Programma voor Japan

 Gister heb ik, met een beetje hulp van ChatGPT en een reisgids, een reisprogramma voor Japan gemaakt. Ik denk dat het goed is gelukt. 😁

✈️ Reis & aankomst

Dag 1

• Vertrek vanuit Schiphol

• Overstap in Helsinki

Dag 2

• Aankomst in Osaka

• Verkennen omgeving hotel

• Vroeg slapen

---

🏙️ Osaka: rustig landen & Universal Studios

Dag 3

• Wandeling bij Sakurajima Park & haven

• Universal City Walk verkennen (winkels, lunch, Pokémon store)

• Optioneel: Ferry naar Tempozan

• Avondeten & rust in hotel

Dag 4 & 5

• Universal Studios Japan (volle dagen)

• Eten in Universal City Walk

Dag 6

• Pokémon Center Osaka DX

• Kattencafé in Shinsaibashi

• Hozenji tempel

• Dakterras en shoppen/dineren bij Namba Parks

Dag 7

• Osaka Castle Park & Jo-Terrace

• Rust in Nakanoshima Park

• Optioneel: Dotonbori (eten & sfeer)

---

🚄 Reis naar Tokyo & Disney

Dag 8

• Shinkansen Osaka → Tokyo

• Inchecken hotel Tokyo Bay (Disney partnerhotel)

Dag 9 t/m 11

• Disneyland & DisneySea (3 dagen)

---

🎡 Tokyo ontdekken buiten Disney

Dag 12

• Harajuku (Takeshita Street)

• Yoyogi Park

• 2D Café

• Shibuya Crossing & Meiji Jingu tempel

Dag 13

• Sensoji tempel in Asakusa

• Boottocht over de Sumida rivier

• Hop-on Hop-off bus

• Terug naar Disney Resort

Dag 14

• Laatste Disney dag

---

✈️ Terug naar huis

Dag 15

• Terugreis naar Nederland

Dag 16

• Aankomst thuis

Ik had best veel stress voor onze Japan reis, maar nu het wie, wat, waar, wanneer en hoe bekend is, merk ik dat ik er steeds meer zin in begin te krijgen 😁

Einde van de basisschool in zicht

Over zes weken loopt Tobias voor de laatste keer de basisschool uit.
Zijn basisschooltijd zit er dan op. Klaar. Afgerond. Diploma en musical en dan dag juffen en meesters, hallo brugklas.

En ik? Ik dacht altijd dat ik dan vooral zou denken: "Fijn, weer een fase afgerond." Maar eerlijk is eerlijk… ik ga het missen. 

De basisschool is voor Tobias natuurlijk een plek om te leren, vriendjes te maken, te groeien. Maar het is voor mij óók een soort veilige bubbel. Een ritme waar ik op kan bouwen: opstaan, broodtrommel vullen, jas aan, kus bij de deur en 'wachten' tot hij elke dag om dezelfde tijd weer terug is. Elk jaar dezelfde terugkerende festiviteiten: Sinterklaas, Kerst, schoolontbijt, avondvierdaagse..... Het voelt allemaal zo bekend en vertrouwd. 

Ik ken de juffen, weet precies waar ik moet zijn voor het oudergesprek, en ik ben inmiddels behoorlijk bedreven in traktaties knutselen waarbij ik me in steeds mindere mate gek laat maken door de gezondheidsbrigade. Ik heb het systeem door. En dat voelt – hoe chaotisch de ochtenden soms ook zijn – gewoon goed.

Nu begint er dus iets nieuws. De middelbare school.Nieuwe regels, nieuwe mensen, nieuwe vragen. (Moet hij een rekenmachine? Wat doet een mentor precies? Heeft hij een agenda nodig of bestaat dat niet meer?) Hij vindt het allemaal nog niet zo interessant. Maar ik voel me een beetje alsof ik ook zelf opnieuw naar school moet. Alleen dan zonder klassenfoto dit keer.

We hebben nog zes weken. En ik neem me voor om ze bewust te beleven. Nog één keer die broodtrommel vullen met een briefje erin. Nog één keer mopperen over verloren gymschoenen. Nog één keer zwaaien bij het hek, terwijl hij stiekem probeert te doen alsof ik er niet ben (maar toch altijd even terugkijkt).

Want deze tijd… die komt niet meer terug. En dat vind ik best wel even slikken. Het voelt nog zo kort geleden dat ik hem voor de eerste keer afleverde op school voor zijn eerste wendag!

En straks? Dan komt er vast ook weer iets moois. Nieuwe mijlpalen, nieuwe verhalen, nieuwe chaos om van te houden. Maar eerst nog even dit. Nog zes weken basisschool.Ik zit straks misschien een beetje te huilen bij de eindmusical. En dat is helemaal oké. Want als je iets echt gaat missen, dan was het blijkbaar waardevol.