levende bacteriën gevonden in de kweek die op maandag was afgenomen, dus dat is ook een goed teken; de antibiotica heeft zijn werk dan in elk geval goed gedaan! 

En wat nu?

Vanmiddag moet Sander nog langs bij de wondverpleegkundige en de chirurg, die gaan dan ook even naar zijn been kijken. Ik verwacht hier eigenlijk geen gekkigheden meer van, maar mocht dat wel het geval zijn dan krijgen jullie uiteraard nog wel een update. 

Afvallen update 12:

Resultaat

De eerste week was ik 0,6 kilo afgevallen. De tweede week slechts 100 gram. In totaal ben ik 10,2 kilo kwijt sinds begin januari. 

Naast het gewicht wil ik ook graag even deze voor- en tussenfoto delen:

Eten

Ik probeer me netjes aan het aantal kcal te houden dat de diëtiste heeft aangegeven dat goed voor mij is. Als ik dat doe gaat het goed met afvallen, zoals in de eerste week. De tweede week ging het qua eten een stuk slechter. Door de gezondheidssituatie van Sander hebben we een aantal keer gekozen voor gemaksvoeding en dat zie je dan ook gelijk terug op de weegschaal helaas. 

Wel eet ik nog steeds regelmatig recepten van Project Gezond. We aten bijvoorbeeld springrolls met een pindadip uit het boek Heerlijke Zomer. Dit werd per direct een van mijn favoriete recepten. Ik werd er zo onwijs blij van! Helaas zijn ze niet zo fotogeniek, dus een foto heb ik niet gemaakt.

Pasta met asperges en erwtjes 

Ananasi, oftewel: nasi met ananas. Erg lekker

Naast eten is natuurlijk drinken ook heel belangrijk. Ik kocht een grote waterfles om op tafel te zetten, zodat ik dagelijks word herinnerd om meer water te drinken. Op de zijkant staan tijdstippen, zodat je ook gemotiveerd wordt om elke 2 uur iets te drinken. Tot nu toe werkt het wel goed.  

Bewegen

Het gaat gelukkig steeds beter met mijn hielspoor waardoor ik weer wat vaker ga wandelen. Ik richt me nog steeds op 6.000 stappen, maar er zaten ook dagen tussen waarin ik het dubbele daarvan haalde. Maar er waren ook een aantal dagen dat ik slechts de helft haalde. Dit was dus heel afwisselend gegaan. Ik heb wel gemerkt dat het juist op dagen dat er wat meer stress is wel heel belangrijk is om wel te gaan wandelen, dat werkt echt stressverlagend. 

Ontspanning

Helaas had ik iets teveel hooi op mijn vork genomen en teveel afspraken in de planning staan, waardoor ik best veel spanning had. Ik heb hierdoor een aantal dagen gehad dat er weinig uit mijn handen kwam en het wandelen ging hierdoor ook niet goed. Ook heb ik door stress een keer teveel chocolade gegeten. Dit is een oud patroon waar ik weer even in terugviel, maar nu is het zaak om hier geen gewoonte van te maken. Helaas gebeurde het later in de week nog een keer, alleen toen met eten afhalen, omdat we die middag naar het ziekenhuis moesten voor Sander. Zo zie je maar dat stress echt wel invloed heeft op het wel / geen gezonde keuzes maken. Ik wil hier graag beter in worden. 

Ik heb dit ook besproken met mijn autisme-coach. Zij heeft me een aantal tips gegeven om weer wat beter in mijn vel te komen. Ik moet even de batterij terug opladen naar 100% in plaats van elke keer tot 30% en hem daarna weer leegtrekken. Maar dat is best lastig als er iets met de gezondheid van je man niet goed gaat, ik krijg daar veel stress van. 

Ik ga weer met frisse moed verder! 

Olijfolie in een sprayflesje

 De laatste tijd zie ik op Facebook steeds reclame voorbij komen voor olie in een sprayflesje. Dit is een product dat wordt verkocht bij verschillende bedrijven die producten voor het afvallen verkopen. De bedoeling van zo'n flesje is dat je minder olie gaat gebruiken en daardoor dus ook minder calorieën binnenkrijgt. Olie is namelijk nogal veel calorieēn! Een klein scheutje olie kan al snel 100 kcal opleveren. Dus het kan best lonen om minder olie te gebruiken.

