maandag 11 april 2016

Wat te doen met het babyspul?

De afgelopen week ben ik weer aan het opruimen geslagen. Vorige week verdwenen er weer flink wat spulletjes uit ons huis. Toch is er 1 categorie waar ik maar geen afstand van kan doen: de baby-spulletjes!

Qua baby/kinder-kleding gaat het gelukkig al een stuk beter. In het begin wilde ik echt alles bewaren, maar hoe groter Tobias wordt, hoe minder moeite ik heb om de kleding weg te doen. Hij gaat nu richting maat 98 en het enige dat ik van maat 86/92 heb bewaard is zijn kerstmannenpakje. Die vind ik zo schattig, dus daar kan ik echt geen afscheid van nemen.

Maar wat ik dus heel erg lastig vind om op Marktplaats te zetten zijn spulletjes uit de babytijd, zoals het babybadje, de wieg, de sterilisator enzovoort. Al die babyspulletjes heb ik nog bewaard, met ergens in mijn achterhoofd de gedachte: wat als er een tweede kindje komt?!

Op dit moment hebben zowel Sander als ik geen wens voor een tweede kindje. We vinden het heerlijk om de ouders van Tobias te mogen zijn, maar we vinden het ook heerlijk dat de baby-tijd achter ons ligt. Ik vond de babytijd trouwens ook echt heel leuk en bijzonder, maar nu Tobias wat groter begint te worden genieten we ook wel heel erg van het feit dat we weer wat meer vrijheid krijgen en wat minder rekening hoeven te houden met slaapjes, flesjes enzovoort. Je wordt opeens weer een stuk flexibeler!

Toch willen we beide nog niet daadwerkelijk de knoop definitief doorhakken. Dit komt ook mede doordat we heel vaak het gevoel aangepraat krijgen dat 1 kindje zielig is (en we willen absoluut niet dat Tobias zielig is, natuurlijk!!) en omdat we heel vaak te horen krijgen dat het vanzelf wel weer zal gaan kriebelen. Maar tot nu toe gebeurt dat dus nog niet.

Om me heen hoor ik wel veel moeders die tegelijk met mij zwanger waren die nu weer bezig zijn om een kindje te 'maken'. Dus blijkbaar begint bij veel mensen nu toch wel weer te kriebelen om een tweede kindje te krijgen. Maar voor ons geldt dat eigenlijk niet echt. Althans, ik zou ergens heel graag weer zwanger willen zijn, want ik vond dat een heel bijzondere tijd, maar ik zie mezelf gewoon niet voor me met twee kindjes!! Eigenlijk zou ik het liefst gewoon die hele babytijd van Tobias nog een keer opnieuw willen meemaken....

Maargoed, zo wazig als dat dit stukje geschreven is, zo wazig voel ik me dus ook elke keer als ik erover nadenk om iets van babyspulletjes op Marktplaats te zetten. En dan raak ik zo in de war van mijn eigen gedachtes dat ik het maar weer voor me uitschuif. Zucht.... :(

Hoe dan andere mensen dat toch, die knoop doorhakken dat er wel of geen tweede kindje welkom is?? (Ik zeg bewust: welkom is, want het is natuurlijk niet altijd zo dat het zo gemakkelijk gaat dat je die beslissing maakt en dat het dan ook altijd lukt!)




17 opmerkingen:

  1. Ik had gewoon bijna alles weggegeven qua kleding en dergelijke. Wij hadden zoiets van: oké, niet nu. Over een jaar of 2-3 zien we het nog wel een keertje. Gezien onze babyuitzet alles bij elkaar ongeveer 200 euro heeft gekost, vonden we het de moeite ook niet waard om het eeuwen te bewaren. Mijn schoonmoeder is gastouder dus zij kreeg het babyspeelgoed en het wipstoeltje, de eetstoel werd afgeraffeld en weggemikt, de commode werd omgetoverd tot kledingkast, etc.

    Er stond nog een zak bijna-weggegeven-kleertjes in de schuur maar voor de rest was al het babygrut weg - op het badje na omdat hij nog wel eens in de kuip zat onder de douche (wij hebben zelf geen bad).

    Op het moment dat ik alles had weggegeven en zoiets had van: tis goed zo, was ik uiteraard ineens weer spontaan zwanger :-p

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Je bent er gewoon nog niet klaar voor om je beslissing te nemen. Neem je tijd.. De spullen staan toch niet in de weg?

