Als boek met minder dan 150 bladzijdes las ik Onbegrepen van Karin Slaughter. Ik kwam het toevallig tegen bij de kringloopwinkel. Hij kostte maar 50 cent. Later kwam ik erachter dat het een gratis uitgave was vanwege de maand van het spannende boek. Wat een miskoop! ;)
Het verhaal:
Martin woont nog steeds bij zijn moeder. Steeds vaker grijpt hij terug naar zijn enige echte passie: het lezen van misdaadromans. Hier gaat hij zo in op dat hij geen oog heeft voor de misdaden die in zijn omgeving worden gepleegd. Maar wanneer een collega op brute wijze wordt vermoord, ziet Martin eindelijk kans om op de voorgrond te treden.
Mijn mening:
Ik vond dit boek niet prettig lezen. De karakters waren allemaal heel plat, er zat weinig ontwikkeling in en de schrijfster liet geen enkele kans liggen om elke keer weer te benadrukken wat een loser de hoofdpersoon was.
Het verhaal was blijkbaar bedoelt om grappig te zijn, maar werd in mijn ogen nergens écht grappig. Ik denk dat ik meer hou van grappige verhalen met een realistische kijk op gebeurtenissen. Absurdistische situaties zijn niet zo aan mij besteed.
Kortom: ik heb dit boek 2 sterren gegeven op Goodreads.
Nou dat klinkt inderdaad niet als veel soeps. En balen dat het oorspronkelijk zelfs gratis was.
BeantwoordenVerwijderenHuisvlijt