Social minderen

Hebben jullie me gemist? ;) De afgelopen dagen was ik even wat minder online. Social-minderen, zoals ze dat zo mooi noemen. Sander deed trouwens ook mee.

Op Koningsdag was ik het namelijk opeens zat hoeveel tijd ik kwijt ben met sociale media. Ik had Facebook al van mijn telefoon gehaald, maar nu heb ik ook de meldingen van mijn email, Facebook groups en een aantal andere apps eraf gegooid. Het enige dat ik nog heb gedaan is een foto van Tobias online geplaatst, maar kom op... Die is toch ook te schattig om niet te delen?!

Een bericht gedeeld door Dana B (@danoontje1985) op 27 Apr 2017 om 11:25 PDT

De afgelopen dagen waren dus heerlijk rustig. Opeens merk je dan weer hoe lang een dag daadwerkelijk duurt als je niet elke keer even snel op je telefoon kijkt. Zowel Sander als ik lazen bijna een heel boek uit. Ik ruimde Tobias' kamer op. We maakten leuke uitstapjes...En het fijnste: ik had echt het gevoel dat ik tot rust ben gekomen. De eerste dag voelde ik me nog heel onrustig zonder telefoon, maar nu gaat dat veel beter.

Ik hoop dat ik het ga volhouden, dit social minderen. Want eigenlijk maakt social media mij helemaal niet socialer; ik merk dat Sander en ik de afgelopen dagen heel anders contact dan wanneer er regelmatig even op de telefoon wordt gekeken. Zonder telefoon ben ik een stuk meer in het 'hier en nu' en da's best prettig.

Ik heb weer een baan!

Ben ik nou de enige die af en toe van die rare / bijzondere dingen meemaakt?!

Ongeveer een half uur nadat ik mijn blog postte werd ik gebeld door een bedrijf, waar ik op sollicitatiegesprek werd uitgenodigd. En of ik dan direct mijn diploma's, ID-bewijs en dergelijke mee kon nemen.... En dat het gesprek eventueel vanmiddag al zou kunnen.... Whut?!

Dus vanmiddag ben ik op sollicitatiegesprek geweest en.... aangenomen!! Een functie binnen mijn diploma maatschappelijk werk en dienstverlening. Ik ben er uiteraard helemaal happy mee! Maar wel bizar, aangezien ik vanmorgen zo verdrietig was.

Eerste gedachte: dat is een reden om uiteten te gaan. Maar nee, we hebben ons net voorgenomen om dat dus even wat minder te doen. Dus we eten gewoon lekker thuis. Maar als ik door mijn proeftijd heen ben, dan gaan we dat zeker wel een keer vieren, zelfgemaakte pannenkoeken of pizza of iets dergelijks.

Zinnige en onzinnige uitgaves - vicueuze cirkel

Gister hebben Sander en ik de financiën eens samen doorgenomen en bekeken welke uitgaves we zinnig vonden en welke niet. Eerlijk gezegd: het was echt enorm confronterend! Eigenlijk geef ik als enige enorm veel geld uit aan dingen die niet nodig zijn.

De afgelopen maand(en) merk ik dat ik langzaamaan steeds meer wegzak in een negatief gevoel. Ik voel me nutteloos, minderwaardig en eenzaam. Ik vind het allemaal helemaal niet leuk om de hele dag thuis te zijn. Ik wil graag onder de mensen zijn. Maar veel mensen in mijn omgeving werken gewoon, dus grote gedeeltes van de week ben ik dan toch alleen thuis.

Waar ik voorheen nog wel vaak mijn eigen gang kon gaan, omdat Tobias veel zelf speelde en ook nog wat meer sliep, is het nu dus gewoon hele dagen bezig zijn om manieren te bedenken om Tobias te vermaken. Hij heeft het ook niet echt meer naar zijn zin thuis. Voor hem is het ook enorm wennen om opeens weer veel meer alleen te moeten spelen, omdat hij nu in plaats van 16 uur per week nog maar 7,5 uur per week naar de opvang gaat. Daarnaast is hij ook enorm eraan toe om naar school te gaan. Dat merk ik overal aan. En dan duurt een half jaar nog enorm lang voor hem.

Ik word hier echt niet gelukkig van. En daar voel ik me dan weer schuldig over, want waarom kan ik nou niet gewoon genieten van het moeder-zijn?

