Boodschappen met de auto

Dit weekend hadden we een familieweekend. Omdat we aan de andere kant van Nederland moesten zijn hebben we een auto gehuurd tot maandagochtend. Maar we waren iets eerder terug dan verwacht, dus we hadden nog wat tijd over waarin we hem konden gebruiken. Zodoende hebben we vanmiddag ook boodschappen gedaan met de auto. Dit was voor ons samen de eerste keer dat we de auto hebben gebruikt voor andere dingen dan verre reizen.... En het beviel erg goed.

• Gewoon alle boodschappen tegelijk doen in plaats van in etappes
• Geen twijfel of ik nog een extra verpakking wasmiddel kwijt kan op de fiets
• Geen gerommel met tassen en Tobias op de fiets zetten en de angst dat mijn fiets omvalt onder het gewicht
• Niet op de fiets met zware boodschappentassen aan het stuur

.... Ik denk dat ik hier wel aan kan gaan wennen. En gelukkig hebben we binnenkort ook tijd om aan het bezit van een auto te gaan wennen... Maar dat is een verhaal voor een volgende keer :)

Thuis logeren

Ik denk dat er een nieuwe traditie is ontstaan binnen ons gezin: thuis logeren! Het begon eigenlijk tijdens de meivakantie. Tobias wilde heel graag bij oma en opa logeren, maar door omstandigheden lukte dat toen niet. Toen bedachten we dat het wel leuk zou zijn om Tobias te laten logeren in onze slaapkamer. Sander of ik gaat dan in Tobias' bed liggen en Tobias ligt dan bij de ander in de slaapkamer.

Tobias vond het blijkbaar zó leuk dat ie al de hele vakantie aan het vragen is of ie weer bij ons op de kamer mag logeren. En gister was het dan zo ver: het logeerpartijtje op onze slaapkamer. Dit keer werd er beter geslapen dan de vorige keer; toen kon Tobias maar niet stoppen met kletsen en hebben we hem rond 3 uur toch maar terug naar zijn eigen kamer verhuisd. Dit keer ging hij gewoon netjes slapen.

Hebben jullie ook van dit soort grappige tradities? :)

Anoniem reageren uitgeschakeld

Anoniem reageren is voorlopig even uitgeschakeld. Er zijn een hoop mensen die hier anoniem meelezen en reageren. Ongeveer 50% van deze reacties zijn hartstikke leuk en lief. En veel van deze mensen zijn ook zo netjes om hun naam erbij te zetten. Bijvoorbeeld Lilly, Lidy en Gina zijn hier vaste 'anonieme' reageerders.

Echter is er helaas ook een (grote?) groep mensen die gebruik maakt van de anonieme optie om eens lekker hun gal te spuwen. En als ze dan ook nog eens geen naam bij hun stukje zetten, dan is dat soms erg vervelend. De afgelopen weken merkte ik daardoor dat ik met steeds minder plezier ging bloggen. En daar gaat het  mij toch vooral om: bloggen als hobby (en soms uitlaatklep). Dus voordat ik een jarenlange hobby helemaal om zeep heb geholpen door té lang over mijn grenzen heen te laten gaan heb ik besloten om te stoppen met anonieme reageerders toelaten.

Uiteraard is het nog wel mogelijk om me te mailen of om via open ID of Facebook te reageren. Zodra ik denk dat het weer kan zal ik de reacties ook weer open zetten voor anonieme reacties.

Het verzekeringsverhaal van onze nachtmerries

Poehee... Ik zit nog steeds na te trillen (figuurlijk, tenminste!) van wat ons is overkomen de afgelopen anderhalve week. Wat een stress hebben wij gehad over ons verzekering! We zaten dus opeens zonder opstalverzekering, omdat onze oude verzekering was opgezegd (stom!) en de nieuwe opeens niet geaccepteerd bleek te worden.

Het begon ermee dat onze verzekeraar, laten we hem A. noemen, ons een bericht stuurde dat onze verzekering opeens 30% duurder werd. Hmm.... Da's niet de bedoeling! Dus we besloten ons af te melden en bij een andere verzekeraar aan te melden.

Echter wilde deze nieuwe verzekeraar weten wat wij de afgelopen jaren allemaal hadden geclaimd. Nou, dat was makkelijk: we hadden alleen 1 keer een laptop laten repareren. That's all!! Vervolgens kregen we bericht van de verzekeraar: jullie zijn afgewezen, want jullie hebben teveel claims gehad. What?!

Na een aantal steeds irritanter wordende telefoontjes naar A. kwam de aap uit de mouw: wij hadden een aantal keer gebeld over een kapotte telefoon en een probleem met lekkage van de stadsverwarming, en deze telefoontjes, die vanuit ons uit puur adviserend bedoeld waren, waren volgens A. een 'claim' geweest. Blijkbaar hadden we hierdoor dus 4 claims gemaakt in één jaar tijd en hierdoor durfde geen enkele verzekering meer met ons in zee.

