Plannen en journallen

 Zoals mensen die hier allang meelezen al weten ben ik dol op planners, agenda's, opschrijfboekjes enzovoort. Volgens mijn vorige behandelaar was ik hier heel dwangmatig in, en mede daardoor ben ik hier allemaal mee gestopt. (Hoe bedoel je, zwart-wit denken? 😆 Daar heb ik toch totaaaal geen last van hoor!!)

Nu heb ik sinds kort een autisme-coach en valt me op dat veel van de tips die zij geeft juist dingen zijn die ik van nature al heel veel deed: de gemene deler is overzicht houden. En dat overzicht houden kan door middel van:

• Vaste momenten ergens voor inplannen
• Lijstjes bijhouden
• Je dag duidelijk inplannen
• Standaard boodschappenlijstje
• De financiën goed opschrijven en hierin een plan maken
• Etc

Kortom: allemaal dingen die ik uit mezelf deed of probeerde te doen, maar waar ik mee ben gestopt omdat werd gezegd dat dit dwangmatig was. En nu blijkt dus dat dit gewoon de juiste dingen waren en dat ik eigenlijk zelf al allerlei systeempjes had ontwikkelt om overzicht voor mezelf te creëeren. 

Om dit te vieren ben ik van plan om mezelf eens te verwennen met een mooie, nieuwe planner. Ik weet alleen nog niet zeker welke. Op dit moment neig ik naar de planner van structuurjunkie, omdat die het beste lijkt te voldoen aan wat ik allemaal met een planner wil kunnen. Bovendien is deze ook ongedateerd, wat dus ook betekent dat ik, als ik niet tevreden ben met mijn weekplanning, gewoon een dik kruis erdoorheen kan zetten en een nieuwe bladzijde kan pakken. Of een paar weken kan overslaan als ik er tijdelijk geen behoefte aan heb om te plannen. 

Eigenlijk wilde ik nog vragen welke planner jullie prettig vinden, maar eigenlijk merk ik zo schrijvend al dat ik er eigenijk al uit ben. Maar ik ben uiteraard nog steeds wel benieuwd welke jullie eventueel gebruiken 😊 Al kan ik me ook voorstellen dat niet iedereen evenveel behoefte of baat heeft bij een planner, maar voor mij werkt dit wel erg prettig. 

Besparen op de energie-rekening

 Nu de stroomprijzen zo hoog oplopen zijn wij extra blij met onze zonnepanelen. Maar óók onze energie-rekening gaat desondanks stijgen: voorheen kregen we elke maand 20 euro terug vanwege de salderings-regeling, en vanaf ons nieuwe termijnbedrag gaan we juist 10 euro betalen. Best een flink verschil dus!

De hogere energie-prijzen zorgen er wel voor dat we weer wat meer motivatie hebben om ook op het stroomverbruik te letten. De afgelopen tijd was dit een beetje weggezakt, namelijk. Niet dat we nou opeens van die grootverbruikers zijn geworden - sommige besparingsacties, zoals spaarlampen, gaan vanzelf. Maar toch kijken we nu ook naar wat andere zaken die we in het verleden wat meer op het beloop lieten:

1. Voorheen droogden we bijna alle was in de droger. Nu hebben we een droogmolen gekocht. Natuurlijk hebben we die niet meteen terugverdient, maar uiteindelijk gaan we dit verschil wel merken op de stroom-rekening. 
2. Door met pannen op de deksel te koken blijft de warmte beter in de pannen - voor ons scheelt dit in de prijs van elektriciteit, voor anderen meer het gas
3. Handdoeken gebruiken we weer vaker 2 keer. Ook zijn we wat kritischer geworden qua wat Tobias in de was gooit - hij gooit soms een broek die hij een uurtje aan heeft gehad uit automatisme in de was. Nu letten we daar wat meer op, zodat de wasmachine minder vaak aan hoeft.

In de loop van de tijd zal ik vast weer andere dingen bedenken die we kunnen gebruiken om de energie-rekening lager te houden. Zijn jullie er ook weer wat bewuster mee bezig door de huidige ontwikkelingen? 

PS: mocht iemand momenteel een aflopend contract hebben, via deze link krijgen we allebei bonus van 75 euro. Misschien interessant met de huidige prijzen. 

