Schematherapie gestart

2 weken geleden ben ik, na 4 maanden op de wachtlijst, gestart met de schematherapie. Bij de organisatie waar ik dit doe, wordt dit gegeven in een groepssetting. Ik wil graag wat van mijn ervaringen hiermee vertellen.

Voordat de daadwerkelijke therapie van start ging, moest ik twee lange vragenlijsten invullen. Aan de hand hiervan werd bepaald welke schema's en modi je hebt. Schema's zijn eigenlijk bepaalde valkuilen waar je elke keer intrapt. Vaak heb je schema's ontwikkelt door dingen die in je (vroege) jeugd zijn voorgevallen. Dit kunnen dingen zijn als gepest worden, maar ook overbeschermd zijn opgevoed, of juist dat je ouders helemaal niet aanwezig waren in je leven. Dit kan ervoor zorgen dat je in situaties die hierop lijken weer net zo reageert zoals je dat in je vroege jeugd hebt geleerd.

Modi zijn de manieren waarop je reageert op zo'n schema. Je kunt bijvoorbeeld als een kwetsbaar kind reageren. Of als een boos kind. Maar ook als een bestraffende of strenge ouder. Dit is ook weer erg persoonlijk.

Tijdens een één op één gesprek met de therapeut kreeg ik dan te horen welke schema's en modi bij mij een rol speelden. Tijdens de therapie gaan we hiermee aan de slag:

• Eerst wordt uitgezocht waar de schema's vandaan komen; welke dingen heb je in je jeugd meegemaakt die deze schema's kunnen hebben veroorzaakt?
• Vervolgens gaan we aan de slag met het herkennen van momenten dat de schema's en modi omhoog komen in je huidige leven
• Als laatste is de bedoeling om hiermee aan de slag te gaan om steeds meer naar de modi gezonde volwassene / blij kind te gaan. 

Nu heb ik dus 2 groepsbijeenkomsten erop zitten. Voor mezelf is het wel fijn dat het in een groep is, want in een groep komen al direct een aantal herkenbare dingen uit mijn schema's omhoog. Dus in de groep kan ik ook gaan oefenen om hier anders mee om te gaan. 

Mocht iemand geïnteresseerd zijn in deze vorm van therapie: in het boek leven in je leven wordt er veel over uitgelegd en kun je ook zelf door middel van vragenlijsten en opdrachten aan de slag met eventuele schema's in jouw leven. Dit boek gaat overigens niet in op de modi. 

#readingchallenge: onbegrepen

Als boek met minder dan 150 bladzijdes las ik Onbegrepen van Karin Slaughter. Ik kwam het toevallig tegen bij de kringloopwinkel. Hij kostte maar 50 cent. Later kwam ik erachter dat het een gratis uitgave was vanwege de maand van het spannende boek. Wat een miskoop! ;)

Het verhaal:
Martin woont nog steeds bij zijn moeder. Steeds vaker grijpt hij terug naar zijn enige echte passie: het lezen van misdaadromans. Hier gaat hij zo in op dat hij geen oog heeft voor de misdaden die in zijn omgeving worden gepleegd. Maar wanneer een collega op brute wijze wordt vermoord, ziet Martin eindelijk kans om op de voorgrond te treden.

Mijn mening:
Ik vond dit boek niet prettig lezen. De karakters waren allemaal heel plat, er zat weinig ontwikkeling in en de schrijfster liet geen enkele kans liggen om elke keer weer te benadrukken wat een loser de hoofdpersoon was.

Het verhaal was blijkbaar bedoelt om grappig te zijn, maar werd in mijn ogen nergens écht grappig. Ik denk dat ik meer hou van grappige verhalen met een realistische kijk op gebeurtenissen. Absurdistische situaties zijn niet zo aan mij besteed.

Kortom: ik heb dit boek 2 sterren gegeven op Goodreads.

Zakgeld update

Sinds zijn 4e verjaardag krijgt Tobias zakgeld. In het begin ging het even lastig; we vergaten het regelmatig en Tobias leek het nog niet echt te begrijpen. Vanaf februari ging het opeens beter; het kwartje viel opeens en vanaf dat moment vraagt Tobias elke week netjes zelf om zijn zakgeld. En heb ik zelf ook een reminder in mijn bullet journal ingesteld.