Het enige probleem dat ik heb met dit flesje is dat het enorm duur is! Olie is momenteel natuurlijk sowieso al heel duur, maar voor zo'n sprayflacon betaal je al snel 30 euro per liter, terwijl je voor 9 euro een liter olijfolie in de supermarkt hebt. (En zelfs dat vind ik al erg duur, maargoed, het is even niet anders!) Natuurlijk gebruik je er doordat je beter kan doseren ook minder van, maar dan alsnog vind ik het erg aan de prijs. 

Omdat ik toch wel wil proberen of het iets is om de olijfolie te sprayen in plaats van te gieten, hebben we nu een sprayflesje gekocht, waar we dan gewoon de olijfolie uit een grote fles in over kunnen gieten. Zo hebben we wel het voordeel van het beter kunnen doseren, maar zonder de het nadeel van de hoge prijs. Ik was wel een beetje sceptisch of het zou werken, omdat olijfolie natuurlijk dikker is dan water. Maar het werkt eigenlijk prima. Ik kan er goed mee doseren. Het enige nadeel is dat het niet echt verneveld zoals water dat zou doen, maar als een 'blobje' eruit komt. Maar ik gebruik nu zeker minder olijfolie dan wanneer ik het uit de fles giet, dus dat is al een voordeel: voor de lijn én voor mijn portemonee. 

Ziekenhuis

 Ik schrijf deze blogpost op de spoedeisende hulp.

De afgelopen weken zijn we aan het tobben met een geïnfecteerde wond van Sander. Hij heeft al twee verschillende antibiotica gehad en nog steeds blijft er een ontsteking zitten. Dus nu zijn we voor de tweede keer door de huisarts doorgestuurd naar het ziekenhuis. De eerste keer werden we weggestuurd, maar de huisarts heeft ons toch opnieuw hierheen gestuurd. Hij vindt dat Sander een infuus met antibiotica moet omdat de pillen niet voldoende werken. 

11:21 Sander is gezien door een arts. De artsen zijn nu aan het overleggen hoe het nu verder moet

12:55 Het is opengemaakt en we mogen straks gelukkig weer naar huis terug! 

Nou dat was gelukkig een kortere blogpost dan ik had verwacht, het ging uiteindelijk toch best nog wel snel, ew zijn 3 uur op de spoedeisende hulp geweest. Hopelijk gaat het nu eindelijk echt genezen (de arts denkt in elk geval van wel) 

Spannend schoolreisje

Binnenkort gaat Tobias op schoolreisje naar de Efteling. Ik zal eerlijk bekennen: ik vind het best wel spannend, want ze mogen voor het eerst in groepjes zonder begeleiding van een volwassene door een heel groot pretpark heen. Ik vind dat best wel een flinke stap voor 10- en 11 jarigen. 

Spannend en leuk

Ondanks dat ik het spannend vind, vind ik het ook heel erg leuk voor hem. Die gevoelens kunnen prima naast elkaar en tegelijkertijd bestaan. Het is dus zeker niet zo dat ik het hem zou willen verbieden of dat ik bij de juf zou gaan klagen dat ik het niet verantwoord vind, puur omdat ik het spannend vind. Ik heb ook volledig vertrouwen in school dat zij weten wanneer de kinderen uit Tobias' klas eraan toe zijn. En toch vind ik het óók spannend. 

Pretpark-fans

Natuurlijk zijn wij zelf grote fans van pretparken en kent Tobias de Efteling heel goed, want hij is er regelmatig geweest met ons. Hij weet hier ook prima de weg te vinden, dat is al een groot pluspunt. Dit helpt me wel om te relativeren: zelfs al zou Tobias zijn groepje kwijtraken, dan alsnog weet hij prima zelf de weg terug te vinden naar het centrale punt dat ze hebben afgesproken. Hij loopt niet in 7 sloten tegelijk en is ook geen kind dat rotzooi gaat lopen trappen of ruzie zoekt met anderen. 