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dingen zoals badje en sterilisator zijn makkelijk opnieuw te kopen als.... Wieg kan een ander verhaal zijn. De mijne is voor mij gekocht 66 jaar geleden en veel familie hebben hem erna gebruikt. Bij verhuizing moest hij echt weg en toevallig kreeg een achterneef die er ook in had geleden een kind en wilde hem graag hebben. Zo is hij weer doorgegeven.

    Aan kleding had ik ook nog wat van mezelf en mijn dochter, dat hebben we samen gesorteerd, veel naar kringloop of weggegooid en dochter heeft 2 dingen gehouden waaronder een wit babypakje wat ik van mijn schoonouders mocht uitzoeken bij Harrods toen we samen met hen in Londen waren en ik zwanger was.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik denk dat je ook moet kijken naar je toekomst: zie je jullie over 15 jaar als gezin van 3, of bedenk je daar automatisch nog iemand bij? Hoe zie je de langere termijn voor je? De babytijd duurt natuurlijk 'maar' een paar jaar, en de tijd daarna gaat veel bepalender zijn voor de rest van je leven :)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik ga gewoon uit van de gedachte: je hoeft niet te beslissen. Geniet van je leven met Tobias en als je op een dag wakker wordt en denkt: "goh, een broertje of zusje zou leuk zijn", dan kun je daarmee samen aan de slag. En komt dat gevoel niet, dan kun je tzt vast prima afscheid van nemen van een groot deel van het materiële.

    En mocht je graag op willen ruimen en voor nu gewoon even willen afsluiten, dan is het tzt toch ook weer zo gekocht als je het nodig hebt?

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik heb de eerste 2 1/2 jaar het gevoel gehad dat een kindje (een zoon)goed was. Daarna wilde ik toch graag een tweede. Man vond een kind prima maar twee ook best dus we gingen ervoor. Pas ruim twee jaar daarna werd ik zwanger. Eigenlijk hadden we al een beetje afscheid genomen van het idee van een tweede. Het was wel weer even wennen aan de flesjes, slaapjes etc. Dochter sliep direct door en was een hele zoete baby. Ik heb erg genoten van haar baby tijd, ik was veel meer ontspannen bij haar. Dat genieten is gebleven hoor ook al zit er echt een koppie op. Zoon is inmiddels een hele lieve, leuke puber van 16.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Rustig laten liggen, als het niet goed voelt om weg te doen.

    En 1 kindje is absoluut niet zielig. Ik kan mij jullie argumenten (flexibeler, etc.) heel goed voorstellen. Daarnaast zijn er juist nu ook veel onderzoeken gedaan, die zeggen dat 'enigst kinderen' juist sociaal heel vaardig zijn, niets te kort komen, etc.
    En over de hele discussie, misschien heb je iets aan deze blogpost over hetzelfde dilemma: http://www.huffingtonpost.com/francine-jay/is-one-child-enough_b_1949798.html

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wow, dat stukje omschrijft exact hoe ik het ervaar, vooral dit:
      While grateful to hear everyone’s opinions and experiences, truth be told, I began to feel more confused than ever. I had hoped to come away with a clear tabulation of pros and cons; instead, I discovered that the question is so deeply personal, it defies any attempt to analyze or intellectualize it.

