Ik heb best getwijfeld of ik dit met jullie wilde delen, aangezien het best wel heel persoonlijk is. Maar nu de kogel zo´n beetje door de kerk is en mijn werk ook op de hoogte is van mijn plannen wil ik het toch wel met jullie delen.
Eigenlijk al sinds de geboorte van Tobias zit ik te denken aan een borstverkleining. Ik had altijd al vrij grote borsten, maar sinds de bevalling zijn ze nog groter geworden en minder stevig geworden. Ik voel me daardoor niet meer prettig in mijn eigen lijf. Het doet zeer, het is gevoelig.... Dus ik heb de knoop doorgehakt: ik ga ervoor!
Op 10 december heb ik dan een oriënterend gesprek bij de plastisch chirurg. Die zal ernaar kijken en dan wel of niet de zorgverzekering aanschrijven om een aanbeveling te doen voor de vergoeding. Maar ik denk niet dat het veel moeite zal kosten, aangezien ik op de website van het ziekenhuis lees dat je vanaf cup D in aanmerking komt. Zelf zit ik daar ruim boven.
Gisteravond heb ik het dus besproken met mijn leidinggevende. Wel even een heel spannend moment, maar er werd heel flexibel op gereageerd; haar schoonzus had ook ooit een borstverkleining gedaan en dus kon ze zich heel goed inleven in hoe vervelend het is. Ik zou dan een paar weken ziekteverlof kunnen opnemen en Sander kan dan kijken of hij zorgverlof kan opnemen, want de eerste weken mag ik niet zwaar tillen en dat zal best lastig worden met een peuter in huis.
Uiteraard ben ik wel heel erg nerveus. Ik heb een hekel aan ziekenhuizen; ik ben niet voor niks thuis bevallen, bijvoorbeeld. Dat was ook grotendeels omdat ik erg nerveus word van ziekenhuizen. Maaargoed, de gedachte dat ik minder grote bombonella´s heb vind ik toch ook wel prettig. Ik heb erg regelmatig pijn van het gewicht dat op de beugel van mijn BH drukt en daarnaast ook rare rugklachten (tintelingen tussen mijn schouders), dus ja, ik kan er nu nog wel 4 jaar over gaan lopen twijfelen, maar ik heb de knoop nu doorgehakt.
Maargoed, ik loop nu iets op de zaken vooruit.... Eerst maar eens dat eerste gesprek. Ik ben benieuwd hoe het allemaal zal gaan verlopen en hou jullie op de hoogte!
Daantje, verheug je nog niet teveel op een vergoeding...Ik ken iemand die het ook heeft geprobeerd. Cup E. De gesprekken waren niet mals. Zij is slank maar als je ook nog wat overgewicht hebt wordt er van je verlangd dat er eerst af te lijnen. Als je geen echte zware lichamelijke klachten hebt wordt het meestal niet vergoed.
BeantwoordenVerwijderenMisschien gaat het bij jou anders, maar ik wilde je toch waarschuwen. Succes!
Lief van je, Wilma. Ik hoop dat het meevalt qua overgewicht-gezeur, al heb ik niet echt overgewicht maargoed...
VerwijderenIk ken twee mensen die een borstverkleining hebben ondergaan, en zij zijn er zo blij mee! Ik weet niet of ze het vergoed hebben gekregen, maar als het iets is waar je onder lijdt, dan zou ik zelfs overwegen om het zelf te bekostigen. Maar ik ga voor je duimen dat dat niet nodig is en dat je het vergoed krijgt.
BeantwoordenVerwijderenWat fijn dat ze er zo blij mee zijn! Als ik het niet vergoed krijg dan zullen we verder gaan kijken wat er dan mogelijk is..