Ik denk dat het opeens een stuk concreter voor Tobias werd omdat hij in februari in een speelgoedwinkel een auto-ambulance van Toet Toet had gezien. Hier wilde hij voor gaan sparen. En dat heeft ie ook trouw elke week gedaan. Vandaar dat we gister naar de Intertoys konden om hem op te halen... Helemaal trots stapte hij de winkel in, met zijn zelf gespaarde geld....

Helaas was de medewerker niet echt enthousiast of leuk met kinderen. Hij had meer aandacht voor zijn collega's dan voor Tobias. Maargoed, het is niet anders. Tobias heeft zijn felbegeerde auto-ambulance en is er enorm blij mee. 

Ik ben benieuwd waar hij nu voor gaat sparen... 

#readingchallenge: Ronja de roversdochter

Als boek van een schrijfster die is overleden las ik Ronja de roversdochter. Dit boek was vroeger een grote favoriet, dus toen ik het in de boekenwinkel zag liggen voor slechts €2 heb ik hem direct meegenomen. Hopelijk kan Tobias er over een aantal jaar net zo van genieten als dat ik dat vroeger heb gedaan! En vervolgens heb ik hem zelf ook direct gelezen.

Samenvatting:
In deze prachtige klassieker van Astrid Lindgren sluit Ronja, de dochter van roverhoofdman Mattis, vrienschap met Birk, de zoon van rover Borka. Terwijl hun vaders elkaars aartsvijanden zijn en ruzie met elkaar maken, gaan Ronja en Birk samen op avontuur in het bos.

Mijn mening:

Ronja de roversdochter blijft mijn favoriete kinderboek. Ik vind het verhaal erg mooi. Het boek bevat veel levenslessen, zonder moraliserend over te komen. De hele sfeer die het boek uitademt vind ik erg mooi. En natuurlijk de tekeningen, die het verhaal ook erg goed en mooi ondersteunen.

Als volwassene lees je het boek natuurlijk heel anders dan als kind, maar ik vond het nog steeds leuk om te lezen. Ik kan dan ook eigenlijk niets negatiefs over dit boek bedenken ;) Ik gaf hem daarom ook 5 sterren op Goodreads

Welk boek was bij jou vroeger favoriet? 

Rotterdampas 2018

Ook dit jaar hebben we weer een Rotterdampas aangeschaft. Dit kost ons €132,50 voor met zijn drietjes. Dit jaar gaan we hem er denk ik ruim uithalen, aangezien we regelmatig uitstapjes maken. Bijvoorbeeld naar Museum Rotterdam, de Kunsthal of het Maritiem Museum. Zonder de pas zou ik niet snel naar deze attracties toe gaan, omdat ik het dan toch te duur vind. Het Maritiem Museum kost bijvoorbeeld al €34 om met zijn drieën naar binnen te kunnen! Dat zou ik er niet snel voor over hebben. Maar nu we er 'gratis' heen kunnen, doen we dat ook regelmatig.

De afgelopen jaren hebben we de pas eigenlijk elk jaar gebruikt; 2015 was het enige jaar sinds Tobias' geboorte dat we hebben overgeslagen, omdat we merkten dat we toen toch niet vaak uitstapjes maakten vanwege zijn slaapritme.

Besparingen
We doen elk jaar ons best om de pas eruit te halen en natuurlijk ook nog wat extra's. Anders zou het zonde zijn om er geld aan uit te geven, vind ik. Dan kun je beter losse tickets kopen!
In 2014 hebben we €62,73 bespaart ; toen was Tobias ook nog maar net geboren en kwam het er niet zoveel van om hem te gebruiken. In 2016 hebben we €220 bespaart, en in 2017 was de besparing €245.

Dit jaar gaan we voor (minstens!) €300 aan besparingen. Ik denk dat dit prima moet gaan lukken, omdat er ook steeds meer activiteiten zijn die geschikt zijn voor Tobias' leeftijd. Zo gaan we dit jaar voor het eerst met hem midgetgolfen en hebben we afgelopen weekend voor het eerst het maritiem museum met hem bezocht (aanrader!)

En wat ook leuk is, is dat een vriendin van me de pas ook gaat bestellen.  Dus tijdens de vakanties kunnen we dan met zijn viertjes op stap gaan en leuke dingen doen met de pas.

