Overzicht juni

Juni is alweer bijna voorbij, dus vandaag maar eens kijken hoe we het deze maand gedaan hebben.

We hebben op sommige gebieden wat teveel uitgegeven, maar het zijn wel allemaal spulletjes die hopelijk weer een flinke tijd meegaan. Onder andere een fietszitje voor Tobias, tuinstoelen en een parasol en nieuwe kleding voor ons allemaal.

In totaal moeten we nu ongeveer 30 euro van de spaarrekening afhalen, maar als we geen belastingteruggave hadden gekregen deze maand dan was dat wel meer geweest. Maargoed, zoals ik al zei: voorlopig zijn we nu wel weer even klaar met kopen; Tobias heeft weer voldoende kleertjes in de volgende maat, we kunnen lekker in de tuin zitten en heerlijk fietsen*…. Nu het lekkere weer nog!

We gaan dit jaar niet op vakantie, maar mijn moeder kwam met het leuke idee om rond de kerst naar Disneyland te gaan. We hebben het geld er opzich wel voor, maar ik vind het gewoon heel lastig om die beslissing te nemen, want sparen gaat tegenwoordig niet meer zo hard als toen we nog samen werkten. Gelukkig hebben we nog even om de beslissing te maken, want de prijzen voor de Thalys in november / december zijn nog niet eens bekend….


* Ik weet dat Tobias nog niet op de fiets mag als hij niet zelfstandig kan zitten….Blijkbaar wil hij zelf ook graag mee op de fiets, want de afgelopen dagen was hij opeens hard aan het oefenen en tadaaaaa, het begin is er:

Mancave opruimen - poging duizend

Al duizend keer (voor mijn gevoel!) hebben we de mancave / rommelkamer opgeruimd geprobeerd op te ruimen. Helaas pindakaas, elke keer druipen we na een uurtje werken weer af, omdat het ons gewoon niet lukt. Teveel troep waar we elke keer maar geen beslissing over kunnen nemen.... (En met we bedoel ik vooral Sander, die zelfs zijn college-kaarten wil bewaren omdat ie de foto erop zo leuk vindt :p )

Maar vandaag hadden we weer moed om een nieuwe poging te ondernemen. Dit keer met een goede reden: over 10 weken wordt de wasmachine van de badkamer naar de mancave verplaatst! Dat betekent dus dat ie gewoon netjes moet zijn, want ik denk niet dat de werkmannen over de troep heen willen springen. Dus opgeruimd wordt er!

Wat ook enorm meehelpt is dat Sander voor zijn verjaardag een gereedschapskist kreeg. Nu ligt het gereedschap eindelijk niet meer te slingeren in de kast en dat scheelt enorm veel ruimte, waardoor we opeens ook met andere dingen konden schuiven.

Daarnaast scheelt het ook dat we bij het opruimen tegenwoordig de afspraak hebben "vastpakken = beslissen". Dus: als we iets vastpakken dan moeten we er echt iets mee en mogen we het niet opnieuw in een rommeltasje stoppen met allerlei losse troepjes erin (en die liggen er veeeeeeeeel).

Nou, ik ga weer eens verder ;) Hopelijk is dit de laatste blog over de rommelkamer en kunnen we voortaan weer gewoon over de mancave praten ;)

Family fun day 25: toerist in eigen stad

Gisteren hebben we een dagje toerist gespeeld in onze eigen stad. We zijn met de Metro naar de stad vertrokken om naar de Euromast te gaan, maar hebben vervolgens een omweg gemaakt via "yourtopia" een soort teletubbie-heuvel waar je in hangmatten kon liggen en de Kunsthal, waar we hopeloos verdwaalden en uiteindelijk maar de wagen een trap op hebben getild omdat we niet meer wisten waar we heen moesten...

Vervolgens hebben we lekker gepicknickt in het park bij de Euromast, waar Tobias voor het eerst echt meedeed met een potje bal overrollen :)

Daarna het "hoogtepunt van de dag": de Euromast op. Hier waren we eigenlijk al vrij snel uitgekeken... Dat krijg je als je elk jaar een keertje gratis met de Rotterdampas erop mag, dan heb je het op een gegeven moment wel gezien (ik wel, tenminste... Sander vindt het nog steeds geweldig)

Als laatste zijn we nog naar de bibliotheek geweest, een abonnement afgesloten voor Tobias en direct een hele stapel boekjes voor hem meegenomen... Hij is nu al dol op de serie voelboekjes en zelf ben ik een prentenboekofiel, dus ik ben blij dat ik nu Tobias als excuus kan gebruiken om me flink uit te leven op de kinderboeken-afdeling ;)

