maandag 14 augustus 2017

Het verzekeringsverhaal van onze nachtmerries

Poehee... Ik zit nog steeds na te trillen (figuurlijk, tenminste!) van wat ons is overkomen de afgelopen anderhalve week. Wat een stress hebben wij gehad over ons verzekering! We zaten dus opeens zonder opstalverzekering, omdat onze oude verzekering was opgezegd (stom!) en de nieuwe opeens niet geaccepteerd bleek te worden.

Het begon ermee dat onze verzekeraar, laten we hem A. noemen, ons een bericht stuurde dat onze verzekering opeens 30% duurder werd. Hmm.... Da's niet de bedoeling! Dus we besloten ons af te melden en bij een andere verzekeraar aan te melden.

Echter wilde deze nieuwe verzekeraar weten wat wij de afgelopen jaren allemaal hadden geclaimd. Nou, dat was makkelijk: we hadden alleen 1 keer een laptop laten repareren. That's all!! Vervolgens kregen we bericht van de verzekeraar: jullie zijn afgewezen, want jullie hebben teveel claims gehad. What?!

Na een aantal steeds irritanter wordende telefoontjes naar A. kwam de aap uit de mouw: wij hadden een aantal keer gebeld over een kapotte telefoon en een probleem met lekkage van de stadsverwarming, en deze telefoontjes, die vanuit ons uit puur adviserend bedoeld waren, waren volgens A. een 'claim' geweest. Blijkbaar hadden we hierdoor dus 4 claims gemaakt in één jaar tijd en hierdoor durfde geen enkele verzekering meer met ons in zee.

Man o man o man... Wat een stress hebben we hierover gehad. Uiteindelijk hadden we ons bijna bij 'De Vereende' aangemeld, want tsja.... Je moet toch wat! Maar gelukkig was er toen tóch een verzekeraar die wél echt naar ons verhaal wilde luisteren en níet direct afwees op basis van de CIS registratie. Gelukkig zijn we inmiddels dus weer verzekerd. Wat een last valt er dan van je schouders af. Vooral qua opstalverzekering.

De paniekaanvallen zijn hierna direct een stuk in aantal afgenomen. Dit lost natuurlijk niet direct alle problemen op die ik heb, maar wel een paar. :)

In elk geval heb ik er veel van geleerd:

  • Zeg nooit zelf je verzekering op,maar laat dit doen door je nieuwe verzekeraar, zodat je nooit zonder zit
  • Controleer hoeveel CIS registraties je hebt en of dit inderdaad klopt vóór je gaat overstappen (en laat eventueel onterechte registraties voor je verwijderen)
  • Wees héél duidelijk bij de verzekeraar of je iets wilt claimen of alleen informatie wilt om onterechte registraties te vermijden
  • Probeer het contact zoveel mogelijk per email te laten verlopen, zodat er nooit onduidelijkheid kan ontstaan over afspraken die zijn gemaakt


Hebben jullie jezelf wel eens onbedoeld in de nesten gewerkt, puur doordat je niet wist hoe iets werkte? En wat heb je hiervan geleerd waar wij ook weer iets van kunnen leren?

22 opmerkingen:

  1. Nog een tip: neem je opstal- en inboedelverzekering bij dezelfde maatschappij. Gewoon om afschuiven te voorkomen. Bij een schade zoals een lekkage kun je dan geen gedonder krijgen wat onder de inboedel of opstal valt. Voorbeeld een gelijmde laminaatvloer is opstal maar geklikt inboedel.
    Opstal vergoedt de vervavingswaarde, inboedel de dagwaarde.
    En inderdaad leg alles vast per mail en omschrijf het heel duidelijk.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Misschien moet je je soms wat minder laten leiden door acute stress en gewoon even info inwinnen. Opstalverzekering kost niet veel en 30% stijging is veel, maar op het totaal nog steeds niet iets om failliet op te gaan.

    Haal adem, bekijk je mogelijkheden, maak een keuze. Ik denk dat dat het belangrijkst is om te leren.

    Suuz

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik snap denk ik al waarom je zo apart reageert. Waarschijnlijk was uit mijn verhaal niet duidelijk dat wij dus ZONDER opstal zaten, omdat de oude al was opgezegd en de nieuwe ons niet bleek te accepteren. Het ging dus niet om het geld, maar om het feit dat we geen verzekering meer hadden en ook nergens ons konden aanmelden.