VerwijderenEn wat als het niet vergoed gaat worden, ga je dan alsnog deze operatie doen. Ikzelf heb ook hele grote borsten, en idd na de kinderen nog groter geworden. Drama om bh's te kopen, alleen speciaalzaken en minimaal 100 euro kwijt zijn. Maar toch, laat ik niet in een gezond lichaam snijden. Ik moet ook zeggen dat ik er geen last van heb, behalve op het moment dat het weer tijd is voor een nieuwe bh. Dit stel ik altijd zo lang mogelijk uit, want een crime. En dan begin ik het wel te voelen in mijn rug. En ja, rennen is ook niet prettig. Ik heb altijd al grote borsten gehad, ook toen ik slank was. Had ik 75F, nu wel wat groter en ook wat breder geworden door de zwangerschappen.
BeantwoordenVerwijderenEn hoe een vreselijk hekel ik ook aan ziekenhuizen heb gehad, zeg maar niet naar het sterfbed van mijn overgrootvader durven te gaan, toch bij alle twee in het ziekenhuis bevallen. Geen haar op mijn hoofd dat ik dat thuis ging doen.
groetjes
Janneke
bedenk ook goed of je nog een kinderwens hebt, anders is het misschien fijner om nog te wachten tot na je volgende kind. Zoniet, go for it! Ik ken wat mensen die da ook gedaan hebben en zijn er allen blij van geworden :)
BeantwoordenVerwijderenJa, da´s voor mij ook nog een klein twijfelpuntje inderdaad. Aan de ene kant ben ik er wel vrij zeker van dat we compleet zijn met zijn drietjes, maar er blijft altijd een klein stukje twijfel. Heel lastig....
VerwijderenIk kan uit eigen ervaring spreken. Al is dat wel al 28(!) jaar geleden. En ja, ik ben nu 45 en was toen nog net geen 18. Heel jong dus. Maar goed, wat ik heb ervaren en dus de vraag aan jou, het als Lis hier boven,.....mocht je nog een kinderwens hebben zou ik er echt nog even mee wachten. Mijn borsten zijn tijdens de beide zwangerschappen weer gegroeid. Ik zit nog lang niet weer op de maat van voor die tijd hoor, maar toch. Heb je er lichamelijk en psychisch last van zou ik het zeker doen. En neem vooral die rust na die tijd! Dat is echt wel belangrijk! Succes met je gesprek en "keuring" (blêh, dat is niet leuk)
BeantwoordenVerwijderenIk ben heel benieuwd naar het vervolg! Zelf overweeg ik het ook al een paar jaar, of eigenlijk niet het 'of' maar meer het 'wanneer'. Doorslaggevend voor mij is de pijn en slijtage aan mijn rug. Ik wil niet te vroeg maar ook zeker niet te laat ingrijpen. Ik snap daarom heel goed dat het een lastige beslissing is. Heel moedig dat je besloten hebt de eerste stappen te zetten!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Lily
You go girl! Boobies zijn voor het voeden en voor het plezier. Deel 1 heb je achter de rug, dus mag het je alsjeblieft eindelijk eens plezier opleveren? Ik hoop dat het allemaal goed verloopt. Keep us posted ;-)
BeantwoordenVerwijderenGelijk heb je! In de loop van de tijd wordt de last steeds erger! Succes!
BeantwoordenVerwijderenToeval of niet dat je dit vandaag post, maar ik moet dit toch even kwijt.
BeantwoordenVerwijderenIk heb vandaag te horen gekregen dat mijn nichtje van 33 jaar borstkanker heeft. Er volgt over enkele weken een borstbesparende operatie en dan volgen er chemokuren. De lymfeklieren worden a.s. week onderzocht.
Als ik dit lees zeg ik toch, laat niet snijden in een gezond lichaam.
Echt verschrikkelijk! :(
VerwijderenMaar ik vraag me af waarom je dit schrijft? Ik vind bijna dagelijks pijn en ongemak niet 'een gezond lichaam'.
