Wat anderen normaal vinden zoals mensenmassa’s of harde muziek, kan voor hooggevoelige mensen al snel te veel zijn; zij raken dan overprikkeld door letterlijk een teveel aan (sterke) prikkels.
Voor mij is hooggevoelig zijn tot nu toe vooral lastig. Er wordt gezegd dat je het ook als een gave kunt zien, maar tot nu toe heb ik daar nog weinig van gemerkt. Ik zou liever wat minder gevoelig zijn voor stress, veranderingen, drukke omgevingen en negatieve sfeer of mensen. Dat lijkt me een stuk rustiger. En ook fijner voor Sander, want die heeft het er ook best moeilijk mee.
Ik merk nu bijvoorbeeld rondom de feestdagen dat ik weer enorm geprikkeld word. Ik maak me vooral zorgen over het Sinterklaas vieren, twee keer in een vreemde omgeving met (redelijk) onbekende mensen. Sander, als niet hooggevoelig persoon, begrijpt daar maar weinig van. Maar we zijn nu samen het boek Voluit leven met hooggevoeligheid aan het lezen. Zo begrijpt Sander ook wat beter wat er afentoe in me omgaat.
In het boek las ik ook een stukje over consuminderen. Ik vond dat erg grappig en wil het graag met jullie delen.
In een wereld die gericht is op méér, méér en méér, zul jij als hooggevoelige moeten afbakenen. Of, om met William Martin te spreken, 'in onze wereld is het onze taak om te verminderen. Probeer elke dag iets op te ruimen, iets te verhelderen, iets te eenvoudigen.'
Ik ben van mening dat hooggevoeligen hier een specifieke taak toebedeeld hebben gekregen. Met name door een voorbeeld te zijn, kun je andere mensen inspireren tot consuminderen of tot tevreden zijn met wat er is en wat je hebt. Dit is een essentieel onderdeel van begrenzen: onderscheid maken tussen wat er wel en niet toe doet.
Ik vond het een mooi en herkenbaar stukje en Sander zei ook dat hij mij daarin helemaal herkende.
Nu maakte mij dit wel benieuwd; zijn er meer consuminderaars en/of mensen die bezig zijn met 'groen doen' die hooggevoelig zijn? En hoe gaan jullie daar verder in het dagelijks leven mee om?
In het boek las ik ook een stukje over consuminderen. Ik vond dat erg grappig en wil het graag met jullie delen.
In een wereld die gericht is op méér, méér en méér, zul jij als hooggevoelige moeten afbakenen. Of, om met William Martin te spreken, 'in onze wereld is het onze taak om te verminderen. Probeer elke dag iets op te ruimen, iets te verhelderen, iets te eenvoudigen.'
Ik ben van mening dat hooggevoeligen hier een specifieke taak toebedeeld hebben gekregen. Met name door een voorbeeld te zijn, kun je andere mensen inspireren tot consuminderen of tot tevreden zijn met wat er is en wat je hebt. Dit is een essentieel onderdeel van begrenzen: onderscheid maken tussen wat er wel en niet toe doet.
Ik vond het een mooi en herkenbaar stukje en Sander zei ook dat hij mij daarin helemaal herkende.
Nu maakte mij dit wel benieuwd; zijn er meer consuminderaars en/of mensen die bezig zijn met 'groen doen' die hooggevoelig zijn? En hoe gaan jullie daar verder in het dagelijks leven mee om?
Ik zou het eigenlijk niet weten, want ik heb nooit een officiële test gedaan. Ik voldoe wel aan veel van de kenmerken, maar heb vaak ook het idee dat dat gewoon is wie 'ik' ben, dus dat het niet speciaal iets is waar een naam voor 's, om het maar zo te zeggen. Ik kan me wel goed voorstellen dat deze dagen dan niet heel fijn voor je zijn. Wel super dat jullie samen met zo'n boek bezig zijn, dat zal jou ook wel rust geven, dat je niet steeds hoeft uit te leggen en dat het ook eens uit wen andere hoek komt. Misschien is dit ook wel een van de redenen dat je naar een bepaalde eenvoud streeft/verlangt!
BeantwoordenVerwijderenIk ben wel gevoelig, maar niet hooggevoelig. Ik denk dat het niet gemakkelijk is om wel hooggevoelig te zijn!
BeantwoordenVerwijderenMijn consumindergedrag heeft wel te maken met andere punten van mijn persoonlijkheid en niet enkel het rationele besluit dat de aarde verandering nodig heeft. Die gevoeligheid zal daar ook wel een rol in spelen. Zeker en vast!
Fijn dat je met Sander samen dat boek kan lezen!
Fijn dat je nu weet wat je wel en niet moet doen. En dat niet gek bent als je je niet op je gemak voelt in mensenmassa's. Of bij mensen die je niet kent. Uit evolutionair oogpunt is dat ook logisch, je zomaar temidden van een 'vreemde' stam begeven was een lange tijd niet heel slim ;)
BeantwoordenVerwijderenHeb me daar nooit in verdiept verder... Wel heb ik een vreselijke hekel aan mensenmassa's. Op een festival gaat het wel, daar is iedereen gewoon relaxed. Maar in winkels of drukke straten of bij evenementen wil ik zo snel mogelijk weg en kom ik echt futloos thuis. In de grote stad heb ik het al. Iedereen is zo gestressed daar, dat ik het zelf ook word.
Dan ben ik heel blij als ik weer in ons minidorp ben. Winkelen probeer ik waar mogelijk te vermijden. Net als verjaardagen enzo, maar daarvoor zijn kinderen een goed excuus.
Ja, ik herken me wel in hooggevoeligheid. Kan soms dol worden van prikkels en las dan prikkelarme dagen in om weer een beetje te landen. Consuminderen en soberheid zijn aanvullingen op de drie R's (rust reinheid en regelmaat), en extra nodig bij hooggevoeligheid.
BeantwoordenVerwijderenWat heerlijk dat jullie samen zo'n boek kunnen lezen, zo hoef je jezelf niet continue te verontschuldigen en is een boel uitleg niet meer nodig.
BeantwoordenVerwijderen'k Snap dat er een link gelegd wordt tussen consuminderen en het vermijden van overbodige prikkels.
Mijn eigen drang om te consuminderen komt meer voort uit een besef van genoeg is genoeg.
Groet
Misschien heeft je hooggevoeligheid ook wel te maken met onzekerheid. Dat je zo gespitst bent om te zien wat anderen over jou denken.Mijn advies:laat de ander denken en doen wat hij/zij wil en laat de negativiteit bij de ander, da's hun probleem,niet het jouwe.
BeantwoordenVerwijderen