      Verwijderen
    2. Dat snapte ik wel. Ik snapte al niet waarom je in paniek de oude had opgezegd. Als je dus minder snel in paniek raakt, even ademhaalt en je opties op een rij zet, dan had je niet snel opgezegd om vervolgens niks te hebben.

      Het is op zich niet apart (vind ik), ik stress gewoon minder snel. Ik lees hier vaak paniek om (in mijn ogen) kleine dingen.

      Suuz

      Verwijderen
    3. De oude was niet in paniek opgezegd. De stress begon pas toen we zonder verzekering bleken te zitten.

      Verwijderen
    4. OK, dan zou ik t waarschijnlijk gewoon anders aangepakt hebben (maar da's ook omdat ik uit de financiële wereld kom oorspronkelijk).

      En vooropgesteld dat ik het niet rot bedoel, maar gewoon soms om te leren van situaties. Ik ben blij dat mijn omgeving dat bij mij af en toe doet, zodat dingen soms in een ander perspectief komen. That's all.

      Suuz

      Verwijderen
  3. Hai wat fijn dat je dit met ons deelt. Ik wist dit namelijk niet dat advies vragen ook gezien wordt als een claim. En ook had ik geen weet van het CIS register.

    En succes met je paniekaanvallen. Ik weet er helaas alles van en de reactie zoals hierboven door Suuz is in mijn ogen weinig behulpzaam. Mogelijk heeft zij nog nooit een paniekaanval gehad, waardoor ze geen idee heeft van het gevoel dat je kunt hebben waardoor je van een mug een olifant maakt.
    Helaas ken ik het gevoel wel en heb ik hulp gevraagd en gekregen om er beter mee om te gaan.
    De gedachte 'heb vertrouwen, alles komt goed' helpt mij hierbij. Terugkijken op hoe de dingen eerder voor me zijn afgelopen helpt me ook hierbij. Mijn gedachte is dan 'eerder is dit en dat goed gekomen. dus het kan wel dat het nu ook weer goed voor me afloopt'. Sterkte hoor! . Grtjs Astrid C.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dankjewel, Astrid. Dat zijn zeker fijne helpende gedachtes :)

      Verwijderen
    2. @Astrid: ik ken meer stress dan je denkt, heb daar veel van geleerd en kan misschien daarom wel zeggen dat er een tijd komt om eens om je heen te kijken, adem te halen en alleen nog stress toe te laten als daar écht reden toe is. Met alle respect voor Daantje (en Sander), maar de meeste issues waarover geschreven wordt, zijn issues uit een 'klein leven'. Kleine problemen, waar niemand aan dood gaat, failliet op gaat of drama bij ontstaat. Euro'tjes verdienen met MP, schulden aflossen zonder dat daar noodzaak toe is ivm evt financiele problemen. Beetje knippen en plakken in een weekschema.

      Overigens prachtig, als je geen échte problemen hebt. Wat wil je nog meer! Maar het is wel goed als je dat kunt beseffen. Dat is een leerproces wat ik misschien al eens mocht meemaken. Op de hormonale problemen na (waar ik goed begrijp hoe moeilijk Daantje het heeft) lees ik hier werkelijk nooit iets waarvan iemand echt op z'n kop zou moeten staan. Hoe gezegend ben je dan!

      Ik kan alleen niet beoordelen of Daantje iemand heeft die haar even aankijkt en zegt: haal adem, niks aan de hand. Want zo iemand in je omgeving zou wel helpen.

      Suuz

      PS: @Daantje: ik schrijf jou er in de derde persoon bij, omdat het een reactie aan Astrid is. Maar staat misschien gek als jij het leest :-)

      Verwijderen
    3. Als ik jou zo lees suuz, dan snap ik niet waarom je dit blog volgt.
      Het komt allemaal wel erg belerend over.
      Als je niet met de volgens jou "kleine wereld" om kunt gaan, waarom blijf je die dan zoeken?