Maargoed. Door deze gevoelens wil ik dus het liefst constant van huis zijn. Naar binnenspeeltuinen, pannenkoekenhuisjes, mama-cafés.... Alles om maar weg te zijn van huis. Want buitenshuis zijn andere kindjes om mee te spelen. En ben je even in een andere omgeving, waar alles opeens wél leuk is (lijkt!). Maar dat kost klauwen met geld. Geld dat we momenteel eigenlijk willen sparen. Geld dat we straks niet meer hebben. Tenzij ik een nieuwe baan vind.

Het is een cirkeltje waar ik momenteel maar niet uit lijk te komen. De PMDD trekt me ook steeds meer mee dat negatieve cirkeltje in. Ik wil het niet, maar het gebeurt tóch.

Ik wil hier niet meer over zwijgen. It's just too much. En vaak gaat het beter als ik mijn zoektocht en strubbelingen deel. Want dan heb ik opeens een publiek, waar ik beter mijn best voor wil doen. Mensen die me motiveren om het beter te doen (in elk geval een poosje!). Dus ja.... Durf ik op publiceren te drukken? Ja, ik doe het gewoon!

Supertof compliment

Vandaag kreeg ik een superleuk compliment op de sportschool. Een van de instructrices zei namelijk tegen me dat mijn houding erg is verbeterd.

Helaas bleef ik na de borstverkleining toch altijd nog voorovergebogen lopen. Ik had mezelf de afgelopen 15 jaar een verkeerde houding aangeleerd. Deels doordat ik onzeker was over mijn lengte, deels doordat ik 2,5 kilo extra vlees aan de voorkant had wat er ook voor zorgde dat mijn schouders naar beneden werden getrokken.

Ik had gehoopt dat de operatie automatisch zou betekenen dat mijn houding zou verbeteren. Maar het bleek dat ik inmiddels zó gewend was aan mijn verkeerde lichaamshouding dat mijn lijf echt even shock therapie nodig had. ;)

Tijdens bodypump wordt er héél goed op je houding gelet. Je moet met een rechte rug squaten, dead liften enz. Dit werd elke week tegen me gezegd: rug recht houden, schouders naar achteren, borst naar voren.... In het begin voelde het enorm onnatuurlijk, maar inmiddels begint het wat meer 'onbewust bekwaam gedrag' te worden. Ik hoef het niet constant over na te denken. (Al heb ik nog wel vaak dat ik twijfel of ik het goed doe, maar ik krijg geen tips meer, dus ik denk het wel!)

Maargoed. De afgelopen weken vroeg ik dus al regelmatig aan Sander: loop ik nou rechter op of is het slechts mijn gevoel? Sander bevestigde het wel, maar ik had toch ook bevestiging nodig van buitenaf blijkbaar. En vandaag kreeg ik die dus van mijn instructrice.

Ik ben echt onwijs blij dat ik heb doorgezet en dat ik nu dan eindelijk resultaat bereik. En dat terwijl ik eigenlijk alleen maar ging om wat extra kilootjes eraf te krijgen! Maar inmiddels is het voor mij zoveel meer geworden dan dat.... <3

Goedkoper met de trein

Tjemig wat is de trein tegenwoordig duur!! Wij hebben altijd kortingskaarten of zelfs een weekend vrij abonnement gehad, maar sinds Sander een rijbewijs heeft huren we ook vaak een auto; dat is nog niet eens zoveel duurder vaak, en dan sta je wél direct op de goede plek voor de deur!

Volgende week gaan we op kraamvisite en dat is écht heel erg prijzig met de trein! Ik ben de afgelopen weken dus al druk de treinkaartjes in de gaten aan het houden.

Gelukkig zag ik gister dan opeens een leuke actie: met een kortingscode van Snelle Jelle kun je €10 korting krijgen op een dagje naar een grote stad + lunch. Onze bestemming ligt op de route van Rotterdam naar Zwolle, dus ik ga zo'n dagretour naar Zwolle kopen en dan stappen we onderweg even uit. En gaan na de kraamvisite even lekker lunchen in Zwolle. :)

Laat daar nou ook een heel leuke winkel zitten met allemaal pennen, schriften en stempels.... Ok, maar daar moet ik maar even niet aan denken, want anders is de besparing zo weer weg ;) 

De oorzaak van Tobias' taalgebruik

Nou, we zijn erachter gekomen waar Tobias taalgebruik vandaan komt! Het ligt nog niet zo eenvoudig als ik had gedacht, want er zijn eigenlijk meerdere oorzaken waardoor Tobias opeens zo is gaan praten. Maar ik heb er nu wel een aardig beeld van wat die oorzaken zijn:

Thema reuzen en kabouters
Op de peuterspeelzaal hebben ze momenteel het thema reuzen en kabouters. Opzich natuurlijk niks mis mee, maar Tobias neemt alles wat hij meemaakt mee naar huis. Ze hadden dus een spel gedaan waarbij ze "keihard moesten stampen als een reus". Daar begon het dus mee: "Ik ga keihard stampen". Dit werd al snel "Ik ga keihard op je voeten stampen" en daarna "ik ga je een keiharde klap geven". Hij leeft zich dan heel erg in de rol van grote reus in, want in zijn beleving betekent groot zijn dat hij dan veel meer mag. Dus als ik nee zeg, wil hij laten merken dat hij een reus is.... Althans, dit is mijn huidige hypothese ;)

Masha's sprookjes
Vervolgens kijkt Tobias op Netflix naar Masha's verhalen. Dit zijn bewerkingen van sprookjes en heeft de classificering dat het voor alle leeftijden is. In één van deze sprookjes snijdt de jager de wolf helemaal open om roodkapje uit zijn buik te halen. Hier zal de uitspraak "ik snij je helemaal open" dan denk ik vandaan komen (Tobias heeft sinds kort ook een eigen kindermes, dus dat maakt ook weer véél indruk)
In een ander sprookje is een reus die dingen kapot kan slaan. En dat combineerde Tobias dus met het reus-zijn van de peuterspeelzaal, dus ging hij ook zeggen dat hij "kapot ging slaan".


Kortom: gelukkig is het niet zo dat Tobias ons letterlijk kapot wil slaan en schoppen en snijden, maar hij leeft zich heel erg in bij de dingen die hij ziet en meemaakt op de peuterspeelzaal en op televisie. Dit is dus een kwestie van toch nog beter opletten wat hij kijkt; omdat Masha en de Beer altijd vrij onschuldig is en ook Masha's verhalen voor alle leeftijden was heb ik er niet zo bij stilgestaan dat dit zulke diepe indruk op Tobias zou maken.

Hoe het gaat met solliciteren

In de reacties krijg ik regelmatig de vraag hoe het gaat met solliciteren. Dus bij deze even een update hierover.

Het gaat eerlijk gezegd niet echt goed met solliciteren. Het is niet dat ik nergens op reageer, maar het is tegenwoordig blijkbaar heel normaal om totaal geen reactie terug te geven. Ik snap dat er tegenwoordig heel veel mensen reageren op een vacature, maar dat zelfs grote bedrijven niet de moeite nemen om te laten weten dat je het niet bent geworden, dat begint me inmiddels wel erg tegen te staan.

Maar ik geef niet op! Ik probeer de laatste weken om elke dag toch minstens één sollicitatie te sturen. Op een gegeven moment moet er dan toch wel een bedrijf tussen zitten waar ik word aangenomen...

Plan B is nog steeds om een opleiding te gaan volgen, maar dat ga ik dan pas doen als Tobias op school zit.

Plan C zou zijn om toch weer te proberen om geld te gaan verdienen met schrijven. Via mijn blog of bijvoorbeeld door een boek te schrijven. Twee familieleden van mij hebben een boek uitgegeven via Boekscout. Dit lijkt me opzich ook wel wat. :)

Ons paasweekend

Hoe was jullie paasweekend? Hier was het erg gezellig.

Eerste paasdag hebben we een lekker paasontbijtje gedaan. Heel uitgebreid en eigenlijk veel te veel, maar het was wel heel erg lekker allemaal.

Alvast voorbereiding treffen voor het paasontbijt 😘

Een bericht gedeeld door Dana B (@danoontje1985) op 15 Apr 2017 om 12:36 PDT

's Middags hadden we bezoek van het dochtertje van een vriendin. Toen hebben we niet zoveel gedaan, omdat het helaas ook regende. Maar Tobias en het vriendinnetje hebben zich prima binnen vermaakt.

's Avonds gingen we ook nog eens gourmetten.


2e Paasdag begon voor mij met een lesje paas bodypump. De rest van 2e paasdag vierden we bij mijn ouders, met een lekkere lunch en daarna ook nog allerlei lekkere hapjes. We hadden zoveel tussendoor gegeten dat we niet eens meer avondeten hebben gegeten. Niemand had meer honger.

