Beste mevrouw in de trein die vond dat ik mijn kind maar een draai om zijn oren moest geven,
Dat was even schrikken zeker, dat mijn man toevallig naast u stond en hoorde dat u vond dat ons zoontje een draai om de oren verdiende. Het was vast niet de bedoeling dat wij dat zouden horen. Want wat is het leuk he, om je even superieur te voelen en aan andere medereizigers tentoon te spreiden hoe ontzettend goed je zelf bent en hoe anders je dingen zou aanpakken. Toch jammer dat het beeld van de werkelijkheid niet helemaal klopte en dat mijn man u daarop aansprak.
Even een achtergrondverhaaltje, speciaal voor u: op het moment dat ons zoontje begon te krijsen, zaten we al zo'n anderhalf uur in de trein. Anderhalf uur ja. Waarschijnlijk was u dat dan net weer niet opgevallen, want ons zoontje gedroeg zich al anderhalf uur voorbeeldig en niemand had last van hem - en geloof me, als het niet zo was zou ik dat ook gewoon eerlijk zeggen! Maar hij zat al anderhalf uur netjes bij mij op schoot zonder zijn stem te verheffen of te zeuren of te klagen - iets waar we uiteraard erg trots op waren, want zo'n lange reis is best pittig voor een kind van 3.
Het was erg druk in de trein en ons zoontje kreeg het warm. Dus besloot ik om zijn trui uit te trekken, juist om te voorkomen dat hij zou gaan klagen. Maar aangezien er zo weinig ruimte was, ging dat allemaal niet echt soepel en raakte ons zoontje in paniek, met de trui half over zijn hoofd getrokken, en begon te gillen. Enig idee hoe ongemakkelijk dat voelt, als je loopt te klungelen met een trui die niet uit wil en een kind dat in paniek raakt?! Maar ach, misschien had ik hem inderdaad gewoon een draai om zijn oren moeten geven, die afschuwelijke jankblaag van me. Dat had vast ontzettend geholpen. En had mijn zoontje ook echt een heel goed voorbeeld gegeven.
Helaas kon ik het gesprek dat mijn man had niet volgen en me er niet in mengen, want ik had het te druk met ons zoontje bezighouden en ervoor zorgen dat niemand last van hem had; zoals ik de hele treinreis heb gedaan. Want weet je, dat oordeel ging niet alleen over mijn zoontje, maar ook over mij. Dat ik harder zou moeten optreden tegen mijn kind. Wat denkt u eigenlijk wel? Dat u beter weet hoe ik mijn kind moet opvoeden dan dat ik het weet?!
Hopelijk heeft u geleerd van deze situatie en zult u volgende keer niet zo snel oordelen over moeders. De meeste moeders doen namelijk enorm hun best om hun kind zo goed mogelijk op te voeden tot nette volwassenen. Maar dat heeft tijd nodig. En geduld. En aandacht. En héél veel liefde. Maar geen draai om de oren. Kom op nou!
Groetjes, Daantje
Wat kunnen mensen toch makkelijk oordelen. Trek het je inderdaad niet aan. En prijs je gelukkig dat jij de moeder van dit lieve jongetje bent, en niet zij...
BeantwoordenVerwijderenMensen kletsen graag, maar trek het je niet aan, jij weet hoe het werkelijk zit. Ieder mens heeft zo zijn eigen waarheid, zonder naar de werkelijke feiten te kijken. Groet El
BeantwoordenVerwijderenJe lijkt mij een hele lieve moeder. Laat je niet gek maken door zo'n domme opmerking, dat verdien je niet.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Gina
Weereen reden waarom met de trein reizen toch zo fantastisch is met kinderen...NOT. Achja, dat soort mensen wens ik toe dat ze eens een dag in mijn schoenen staan. Niet dat ik het nu zo moeilijk heb hoor, maar mijn beide meisjes van 9 en 7 jaar hebben autisme, en je kan als buitenstaander niets aan hen zien. Dus als de oudste een crisis krijgt en brult als een beest omdat iets niet volgens haar plan loopt, krijg ik soms ook opmerkingen van omstaanders die er niets van kennen.