Wat vindt Tobias er zelf van?

Hij is zelf heel erg blij dat ze vrijheid krijgen om hun eigen groepjes te maken en zelf te bepalen waar ze heen gaan. "Dan hoef ik niet te wachten als kinderen in achtbanen gaan waar ik niet in wil, maar kan ik gewoon naar een andere attractie gaan" zegt hij. En dat is natuurlijk het belangrijkste: hij heeft er zelf het volle vertrouwen in dat hij dit kan, en dus heb ik dat vertrouwen zeker ook!

Op welke leeftijd vinden jullie het verantwoord om kinderen in groepjes in een pretpark los te laten zonder ouders erbij? 

Bij de GLI coach: tips over bbq en uit eten

 Op maandag ben ik voor een tweede bezoekje naar de GLI coach geweest. Ik ben daar gewogen en gemeten. Ik was slechts 1,2 kilo kwijt ten opzichte van het vorige bezoek, maar wel 5 cm van mijn buikomtrek af, en dat laatste geloof ik iets meer dan het eerste, eerlijk gezegd. 

Mijn grootste struikelpunt qua afvallen ligt momenteel bij het uit eten gaan en het 'gezellig eten', zoals barbecue, gourmetten enz. Ik kan de hele week netjes me aan mijn doel houden en dan bijvoorbeeld een halve kilo afvallen, om diezelfde halve kilo weer terug te krijgen dankzij uit eten gaan of gezellig eten. Op die manier gaat er momenteel weinig gewicht vanaf, en daar baal ik dan toch stiekem weer van. 

De GLI coach gaf veel tips, bijvoorbeeld:

• Neem bij het uit eten gaan maximaal 2 gangen en sla dus OF het voorgerecht OF het toetje over
• Neem een klein toetje, bijvoorbeeld thee met een bonbon
• Sla de patat of stukjes stokbrood over
• Deel het nagerecht samen met iemand anders, dan eet je maar de helft
• Neem bij een barbecue maar 3 keer vlees en vul dit aan met groentes
• Kies voor volkoren stokbrood in plaats van wit stokbrood

Ik moet eerlijk bekennen dat hier nog wel een mentale hobbel zit die ik moet nemen. Alles in mij schreeuwt nee op deze tips. Ik vind dat het een groot gedeelte van de gezelligheid wegneemt als ik mezelf zo moet beperken. Want zo voelt het echt: als een enorme beperking! 

Ergens denk ik dan: ik sla nog liever het uit eten gewoon over dan dat ik zo berekenend moet gaan doen met wat ik wel en niet mag nemen. Als ik uit eten ga vind ik dat het vooral gezellig moet zijn en niet dat geneuzel dat ik geen stokbrood of patatje mag pakken. Bovendien vind ik het heel erg zonde van mijn geld, als ik voor mijn gevoel dan alleen nog maar dingen mag die ik eigenlijk niet écht wil. 

Gelukkig staat er voorlopig even niks op het programma qua uit eten gaan en andere dingen, dus hoef ik er ook even niet over na te denken. 

Studieschuld afgelost

 Vandaag hebben we het restantje studieschuld dat Sander nog had afgelost! 😁

5 jaar stilgezet

Omdat de rente 5 jaar geleden op 0% stond hadden we besloten om het aflossen van de studieschuld even stil te zetten. Dit had destijds even geen prioriteit en leverde doordat er geen rente werd gerekend ook geen extra kosten op. In januari van dit jaar kregen we bericht dat we weer moesten gaan aflossen en dat de rente flink verhoogd was. Het maandbedrag werd 50 euro per maand. 

Vakantiegeld? Aflossen!

Nu kregen we het vakantiegeld binnen en ook een berichtje dat er weer een termijn van de studieschuld betaald moest worden en toen dacht ik: waarom lossen we eigenlijk dat laatste bedrag niet gewoon in één keer af, dan zijn we er maar vanaf! Dus dat heb ik toen eigenlijk heel impulsief direct gedaan. 

