Wat een stilte!

Sinds een week staat er een waterpomp naast ons huis te ronken om water uit de fundering van de buren te pompen. Ze hadden namelijk een lekkage in de stadsverwarming en hierdoor stond de hele kruipruimte vol met warm water. 

De hele week hoorden we dus brrrrr pfff brrrr pffff. Zelf had ik er weinig last van, maar Sander wel. Die heeft er zelfs aan gedacht om dat ding te saboteren, omdat hij na een paar nachten echt helemaal gek werd van het constante, monotone ritme van de pomp. 

Gisteravond viel hij opeens uit. De brandstof was op. Wat een stilte overvalt je dan opeens. We moesten er gisteravond allebei even aan wennen. Maar het is wel heerlijk om weer eens wakker te worden en de vogeltjes te horen fluiten, in plaats van dat geronk van die motor. Vandaag komen ze hem weer bijvullen, denk ik...