BeantwoordenVerwijderenWaarschijnlijk zou die mevrouw uit de trein ook een opmerking maken over mn peuterzoontje van 2, die wellicht ook autisme heeft, als hij weer eens verschrikkelijk huilt en zn eten niet wil eten omdat zn vork niet goed ligt...achja, wat weten die omstaanders ervan he. Ik ben allang gestopt met me daar veel van aan te trekken. Zij zouden zich moeten schamen om hun reacties! Niet ik, niet mijn kinderen, en jouw zoontje ook niet, vind ik.
Zucht, sommige mensen menen overal iets van te moeten vinden... Lekker laten kletsen ;)...
BeantwoordenVerwijderenSommige mensen denken het altijd beter te weten. Laat ze maar lekker kletsen.
BeantwoordenVerwijderenWoehoe, go Daantje! Goeie blog! Wat zou het fijn zijn als de draai-om-de-oren-mevrouw hem zou lezen en zo zelf eens een fijne draai om haar oren zou krijgen!
BeantwoordenVerwijderenIk vind dat altijd zo jammer! De meeste ouders herinneren zich als ze wat langer dan 1 seconde nadenken ook genoeg situaties dat hun kind gilde/ huilde of zijn zin wilde in situaties waarbij je je toch opgelaten gaat voelen. Steun dan de ouders (in dit geval was het helemaal anders, maar ik bedoel ook de situaties dat de kinderen zich als echte draken gedragen). Ik ben zelf moeder van 4, maar de jongste is alweer 9 jaar en ik glimlach tegen zo'n ouder en maak dan een opmerking (het is maar een fase, een peuter opvoeden is zwaar he?, goed hoor dat je consequent bent, iedere ouder in deze supermarkt heeft dit een keer meegemaakt) om ze even een hart onder de riem te steken. de dankbaarheid op een gezicht is dan zo groot, dat ik het triest vind dat ze normaal dus heel andere dingen horen....
BeantwoordenVerwijderenJa, dat soort reacties kunnen pijn doen inderdaad....
BeantwoordenVerwijderenMisschien had die mevrouw een slechte dag?
Dat schrijf je goed, dat ze zich superieur voelde. Als ze al kinderen heeft, en dat zou zielig zijn als ze haar theorie in de praktijk bracht, voelt zij zich wellicht een niet zo'n beste moeder.
BeantwoordenVerwijderenJullie doen het prima. Ik bewonder alleen al jullie lef om überhaupt die lange treinreis aan te durven.
@Vlijtig Liesje en @Noa Mee eens.
BeantwoordenVerwijderenHet was niet zo'n verstandig opmerking maar afkeurende blikken zouden je ook gestoord hebben. Je kan ook niet in het hoofd van deze mevrouw kijken. Misschien is er iets met haar. Dat weet jij dus ook niet. En toch wordt er ook over haar geoordeeld. Misschien was ze niet lekker of had een opkomende migraine of zo. Misschien zag ze niet waardoor het kwam en oordeelde te snel.
Meestal reis je betrekkelijk anoniem in de trein en val je pas op als er iets bijzonders is. Denk eens aan iemand die verschrikkelijk zit te smakken met eten. Op een vreselijke manier kauwgom zit te kauwen.
Dus alles is betrekkelijk. Een positieve opmerking of een glimlach werkt beter. Maar wees eerlijk er zijn ook kinderen die denken dat ze alles mogen en werkelijk niet gecorrigeerd worden door hun ouders.
Zo ontzettend irritant, die mensen aan de zijlijn die alles weten en met een kort door de bocht opmerking jou een week stress bezorgen...
BeantwoordenVerwijderen@Anoniem, natuurlijk kun je hoofdpijn hebben of niet lekker zijn, dat geeft je nog niet het recht te zeggen dat dat kind een draai om zijn oren moet hebben. Ouderen kunnen zo makkelijk iets zeggen en wijs doen, terwijl het hartstikke lastig is voor ouders op zo'n moment zelf. Ik zou zelf haar zoveel aandacht niet gunnen Daantje, dat is ze gewoonweg niet waard. Geniet van je kind en doe wat jou het beste lijkt. Ik snap overigens dat je het je aantrekt hoor, als het om je kind gaat. Maar er een volledige blog aanwijden? Zonde van je tijd meid!
BeantwoordenVerwijderenEn zo is het. Laat ze maar praten. Goed dat Sander wat gezegd heeft.
BeantwoordenVerwijderenWat er ook aan de hand is met een kind of hoe vervelend hij ook doet een draai om de oren helpt daar niks aan.
BeantwoordenVerwijderen