maandag 30 augustus 2021

Leesdoel van het jaar bereikt

 Begin 2021 had ik via Goodreads mezelf het doel gesteld om weer elke week een boek te lezen. Gisteravond las ik het boek De hand van de Gravin uit en dit was mijn 52e boek van het jaar. 4 maanden voor het einde van het jaar dus al mijn doel bereikt qua aantal boeken voor heel 2021. 😅


Ik denk dat mijn werk bij de bibliotheek hier ook wel een rol in speelt. Als je een groot deel van de tijd omringt bent door mede-boekenwormen én heel veel boeken, dan werkt dat toch wel versterkend. Bovendien ben ik nu zo vaak in de bibliotheek dat ik altijd wel voldoende nieuwe boeken heb liggen. Vroeger wachtte ik vaak tot ik alle boeken uit had voor ik weer nieuwe ging halen. 


Het vele lezen werkt ook aanstekelijk voor Tobias, die heeft inmiddels al zo'n 12 boeken van de Warrior cats gelezen. Daarnaast leest ie ook nog op school en wordt veel voorgelezen, dus ik denk dat hij ook al gauw 30 boeken heeft gelezen dit jaar. 

zaterdag 21 augustus 2021

Eerste week vakantie

 De eerste week van onze vakantie zit er alweer bijna op. 



Maandag zijn we naar jeugdvakantieland geweest. Het was erg leuk, maar wel een beetje overprikkelend. Voor mijn gevoel stond de muziek een stuk luider dan anders. Tobias liep elke keer met zijn handen over zijn oren. Desondanks hebben we wel een leuke dag gehad gelukkig. 


Dinsdag hadden we even een rustig dagje. Maar halverwege de dag werd ik een beetje onrustig en hebben we afgesproken dat we geen hele rustdagen meer gaan doen, maar halve. Omdat het anders voor mij gewoon niet prettig is. Ik heb echt behoefte aan wat meer structuur in de dag. 


Woensdag zijn we voor ons 9 jarig trouwjubileum naar Delft geweest. We zijn naar de Royal Delft Experience gegaan en hebben daar ook lekker koffie met een gebakje gegeten. Ik word altijd wel een beetje hebberig van al dat mooie Delfts blauw ;)



Op donderdag hadden we dan weer een rustige dag, maar ben ik 's middags wel even naar de bieb geweest om wat nieuwe boeken uit te zoeken. 's Avonds kwam een vriendje van Tobias logeren. Ze hebben tot half 12 lopen spoken. Maar dat hoort er wel een beetje bij natuurlijk. 


Vrijdag was het hoogtepunt van de week waar Tobias al de hele week naar uitkeek: met de bus naar Julianatoren samen met zijn vriendje (en ons, maar wij tellen op zo'n moment niet mee als zijn vriendje erbij is 😆 ) We hebben een leuke dag gehad. En ik ben om half 8 naar bed gegaan en heb tot de volgende ochtend half 11 geslapen 😂




woensdag 11 augustus 2021

Bijna vakantie!

 Nog 2 diensten bij de bibliotheek en dan hebben we 2 weekjes vakantie. Eigenlijk zouden we komende maandag naar Duitsland vertrekken, maar dat is nu dus omgeboekt. In de herfstvakantie gaan we op herkansing, dit keer naar De Eemhof. 💖


Omdat lege dagen zich bij ons thuis al snel lijken te vullen met "luiheid en ledigheid" hebben we wel een planning gemaakt, waarbij we veel gebruik gaan maken van de Rotterdampas en het Jeugdvakantiepaspoort.  (Luiheid en ledigheid is iets wat ooit in een reactie op een blogpost is genoemd en we vonden dit zo'n mooie term dat we hem erin hebben gehouden 😅) 


De volgende dingen staan op de planning:

  • Een dagje Jeugdvakantieland
  • Een dagje zwemmen bij Sportiom
  • Een dagje Julianatoren
  • Een uitstapje naar Plaswijckpark
  • Een dagje naar Pake en Beppe in Friesland
  • Een dag naar Duinrell  
  • Als het ooit nog lekker weer wordt misschien nog een dagje naar het strand
De overige dagen nemen we ook gewoon lekker de tijd om te relaxen rondom huis of spontane dingen. Op vakantie zouden we tenslotte ook niet elke dag de hele dag onderweg zijn. 

Daarnaast vieren we ook ons aardewerken huwelijk, oftewel dan zijn we alweer 9 jaar getrouwd. 😍Normaal gesproken gaan we elk jaar een weekendje samen weg voor onze trouwdag, maar dit jaar hebben we nog niet echt iets gepland, dus ik weet niet of dat nog gaat gebeuren; we zien wel. 

zondag 1 augustus 2021

Toch autisme?

 In 2017 heb ik een soort van diagnose-traject gehad vanwege dat ik toen zelf het vermoeden had dat ik autistisch ben. Destijds zijn er toen een aantal gesprekken geweest en de psycholoog die ik destijds had zei dat het geen autisme was, maar een persoonlijkheidsstoornis. Ik heb toen vrij intensief therapie gevolgd, wat wel leek te helpen. Maar sinds begin van de corona-crisis ben ik weer erg "wiebelig" en wéér in therapie. 


Ik zei al tegen mijn therapeut: het lijkt wel alsof ik om de zoveel jaar therapie nodig heb. Bij elke grote verandering in mijn leven is het weer zo ver. Ik raak uit balans en het lukt me dan maar lastig om de balans weer terug te vinden. Inmiddels dus alweer een jaar therapie. Er lijkt maar weinig vooruitgang in te zitten. De ene keer lijkt het beter te gaan, maar dan kan het net zo goed twee weken later weer veel minder goed gaan. Verstandsmatig begrijp ik prima wat ik moet doen, maar het lukt me vaak gewoon niet om dit ook naar de praktijk om te zetten. 


Toen ik afgelopen week in huilen uitbarstte uit frustratie omdat het me maar niet lijkt te lukken om bepaalde dingen te veranderen, en dat ik zo ongelofelijk moe ben, vroeg mijn therapeut of er wel eens aan autisme is gedacht. Ik vertelde haar over mijn diagnose traject en zij was verbaast hoe dit was gelopen, omdat er een flink aantal tests niet is afgenomen destijds. Zij ziet toch wel een reden om mij verder te gaan onderzoeken op dat gebied. 


Het kringetje is dus weer rond.... overigens zou het me niets verbazen, want ik heb er destijds best veel over gelezen en herkende me er ook behoorlijk in.