      Verwijderen
  8. Als het voor nu niet zo is, dan kun je ook overwegen de boel weg te doen en de noodzakelijke dingen, mocht het toch nog eens gaan kriebelen, dan nog (bijvoorbeeld tweedehands) te kopen. Nu kun je er misschien nog wat voor krijgen.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Oh, en 1 kind is echt niet zielig hoor. Dat is gewoon (voor zover het je natuurlijk gegeven is) je eigen keuze en daar heeft niemand anders iets over te zeggen.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. mijn (enige kind en) zoon is heel happy dat hij enig kind is. Dus nee, een enig kind is niet zielig.
    Verder moeten jullie zelf nadenken en beslissen. Maar als jullie t nog niet weten, wat let je nu alles via MP te verkopen, en later te kopen wat er dan nodig is? Wie weet hebben ze dan wel heel andere types op de markt, die handiger zijn. ALS het nodig is.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Als je klaar bent ben je klaar, je moet je zeker door niemand laten aanpraten dat er een tweede moet komen.
    Dat gezegd hebbende, heb ik wel nog een serieuze overweging voor je, want het gaat niet alleen maar over de baby en kindertijd; als Tobias straks volwassen is, en jullie overlijden, dan heeft hij 'niemand' om het verdriet mee te delen, het huis leeg te halen, herinneringen op te halen. Dat is een van de dingen die ik te horen heb gekregen van enige kinderen, die het nooit erg hebben gevonden om enigst kind te zijn, maar toen wel.
    Maar ook dat is geen reden om er een kind bij te krijgen, als je dat niet wilt. Wel iets om even bij stil te staan.
    Hoe ik het heb opgelost met de kinderspelen is heel simpel, zo lang ik zeker wist dat ik er kinderen bij wilde heb ik het bewaard, nu we twijfelen over wel of geen 4de(!) heb ik alles weg gedaan. We neigen naar niet meer doen en als er nog wel een komt is alles zo weer aangeschaft :)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoezo moet je daarbij stil staan? Tobias blijft niet eeuwig single hoor. Hij heeft straks een vrouw (of een man), nageslacht, schoonfamilie, zijn eigen familie natuurlijk (niet iedereen gaat tegelijkertijd dood), vrienden, collega's, of wat ook. Geen mens hoeft alleen te zijn op deze wereld en alleen door het leven te gaan. Ik zou dat echt niet als groot nadeel noemen.

      Trouwens; ik heb twee broers en twee zussen en onze familie is zo versplinterd dat we sowieso geen herinneringen op kunnen halen - we kunnen nauwelijks in dezelfde ruimte zijn zonder conflicten; laat staan terugdenken aan die 'goede oude tijd'.

      Verwijderen
  12. Hier ook nooit de behoefte gehad aan een tweede kind. Dat kwam vooral omdat we ons zo met zijn 3tjes compleet voelden.
    Een kind is niet zielig, net zoals t niet per se gezellig of leuk is om een broer of zus te hebben. Mijn zus en ik sloegen elkaar regelmatig de hersens in ;-).

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ik heb twee kindjes en bijna alles is weg. Een derde zie ik mezelf niet meer krijgen. Ik heb bij sommige babyspullen wel moeite om het weg te doen. Bij andere minder. Box, maxi cosi vond ik prima. Kleding heb ik van elk kind twee setjes bewaard. De rest is weg. Ik heb voor elk kind een doos en daar bewaar ik dingen in die ik belangrijk vind.

    Volg je gevoel en hieruit maak ik op dat je er nog niet aan toe bent. Lekker bewaren. Je hebt er toch ruimte voor. Komt vanzelf die keuze.

    En 1 kond zielig is natuurlijk niet waar. Je kan ook wel een broer of zus hebben waar je later zo'n hekel aan hebt, dan blijf je alsnog "alleen".

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Enig kind zijn is niet zielig! Een tweede kind nemen enkel omdat je de eerste zielig vind in zn eentje, vind ik zieliger... En dan erbij, als ze elkaar niet moeten, of het leeftijdsverschil groot is dan schiet je er nog niks mee op... Nee, lekker doen wat voor jullie goed voelt, en je niks aantrekken van de mening van anderen. Ik krijg omgekeerd steeds de vraag 'of we het soms voor de kinderbijslag doen' en 'of het niet een keer genoeg is' en soms zelfs een 'lollige' konijnenreferentie, grrr.
    Ik zou alle praktische babyspullen wegdoen en alleen de emospullen houden. Mocht je nog een kind krijgen, koop je die dingen lekker nog een keer. Hier komt nu de allerlaatste eraan, en direct achter deze gebruiker aan gaat alles op marktplaats/naar de kringloop! Ik tel af om al die lompe babyspullen van mn zolder te hebben :D

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Joh dat gezeur. Een is zielig, twee is een constante strijd, drie is vier handen op een buik en een derde wiel aan de wagen en vier is gewoon retedruk, het is nooit ideaal, of juist wel.

    Gewoon houden wat je wil houden en de rest... mag een andere nieuwe lieve baby blij maken? Zo veel hebben ze niet nodig, tegen de tijd dat jij eventueel een tweede zou willen en krijgen, zit je vast goed in het doorgeefcircuit.

    BeantwoordenVerwijderen

Alleen aardige, opbouwende, positieve reacties zullen worden geplaatst. Over niet geplaatste reacties wordt niet gecorrespondeerd ;)