Tobias was verkleed als paashaasje. Vond ie echt helemaal geweldig. En naturlijk mocht hij ook nog eieren in de tuin zoeken...

Eieren zoeken

 Uiteindelijk ben ik wel 1 kilo aangekomen dit weekend, maar ik denk dat dit er in een paar dagen ook wel weer vanaf is. Het zal denk ik vooral darm-inhoud zijn. Maar na zulke dagen heb ik juist ook wel weer heel veel zin om gezond te gaan eten, dus dat komt helemaal goed. :)

Let op: Dynamic pricing!

Sodeju! Ik ben er net achtergekomen dat niet iedereen hetzelfde betaalt bij bol.com. Blijkbaar zijn Sander en ik van die stinkrijke miljonairs die makkelijk wat meer kunnen betalen voor onze producten! ;)

Toevallig kwam op een Facebook pagina de prijs van de Leuchtturm1917 ter sprake. Ik vond dit namelijk bizar duur, wel €26,50, terwijl ik bij de plaatselijke boekhandel €17,95 betaal. Vervolgens zeiden anderen dat ik gek was. Zij betaalden bij Bol óók gewoon €17,95! Er werd me zelfs een link toegestuurd naar de juiste pagina waar dit notitieboekje te vinden zou zijn.... Ik klikte erop, en... je raadt het al.... €26,50!

Wat is hier aan de hand?! Blijkbaar zijn wij het 'slachtoffer' van dynamic pricing. Ze zijn aan het kijken hoe ver ze de prijs op kunnen rekken voordat mensen besluiten om het toch maar ergens anders te gaan kopen. Hierdoor ontstaat in dit geval dus een prijsverschil van €8,55. Dat is dus een prijsverhoging van 50%! Echt bizar.

Dit prijsverschil wordt trouwens mogelijk gemaakt door cookies! Zodra ik de cookies had verwijderd kreeg ik ook weer gewoon de prijs van €17,95 te zien. Mijn advies is dus: gooi regelmatig je cookies weg of gebruik de incognito modus. Zeker voordat je iets koopt! Het kan je namelijk flink in de prijs schelen!

Ik zou het niet geloven als het me net zelf niet was overkomen. Daarom even een screenshot:

Ik sla je helemaal kapot!

Het zal je maar gebeuren: je zegt nee tegen je kind en opeens krijg je als reactie "Ik sla je helemaal kapot!". Dit gebeurde ons dus gister. En eerlijk? Ik schrok er behoorlijk van om zo'n zin uit de mond van mijn schattige ventje te horen. Dit soort taal komt hij thuis namelijk niet mee in aanraking.

Vanmorgen kwam er wéér zo'n rare zin uit: "ik snij je helemaal open!" zei hij. What?! Uiteraard heb ik hem direct duidelijk laten merken dat dit soort zinnen héél lelijk zijn en dat wij dat soort woorden en zinnen hier niet gebruiken.

De enige reden die ik kan bedenken is dat er op de peuterspeelzaal misschien een kindje is die dit soort taal gebruikt. Ik ben er in elk geval absoluut niet blij mee dat hij dit soort dingen leert, maarja, het zat er natuurlijk wel aan te komen dat er een moment komt dat hij beïnvloed gaat worden door mensen waar wij geen controle over hebben.

Nu twijfel ik een beetje: ben ik een overbezorgde moeder als ik dit ga bespreken op de peuterspeelzaal? Ik denk dat ik het sowieso wel ga doen, hoor.... Maar ik ben ergens wel bang dat ik straks als die zeurmoeder wordt gezien. Maar dit is toch echt niet normaal?!? Eerlijk gezegd heb ik ook wat medelijden als deze teksten daadwerkelijk bij een ander kindje vandaan komt. Want blijkbaar zijn dit dan de zinnen waar hij in zijn dagelijks leven mee geconfronteerd wordt.



Edit: even voor de duidelijkheid: het verhaal over de kinderopvang is een hypothese. Wij weten niet of hij dit van een ander kindje heeft geleerd, maar op het moment van schrijven was dit de enige reden die ik kon bedenken. Wij hadden dus ook geen specifiek kindje in gedachten die deze woorden zou zeggen, maar blijkbaar zijn er een aantal lezers die dachten dat dit wel het geval was. Sorry voor de onduidelijkheid. Om dit te voorkomen heb ik de tekst aangepast.