Schuldvrij

Door het aflossen van deze studieschuld zijn Sander en ik nu op de hypotheek na helemaal schuldvrij. Dat is wel een heel lekker gevoel moet ik zeggen en ik hoop dat we het ook zo kunnen houden eigenlijk. 

Op de een of andere manier vind ik de hypotheek niet echt een schuld, al is het dat natuurlijk wel. Hoe zien jullie dat? 

Meer stappen zetten - mijn tips

 Doordat ik last had van hielspoor heb ik een tijdje niet zoveel kunnen lopen. De fysiotherapeut had aangeraden: twee korte rondjes per dag, en als je last van je voet krijgt, zo snel mogelijk stoppen. Dit was heel goed advies, want ik begin nu te merken dat de klachten afnemen en dat ik weer wat langere stukken kan lopen zonder pijn te krijgen. Hier ben ik erg blij mee, want ik wandel graag, dus het is fijn dat ik dit weer kan gaan oppakken. 

Natuurlijk hoeft het niet altijd meer, meer, meer te zijn, maar ik vind het toch wel leuk om te proberen dagelijks tussen de 6.000 en 12.000 stappen te halen. De ene dag haal ik dat met gemak, de andere dag moet ik er voor mijn gevoel wat meer moeite voor doen. Maar met deze tips lukt het mij eigenlijk altijd wel om minstens 6.000 stappen te zetten: 

Waarom wandelen?

Eerst maar eens antwoord op de vraag: waarom zou je uberhaupt meer willen wandelen? Het heeft veel gezondheidsvoordelen, zoals dat je beter gaat slapen, je conditie verbetert, je cholestrol verlaagt en nog veel meer. En het voordeel van wandelen is dat het voor de meeste mensen niet dusdanig intensief is dat je er snel blessures van krijgt - tenzij je natuurlijk hielspoor krijgt zoals ik, maar over het algemeen is het risico op blessures hoger bij intensievere sporten dan bij wandelen. 

Tip 1: muziek gebruiken

Als ik alleen ga wandelen luister ik graag naar muziek. Dit zorgt er ook voor dat ik in het ritme van de muziek ga lopen, en hierdoor ook wat intensiever wandel dan wanneer ik maar een beetje aan het slenteren ben. Voor mij is 130 BPM, dus 130 stappen per minuut, een lekker tempo waarbij ik net iets sneller loop dan zonder muziek, zonder dat het direct té intensief wordt. Op Spotify kun je playlists vinden in verschillende tempo's waardoor je op je eigen tempo kunt lopen of jezelf net een beetje kunt uitdagen om iets sneller te gaan. 

Tip 2: samen lopen

Het kan ook erg motiverend werken om met iemand samen te gaan wandelen. Ik ga zelf regelmatig met Sander wandelen of ik bel mijn zus tijdens het wandelen en dan lopen we beide in onze eigen woonplaats. 

Tip 3: wandel workout thuis

Als het regent of als ik gewoon even geen zin heb om naar buiten te gaan doe ik regelmatig een stappen workout thuis. Dit is een lichte workout waarbij je eigenlijk vooral stappen zet. Een voorbeeld hiervan zijn de workouts van Get fit with Rick:

Tip 4: wandelen in plaats van fietsen of de auto nemen

Een tip die ik bij de GLI kreeg is: kijk kritisch naar of je echt de fiets of auto moet pakken, of dat je ook kunt gaan lopen. Wandelen is intensiever dan fietsen en wordt hierdoor aangeraden door de GLI. Door het nuttige met het aangename te combineren maak je het makkelijker voor jezelf om je stappendoel te behalen. 

Wandelen jullie graag of ga je toch liever fietsen? 

Wandeling over de hofbogen

Dinsdag heb ik samen met mijn vader een wandeling gemaakt over het dak van de hofbogen van Rotterdam. Het event heet 'Bovenop de hofbogen'. 

