Maar vandaag hadden we weer moed om een nieuwe poging te ondernemen. Dit keer met een goede reden: over 10 weken wordt de wasmachine van de badkamer naar de mancave verplaatst! Dat betekent dus dat ie gewoon netjes moet zijn, want ik denk niet dat de werkmannen over de troep heen willen springen. Dus opgeruimd wordt er!
Wat ook enorm meehelpt is dat Sander voor zijn verjaardag een gereedschapskist kreeg. Nu ligt het gereedschap eindelijk niet meer te slingeren in de kast en dat scheelt enorm veel ruimte, waardoor we opeens ook met andere dingen konden schuiven.
Daarnaast scheelt het ook dat we bij het opruimen tegenwoordig de afspraak hebben "vastpakken = beslissen". Dus: als we iets vastpakken dan moeten we er echt iets mee en mogen we het niet opnieuw in een rommeltasje stoppen met allerlei losse troepjes erin (en die liggen er veeeeeeeeel).
Nou, ik ga weer eens verder ;) Hopelijk is dit de laatste blog over de rommelkamer en kunnen we voortaan weer gewoon over de mancave praten ;)
Droom lekker verder. Eens een rommelkont, altijd een rommelkont. En ik kan het weten, ik ben er zelf een. Ondanks, of misschien wel door, mijn perfectionisme in andere zaken.
BeantwoordenVerwijderenEr zijn momenten dat het alleenstaand moederschap een uitkomst is. :-)
BeantwoordenVerwijderenHahaha, nou, zeker!!! :D Ik kreeg me er toch een berg troep bij toen Sander en ik gingen samenwonen, ongelofelijk :o
VerwijderenSucces ermee, hopelijk lukt het nu een beetje. Het is op een gegeven moment toch een kwestie van doorpakken, anders komt er niets van. Het zou leuk zijn als troep vanzelf wegvloog, maar helaas... ;-)
BeantwoordenVerwijderen