Morgen moet Sander helaas weer aan het werk, maar we hebben een fijne mini-vakantie gehad :)

Sanders verjaardag

Gisteren was Sanders eerste verjaardag als pappa en voor mij was het de eerste keer dat ik vol aan de bak moest voor de visite, terwijl ik ook voor Tobias moest zorgen.... En toen bleek het arme ventje ook nog eens ergens last van te hebben waardoor hij van 6 's ochtends tot 2 uur 's middags maar een kwartiertje heeft geslapen en verder heel veel heeft gehuild. En dan nog eens de irritaties erbij over hoe sommige familieleden zich gedragen tegenover Tobias.... Om 1 uur moest ik echt even met mijn hoofd onder de kraan en er kwam stoom af ;)

's Middags heeft mijn schoonvader Tobias meegenomen, zodat ik Sander zijn verrassing kon geven: we zijn 's avonds even lekker uit eten geweest bij de vegetarische chinees. We vielen met onze neus in de boter, want het was ook nog eens buffet-avond, dus we konden vanalles proberen... Ik had weer veel te veel gebakken banaantjes op, maar toch was ik niet misselijk aan het eind van de avond, wat ik normaal wel altijd heb als ik (teveel) chinees eten op heb. Blijkbaar dan toch van het vleees??

Vandaag is de pret nog niet voorbij.... we gaan naar Duinrell! En dan vanavond het kleine mannetje weer ophalen. Eigenlijk kan ik daar haast niet op wachten, want we missen hem echt gigantisch.

Oproepje: baby van het jaar

Tobias doet mee aan de baby van het jaar verkiezing. Ik zou het heel leuk vinden als jullie fan van hem willen worden. Ze proberen geld af te troggelen door middel van dure sms-jes, maar de baby met de meeste fans maakt ook kans op de prijzen. Dus zouden jullie allemaal fan van Tobias willen worden?!

http://babyvanhetjaar.nl/1805-baby-tobias-johannes.html

Family fun day 24: tuin opknappen

Afgelopen week, en vooral gisteren, zijn we druk bezig geweest om de tuin op te knappen. Eerder in de week had ik al plantjes gekocht, onder andere munt, een aardbeienplantje, een frambozenstruik en een bramenstruik. Ook hadden we een parasol en stoelen gekocht. De tuin ligt er nu een stuk mooier bij en begint nu aardig naar onze zin te worden. :)

Kosten: €400 aan alle materialen, waar we hopelijk jaren plezier van zullen hebben :)

Sta ik ff voor lul!!

Ik voel me een beetje voor schut gezet vandaag.

Sinds een paar maanden ben ik via Facebook lid van een verkoopgroep van onze regio. Hier zet ik regelmatig spulletjes op die ik kwijt wil. Ik verdien daar een leuk zakcentje voor dat we weer in de badkamer stoppen.

Toen mijn ouders een nieuwe eettafel kochten bood ik dus ook aan om tegen de tijd dat hun eettafel zou worden bezorgd de oude eethoek op deze verkoopgroep te zetten. Op woensdag kreeg ik een telefoontje van mijn ouders dat de nieuwe tafel al op vrijdag (vandaag dus) zou komen en of ik de eethoek dan op de verkoopgroep wilde zetten.

Zo gezegd, zo gedaan. Er zat spoed achter, dus ik zette er (in overleg) geen richtprijs bij, onder het motto: liever een tientje ervoor krijgen dan dat je hem bij het oud vuil zet. Al snel had ik een bod van €20. Ok, geen wereldbod, maar als je binnen een dag van je tafel af wilt lijkt het me beter dan niks….

Ik belde mijn moeder op en kreeg opeens te horen dat ze de tafel eerst wilde aanbieden aan een kennisje die ‘s avonds zou langskomen. Ook was ze niet zo tevreden met de geboden prijs, maargoed, als die kennis hem niet wilde mochten ze hem wel komen ophalen. Ze zouden het nog wel laten weten…. Vervolgens hoor ik de hele avond niks meer….

Dus vanmorgen maar eens naar de status gevraagd. Nee, de tafel was niet verkocht en nee, ze wilden hem nu opeens niet meer voor €20 gaan verkopen, ze wilden er minstens €50 voor hebben. Opzich is dat hun goed recht maar ik voel me nu wel zwaar voor lul staan. Ik mag me er nu weer gaan uitlullen waarom ik gisteravond zei dat het bod akkoord was en nu weer niet. Dit is dus de eerste en direct ook laatste keer dat ik iets voor hen op die groep zet.