Leven op 1 salaris

Omdat we willen sparen voor een auto zetten we sinds deze maand mijn uitkering helemaal op de spaarrekening. Op die manier slaan we twee vliegen in één klap: we sparen dus voor die auto, maar daarnaast kunnen we ook direct zien hoe het gaat met het leven van één salaris.

Helaas valt dat erg tegen. Hoe dat komt weet ik eigenlijk niet precies,want voordat ik aan de slag ging hebben we het toch ook anderhalf jaar op één salaris gered. Binnenkort zal ik dus maar eens de inkomsten en uitgaven van toentertijd met elkaar vergelijken. Misschien dat ik er dan wel achter kom welke kostenposten zijn verandert. Ik heb zelf trouwens wel een aantal ideetjes waar het aan kan liggen:

• Boodschappen - toen Tobias net was geboren dronk hij alleen maar melk, en omdat hij koemelk-allergie had was dit ook nog eens op recept van de diëtiste en kregen we dit dus vergoed. Inmiddels eet Tobias met de pot mee en het is een flinke eter, dus er gaat bijvoorbeeld veel meer brood doorheen dan 'vroegah'. 
• Sportschool: twee jaar geleden moest ik (nog) niet denken aan sporten. Nu hebben we beiden een abonnement dat maandelijks wordt afgeschreven.
• Uitstapjes gaven we het eerste jaar na de geboorte van Tobias véél minder aan uit. Hij had er nog weinig aan en daarnaast was ik zelf ook vaak erg moe. Nu gaan we juist heel regelmatig even ergens heen, waar dan toch minstens even een ijsje wordt gehaald. Ook proberen we weer vaker tijd te maken voor tijd met zijn tweetjes, dus daar geven we ook meer aan uit. 

Maargoed, als mijn uitkering straks wegvalt dan móet het toch echt wel op één salaris. Dus we doen ons uiterste best om de kosten naar beneden te werken. Alleen is het momenteel lastiger dan voorheen, merk ik. Maar waar een wil is, is een weg. Dus we zullen er vast wel weer aan wennen op één salaris. En daarnaast blijf ik ook gewoon solliciteren, dus wie weet valt het allemaal reuze mee. 

Euroclix Assistent

Ik maak al zo'n 10 jaar gebruik van het spaarprogramma Euroclix. Via deze site kun je punten sparen bij je online aankopen. Ook kun je punten krijgen door op linkjes in emails te klikken en door vragenlijsten in te vullen. Vanaf 1.000 punten kun je in gaan wisselen voor geld. Hoe meer je spaart, hoe hoger de inwisselkoers. 

Ongeveer twee jaar geleden besloot ik om te stoppen met actief Euroclixxen. Ik vond het tijdrovend en had geen zin meer om op mailtjes te klikken. Mijn account heb ik wél open laten staan, omdat ik elke maand clix krijg vanwege de mensen die via mij lid zijn geworden. 

Maar nu is er sinds kort een nieuwe ontwikkeling die het weer interessanter maakt om wat met Euroclix te doen: de Euroclix Assistent. Dit is een Chrome-extensie die een kleine pop-up laat zien zodra je op een site komt waar je clix kunt sparen. En die pop-up zie ik dus best vaak.... Bijvoorbeeld bij het online boodschappen bestellen bij Albert Heijn. Of toen ik toevallig iets bij Groupon bestelde.... Vaker dan ik had verwacht, in elk geval! Je hoeft dan niet eens meer naar de site van Euroclix te gaan om clix te verdienen, dit doe je ook door op de pop-up te klikken.

Kortom: ik spaar inmiddels weer wat vaker clix, zonder dat ik er echt moeite voor hoef te doen. Wie weet zijn er meer mensen die het handig vinden om dit hulpprogrammaatje te gebruiken. Vandaar deze blog, om jullie op het bestaan van de Euroclix Assistent te wijzen. 

Supertoffe kringloopvondst!

Vandaag besloot ik om eindelijk weer eens naar de kringloopwinkel te gaan. Er staat namelijk alweer 3 weken een grote tas vol met 'zooi' om daar in te leveren. Maar het kwam er maar niet van om erheen te gaan - ik schoof het steeds voor me uit, omdat er een nieuwe kringloop hier in de buurt is gekomen en ik ben dan zo'n muts die constant loopt te twijfelen of ik wel of niet naar die nieuwe toe zal gaan. Tot ik het vandaag zat was en we dus op de fiets naar de nieuwe kringloopwinkel zijn gegaan en even een kijkje hebben genomen. Daarna zijn we direct met een bolderkar vol 'zooi' terug gegaan. Dat kan maar weer het huis uit zijn.

