donderdag 6 oktober 2016

's Nachts alleen thuis

Zijn jullie goed in ('s nachts) alleen thuis zijn? Ik zelf niet zo. Althans, ik vind het overdag en ´s avonds niet zo´n probleem, maar ´s nachts vind ik het erg vervelend als er geen andere volwassene in huis is en slaap ik daardoor heel slecht.

De afgelopen dagen had Sander een teambuilding uitje waardoor hij twee nachten niet thuis sliep. Opzich heb ik me best goed vermaakt met een goed boek en een heel seizoen van Rupauls dragrace, maargoed... op een gegeven moment moet je dan toch naar bed. Ik zit dat dan echt voor mezelf uit te schuiven, want ik vind het naar. Als ik dan eenmaal in bed lig slaap ik heel erg licht en ben enorm alert. Elk geluidje zorgt ervoor dat ik direct wakker schrik. Terwijl ik daar normaal gesproken totaal geen last van heb.

Ik voel me nu dus ook best wel brak en ben blij dat Sander vanmiddag weer gewoon thuiskomt. Waarschijnlijk ben ik dan vermoeider van mijn team-uitje dan dat hijzelf is. ;)

9 opmerkingen:

  1. Mijn man werkt in shiften, ik ben thuisblijfmoeder en ben het gewoon om vaak alleen thuis te zijn. Toen we in ons huurhuis woonden, jaren geleden, was ik 's nachts wel ban toen ik alleen was. Het huis waar we woonden, had in de achtergevel op de benedenverdieping raamkozijnen die zeer slecht sloten en konden opengeduwd worden vanaf de buitenkant. Het was dan wel een rijwoning maar toch was ik ongerust dat ik één of andere nacht ongewenst bezoek zou krijgen.
    Wij hebben daar maar een jaar of twee gewoond omdat we dan gebouwd hebben dus vanaf dan hadden we wel goed sluitende raamkozijnen.
    Een aantal jaren terug was hier een inbraakgolf en omdat ik me 's nachts alleen terug niet meer op mijn gemak voelde, heeft mijn man grendels gezet op alle buitendeuren. We hebben aan de achterzijde ook nog een veranda en overal rolluiken dus die houden ongewenst bezoek misschien ook een beetje tegen.
    Ik ben zowiezo een slechte slaper dus of ik alleen thuis ben of met mijn man, maakt geen verschil uit of ik minder of meer slaap.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik voel me ook veiliger als Martin thuis slaapt. Ik slaap regelmatig alleen in mijn huisje in het bos (ookd at nog... ;-)) en ben daar nooit bang, maar ik slaap wel slecht... Ik waak eigenlijk meer dan dat ik slaap, hoor veel meer geluiden en geluidjes, het duurt langer voordat ik in slaap val en ik word heel vroeg wakker... Dat zegt genoeg; ook ik ben 's nachts liever niet alleen thuis.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik heb hetzelfde, 'altijd' al gehad. Toen ik net op mezelf woonde, sliep ik ook veel slechter. Later toen ik een relatie kreeg, sliep ik bij mijn ex (en later bij mijn man) veel beter dan thuis. Ex voelde zich wel eens schuldig als ik doordeweek bij hem sliep, omdat hij er als bakker midden in de nacht uit moest om te gaan werken - en dat maakte me dan weer niet uit, want zelfs dan sliep ik de hele nacht beter dan in mijn eigen bed. Eigenlijk best maf, hoe sterk ik het heb ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik ben eigenlijk niet anders gewend. Mijn vriend werkt vaak 's nachts (brandweer), dus ik ben het eigenlijk gewoon. Ik vind het ook niet eng en we wonen ook niet in een wijk waar veel inbraken zijn :)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. herkenbaar! overdag en savonds nergens last van. gewend om alleen te zijn en alles zelf te regelen, ook eten (zelfs met 4 kids ipv 2 :p ) maar t slapen lukt me idd vaak pas als man thuis komt (als hij laat is) en als hij niet thuis slaapt (komt eigenlijk nooit voor) zo ik ook raar of licht slapen denk ik. wordt altijd wel wakker van de kids, gelukkig dus slaap al licht denk ik, maar als man er niet is, is toch raar.. anders..

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Nee, nooit last van gehad ook. Ik vind het zelfs wel fijn om alleen in mijn bed te liggen want dat gehang en gehijg naast je is ook niet bevorderlijk voor de slaap. Ik vind het dan ook altijd erg prettig als mijn man op dienstreis is en vervelend als hij eerder terug komt dan geplanned.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik vind het heerlijk om alleen te slapen, ik heb geen last van angsten dat er ingebroken word oid.
    De angst dat er ingebroken wordt is irreëel, de kans is niet groot en als er ingebroken wordt dan kan je toch niet veel beginnen, ook je man niet. Dus waarom zou je je daar dan druk over maken, gewoon deuren goed op slot dat is het enige wat zou kunnen helpen, eventueel knuppel en telefoon naast je bed wat misschien en veilig gevoel zou kunnen geven.
    Verder bedenken dat de kans veel groter is dat er niet ingebroken wordt dan dat er wel ingebroken wordt.
    Kortom probeer het in het vervolg te relativeren.

    Groetjes Sas

    BeantwoordenVerwijderen
  8. 16 jaar geleden verhuisden we naar 'n boerderijtje aan de rand van een dorp. Partner ging een weekend op stap met dochters en toen ik 's-avonds naar bed ging voelde ik me niet rustig. Voor het eerst alleen in een slaapkamer op de begane grond, slaapkamerdeur direct naast de buitendeur.........Heb slecht geslapen de eerste nacht maar de tweede ging gewoon gied!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ik ben alleenstaand en momenteel nog maar één kind thuis. Ik heb er geen moeite mee.
    Misschien vertrouw ik erop dat de hond aanslaat als er iets is, maar daar heb ik echt mijn twijfels over. Aangezien het een goedzak is en alleen blaft als de buurman in de tuin rommelt.

    BeantwoordenVerwijderen

Alleen aardige, opbouwende, positieve reacties zullen worden geplaatst. Over niet geplaatste reacties wordt niet gecorrespondeerd ;)