      Verwijderen
    4. Wat een onzin. Dat ik een andere belevingswereld heb, maakt toch niet dat ik het allemaal stom vind wat een ander doet? Ik veroordeel een klein leven niet, ik kan het ook wel leerzaam vinden. Maar dan is soms een kritische noot - of iemand even wakkerschudden vanwege mug-/olifantperikelen toch geen schande en drama? Het leven is toch niet alleen maar veren in je achterste? Ikzelf zou er niet blij van worden als ik alleen maar aaitjes over de bol kreeg, ik waardoor af en toe een spiegel. En volgens mij zei ik niks naars tegen Daantje. Maar goed, dat kan mijn interpretatie zijn.

      Verwijderen
    5. Laten we het erop houden dat het nogal lullig overkomt. Bovendien is het nogal naïef om op basis van een openbare blog(post) te bepalen dat iemand alleen kleine problemen heeft. Net zoals in de 'echte wereld' deelt niemand al zijn sores met wildvreemde mensen. Ik ben weliswaar vrij open, maar er is ook een hoop privé. Om dan maar te zeggen dat er alleen kleine dingen spelen vind ik nogal apart.

      Verwijderen
    6. Dat is niet naïef, dat is een conclusie uit vele blogposts verspreid over de jaren over jullie grootste drijfveren.

      Nogmaals: het is van mij uit níet veroordelend bedoeld. Ik lees heel veel blogs van mensen die een 'klein' leven nastreven en daar haal ik juist heel leuke dingen uit.

      Het gaat er dan vooral om hoe je de term 'klein leven' interpreteert. Als jij hele blogposts kunt wijden aan je schriftjes, of je no-spend maand, dan heb je in mijn ogen geen grote issues (op je gezondheid na).

      En nogmaals: dat is dus niet rot bedoeld, maar heel fijn voor jullie. Ik lees namelijk ook genoeg ellende bij mensen. Jullie lijken te leven zoals je wenst (grotendeels), je streeft je persoonlijke idealen na. Maar in mijn ogen is het wel een kleine wereld (misschien is dat een betere omschrijving). Dat is (wederom) niet slecht. Het is wat het is - en voor iedereen persoonlijk.

      Ik geloof dat ik er nu wel genoeg over gezegd heb. Ik probeerde je enkel wat rust mee te geven. Sorry daarvoor.

      Verwijderen
    7. Ik vind het een aparte beredenering. Maar bedankt voor je input.

      Verwijderen
  4. Eens met Suuz. En die A, is dat een tussenpersoon? Daar heb ik sowieso niet zo heel veel mee ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Daantje, veel respect voor de manier waarop jij met lullige reacties omgaat 😳
    Ik hoop dat het je plezier in bloggen niet bederft.

    Groetjes Gina

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Thanks. Er zijn momenten dat ik echt op het punt sta om gewoon een punt achter de blog te zetten, maar gelukkig zijn er ook een hoop leuke reacties en ik hou van schrijven, dus ik ga gewoon door :)

      Verwijderen
  6. Ik zit al jaren bij dezelfde verzekeringsagent, dus heb op dat vlak weinig ervaring. Ik herinner me wel nog de eerste keer dat ik een gsm abonnement heb opgezegd. Aan de telefoon zeiden ze dat alles in orde was, dat ik verder niks moest ondernemen, maar een maand later zat ik plots met twee facturen, één van de oude en één van de nieuwe. Toen zat ik plots met een verlenging van een jaar bij de oude. Na lang om en weer gesleur was ik uiteindelijk drie maand later van mijn ouder abonnement verlos, maar heeft me wel een stevig gevoel van onmacht bezorgd. Ik ben blij dat al dat gedoe nu wettelijk niet meer mogelijk is en verandering van leverancier heel eenvoudig verloopt.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat ontzettend vervelend zeg! Ik kan me voorstellen dat je daar stress van hebt gehad. Gelukkig dat het is opgelost!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Eigenlijk vind ik vier keer per jaar contact zoeken met een verzekering over schade ook best wel veel. Los van het feit wat er uitgekeerd is.
    Heb jij zoveel en zovaak schade dan?

    Ik had trouwens nog nooit van een CIS registratie gehoord.
    Weer wat geleerd.

    Lieke

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Normaal gesproken hebben wij gelukkig weinig schade. Toendertijd heb ik een aantal gesprekken gehad om advies in te winnen over een schade-situatie veroorzaakt door onze energieleverancier. En nagevraagd hoe het werkt om via hen een telefoon te laten repareren, waar ik uiteindelijk vanaf heb gezien omdat het 6 weken zou duren. Blijkbaar mag dat niet.

      Verwijderen