Het verhaal:
Victor Frankenstein gaat studeren in Duitsland en begint te experimenteren met menselijke overblijfselen. Tot zijn grote verbazing komt het gruwelijke schepsel tot leven. In paniek vlucht Frankenstein weg uit zijn laboratorium. Als hij terugkomt, is het monster verdwenen. Na jarenlang niks meer te hebben vernomen, bereikt Frankenstein het nieuws dat zijn broer is vermoord. De meid Justine wordt verdacht van de moord, maar Frankenstein is ervan overtuigd dat het monster dit op zijn geweten heeft en gaat hem achterna.
Mijn mening:
Misschien herken je dit: in je jeugd heb je een film bekeken en vond je het een geweldige film: spannend, realistisch en een goed verhaal. Als je de film dan 20 jaar later nog eens bekijkt, terwijl je inmiddels gewend bent aan de huidige visual effects valt je opeens op hoe houterig er werd geacteerd en dat bepaalde trucage opeens heel erg opvallend nep is.
Zo'n gevoel had ik dus bij Frankenstein: 200 jaar geleden, toen heb boek werd uitgebracht, was het vast een geweldig goed en spannend boek. Maar de tijd is doorgegaan. De taal heeft zich verder ontwikkelt. Schrijvers gebruiken tegenwoordig technieken om meer spanningsboog te veroorzaken.... Als je dan opeens een boek leest van 200 jaar oud, dan valt dat dus best tegen.
Ik kwam erg lastig door het taalgebruik en de lange omschrijvingen heen. Ik vond de hoofdpersoon (dokter Frankenstein) ook een enorme zeurpiet. Ik kon daardoor maar slecht in het verhaal komen.
Ik heb het toch uitgelezen, omdat ik heel graag het boek van meer dan 100 jaar oud van mijn lijst wilde halen. Maar ik heb er geen plezier aan beleefd. Of om in de woorden van Mary Shelley te spreken: was ik in de greep van gevoelens van verveling, die me wegvoerden naar een hel van intense folteringen die met geen pen te beschrijven zijn. ;)
Hoe dan ook: dit boek krijgt van mij 1 ster.
Als je trouwens wilt proberen of het taalgebruik jou wél bevalt: hier kun je het eerste hoofdstuk lezen...
Ik heb het eerste hoofdstuk gelezen en is ben er zeker van dat het boek me totaal niet zou bevallen. Als ik een boek lees en ik voel dat het verhaal mij na een hoofdstuk of twee niet boeit, lees ik het gewoon niet verder uit omdat ik dat dan tijdverspilling vind.liesbet
BeantwoordenVerwijderenTut, tut, tut... nieuwe technieken... tsk. Lees Pride and Prejudice eens, zou ik zeggen. Is ook 200 jaar oud maar op geen enkele wijze veroudert.
BeantwoordenVerwijderenMaar goed... heel ander genre natuurlijk. Je bent een beter mens dan ik, ik heb me niet door Frankenstein heen kunnen ploeteren. Het leven is te kort... LOL
Mijn zoon las het boek ook in de vakantie, maar het viel hem ook niet mee! Hij vond het wel goed, hij wil ook gewoon graag alle klassiekers ooit eens gelezen hebben. Ik weet nog niet of ik mij er ooit eens aan waag. Ik moet eerlijk zeggen dat Pride and Prejudice mij ook niet echt kon bekoren, ook al is iedereen daar lyrisch over. Ik vond dat oudere Engels gewoon lastig lezen. Maar dapper dat je je er doorheen geworsteld hebt! Je kan nu maar mooi weer een klassieker op je naam zetten. Nu weer tijd voor wat luchtigers dan ;-)
BeantwoordenVerwijderenIk lees graag en veel, maar frankenstein heb ik nog nooit een blik waardig gegund. Niet mijn genre. Hulde dat het jou gelukt is :).
BeantwoordenVerwijderen