Gratis tuinaarde

2 jaar geleden kochten Sander en ik, geïnspireerd door het boek No Impact Man, 20 compostwormen. We maakten hiermee ons eigen compostverwerkingsfabriekje; althans, dat was de bedoeling. IJverig begonnen we met allerlei GFT afval in de wormenbak te gooien. Maar na een tijdje was ons enthousiasme wat bekoeld.

Gelukkig waren de wormen niet rancuneus en hebben ze goed hun best gedaan de afgelopen winter. Toen ik last kreeg van fruitvliegjes besloot ik het GFT weer beter te gaan scheiden en kwam erachter dat ze net bezig waren om de laatste meloenschil te verorberen.

Inmiddels is de wormenbak weer behoorlijk in ere hersteld. De wormpjes krijgen dagelijks lekker restjes fruit te eten en wij kunnen nu de vruchten plukken van hun noeste arbeid. Win-win situatie. :) Mocht er iemand in de buurt wonen die ook geïnteresseerd is in een wormenbak, kom gerust eens kijken. De wormen hebben zich inmiddels ook flink voortgeplant dus wie weet kunnen we er dan een paar vangen voor de liefhebber, zodat die ook een wormenbak kan beginnen :)

Triest

Het jongetje dat op eerste pinksterdag vlakbij mijn ouderlijk huis was aangereden is inmiddels overleden. Volgens zeggen hebben ze zijn lichaam eerst nog een poos 'in leven' gehouden om zijn organen te behouden, maar was hij al hersendood. Het heeft me de afgelopen dagen enorm beziggehouden en ik hoopte zo dat het goed zou komen, maar helaas heeft het niet zo mogen zijn.

Wat is het leven toch enorm fragiel. Ik denk daar bij voorkeur maar zo min mogelijk over na, maar op dit soort momenten wordt het weer even keihard duidelijk. Je kunt maar beter van elke dag optimaal genieten, want het kan zomaar opeens over zijn.

Wat een dag....

Wat een dag vandaag! Vanavond gebarbecued bij mijn ouders en daarna een spelletje gespeeld. Het was hartstikke gezellig, iedereen was keihard aan het lachen toen opeens de buurvrouw kwam vertellen dat een weg bij ons om de hoek was afgesloten; waarschijnlijk een ongeval gebeurt. Mijn vader ging even kijken, maar wij bleven zitten, want ik ben niet zo'n fan van ramp-toerisme.

Maar toen kwam de trauma-helikopter erbij en aangezien ik nog nooit de kans heb gehad om een helikopter van dichtbij te bekijken met opstijgen en landen en dat wel machtig interessant vind, gingen we er toch even heen. Hadden we het maar niet gedaan! Het was echt afschuwelijk. Heel de wijk was uitgelopen om te kijken. Er lag een kinderfietsje, of beter gezegd: wat daar van over was, op de weg. Ongeveer 10 meter verder lag een kinderslippertje en nog eens 10 meter verderop stond een groot, oranje scherm zodat het jonge slachtoffertjes privacy was gewaarborgd.

Het kindje was ergens overgestoken waar dat eigenlijk niet mag. En nou kan ik wel met mijn vingertje gaan wijzen, maar ik ben zelf ook honderden keren op die plek overgestoken, want anders moet je omrijden of omlopen. Afschuwelijk vind ik het! Ik krijg het beeld bijna niet uit mijn hoofd en het houdt me nu al de hele avond bezig :(

Help, ik ben een onnatuurlijke moeder!

Sander en ik dachten erover om naar de "ouders natuurlijk" beurs te gaan, maar daar komen we maar van terug nadat we de standjes hebben gezien. Ik heb geen zin om tussen allemaal geweldige moeders te lopen die hun kindje fulltime dragen, borstvoeding geven enz. Dat doet alleen maar pijn dat het hier niet lukt. En dan kan ik wel een boos berichtje gaan schrijven, maar dat is ook niet helemaal fair. Ik had graag borstvoeding willen geven en willen dragen, maar het is me niet gelukt.

Ondanks dat steekt het me wel dat het blijkbaar nodig is om zo'n scheiding te maken.... Als borstvoeding en dragen zo natuurlijk is, betekent dat dan dat een groot gedeelte van de moeders in Nederland onnatuurlijk is? Eerlijk gezegd denk ik van niet. Natuurlijk ouderschap draait in mijn ogen om veel meer dan alleen wat het oog kan zien.