De hofbogen zijn overblijfselen van een oude spoorlijn die door Rotterdam heeft gelopen. Momenteel bevinden zich veel winkeltjes in de bogen waaruit deze bovengrondse spoorlijn bestaat. De gemeente is bezig met het vergroenen van de bovenkant van deze hofbogen, dus het gedeelte waar vroeger de trein op reed. De bedoeling is dat hier een groot, langgerekt park komt. Dit park kun je straks via verschillende opgangen bereiken. Een klein gedeelte was al klaargemaakt en daar kon je als je deze wandeling deed een exclusief kijkje nemen. 

Onderweg kwamen we ook nog deze mooie schildering tegen:

Het was een interessante wandeling en ik ben erg benieuwd hoe het zal worden als het park eenmaal helemaal klaar is. Ik hoop dat het erg mooi gaat worden en dat veel Rotterdammers er van mogen gaan genieten. 

Reclames in mijn blog

 Ik zag net dat er opeens reclames in mijn blogposts staan, dus tussen de tekst die ik zelf heb geschreven 😓 Ik wilde even laten weten dat ik dit niet zelf zo heb ingesteld, maar dat Google dit opeens heeft gedaan. Ik ben nog aan het uitzoeken hoe ik dit er tussenuit kan halen. Het lijkt me namelijk niet prettig voor de leesbaarheid van mijn blog en ik vind het ook heel lelijk staan.

Ik hoop dat jullie er niet teveel hinder van ondervinden en ik ga er zo snel mogelijk mee aan de slag om dit terug te brengen naar hoe mijn blog er eerst uitzag, met een advertentieruime in de zijbalk en onder de blogpostst. Dit vind ik namelijk wel voldoende reclame-uitingen op mijn blog! Helemaal weghalen doe ik niet, omdat ik hier toch een klein zakcentje mee bijverdien. Het is geen vetpot, maar levert toch wel een leuk bedragje op aan het eind van het jaar. Maar het is niet de bedoeling dat het zo prominent in beeld staat. 

Voorlopig, zo lang ik het niet heb kunnen oplossen, kun je de advertenties rechtsboven met het kruisje wegklikken. Maar als het goed is, is het nu opgelost. Mocht iemand nog advertenties in mijn blogposts zien, laat het dan zeker even weten, want ik vind het zelf ook altijd heel irritant bij andere blogs. 

afval update 11

Resultaat

De eerste week na de vakantie was er 0,9 kilo vanaf. Wat best veel is eigenlijk, aangezien we deze week toch ook nog twee keer uit eten zijn geweest, namelijk voor moederdag en een keertje samen sushi eten toen Tobias op kamp was. 

De tweede week was er 0,4 af. Deze twee weken dus totaal 1,3 kilo kwijt en ik zit nu totaal op 9,5 kilo.  

Eten

We hadden deze twee weken best veel buiten de deur gegeten:

• Toen Tobias op kamp was hebben we samen sushi gegeten. 
• Voor Moederdag zijn we naar een Indonesisch restaurant geweest
• Mijn bonusschoonmoeder was jarig en trakteerde op een uitgebreide lunch inclusief toetjesbuffet

Van Sander en Tobias kreeg ik voor moederdag geen piep-ei, maar een kookboek. Dit hadden ze zelf samen bedacht. Een leuke verrassing natuurlijk! Ze kochten het Lekker snel kookboek van Project Gezond. De komende tijd zal ik hier dus wat meer uit proberen te gaan koken. Ik kan dan lekker afwisselen, want ik heb nu 3 kookboeken van Project Gezond in huis. 

Muffins met crumble en zomerfruit

Beweging

Qua beweging had het wel wat beter gekund de afgelopen 2 weken. Ik haalde mijn stappen de helft van de tijd. Wel heb ik een aantal dagen aardige stukjes gefietst, dat telt natuurlijk ook wel mee. Zo fietste ik bijvoorbeeld naar de GLI bijeenkomst toe. 

Qua workouts heb ik ook minder gedaan dan ik van plan was. Maar ik heb wel mijn best gedaan binnen de mogelijkheden die ik had. Soms komen er gewoon andere dingen tussendoor, waardoor het niet mogelijk is om je precies aan het plan te houden. 

