Verwarming en bezoek

 Hoe doe je dat nou als je de verwarming niet aan wilt doen en je krijgt bezoek? Vroeg iemand laatst op de blog.

Ik denk niet dat ik echt de geschikte persoon ben om hier een antwoord op te geven, aangezien Sander en ik nogal op onszelf zijn. We krijgen niet mega vaak visite. Ik denk dat er gemiddeld 2 keer per maand visite komt. Zelf ga ik wel wat vaker naar andere mensen toe. De reden daarvoor is dat ik liever op visite ga dan dat ik visite krijg.  Ik ben ook niet echt in de wieg gelegd voor het gastvrouw-zijn. Ik kan met gemak vergeten om iemand koffie aan te bieden... 😅

Wat ik wel leuk vind is als mensen langskomen voor een activiteit: pizzaretten of een spelletje spelen bijvoorbeeld. Een tijdje geleden kwam bijvoorbeeld mijn schoonzus bij ons Wingspan spelen, dat vind ik dan een stuk gezelliger, omdat je ook echt iets samen doet ipv alleen maar visite.  

Maargoed, ik dwaal een beetje af.... Verwarming en visite dus. Als er close mensen langskomen zie ik dit niet echt als visite en deze mensen zijn zelf ook allemaal spaarzaam of snappen in elk geval dat wij dat wel zijn. Dus bij hen zou ik gewoon kunnen zeggen: neem een extra trui mee.  Of ik zou even een elektrisch kacheltje aanzetten. 

Als wij echt visite krijgen, is het vaak gelijk veel visite, omdat we dan een verjaardag vieren. Soms doen we dan de kachel aan, en krijgen vervolgens klachten dat het te warm is. Ieder mens geeft namelijk ook evenveel warmte af als een gloeilamp / 4 waxinelichtjes. Dus de kans dat het te koud is in huis als er 10 man visite zit, is bij ons heel klein. 

Hoe zit dat bij jullie? 

Verwarming aan of uit?

 Zoals eigenlijk elk jaar proberen wij de verwarming pas zo laat mogelijk aan te zetten. Met de huidige prijzen is dit natuurlijk nog eens extra belangrijk. Wij hebben stadsverwarming en de kosten hiervan zijn verdubbeld. Ook de kosten voor het warmtapwater zijn flink omhoog gegaan. 

Nu zijn we natuurlijk al gewend om de verwarming niet bij de eerste koude dag aan te zetten, dat scheelt enorm. Momenteel kunnen we het nog prima redden. Na die bloedhete zomer kan ik er eigenlijk zelfs wel van genieten dat het nu niet meer zo warm is. Daarom heb ik ook nog niet echt de behoefte om de verwarming aan te zetten. 

Daarnaast heb ik ook het idee dat ik beter tegen kou kan dan een paar jaar geleden. Het is nu 18,5 graden en ik vind het prima. Wat dat betreft is een paar kilootjes erbij misschien wel handig 😂 En als ik het wel koud heb trek ik lekker een badjas aan of ga onder een dekentje zitten op de bank. 

Meestal hou ik het toch wel minstens tot 1 oktober vol om de verwarming uit te laten. Dit jaar gaan we het proberen nog verder op te rekken, om de kosten een beetje te drukken. Volgens mij zijn we hier zeker niet de enige in, met de hoge gasprijzen. 

Staat bij jullie de verwarming al aan? of heb je tips om het warm te houden zonder verwarming? 

De prik

Eergister is Tobias geprikt voor DTP en BMR. Tot nu toe geen last van symptomen gelukkig. Het prikken zelf ging prima. Hij vond het van tevoren erg spannend, maar na afloop gaf hij aan dat het heel erg was meegevallen. 

Vorige keer krijg hij pas een week na de prik last van netelroos, dus voorlopig is het nog even spannend, maar het lukt me gelukkig wel aardig om het los te laten en er niet constant mee bezig te zijn. Mocht het gebeuren weten we direct wat het is en wat ertegen helpt, en hoeven we gelukkig niet eerst nog langs de dermatoloog en alles. Dat scheelt alweer. 

