woensdag 30 november 2011

bloedmooie mensen (zoals ik ;) )


Vandaag mocht ik ein-de-lijk, na een jaar lang een te laag ijzergehalte in mijn bloed te hebben, weer eens bloed doneren. Normaal gesproken was mijn ijzergehalte altijd goed, maar het afgelopen jaar was het door allerlei verschillende redenen telkens te laag. De eerste keer kwam het doordat ik Jordaanse buikgriep had gehad, een vrij gemene buikgriep, waardoor ik sowieso weken zwaar uitgeput ben geweest. Dit was ook goed te zien aan mijn HB. De tweede keer was ik keihard aan het sporten om af te vallen en had waarschijnlijk daardoor zelf veel van mijn ijzer al verbruikt. En de derde keer was ik druk bezig met klussen in mijn huisje en daardoor was het óók weer te laag.

Deze keer was het dus best spannend of ik bloed mocht gaan doneren. Maar gelukkig was het flink gestegen; de laatste keer was mijn HB 7,4 en nu was het 8. Voor mij is dit een flinke opsteker; blijkbaar kan ik prima voor mezelf zorgen wat eten aangaat! Bovendien is dit voor mij ook een bewijs dat vleesvervangers als Vales niet persé nodig zijn om je ijzergehalte op peil te houden. Voldoende (biologische) groentes eten is ook voldoende om de juiste voedingsstoffen binnen te krijgen!

Het doneren ging precies goed, ik heb ik 11 minuten en 39 secondes een half litertje bloed af laten tappen. 12 minuten is het maximum dat je mag geven, daarna kunnen ze je plasma nog wel gebruiken, maar je bloedplaatjes niet meer, omdat die dan kunnen gaan stollen.

Na het doneren heb ik nog lekker een roze koek gegeten. Dit is vaste prik (haha!) na het doneren voor mij. Het is ook nodig, omdat je toch wat bloed bent verloren en dus heb je wat extra energie nodig daarna. Ik heb gelukkig geen last na het doneren, ik ben gewoon op de fiets gestapt, heb nog wat boodschapjes gedaan en dat allemaal zonder nare bijwerkingen als duizeligheid. Maar dat is per persoon verschillend.



Ik ben altijd weer blij als ik bloed ben gaan geven; het is zo'n directe vorm van iets doen voor je medemens. Mijn bloed gaat binnenkort het leven van iemand redden, of er wordt medicatie van gemaakt, of de witte bloedcellen worden gebruikt om iemand met leukemie te helpen wiens immuunsysteem kapot is gemaakt... Ik ben dankbaar dat ik daaraan mag bijdragen op deze manier.

Zijn er nog meer bloeddonoren onder jullie? Of heb je er wel eens over nagedacht om bloeddonor te worden?

5 opmerkingen:

  1. Ik heb dit stukje even in sprongen gelezen :$ Ik kan helemaal niet tegen verhalen over bloed, dan voel ik alles kolken. Letterlijk, geen grapje. Ik vind het super dat je het doet, maar ik denk niet dat ik het zou kunnen. Als ik overigens al ergens aan lig, mogen ze van mij best wat litertjes pakken, maar bewust meemaken, nee.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Heb het wel altijd gedaan. Zijn nu verhuisd en de bloedbank is niet echt in de buurt. Dus het blijft er nu een beetje bij.
    Wellicht zal ik er wel weer eens mee beginnen.

    Leuke blog heb je trouwens!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Woow goed zeg van jou! Inderdaad, verhalen dat je vlees moet eten om genoeg ijzer te hebben is zulke onzin (als je gewoon gezond eet zoals jij doet).

    Ik wilde het ook gaan doen maar ik had een te laag hb, 4 ofzo. Toen zwanger en toen kreeg ik zelf een bloedtransfusie en dan mag je dus nooit meer bloed geven. Begrijpelijk maar ook een beetje gek.

    Dan maar organen. Mits ik dood ben. :)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik heb het een aantal jaren gedaan, totdat ik steeds van m'n stokje ging tijdens het geven. Toen ben ik gestopt, er zijn grenzen ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik mag helaas geen bloed geven omdat ik kanker heb gehad...ik ben blij dat er mensen zoals jij zijn die het kunnen en doen! Super! Als je zelf nodig hebt, ben je ook blij dat er iemand gedondeerd heeft!

    BeantwoordenVerwijderen

Alleen aardige, opbouwende, positieve reacties zullen worden geplaatst. Over niet geplaatste reacties wordt niet gecorrespondeerd ;)