Ontspanning

Ik had de afgelopen weken erg veel afspraken staan en hierdoor wel wat stress en overprikkeling. Daarom heb ik ook wat kruizen in mijn agenda gezet om bewust ook een aantal dagen te hebben waarop ik meer tijd had om weer tot rust te komen. Ik merk in zulke stressige periodes ook wel dat ik wat minder goed in slaap val. Gelukkig lukte het me wel om een aantal dagen uit te slapen, dus dat compenseert dan weer. 

Wat hangt er op jouw koelkast?

 Vorige week heb ik een planbord gekocht voor op de koelkast. Mensen die ons al langer volgen weten vast wel dat ik een enorme drang heb om altijd overzicht te houden en daar ook regelmatig nieuwe methodes voor probeer. Dit is dus weer een van die probeersels. Ik hoop dat het gaat werken. Mijn zus is er in elk geval alvast erg enthousiast over, dus ik dacht: dat ga ik ook maar eens proberen 😁

Toen ik hem ging ophangen merkte ik eigenlijk opeens op dat de koelkast al aardig vol hing met allerlei dingen:

• Er hangt een A4 met allerlei uitspraken die ik regelmatig doorlees om te onthouden dat ik wat liever voor mezelf mag zijn
• Er hangen ook een aantal losse reminders, bijvoorbeeld over het aangeven en aanhouden van mijn grenzen
• De tekening die Tobias voor Moederdag heeft gemaakt 
• Magneetjes die we soms meenemen van de vakantie
• De schoolfoto's hang ik ook altijd op de koelkast

Al met al hangt onze koelkast aardig vol! Ik kreeg het planbord er nog net tussen geplakt 😂

Hoe vol hangt jouw koelkast? Of heb je een 'clean koelkast policy'? 

Heimwee op kamp

Vorig weekend ging Tobias voor een lang weekend op kamp met de Scouting. Na één nacht werden we al gebeld of we hem op wilden halen, want hij had heimwee. Hij had het overdag wel erg naar zijn zin, maar de nacht ging dusdanig slecht dat hij niet nog een nachtje wilde blijven. Dus zijn we hem weer gaan ophalen. 

Nu kreeg hij gister een uitnodiging van een van zijn beste vriendjes om op een slaapfeestje te komen. Ik had eigenlijk wel verwacht dat Tobias dat wel zou willen, maar hij gaf gelijk aan: ik wil graag meedoen, maar ik slaap toch liever thuis. Dus nu blijft hij tot half 11 op het feestje en daarna halen we hem op. Zo kan hij wel meedoen, maar hoeft daar niet te slapen. 

Of het echt heimwee is, weet ik niet. Hij heeft er geen last van als we op vakantie zijn, dan slaapt hij eigenlijk altijd wel goed. Dus het ligt niet aan een andere omgeving. Zelf geeft hij aan dat hij niet goed slaapt als er andere kinderen bij zijn, en dat hij daar last van heeft en zelfs een beetje wanhopig voelt, omdat hij weet dat hij niet goed tegen slaapgebrek kan. 

Dat wordt straks nog wat met het groep 8 kamp, denk ik dan. Ik heb zomaar het vermoeden dat hij daar ook erg tegenop gaat kijken en eigenlijk niet mee zal willen. Toch vind ik het heel knap dat hij het wel elke keer probeert. We halen hem dan ook met alle liefde op als het niet gaat. 

Hebben jullie kids last van heimwee of draaien ze hun hand niet om voor een kamp? En hoe vond je het zelf om op kamp te gaan? Ik heb zelf eigenlijk alleen maar leuke ervaringen met kampen, al kwam er rond dag 4 altijd wel een moment dat ik even naar huis wilde, maar daar ging de leiding dan altijd wel goed mee om waardoor ik het toch volhield tot het einde. 

GLI bijeenkomst 1: motivatie

 Vandaag was ik voor het eerst naar een groepsbijeenkomst van mijn afvalprogramma geweest. In totaal zijn er 8 bijeenkomsten waarin je informatie krijgt over diverse onderwerpen. Vandaag was het onderwerp motivatie. 

Online of offline?