Man o man o man... Wat een stress hebben we hierover gehad. Uiteindelijk hadden we ons bijna bij 'De Vereende' aangemeld, want tsja.... Je moet toch wat! Maar gelukkig was er toen tóch een verzekeraar die wél echt naar ons verhaal wilde luisteren en níet direct afwees op basis van de CIS registratie. Gelukkig zijn we inmiddels dus weer verzekerd. Wat een last valt er dan van je schouders af. Vooral qua opstalverzekering.

De paniekaanvallen zijn hierna direct een stuk in aantal afgenomen. Dit lost natuurlijk niet direct alle problemen op die ik heb, maar wel een paar. :)

In elk geval heb ik er veel van geleerd:

• Zeg nooit zelf je verzekering op,maar laat dit doen door je nieuwe verzekeraar, zodat je nooit zonder zit
• Controleer hoeveel CIS registraties je hebt en of dit inderdaad klopt vóór je gaat overstappen (en laat eventueel onterechte registraties voor je verwijderen)
• Wees héél duidelijk bij de verzekeraar of je iets wilt claimen of alleen informatie wilt om onterechte registraties te vermijden
• Probeer het contact zoveel mogelijk per email te laten verlopen, zodat er nooit onduidelijkheid kan ontstaan over afspraken die zijn gemaakt

Hebben jullie jezelf wel eens onbedoeld in de nesten gewerkt, puur doordat je niet wist hoe iets werkte? En wat heb je hiervan geleerd waar wij ook weer iets van kunnen leren?

Ook leuke dingen

Gelukkig gebeuren er naast vervelende dingen ook nog leuke dingen. Dit weekend vierden wij ons 5jarige huwelijksjubileum - houten huwelijk. We hebben een nacht in een bed and breakfast geslapen en vandaag kwamen mijn (schoon)ouders, (schoon)zus en zwager daar ook heen om met zijn allen te genieten van een heerlijke high tea.

Een deel van mij voelt zich schuldig, omdat ik me vorige week ziek heb gemeld, omdat de stress van het solliciteren me teveel werd. Echter in de brief die ik van de instantie kreeg stond dat ik moest werken aan mijn herstel. Even een nachtje ergens anders doorbrengen en veel tijd besteden aan self care, bijvoorbeeld door een boek te lezen, heeft me volgens mij wel goed gedaan. Hopelijk met een blijvend resultaat.

Het gedoe met de verzekering - waarover morgen meer - is ook opgelost, dit zal zeker meespelen dat ik dit weekend weinig paniek heb ervaren. Hopelijk blijft het beter gaan....

Hoe dan ook: op naar de volgende 5 jaar :) De eerste 5 jaar brachten ons een nieuw huis, een lief zoontje en zonnepanelen op het dak.... Alles waar een mens van kan dromen ;) Ik ben benieuwd wat de volgende 5 jaar voor ons in petto hebben.

Pittige tijden...

Helaas gaan we even door een pittige tijd heen. Zoals ik al had laten doorschemeren in een aantal blogjes ben ik sinds kort in therapie. Ik had gehoopt dat dit snel effect zou hebben, maar het gaat me veel te langzaam. Omdat ik mijn hoop zo op die therapie had gevestigd voel ik me nu eigenlijk extra somber. Natuurlijk kan het niet in één maand aanslaan,weet ik rationeel, maar emotioneel voelt het alsof ik faal.

Waar ik nog niet over had geschreven: naast de therapie voor PMDD zit ik nu ook in een diagnose-traject om te kijken of ik een vorm van autisme heb. Gister heb ik mijn eerste gesprek gehad voor de diagnose en dat was behoorlijk pittig.

Hiernaast heb ik sinds kort ook nog regelmatig last van paniekaanvallen. Alles lijkt opeens héél groot en héél moeilijk. Boodschappen doen kan al teveel zijn. Ik overzie alles opeens niet meer, met werken, sollicitatie-plicht, opvoeden, 'vakantie vieren', huishouden, boodschappen, veel afspraken bij de PsyQ, gezeur met een enorm domme fout die we hebben gemaakt bij het afsluiten van een nieuwe verzekering enz. En aangezien ik een behoorlijke control freak ben voelt dat ongelofelijk * piep * .

Uiteraard hebben dit soort dingen ook zijn weerslag op de rest van mijn gezin en familie. Iedereen leeft enorm mee maar moet tegelijk ook leidzaam toekijken hoe het eigenlijk steeds slechter lijkt te gaan momenteel.

Hoe dan ook: eventjes pittig, maar het gaat vast wel weer goedkomen allemaal :)

Studieschuld aflossen: een update

Vandaag weer even een update van het aflossen van de studieschuld. In juli hebben we dankzij de No Spend Maand een bedrag van €751 kunnen aflossen op de studieschuld. Dit is 10,6% van de totale schuld. Als we elke maand zoveel konden aflossen dan zouden we in een jaar tijd klaar kunnen zijn.

Maar....

