Hoe we elkaar hebben leren kennen is trouwens wel een leuk verhaal: ik leerde E kennen via een zwangerschapsforum en het klikte eigenlijk direct, dus besloten we een keer af te spreken. De tweede keer mochten de mannen ook mee.... en toen bleek dat die dus in hetzelfde kantoorpand werkten en regelmatig samen in de bus zitten! It's a small world!!! Zodoende hadden ze deze verrassing dus in de bus bekokstoofd, omdat ze wel doorhadden dat zowel ik als vriendin E wel een dagje weg konden gebruiken.
Uiteindelijk werden de plannen wel wat gewijzigd. 's Middags zijn we eerst samen gaan lunchen, terwijl de heren op de kleine kereltjes pasten. Even bijkletsen zonder afgeleid te worden door snotneuzen, poepluiers, gehuild en andere baby-zaken. Heerlijk!
Daarna zijn we met zijn zessen naar Monkeytown geweest. Een indoor speeltuin. Echt superleuk! Zo lekker dat Tobias daar rond kon kruipen zonder dat we hem hoefden af te remmen vanwege mogelijke gevaren of dingen waar hij niet aan mag zitten. Sander werd alleen bekogeld met blokken door een klein meisje. Van die megagrote lego-blokken. Ze luisterde echt totaal niet toen we zeiden dat we het vervelend vonden. Uiteindelijk hebben we haar af kunnen leiden doordat ik zei dat we een gevangenis moesten gaan maken voor Sander. We hebben hem toen samen helemaal ingebouwd met lego-blokken. Ergens wel lachwekkend, maar ik vraag me dan wel af waar de ouders van zo'n meisje op zo'n moment zijn als ze zich zo misdraagt... Je blijft toch altijd zelf verantwoordelijk voor je kind, vind ik!
Vervolgens, na een kort slaapje van de kleintjes, zijn we nog uit eten geweest in een pannenkoekenrestaurant, waar Tobias gewoon driekwart van zijn volwassen mensen formaat pannenkoek heeft opgegeten!! Klein vreetzakje!
Het was echt een geweldige dag. Het cliché blijkt toch aardig te kloppen: als je kinderen het naar hun zin hebben, heb je het zelf ook naar je zin. Al was het ook wel heel fijn om even volwassen mensen praat te hebben tijdens de lunch :)
Ik merk erg dat als de jongste lekker in dr vel zit, ze ook veel makkelijker alleen bezig kan.zijn met van alles. En dan heb ik even tijd om vanalles te doen of juist helemaal niks. Of ze komt me helpen.
BeantwoordenVerwijderenGrappig is dat de kabouter hier heel lang geen pannenkoeken wilde eten.
Dat klinkt heerlijk, wat lief dat ze zo'n verrassing voor jullie hebben geregeld :)
BeantwoordenVerwijderenklinkt als een superdag!! :D
BeantwoordenVerwijderen