Maar we hebben ook weer wat mee teruggenomen uit de kringloopwinkel. Iets supertofs, al zeg ik het zelf. Namelijk wel 9 Lekturama sprookjesboeken die we nog niet hadden! Het is namelijk zo dat Lekturama twee series heeft uitgebracht. De eerste serie is het meest bekend en is ook (redelijk) makkelijk te vinden. Maar van de tweede serie heb ik dus tot vandaag toe nog nooit één boek kunnen vinden. Dat ik er nu dan 9 tegelijk heb gevonden vind ik wel heel gaaf.

Ik ben dus helemaal in mijn nopjes met mijn kringloopvondst - en daardoor ook met de nieuwe kringloopwinkel die hier in de buurt is geopend. Trouwens niet alleen vanwege die boeken, maar het scheelt ons ook enorm veel tijd als we spulletjes willen gaan inleveren.

Wat was jullie laatste toffe kringloopvondst?

Het einde van ons dierentuin-abonnement

Vandaag was de laatste keer dat we met ons abonnement naar Blijdorp zijn gegaan. Komende dinsdag verloopt het abonnement en we hebben besloten dat we het niet gaan verlengen. In plaats daarvan gaan we dit jaar dan voor een abonnement op Plaswijckpark.

Afgelopen jaar zijn we vrij regelmatig naar de dierentuin gegaan. Vaak met zijn drietjes, maar ook wel eens Sander samen met Tobias of ik samen met Tobias. Maar na een jaar is het wel weer even genoeg en tijd voor iets anders. Dus schakelen we weer over naar Plaswijckpark. Nu mijn conditie weer véél beter is dan voorheen is het ook heel gemakkelijk om daarheen te fietsen, dus daar verwacht ik geen problemen meer van. Dus het wordt vast hartstikke leuk.

Vandaag zijn we trouwens ook naar de dierentuin gefietst. Dat ging ook lekker. Het was ook heerlijk weer om lekker te fietsen.

In de dierentuin zelf hebben we niet superveel gezien. We zijn in het Oceanium geweest en hebben de ijsberen en wasbeertjes bekeken. Tobias heeft ook nog even in de speeltuin gespeeld. Daarna zijn we weer richting huis vertrokken.

Het was een leuke dag en een leuk (voorlopig) afscheid van de dierentuin. Ergens in het najaar gaan we wel weer een keertje, want we hebben nog steeds een Rotterdampas en dan kun je één keer vrij goedkoop naar de dierentuin, dus daar gaan we ook wel gebruik van maken.

Een voorgedrukte bullet journal: is dat nou nodig?

Sinds kort komen er steeds meer boeken uit over het fenomeen bullet journallen. Logisch, want het is ontzettend hip en dus willen veel mensen een graantje meepikken. Een voorbeeld hiervan is deze (deels) voorgedrukte bullet journal. In dit boekje vind je een eerste opzet en een boekje met ideeën en tips om in je bullet journal te verwerken.

Ik zie hier wel wat voordelen in. Het maakt het starten van een eerste bullet journal een stuk gemakkelijker, omdat je niet meer online op zoek hoeft te gaan naar informatie,maar gewoon het boekje erop na kunt slaan en op die manier direct aan de slag kunt.

Helaas heb ik er ook wel mijn twijfels over. De afgelopen maanden heb ik bullet journallen dus heel erg populair zien worden. Toen ik lid werd van een aantal facebook groepen over dit onderwerp voelde ik me ontzettend geïnspireerd om mijn bullet journal naar 'een hoger level' te brengen. En het was supertof om al die verschillende lay outs en ideeën te zien.

Nu komt er dus een boekje uit met voorgeprinte ideeën en tips. En ik maak me zorgen dat dit ervoor gaat zorgen dat een bullet journal voor steeds meer mensen een eenheidsworst wordt. In plaats van zelf leuke nieuwe ideeën te verzinnen kun je dan de ideeën uit het boekje overnemen. Tenslotte valt met zo'n boekje de noodzaak weg om op zoek te gaan naar andermans voorbeelden en kun je gewoon de 'regels' volgen; terwijl het leuke aan bullet journallen juist is dat je een gepersonaliseerde agenda maakt waarbij er géén regels en beperkingen zijn!