En soms heb ik ook het gevoel dat het natuurlijke ouderschap een trend is. Vroeger was het heel normaal om borstvoeding te geven, nu is het opeens nodig dat er allerlei organisaties voor zijn, dat er een speciale beurs voor is.... Als het zo natuurlijk is, waarom moet er dan zoveel ophef over worden gemaakt?!

Zelf trek ik compleet mijn eigen plan. Ik lees wel veel over opvoeding en over baby's, maar ik kijk naar wat Tobias nodig heeft en kan. En soms zijn dat heel andere dingen dan dat volgens het boekje zou moeten. De eerste week heeft Tobias bijvoorbeeld heel veel bij ons in bed geslapen, terwijl het consultatiebureau dat geen goed idee vond. Dit zou dan een onderdeel zijn van het 'attachment-parenting'... wist ik veel! Ik deed gewoon wat ik voelde dat op dat moment het juiste voor ons mannetje was. Na een maand begon ik juist signalen op te vangen dat hij niet goed meer sliep door onze geluiden en is hij probleemloos naar zijn eigen kamertje gegaan waar hij nu al 5,5 maand praktisch elke nacht doorslaapt!!

Het boek waar ik het meeste aan heb gehad is het boek baby-managment. Dit gaat erover dat een baby niet het middelpunt hoeft te zijn, maar dat het wel degelijk een individu is om rekening mee te houden. Maar dat hij ook mag leren om onderdeel te zijn van het ritme dat in het gezin speelt. Zo hebben wij Tobias vanaf het begin ook behandeld. Altijd vertellen wat we gaan doen, waar we heen gaan en ook rekening houden met zijn ritme.... Maar tegelijk was hij ook direct een onderdeel van ons als gezin en ging dus ook mee in óns ritme. (Ik heb dit boek niet eens helemaal uitgelezen, na een paar hoofdstukken begreep ik waar ze heen wilde en heb de dingen toegepast waar ik het mee eens was)

Daarnaast vinden we het belangrijk dat hij ervaringen opdoet. Niet alles bij hem uit de weg halen. Natuurlijk geen gevaarlijke situaties creëren, maar ook niet angstvallig alles wat ongenoegen kan oproepen bij hem uit de buurt houden. Voorbeeldje: als hij met een lepel wil spelen dan mag dat onder toezicht. Als hij hem dan zo ver in zijn mond steekt dat ie ervan moet kokhalzen, dan leert hij vanzelf dat het niet handig is om het in zijn mond te steken. Of als hij zichzelf vastrolt tegen de muur aan, dan laten we hem eerst even zelf klungelen om weer los te komen. Hier leert hij meer van dan wanneer we hem elke keer oppakken.

Nou moet ik wel zeggen dat ik hier voor de bevalling helemaal niet achter had gestaan, maar dat was omdat ik toen het karakter van Tobias nog niet kende. Als ik een baby zou hebben die heel snel boos of bang is, dat zou ik het weer anders aanpakken...

Family fun day 23: poffertjes bakken

Vandaag hebben we als family fun day zelf poffertjes gebakken. In april hebben we zelf een poffertjespan gekocht en met elkaar afgesproken dat we geen poffertjes meer buiten de deur zouden eten, en tot nu toe lukt dat aardig. We hebben al berekend dat we de kosten van de aanschaf er dan al vrij snel weer uit moeten hebben :)

Tobias kon niet meesmullen, maar hij was er wel gezellig bij. En... opa en oma waren er ook, dus dat was voor hem ook een feestje :)

Kosten: ongeveer €1,50 aan ingrediënten (geschat!)

weg met die troep!!

Pffffh, ons huis begint zo langzamerhand op een vuilnisbelt te lijken. Langzaamaan stroomt het huis steeds meer dicht met troepjes. Dingen waar we nog wat mee moeten, dingen die misschien nog van pas komen.... Ik word er gek van!

Ik zou dolgraag net zo opgeruimd willen zijn als Valhalla. Een lekker leeg huis, weinig om naar om te kijken... Maar dat zit er blijkbaar niet in. En dan heb ik ook nog eens een man die nog geen blik weg kan gooien omdat het misschien nog wel van pas zou kunnen komen.... Dus hij is ook niet echt een hulp bij het weggooien van dingen.

Maar ik heb een besluit genomen: er moet gewoon wat veranderen! Ik wil niet voor de rest van mijn leven in deze troep leven, dus aan de slag! Er is al een klein beginnetje gemaakt, ik heb al wat spulletjes verkocht via een plaatselijke verkoopgroep. Maar er moeten ook gewoon dingen naar de kringloop gebracht worden en zelfs dingen weggegooid.