Eigenlijk wilde ik meedoen aan de online bijeenkomsten, maar die gingen elke keer niet door. Ik keek er dus best wel tegenop om deze bijeenkomst mee te gaan doen, maar het is me erg meegevallen. Je komt daar allemaal met hetzelfde doel en het voelde eigenlijk wel heel fijn om ervaringen te horen van andere mensen die meedoen aan het GLI traject. Ik ga me nu dus ook opgeven voor de volgende bijeenkomst waarbij het real life is, want het is me best goed bevallen. 

Dan nu over de inhoud van de avond:

Motivatie

Motivatie is iets heel persoonlijks. Als je alleen maar zegt 'ik wil afvallen vanwege mijn gezondheid' dan is dat eigenlijk heel breed en kan het lastig zijn om ook daadwerkelijk gemotiveerd te zijn en te blijven, volgens de begeleider. Dus het is heel belangrijk om een persoonlijke motivatie te hebben, iets positiefs dat je wilt bereiken. Dat kan bijvoorbeeld zijn:

• Ik wil weer leukere kleding dragen
• Ik wil lekker in mijn vel zitten
• Ik wil medicatievrij blijven leven (als je bijvoorbeeld te hoge bloeddruk of pre-diabetes hebt)

Wees niet te streng

Wat ik vooral meeneem uit deze bijeenkomst is: wees niet te streng. Stel niet te hoge doelen voor jezelf en vier alles wat je hebt bereikt, ook als het een kleine verandering is. Elke stap richting je doel mag worden gevierd. Eigenlijk was dat precies wat ik nodig had, want ik liep de afgelopen dagen best te balen dat ik in de vakantie was aangekomen. Maar eigenlijk mag ik best trots zijn dat ik wel elke dag van de vakantie voldoende heb bewogen en dat ik na de vakantie mijn ritme ook weer aardig heb opgepakt. 

Mijn motivatie

Misschien ook wel leuk om dan als laatste mijn eigen motivatie hier nog neer te zetten:

Ik wil werken aan een gezondere levensstijl omdat:

• Ik zo gezond mogelijk oud wil worden
• Ik wil in achtbanen passen
• Ik wil mijn medicatie kunnen blijven gebruiken zonder te hoog cholestrol of suikerziekte te krijgen
• Ik wil kunnen wandelen zonder hielspoor

Fysiotherapie voor Tobias

Sinds februari lopen we bij de fysiotherapeut met Tobias, zij gaat Tobias helpen om beter te leren schrijven (fijne motoriek). 

Slecht handschrift

Tobias heeft helaas een heel slecht handschrift. Dit heeft eigenlijk meerdere redenen:

• Hij heeft leren schrijven in coronatijd, waardoor er weinig toezicht en feedback was op zijn handschrift, en van ons nam hij (koppig) niet echt tips aan, ondanks dat we het echt wel hebben geprobeerd destijds. 
• Vervolgens is besloten dat hij, omdat het cursief schrijven echt niet lukte, losse letters mocht gaan schrijven, maar hier kreeg hij weinig (geen) begeleiding bij of feedback op. Hierdoor heeft hij zichzelf een handschrift aangeleerd wat slordig en slecht leesbaar is. 
• Hij schrijft met zijn linkerhand, waardoor hij niet goed ziet wat hij schrijft omdat zijn hand ervoor zit
• Hij is een jongen - die schijnen gemiddeld genomen sowieso slechter te schrijven. 

Opnieuw leren schrijven

Tobias had zichzelf dus een handschrift aangeleerd dat bestaat uit een mengelmoesje van cursief en losse letters, en dan ook nog eens kleine letters en hoofdletters door elkaar heen. We maakten ons best zorgen hierover, omdat hij over anderhalf jaar naar de middelbare school gaat en ze daar waarschijnlijk minder vergevingsgezind zullen zijn dan op de basisschool. Daarom klopten we in januari aan bij de huisarts die ons heeft verwezen naar een kinderfysiotherapeut om met Tobias te gaan oefenen. 