Hopelijk komt het niet zo ver en kan ik nog lang genieten van alle leuke, creatieve ideeën van mijn mede bullet journallers.


PS: één van mijn doelen om voor 2018 te behalen is om iemand te helpen met het opzetten van een bullet journal.Mocht er iemand zijn die dit leuk lijkt, dan hoor ik het uiteraard graag :) - En als je het niet leuk vindt, dan hoef ik dat niet persé te weten ;)

Weight Watchers Woensdag: week 19

Oops, toen was het opeens 5 weken geleden dat ik een update plaatste over Weight Watchers. In de laatste update vertelde ik dat ik erg jojoode en dat ik door emotioneel eten vaak teveel snoepte. Hierdoor was ik niet meer afgevallen, maar gelukkig ook niet aangekomen.

Inmiddels ben ik weer een paar dagen 'back on track'. Het lukte me opeens weer om de knop om te zetten. Dat merk ik dan ook direct aan mijn gewicht, dat begint langzaam weer te zakken gelukkig. 

Verder ben ik er inmiddels wel achter dat wat ik doe niet echt emotioneel eten is, maar dat ik eet op momenten dat ik me overprikkeld voel en het gevoel heb dat ik geen of weinig controle heb over de hoeveelheid prikkels om me heen. Door te snoepen kan ik me dan even afsluiten van alle andere dingen die er om me heen gebeuren. Nu probeer ik dus op andere manieren die controle te pakken, bijvoorbeeld door even een boek te lezen of een puzzel te maken. Dit lijkt wel te helpen. 

En als laatste: ik hou nu mijn eten niet alleen meer bij via Weight Watchers, maar ook via My Fitnes Pal. Eerlijk gezegd vind ik dat prettiger werken dan Weight Watchers. Gister had ik bijvoorbeeld bijna al mijn weekpunten opgegeten volgens Weight Watchers, terwijl bij My Fitness Pal bleek dat dit best wel meeviel. Het blijft een apart systeem dat Weight Watchers. Het is dat ik direct voor een jaar had betaalt, anders was ik er misschien ook wel mee gestopt en helemaal overgestapt op My Fitness Pal, daar moet ik heel eerlijk in zijn. 

Jouw kind verdient een draai om de oren....

Beste mevrouw in de trein die vond dat ik mijn kind maar een draai om zijn oren moest geven,

Dat was even schrikken zeker, dat mijn man toevallig naast u stond en hoorde dat u vond dat ons zoontje een draai om de oren verdiende. Het was vast niet de bedoeling dat wij dat zouden horen. Want wat is het leuk he, om je even superieur te voelen en aan andere medereizigers tentoon te spreiden hoe ontzettend goed je zelf bent en hoe anders je dingen zou aanpakken. Toch jammer dat het beeld van de werkelijkheid niet helemaal klopte en dat mijn man u daarop aansprak.

Even een achtergrondverhaaltje, speciaal voor u: op het moment dat ons zoontje begon te krijsen, zaten we al zo'n anderhalf uur in de trein. Anderhalf uur ja. Waarschijnlijk was u dat dan net weer niet opgevallen, want ons zoontje gedroeg zich al anderhalf uur voorbeeldig en niemand had last van hem - en geloof me, als het niet zo was zou ik dat ook gewoon eerlijk zeggen! Maar hij zat al anderhalf uur netjes bij mij op schoot zonder zijn stem te verheffen of te zeuren of te klagen - iets waar we uiteraard erg trots op waren, want zo'n lange reis is best pittig voor een kind van 3.

Het was erg druk in de trein en ons zoontje kreeg het warm. Dus besloot ik om zijn trui uit te trekken, juist om te voorkomen dat hij zou gaan klagen. Maar aangezien er zo weinig ruimte was, ging dat allemaal niet echt soepel en raakte ons zoontje in paniek, met de trui half over zijn hoofd getrokken, en begon te gillen. Enig idee hoe ongemakkelijk dat voelt, als je loopt te klungelen met een trui die niet uit wil en een kind dat in paniek raakt?! Maar ach, misschien had ik hem inderdaad gewoon een draai om zijn oren moeten geven, die afschuwelijke jankblaag van me. Dat had vast ontzettend geholpen. En had mijn zoontje ook echt een heel goed voorbeeld gegeven.