Deze maand gaat het niet zo snel. Dat komt doordat ik een fiets heb moeten kopen. Ook hebben we straks nog een grote uitgave aan een high tea die we hebben georganiseerd om te vieren dat we 5 jaar getrouwd zijn over anderhalve week. Dit probeer ik bij elkaar te sparen met onze Marktplaatsverkopen; een bedrag dat normaal gesproken naar de studieschuld zou gaan, maar nu dus even niet vanwege de onverwachtse kosten voor de fiets.

However: ondanks deze kleine tegenslag geven we natuurlijk niet op en gaan we gewoon door. Elke €2,50 die we extra aflossen betekent dat we weer een dagje van onze studieschuld hebben afgesnoept, dus let's do this!

Basisschool kiezen - deel zoveel

Over exact 3 maanden wordt Tobias 4 en dan mag hij naar de basisschool. We waren er al helemaal uit naar welke school hij zou gaan, maar nu ben ik toch alweer anderhalve maand aan het twijfelen.

Anderhalve maand geleden kregen we namelijk een 'feestelijke' email: Hoera, * naam basisschool * gaat verhuizen! Ze hebben van gebouw geruild met een andere basisschool. Voor ons betekent dit dat we een paar minuten langer onderweg zijn om Tobias naar school te brengen. Dat vind ik nog niet zo erg. Maar waar het oude gebouw een hele knusse en gezellige uitstraling had waar wij ons direct thuis voelden, heeft het nieuwe gebouw dat absoluut niet.

Daar bovenop kregen we ook nog eens een tweede email, vlak voor de schoolvakantie begon: de directeur en 3 leerkrachten hebben een nieuwe stap in hun carrière genomen, dus komen na de vakantie niet meer terug.

Kortom: ander gebouw, een nieuwe directeur, een hoop andere leerkrachten... Dit brengt me wel heel erg aan het twijfelen of de school waar we voor hebben gekozen straks nog wel echt die school is.  In hoeverre weten ze de sfeer en identiteit te behouden die ze in het vorige gebouw hadden?

Helaas kunnen we natuurlijk pas na de vakantie nogmaals bij het nieuwe gebouw gaan kijken. Volgens zeggen wordt er nog een hoop verbouwd en aangepast voor de school erin trekt, maar desondanks wordt ik er tóch behoorlijk nerveus van.

heeft iemand hier ervaring mee, dat er zoveel leerkrachten in één keer weg gingen? Of dat een school van gebouw ging wisselen? En wat deed dit met de sfeer van de school? Veranderde dat of viel het wel mee? Alle ervaringen zijn welkom!

Quotes van ons kereltje - Juli 2017

We hebben weer lekker gelachen om de opmerkingen van Tobias....

• We waren bijna aan de beurt bij de supermarkt en opeens zegt Tobias: mama, hoe heet die dag ook alweer die het nu is? Dus ik zei: maandag... Zegt ie: neee, het is no spend maand! Meneer van de kassa, wij gaan niet betalen hoor, wij hebben een no spend maand dus we betalen nergens centjes voor. Ik lag echt helemaal in een deuk en voelde me een kleeeiiiin beetje voor aap staan LOL

• Ik ga oma zó missen nu ze eindelijk weg is!

• Ik vind die bijen niet leuk, ik heb al 3 keer wegwezen gezegd en ze blijven gewoon zitten.... Ik zal die bijen eens een lesje leren. Ik zal ze leren luisteren naar mensen!

• Mama,mag ik ook op turtle zwemmen? (Hij had ons horen praten over turbo zwemles, omdat hier een artikel over in de krant stond)

• Ga slapen, wesp! (Mijn zwager had 's middags een wesp doodgemaakt en tegen Tobias gezegd dat de wesp aan het slapen was)

• Ik ga helpen met de pannenkoeken. Ik kan de eieren wel brakken.

• Ik ben klaar met dat gemopper over jullie. 

Nog een No Spend Maand

Gisteravond hebben Sander en ik besloten dat we deze maand toch doorgaan met de No Spend Maand. Afgelopen Donderdag is mijn fiets namelijk kapot gegaan. Niet voor de eerste keer, en vast ook niet voor de laatste keer. Deze fiets is echt een miskoop geweest; ik heb met deze fiets méér problemen gehad dan met al mijn andere fietsen bij elkaar opgeteld.

Nu hebben we dus besloten om te stoppen met geld pompen in dat barrel. Tijd voor een nieuwe fiets dus! Die is Vrijdag gekocht en kon ook direct uit de winkel mee worden genomen en ik ben er enorm blij mee.

Maargoed. Het is en blijft een hoop geld. En ik had er eigenlijk (dom, dom, dom!) nog niets voor opzij gezet. Er is wel spaargeld, maar dat is weer voor andere dingen gereserveerd. Dus ja.... ik ga door met no spenden en hoop dat we het dan 'redden' om van het spaargeld af te blijven. Zo niet, dan is het pech hebben, maar het zou wel fijn zijn als het lukt.