Onze ervaring met de kinderfysiotherapeut

Ik moet zeggen dat het me echt verbaast hoe snel Tobias vooruit gaat met schrijven sinds hij bij deze fysiotherapeut loopt. We oefenen natuurlijk thuis ook wel veel, maar zij weet hem wel elke week gemotiveerd te houden. En ik heb er ook veel bewondering voor hoe zij omgaat met Tobias' pre-puber streken. Hij is echt niet altijd blij dat hij weer moet gaan schrijven, maar toch lukt het haar iedere keer om zijn gemopper om te buigen en hem toch aan het werk te krijgen. 

De toekomst van het schrijven

Ik denk niet dat Tobias ooit een prachtig handschrift krijgt of kalligrafie als hobby zal gaan beoefenen, maar ik heb er inmiddels wel vertrouwen in gekregen dat we, met hulp van een professional, zijn handschrift dusdanig kunnen opkrikken dat het goed leesbaar zal zijn tegen de tijd dat Tobias naar de middelbare school gaat. Dat is een hele geruststelling. 

Hebben jullie een mooi handschrift of valt daar ook nog wel wat in te verbeteren? 

3 redenen waarom ik ga minderen met Twitter

 Dit weekend heb ik besloten om flink te gaan minderen met Twitter. De directe reden hiervoor was het diskwalificeren van Joost Klein bij het Eurovision Song Festival. Hierdoor werd me opeens heel erg duidelijk wat er allemaal mis is met Twitter en hoeveel impact het heeft op mijn mentale gezondheid. Er komt dan zoveel haat en nijd voorbij, en daar kan ik eigenlijk heel slecht tegen. Opeens was klip en klaar: hier moet ik mee stoppen!

Hierom heb ik Sander gevraagd om Twitter via het modem te blokkeren. Zo kan ik alleen nog op Twitter komen als ik bewust de wifi uitzet op mijn telefoon of als ik buiten de deur ben. En via de laptop kan ik helemaal niet meer op Twitter, want die gebruik ik alleen thuis. Ik hoop dat het veel gaat schelen. Ik wéét ook dat het veel gaat schelen, want ik heb in het verleden ook een forum laten blokkeren omdat hier teveel tijd in ging zitten, en dat heeft toen enorm goed geholpen om hiermee te stoppen. 

Overigens is (sociale media) verslaving een vrij regelmatig voorkomend probleem bij neurodiverse mensen, door diverse redenen. Als je meer wilt lezen over verslaving en neurodiversiteit kan ik het boek Grip aanraden.

Dit zijn de 3 belangrijkste redenen waarom ik wil stoppen met Twitter:

1. Voor mijn mentale gezondheid

Ik kan mezelf soms heel erg vastbijten in onderwerpen en dan maar blijven scrollen en nieuwe informatie blijven zoeken. Toen bijvoorbeeld bekend werd dat het EBU een onderzoek naar Joost Klein was gestart heb ik urenlang op Twitter rondgehangen om er maar achter te komen wat er nou aan de hand was. Het is een enorm onproductieve manier om met stress en spanning om te gaan en na afloop voel ik me helemaal leeggezogen en heb weer een hoop negativiteit in me opgenomen. 

2. Het is slecht voor mijn nachtrust

Ik slaap gewoon veel slechter als ik een avondje op Twitter heb rondgehangen dan wanneer ik bijvoorbeeld een boek heb gelezen of een leuke film heb gekeken. Alle informatie die ik gedurende zo'n avond Twitter in me opneem moet tenslotte ook weer verwerkt worden. 

3. Het gaat ten koste van andere dingen die ik belangrijk vind

Er zijn heel veel andere dingen die ik eigenlijk veel belangrijker vind dan Twitter. maar de verslavende werking zorgt ervoor dat ik Twitter toch vaak voor laat gaan op deze dingen. Ik kan niet 'even' op social media, dit wordt al snel een uur of langer. Dus het is voor mij beter om er gewoon niet mee te beginnen dan om mezelf te proberen te begrenzen (wat ik overigens ook al meerdere keren heb geprobeerd, maar dat werkt altijd maar eventjes!)

Ik hoop dat het me gaat lukken om flink te minderen. De motivatie is er in elk geval wel. 

Kunnen jullie wel makkelijk van social media afblijven of vinden jullie het soms ook wel lastig?