#readingchallenge: smaragdgroen

Als boek over tijdreizen koos ik voor het boek Smaragdgroen. Dit boek is het laatste deel van 'de edelsteentrilogie' van Kerstin Gier. De andere 2 boeken had ik in 2017 al gelezen. De reden dat ik aan deze serie ben begonnen was de kaft: ik liep toevallig langs een rek waar deze boeken in stonden en mijn ogen werden direct naar deze boeken getrokken door de kaft:

Het verhaal:
Omdat dit het derde deel van een serie is zal ik niet teveel over het verhaal loslaten, behalve dan dat het over een meisje gaat die erachter komt dat zij een 'tijdreisgen' heeft, waardoor ze in de tijd terug kan reizen, net als een aantal familieleden voor haar. Alleen niet iedereen heeft het goed voor met de tijdreizigers. Gedurende de 3 boeken komt ze stukje bij beetje steeds beter te weten wat er precies speelt en wat haar speciale rol in het geheel is.


Mijn mening:
Ik vond dit een erg leuke trilogie. Het zit erg goed in elkaar met de verschillende tijdsreizen waarbij de hoofdpersoon steeds meer achterhaalt over de slechte plannen van de slechterik. Tegelijk moet je hierdoor wel een flink aantal tijdlijnen tegelijkertijd volgen, maar dat vond ik eigenlijk wel leuk.

Het boek mist wel een stukje diepgang, het blijft allemaal wat oppervlakkig en puberaal (maar wat wil je met een puber-hoofdpersoon?). Maar ik vind het soms ook wel prettig om tussendoor eens een boek te lezen waar ik niet zo bij hoef na te denken. ;)

Uiteindelijk geef ik het 3e boek uit de trilogie 3 sterren, maar de trilogie als geheel vind ik 4 sterren waard.

Geef een boek cadeau

Ik wil deze actie toch graag even onder de aandacht brengen. Momenteel kun je bij de boekhandel het boek Ronja de Roversdochter voor €2 kopen. Dit is vanuit stichting 'Geef een boek cadeau'. Deze stichting brengt twee keer per jaar goedkoop een pocket-editie van een kinderboek uit; in februari een boek voor wat oudere kinderen en in april een prentenboek. Da's nog eens een leuke manier om de boekenkast van je kinderen aan te vullen!! :)

Daarnaast kun je bij verschillende boekhandels ook geld doneren zodat kinderen die het zelf niet zo breed krijgen dit boek ook kunnen krijgen. De boeken worden dan uitgedeeld bij voedselbanken, asielzoekerscentra of basisscholen. Een lijst van boekhandels die hieraan meedoen vind je hier. 

#readingchallenge: iene miene mutte

Na een aantal niet-thrillers was ik wel weer eens in de stemming voor een goed, spannend verhaal. Daarom las ik Iene Miene Mutte, de debuutroman van M.J. Alridge, die inmiddels al 7 thrillers op zijn naam heeft staan.

Het verhaal:
Het meisje was amper nog in leven toen ze het bos uit kwam lopen. Het verhaal van haar ontvoering was donkerder dan de meest verschrikkelijke nachtmerrie. Maar alles wat ze zei was waar. Elk gruwelijk detail. Een aantal dagen later wordt een tweede in shock verkerend slachtoffer gevonden en ontstaat er een patroon. In tweetallen worden mensen ontvoerd, vastgehouden en uitgehongerd. Vervolgens krijgen ze een duivels dilemma voorgelegd: doden of gedood worden.

Inspecteur Helen Grace en haar team weten dat ze jacht maken op een ingenieuze psychopaat die zijn slachtoffers gebroken en vol schuldgevoel achterlaat. Niet alleen dienen ze als zijn visitekaartje, ze zijn ook de moordenaars. De slachtoffers lijken lukraak gekozen, de plaats van het misdrijf zorgvuldig uitgekiend. Iets moet alle slachtoffers met elkaar verbinden…

Mijn mening:
Ik ben erg enthousiast over dit boek. Het boek las heerlijk vlot weg en bleef tot de laatste bladzijde spannend. De karakters worden goed opgebouwd en je gaat echt met ze meeleven. Wat ik daarnaast ook erg prettig vond was dat er geen woorden werden 'verspild' aan niet ter zake doende details. Dit valt me bij sommige andere thrillerschrijvers wel eens op, maar was hier zeker niet aan de orde.

Iets anders dat me opviel was dat er heel vaak van perspectief wordt gewisseld. De hoofdstukken zijn kort en elk hoofdstuk wordt vanuit een ander perspectief geschreven. In totaal wordt vanuit zo'n 15 verschillende personages geschreven. Ondanks die wisselingen was het boek toch nergens onduidelijk en het gaf het verhaal juist wat extra spanning en vaart.

Kortom: ik werd erg enthousiast van dit boek! Ik geef het 5 sterren op Goodreads.