Echt verschrikkelijk! :(
VerwijderenMaar ik vraag me af waarom je dit schrijft? Ik vind bijna dagelijks pijn en ongemak niet 'een gezond lichaam'.
Erg voor je nichtje hoor, maar je reactie hier slaat echt nergens op... Dit heeft toch niks met snijden in een gezond lichaam te maken? Het gaat juist om een medische ingreep die pijnklachten kan wegnemen. Chronische pijnklachten.
Verwijdereneen lichaam dat elke dag pijn doet is niet gezond..
Verwijderenpijn is een waarschuwingsindicator. langdurig pijn is een slechte zaak, het geeft stress, cortisol, bloeddrukverhogend, schade aan bloedvaten..
een vergroting is voor de mooi. een verkleining kan noodzaak zijn. en ja ik weet wat ik zeg, inmiddels loop ik met een cup i rond. koop maar eens een i 75. in maart mag ik onder het mes, na zeven jaar schouder en nekklachten. de arts hoopt er 75 e van te kunnen maken. liefst ging ik naar c maar dat is fysiek een slecht idee (bloedverlies en weefselverlies).
Daantje ik hoop dat je mag! en dat je nog op tijd bent om levenslange schade aan je rug te voorkomen.
petr
Spannend hoor! Zelf heb ik een borstverkleining laten doen toen ik 20 was, 13 jaar geleden ondertussen. Toen was ik er erg blij mee. Toch zou ik het niet weer doen als ik het over mocht doen. Achteraf gezien was ik toen vooral helemaal niet blij met me mezelf en m'n lichaam. Die borsten waren slechts een onderdeel. Ik had wel wat lichamelijk last, maar niet heel veel het was vooral psychisch. Ik kreeg zonder problemen alles vergoed. Maar ik had toch graag zelf mijn 2 kindjes borstvoeding gegeven, wat nu helaas niet gelukt is... Heel veel succes met het hele proces!
BeantwoordenVerwijderenIk lees trouwens bijna altijd mee, maar reageer nooit meer sinds ik geen eigen blog meer heb. Nu dus een keertje weer wel! :)
Wat moedig dat je dit besluit neemt! Ik ken 2 mensen van dichtbij die erg blij zijn met hun verkleining! En idd hoezo gezond lijf?! Je hebt dagelijks last! Knap dat je ervoor gaat!
BeantwoordenVerwijderenElke paar jaar denk ik er ook weer over na met mijn 75H, maar ik ben zo'n lafbek. Met sporten en dankzij Prima Donna is het nog steeds te doen. Ik ben wel bang dat het steeds moeilijker gaat worden om hier vergoeding voor te krijgen. Succes!
BeantwoordenVerwijderenIk vind het dapper van je en ik hoop dat het allemaal goed gaat verlopen voor je. Ik snap dat je het graag wilt. Mocht het nou niet vergoed worden kun je het volgens mij van de belasting aftrekken. Een paar jaar geleden was dat zo, dus zeker de moeite om het uit te zoeken. Heb je in ieder geval nog een gedeelte terug.
BeantwoordenVerwijderenIk heb heel lang geleden mijn flaporen laten corrigeren, daar was en ben ik nog steeds blij mee, ik voelde me er ellendig onder. Ik zeg altijd: als ze morgen los schieten, ben ik overmorgen weer in het ziekenhuis om ze weer vast te laten zetten, ongeacht wat het kost. :)
Wat een moedige beslissing, die zal je niet even zomaar tussendoor genomen hebben... Ik wens je dan ook heel veel succes bij je orienterend gesprek!
BeantwoordenVerwijderenSpannend hoor, hopelijk biedt dat gesprek meer inzicht in wat er allemaal mogelijk is. Ik heb deze problemen zelf niet, maar kan me wel voorstellen dat het een behoorlijke impact heeft. Als er dan mogelijkheden zijn om daar iets aan te doen, dan zou ik zeggen: mooi doen!
BeantwoordenVerwijderen