Helaas kon ik het gesprek dat mijn man had niet volgen en me er niet in mengen, want ik had het te druk met ons zoontje bezighouden en ervoor zorgen dat niemand last van hem had; zoals ik de hele treinreis heb gedaan. Want weet je, dat oordeel ging niet alleen over mijn zoontje, maar ook over mij. Dat ik harder zou moeten optreden tegen mijn kind. Wat denkt u eigenlijk wel? Dat u beter weet hoe ik mijn kind moet opvoeden dan dat ik het weet?!

Hopelijk heeft u geleerd van deze situatie en zult u volgende keer niet zo snel oordelen over moeders. De meeste moeders doen namelijk enorm hun best om hun kind zo goed mogelijk op te voeden tot nette volwassenen. Maar dat heeft tijd nodig. En geduld. En aandacht. En héél veel liefde. Maar geen draai om de oren. Kom op nou!

Groetjes, Daantje

Quotes van ons kereltje - Maart 2017

Lezen jullie weer mee met de leukste uitspraken van Tobias van deze maand?

• Eten we weer pasta bolle Jezus? (Vertaling: pasta bolognese)

• Ik wil stampige muisjes op mijn brood.

• Ik kan niet opruimen. Ik heb daar geen tijd voor. -  Het is net zijn vader....

• Tobias stelt een vraag aan Spikey, de hond van mijn ouders. Als mijn vader antwoord geeft zegt ie heel adrem: Ben jij Spikey?

• In de binnenspeeltuin komt Tobias heel enthousiast naar me toe: Mama, ik heb een vriendje gevonden! <3

• Mama,wat heb jij een hartige botten... zegt ie terwijl hij in mijn sleutelbeen knijpt.

• Ik wil op 3 maart naar de Efteling!! - En wat ik ook zei, hier was hij niet vanaf te brengen... Ondanks dat het op dat moment 23 maart was, en het dus nog een jaar duurt voor het weer 3 maart is.

• Ik zeg nu al 3 keer: aardbeienjam!!! - Tobias raakte een beetje gefrustreerd... Hij probeerde M. te leren om aardbeienjam te zeggen, en ze bleef maar EI! roepen.

Tuin opknappen

Ik weet niet hoe het bij jullie zit, maar dankzij het lekkere weer van de afgelopen week krijg ik helemaal kriebels om in de tuin te gaan zitten! Helaas gaat dat bij ons nog niet zo gemakkelijk want:

• We hebben een heel klein en krap achtertuintje
• De voortuin is megagroot, maar heeft een heel laag hek, en er lopen veel mensen langs, dus daar zit ik niet op mijn gemak
• We hebben geen hekje voor de deur in de tuin, dus Tobias kan zo de straat op rennen...

Het zit me wel dwars dat we geen echte tuin hebben. Gelukkig kan ik wel vaak naar mijn ouders toe en daar lekker van het zonnetje genieten, maar eigenlijk wil ik deze zomer ook gewoon lekker in onze eigen tuin kunnen zitten op een manier die voor mezelf prettig voelt. 

Daarom zijn we vorig weekend begonnen met de tuin opknappen. Dat ging weer lekker op zijn Sander en Daans: eigenlijk zouden we de deur uitgaan, maar omdat Sander nog even wat spulletjes moest pakken besloot ik om alvast wat takken af te knippen. Waarop Sander zei: dat doe je toch gewoon met een zaag als die plant er helemaal uit moet?! Waarna ik hem een zaag gaf om het te bewijzen en we uiteindelijk al onze plannen wijzigden en de hele dag druk bezig zijn geweest. ;) Maargoed, de planten die eruit moesten zijn eruit. 

Ook deze week vrijdag is Sander weer druk bezig geweest met het schoonmaken en opruimen van de tuin. Er was aardig wat achterstallig onderhoud, want doordat we de tuin echt alleen als ingang van ons huis beschouwden tot nu toe hebben we er eigenlijk weinig aan gedaan. Maar de bedoeling is wel dat we het nu beter gaan bijhouden, zodat we dan eindelijk een échte tuin hebben!

Wat staat er allemaal op de planning / is er al gedaan:

• Planten weghalen - de vorige bewoners hebben een heel groot plantenvak geplaatst op dé zonplek in de tuin. Die plant gaat dus weg en daar gaan we een terrasje maken.
• Hek plaatsen
• Terras betegelen
• Nieuwe plantjes
• Plantenbakjes aan het hek