 

Mellow update

 Toevallig kregen we eergister de vraag hoe het gaat met Mellow en ik wilde sowieso al een uitdate plaatsen. Gelukkig gaat het heel goed met haar. De eerste dagen was ze erg rustig en moest ze heel erg wennen. Ze kwam toen eigenlijk alleen in de woonkamer - de rest van het huis vond ze nog erg spannend.

Naarmate ze hier wat langer is begint ze wel wat meer te durven. Ze vindt de woonkamer nog steeds het fijnste, maar dat komt ook doordat wij daar het meest zijn. Als ik naar boven ga loopt ze me ook vaak achterna. En als ze dan niet doorheeft dat ik weer naar beneden ben gegaan, mauwt ze heel lief, en rent vervolgens de trap af als ik haar roep - heel schattig. 😍

Of ze echt al gegroeid is vind ik moeilijk te zeggen; het ene moment heb ik het idee van wel, en dan opeens denk ik: je bent eigenlijk nog maar een klein frutje 😂

De gevreesde BMR vaccinatie

 Ik neem me elke keer voor om meer te gaan bloggen, maar op de een of andere manier is het helemaal uit mijn routine gegaan en vind ik het lastig om het er weer terug in te krijgen. Ik neem elke keer een poging en dan vervolgens schrijf ik weer een maand niet. Maar ik ga het toch weer proberen.

Vandaag krijgt Tobias zijn DTP en BMR vaccinatie. Dat vind ik best spannend, want zijn eerste BMR vaccinatie, daar reageerde zijn lijfje nogal apart op. Maar we hebben inmiddels contact gehad met een dermatoloog en allergoloog, en we hebben toch groen licht gekregen voor de tweede prik. Mijn moedergevoel zegt dat het niks met allergie te maken had, maar dat zijn immuunsysteem destijds een beetje op hol sloeg, dus ik ben nog niet 100% overtuigd, maar tegelijkertijd denk ik: als hij al zo heftig reageert op een vaccin met verzwakte ziektekiemen, dan zal een besmetting met zo'n ziekte hem alleen maar meer last geven.

Maargoed, ik kijk er dus wel even een beetje tegenop. Ook omdat Tobias een klein drama maakt over de prikken. Door alle meningen over de corona-vaccinaties, waar hij toch wel wat van heeft meegekregen natuurlijk, heeft hij het idee gekregen dat vaccins iets optioneels zijn. Voor ons is dat niet zo. Ik vind het erg belangrijk om ons steentje bij te dragen om het verspreiden van ziektes als bof, mazelen en rode hond tegen te gaan. 

In hoeverre laat jij kinderen meebeslissen of ze wel of niet gevaccineerd worden? 

Een nieuwe kitten

Afgelopen zaterdag was het 5 weken geleden dat we het verschrikkelijke nieuws kregen dat Yuki was overleden. Het verdriet om Yuki is natuurlijk nog lang niet over, maar tegelijkertijd mis ik ook een lief katten-huisgenootje. Zeker nu Tobias weer naar school is vind ik het enorm stil in huis en mis ik het gezelschap van een diertje. 

Ook Sander gaf vorige week aan dat hij opzich wel weer wilde gaan kijken voor een nieuwe kat. Nou dat hoef je dan bij mij geen tweede keer te zeggen 😅 Ik ben volledig in hyperfocus modus gegaan en heb binnen een week alles gelezen over een aantal verschillende rassen, ben gaan zoeken naar kittens en heb via Facebook contact gekregen met iemand die nog 1 kitten uit een nestje had - een witte ook nog eens, ik was gelijk verliefd 😍. 

Dus dames en heren mag ik u voorstellen aan Mevrouw Marshmallow, roepnaam: Mellow. 💚

Mellow is een Maine Coon kitten, ze is nu 20 weken oud. Ze kan vrij groot worden, want haar vader was een flinkerd. 😉 Ze kan goed horen en nog beter knuffelen en heel hard spinnen en lieve geluidjes maken. 😎 We zijn superblij met haar. 

