#readingchallenge: iene miene mutte

Na een aantal niet-thrillers was ik wel weer eens in de stemming voor een goed, spannend verhaal. Daarom las ik Iene Miene Mutte, de debuutroman van M.J. Alridge, die inmiddels al 7 thrillers op zijn naam heeft staan.

Het verhaal:
Het meisje was amper nog in leven toen ze het bos uit kwam lopen. Het verhaal van haar ontvoering was donkerder dan de meest verschrikkelijke nachtmerrie. Maar alles wat ze zei was waar. Elk gruwelijk detail. Een aantal dagen later wordt een tweede in shock verkerend slachtoffer gevonden en ontstaat er een patroon. In tweetallen worden mensen ontvoerd, vastgehouden en uitgehongerd. Vervolgens krijgen ze een duivels dilemma voorgelegd: doden of gedood worden.

Inspecteur Helen Grace en haar team weten dat ze jacht maken op een ingenieuze psychopaat die zijn slachtoffers gebroken en vol schuldgevoel achterlaat. Niet alleen dienen ze als zijn visitekaartje, ze zijn ook de moordenaars. De slachtoffers lijken lukraak gekozen, de plaats van het misdrijf zorgvuldig uitgekiend. Iets moet alle slachtoffers met elkaar verbinden…

Mijn mening:
Ik ben erg enthousiast over dit boek. Het boek las heerlijk vlot weg en bleef tot de laatste bladzijde spannend. De karakters worden goed opgebouwd en je gaat echt met ze meeleven. Wat ik daarnaast ook erg prettig vond was dat er geen woorden werden 'verspild' aan niet ter zake doende details. Dit valt me bij sommige andere thrillerschrijvers wel eens op, maar was hier zeker niet aan de orde.

Iets anders dat me opviel was dat er heel vaak van perspectief wordt gewisseld. De hoofdstukken zijn kort en elk hoofdstuk wordt vanuit een ander perspectief geschreven. In totaal wordt vanuit zo'n 15 verschillende personages geschreven. Ondanks die wisselingen was het boek toch nergens onduidelijk en het gaf het verhaal juist wat extra spanning en vaart.

Kortom: ik werd erg enthousiast van dit boek! Ik geef het 5 sterren op Goodreads.