Zelfhulpboeken en zelfliefde

 Vandaag heb ik eens mijn gelezen boeken op Goodreads gecategoriseerd. Wat mij opviel was dat ik heel veel zelfhulpboeken heb gelezen in de loop van de tijd. Om precies te zijn: 68 stuks!! 😱 Doordat ik mezelf altijd anders dan anderen voelde en geen idee had waarom, ging ik elke keer weer op zoek naar mogelijke oorzaken en oplossingen, en die dacht ik dan te vinden in het zoveelste zelfhulpboek. 

Ik las zelfhulpboeken over de meest uiteenlopende onderwerpen: van opruimen (Marie Kondo, huishoudcoach etc) tot opvoeding tot stress reductie tot financieel gezond leven. Er komt vanalles voorbij. Altijd had ik het gevoel dat ik iets miste wat andere mensen wél wisten, en dat ik dan hopelijk de antwoorden in zo'n boek zou vinden. Wat natuurlijk bijna nooit gebeurde, al waren er wel wat uitzonderingen natuurlijk!

Naast al die boeken heb ik ook nog eens allerlei challenges van Pinterest gedaan: de zelfliefde challenge, de ontspan challenge, de dagboek challenge.... Elke keer weer proberen mezelf te verbeteren, te veranderen.... omdat ik voor mijn gevoel altijd maar faalde. Nu weet ik beter: ik heb niet gefaald, mijn hoofd werkt gewoon anders. En dan kan ik wel 100 keer proberen om een rond blokje door een vierkant gat te duwen (metaforisch gezien!) maar een rond blokje blijft een rond blokje, en is net zoveel waard als een vierkant blokje.

Tegelijkertijd denk ik dat ik dankzij deze drive om mezelf te verbeteren wel ben geworden wie ik ben. Ik had al 100 keer het bijltje erbij neer kunnen gooien, maar ben altijd blijven vechten voor mijn "beste leven" en heb in de loop der tijd veel geleerd.  Maar nu wil ik mezelf ook de rust en tijd gunnen om echt van mezelf te gaan houden zoals ik ben zonder strenge eisen om altijd maar beter te worden. Het enige dat ik nu nog wil verbeteren is leren omgaan met mijn diagnose en gaan genieten..... Weet iemand daar een goed zelfhulpboek over?? 😂😂😂 

Diagnose gekregen

 Gister heb ik dan eindelijk mijn diagnose gekregen. Voor mij is dit een heel fijn bericht, omdat ik zelf dus al jaren het idee had dat er autisme bij me meespeelde, maar dit in eerste instantie niet werd gezien door de hulpverlener. Mijn huidige therapeut heeft mij gemotiveerd om voor een second opinion te gaan bij een bedrijf dat meer gespecialiseerd is in autisme, en dankzij haar ben ik dan toch gediagnosticeerd en kan daardoor nu ook gerichter hulp gaan krijgen. 

Voor mij is de diagnose een grote stap in het kunnen accepteren van bepaalde eigenschappen die ik heb. Ik heb altijd heel sterk de behoefte gehad om begrepen te worden, maar nu ik weet dat mijn hersenen toch net een tikkeltje anders werken dan die van de meeste mensen, heb ik besloten om dit los te laten. Zo lang ik mezelf maar begrijp is dat voldoende voor mij. 😉 Scheelt een hoop frustratie en het kost mij minder energie om het uit te moeten / willen leggen.

Ook bepaalde adviezen ga ik wat meer naast me neerleggen. Leuk dat bepaalde zaken voor een ander zo werken, maar aan advies zoals "dan doe je toch gewoon ...... " heb ik niks, want voor mij is dat niet gewoon. En lange tijd heb ik mezelf daardoor dom gevoeld, want waarom kon IK niet "gewoon ...." Nu weet ik dat het voor mij anders werkt, en dat ik het "gewoon op mijn eigen autistische manier mag doen". En dat ik helemaal niet mislukt ben, maar juist heel veel heb bereikt zonder hulp. En dat ik dus heel erg benieuwd ben wat ik nog meer ga bereiken nu ik weet dat ik autisme heb en straks beter ga leren waar mijn valkuilen liggen.