Psycho-educatie

 De afgelopen weken ben ik elke donderdag naar psycho-educatie geweest over autisme. Ik had er van tevoren veel vragen over en kon er weinig informatie over vinden hoe het allemaal een beetje werkt, dus ik dacht: dan schrijf ik er zelf maar een blog over 😉 natuurlijk zijn dit dan wel mijn eigen ervaringen en geen algemeen beeld.

Kennismaking

Ik ging naar de psycho-educatie met de verwachting dat ik hier heel veel zou gaan leren over autisme en had enorm veel vragen. Mijn teleurstelling was dus ook groot toen bleek dat de eerste bijeenkomst eigenlijk alleen maar kennismaking was. 😳 Opzich had ik dit kunnen verwachten, aangezien dit bij groepstherapie ook het geval was, maar toch vond ik het best wel jammer dat ik hierdoor nog een week moest wachten om echt te beginnen. 

Huiswerk

We kregen wel huiswerk mee, namelijk om een hoofdstuk te lezen uit het boek Meer rust en minder stress bij autisme. Dit boek heb ik zelf al, dus deze informatie was niet nieuw voor me. De overige weken kregen we ook elke keer de opdracht om hoofdstukken uit verschillende boeken te lezen, grotendeels van Annelies Spek. Hier vond ik weinig nieuwe informatie in, omdat ik zelf al heel veel had gelezen over autisme. 

Extra uitleg

Tijdens de tweede en derde keer psycho-educatie gaf de cursusleidster wel veel extra informatie bij het huiswerk. Dit vond ik een stuk zinvoller dan de geschreven informatie. Overigens heb ik dit altijd al gehad; informatie gaat voor mij veel meer leven wanneer ik iemand erover hoor praten dan wanneer ik het lees. Het is fijn als iemand een beetje een vertaalslag maakt van de theorie naar de praktijk. Dat lukt mij niet altijd zelf. 

Een van de dingen die ik heb geleerd is dat de hersenen van mensen met autisme anders werken. Er zijn veel meer verbindingen dan bij 'neurotypische' mensen. Hierdoor kosten dingen vaak wat meer energie, blijven gedachtes en prikkels langer hangen etc. Dit vond ik wel heel leerzaam. 

Opdrachten maken

Naast de extra uitleg krijgen we ook elke week een aantal vragen die we dan tijdens de bijeenkomst gaan invullen en daarna bespreken. Dit gaat vooral over hoe je het autisme in je eigen leven terugziet. Door de antwoorden van de mede-cursisten krijg ik ook weer meer inzicht in mijn eigen autisme. Want geen mens, en dus ook geen autist, is 100% hetzelfde. 

Positieve punten

Het allerfijnste vind ik het contact met mijn mede-cursisten. Iedereen zit in hetzelfde schuitje: we hebben allemaal nog maar kort onze diagnose en zijn zoekende in wat wel / niet werkt voor ons. Het is een hele ontdekkingstocht. En het is fijn om dat niet allemaal alleen te hoeven doen. En het is ook tof om te zien hoeveel we met elkaar gemeen hebben en om te merken dat anderen ook dezelfde manier van communiceren hebben als ik. 

Daarnaast vind ik het ook heel fijn om met mijn vragen bij iemand terecht te kunnen en om wekelijks echt een moment te hebben waarop ik er wat meer mee bezig ben. 

Mindere punten

Ik had niet verwacht dat het volgen van psycho-educatie zoveel emoties met zich mee zou brengen. Ten eerste is het enorm vermoeiend. Elke week word je weer gebombardeerd met een hoop nieuwe informatie die je dan weer moet verwerken. Dit is erg vermoeiend. 

Alle informatie is toegespitst op de vraag wat ís autisme, en niet op wat je kan doen om met bepaalde klachten om te gaan. Hierin had ik zelf andere verwachtingen, en dat vind ik tot nu toe best lastig. Ik weet natuurlijk niet of dit in de rest van de cursus nog gaat veranderen. Ik hoop het wel. Maar in de eerste paar keer dus niet. Dit vond ik zelf frustrerend. Een ander kan daar weer anders in staan natuurlijk. 