Probleem is alleen dat ik niet weet waar ik moet beginnen. Ik heb het gevoel dat ik al die troep al 100 keer door mijn handen heb laten gaan. De eerste keer is het makkelijkste, je gooit een gedeelte weg en een gedeelte hou je. Maar de keren daarna heb je dus alleen dingen over die je de vorige keer niet wilde weggooien, dus waarom zou het nu anders zijn?!

Maargoed, ik ga ervoor....

Wandelwagen door midden

Afgelopen zondag wilde ik Tobias naar binnen duwen met de wandelwagen toen ik opeens *knak* hoorde. Het volgende moment zakte de wagen heel langzaam naar beneden…. Sander moest me helpen om de wagen naar binnen te tillen, waar we constateerden dat er een scheur in het scharnier zat.















Sander heeft direct een mailtje gestuurd naar Mutsy, die het echt geweldig hebben opgepakt. In de loop van maandag hadden we al een mailtje ontvangen dat het uiteraard niet de bedoeling is dat dit kan gebeuren en dat ze de wagen graag terugontvangen om te bekijken wat er mis kan zijn gegaan. Op internet las ik ook al een paar verhalen over Mutsys die doormidden waren gebroken, allemaal Transporters die in 2010 zijn gekocht… Onze wagen is ook uit 2010 (tweedehands), dus waarschijnlijk is dit hetzelfde verhaal.





Vervolgens hebben we de wagen dus naar de Prenatal gebracht. Onderweg brak hij nog eens helemaal doormidden, wat opzich een opluchting was, want daardoor konden mijn vader en ik beide één deel optillen en hoefde ik niet meer te duwen aan een wagen die steeds verder in ekaar zakte…














Hoe dan ook: de wagen is bij de Prenatal ingeleverd en als het goed is krijgen we nu binnen 2 weken bericht. Maar dan merk je wel direct hoe afhankelijk je bent van zo’n wagentje. Ik heb wel een wagen kunnen lenen van een van onze buren, maar dat is echt een rot-ding… Sorry, je mag een gegeven (geleend!) paard niet in de bek kijken, maar ik kan er echt niet mee overweg!! En bij Prenatal hadden ze wel een leenwagen maar die kon alleen met een échte maxi cosi gebruikt worden en wij hebben een nepperd. Morgen komt een vriendin haar maxi cosi langsbrengen, maar vandaag zit ik er dus nog even mee.




Direct ook maar via Marktplaats op zoek gegaan naar een goede buggy die je ook in ligstand kunt zetten… Voor je-weet-maar-nooit. En Tobias doet ondertussen hard zijn best om te leren kruipen en daarna lopen, zodat we de wagen hopelijk snel niet meer nodig hebben ;)

Badkamer of aflossen

Een paar weken geleden is onze hypotheek omgezet en hebben we direct €900 extra afgelost. Een week daarna kwam opeens het plan om de badkamer te gaan vervangen weer in volle hevigheid naar boven en baalde ik eigenlijk een beetje dat we dit bedrag in de hypotheek hadden gestoken in plaats van op de spaarrekening voor de badkamer.

Gelukkig bleek toen dat we het naar ons oude leningnummer hadden overgemaakt en dat de bank het bedrag zou gaan terugstorten. Nu hebben we het alsnog op de spaarrekening gezet. We 'moeten' nog €4000 sparen in ons verbouwpotje, maar ik denk dat ik ook een beetje uit een ander potje erbij ga pikken als het nodig is.... In 15 weken sparen we denk ik geen €4000 bij elkaar namelijk!

Verder ben ik tot nu toe wel erg tevreden over Brugman waar we onze keuken hebben besteld. Op internet lees je wel veel horror-verhalen, maar ik had een goed gevoel erbij en daar vertrouw ik tegenwoordig meer op dan op de goede of slechte verhalen die ik op internet lees. De keuken hadden we uiteindelijk bij een ander bedrijf besteld en toen wilde ik achteraf ook dat we toch beter naar mijn intuïtie hadden geluisterd...

Verder hebben we de cijfers van mei binnen. We hebben iets meer uitgegeven dat gebudgetteerd, maar we hebben ook veel minder ontvangen dan ik had verwacht, dus dat compenseert de extra uitgaves ruimschoots. Ook volgende maand verwachten we nog een leuk bedragje van de Belastingdienst terug, maar dat hebben we dan helaas wel gedeeltelijk nodig om de maand-begroting sluitend te krijgen... De rest gaat weer op de spaarrekening.