Mijn tips:

Ik heb ook nog een aantal tips rondom de psycho-educatie:

• Zorg voor voldoende rusttijd inplant op de dagen rondom je afspraak, zodat je niet overprikkelt binnenkomt en eventuele prikkels na afloop rustig kan verwerken
• Zorg voor voldoende slaap (voor zover mogelijk)
• Plan geen drukke activiteiten op de dagen na de psycho-educatie zodat je de tijd hebt om alles wat je hebt gehoord te verwerken. Als blijkt dat je minder tijd nodig hebt dan dat je had ingecalculeerd kun je altijd nog iets gaan doen. 

Zelf plan ik nu bijvoorbeeld geen afspraken op vrijdag, zaterdag en zondag. 

Besparen op de boodschappen

 Iedereen hoor ik er momenteel over: de boodschappen worden opeens enorm duur! Zelf merken we het ook. We zijn elke week toch wel minstens 5 tot 10 euro meer kwijt, terwijl we niets anders kopen dan anders.  Nou vind ik gezond en lekker eten ook wel echt belangrijk, maar ik hou ook graag geld over voor andere dingen. Dus de hoogste tijd om weer eens te kijken hoe we wat kunnen gaan besparen op de boodschappen. 

Prijzen in de gaten houden

Een ding wat ik niet meer zo vaak deed de laatste tijd is de prijzen van verschillende supermarkten in de gaten houden. Sinds corona hebben we een bezorgbundel van Albert Heijn, omdat we destijds liever niet de winkels in gingen. Hierdoor is de gewoonte erin geslopen om alle boodschappen daar te bestellen. Maar ik ga vanaf nu weer proberen om ook even te kijken of bepaalde producten goedkoper te krijgen zijn bij bijvoorbeeld de Lidl. Omdat ik geen zin heb om elke week verschillende supermarkten af te gaan, zal ik wel groter gaan inslaan van de producten die goedkoper zijn om een voorraadje op te bouwen. 

Koken met basisproducten

Basisproducten zijn altijd goedkoper, het is alleen wel wat meer werk. Ook hierin kan ik wel weer wat besparen. Omdat ik toch elke week aan de 50 euro moest komen heb ik mezelf een beetje ontwent om met basisproducten te koken, maar hier ga ik ook weer mee beginnen. 

Aanbiedingen inslaan

Sinds vorig jaar hebben we een "kast in een kast"; onze voorraadkast is hierdoor 2 keer zo groot geworden. De ruimte die we hier mee hebben gewonnen ben ik nog niet optimaal aan het gebruiken. Misschien eens tijd om te kijken hoe ik dat beter kan doen, zodat ik aanbiedingen groter in kan slaan. 

Op de helft van de vakantie

 Jeetje, wat gaat de tijd snel deze vakantie. Ik denk dat dit ook wel iets te maken heeft met het proces waar we de afgelopen week doorheen zijn gegaan met het overlijden van Yuki. Deze week zijn we toch wel veel bezig geweest met het afscheid nemen; woensdag hebben we haar bij het crematorium gebracht en donderdag en vrijdag zijn we druk bezig geweest met foto's uitzoeken om een mooi boekje over haar te maken. 

Deze foto wil ik graag uit gaan laten printen, want daar staat ze precies op hoe ze was: 

De tweede helft van de vakantie staan er gelukkig nog een hoop leuke dingen op het programma. We gaan nog een keertje zwemmen, op bezoek bij vrienden, op kraambezoek, Tobias gaat logeren en we gaan natuurlijk (zoals elk jaar!) ook weer een dag naar Jeugdvakantieland. 😁

Daarnaast begint deze week ook mijn cursus psycho-educatie over autisme, hier mag ik vanaf deze week elke donderdag naartoe voor de komende 9 weken. Ik ben erg benieuwd hoe dat zal gaan verlopen. 

Kortom: een drukke periode. 

Onze vakantie

 Door het overlijden van onze poes is het vakantie-geluk eigenlijk helemaal naar de achtergrond geschoven. We hebben namelijk een heerlijke vakantie gehad, maar eigenlijk voelt het nu bijna alsof we niet eens op vakantie zijn geweest. Gelukkig heb ik veel foto's gemaakt waardoor ik weet dat dit niet het geval is.