Omdat Sander in Utrecht werkt en sinds kort in Rotterdam 'woont', is hij veel tijd kwijt aan het reizen. In het begin vond ik dat niet zo erg, maar naarmate het donkerder wordt, vind ik het toch wel gezellig als hij ook rond zes uur thuis is, zodat we samen kunnen eten. Ik denk dat het een soort van winterse nesteldrang van mij is... een andere verklaring heb ik er niet voor!
Nu zijn we dus al 2 weken bezig met 'experimenteren' met ons dagritme. Vorige week hebben we geprobeerd om elke dag om 6 uur op te staan, zodat Sander op tijd op zijn werk kon zijn. Dit was niet echt een succes, want we werden allebei enorm chagrijnig ervan en liepen alleen nog maar op elkaar te mopperen. We hebben het wel de hele week volgehouden, omdat we het niet té snel wilden afwijzen, maar we waren allebei blij dat we aan het eind van de week er een punt achter konden zetten; geen succes!
Nu deze week doen we dus plan B: we staan om half 7 op. 's Avonds leggen we al kleding en boterhammen klaar. Sander ontbijt dan niet thuis, maar onderweg naar het werk. Ook het douchen gebeurt 's avonds in plaats van 's morgens. Eigenlijk hoeft Sander alleen maar op te staan, tanden te poetsen, kleding aantrekken en de deur uit 's morgens. Ik weet niet of Sander dan nog chagrijnig is, maar ík heb er in elk geval geen last van... Hij gaat als een wervelwind door het huis, geeft me een kusje en weg is hij. Net de Tasmanian Devil, haha ;)
Gisteravond was Sander in elk geval lekker op tijd thuis en hebben we een gezellig avondje gehad, in plaats van dat we om half 9 pas klaar zijn met de afwas en dan eigenlijk nergens zin meer in hebben. Dus voor mij is het al geslaagd.
Ben benieuwd of dit wél vol te houden is. Ik hoop het in elk geval wel!
Hebben jullie je dagritme en ochtendritueel wel eens aan moeten passen? En hoe gaan jullie om met vroeg de deur uit moeten en/of 's avonds samen willen eten?
Mijn man komt standaard pas om zeven uur 's avonds thuis, dan hebben wij als gezin al gegeten. Wij eten altijd om vijf uur. Het is lang geleden dat we dit ritme hebben veranderd.
BeantwoordenVerwijderenWij hebben helemaal geen ritme/ochtendritueel; mijn vriend werkt onregelmatig en daar kan ik me gewoon niet aan aanpassen. Ik heb het geprobeerd, maar ik kan (vanwege werk én mijn lijf) niet zomaar midden op de dag gaan slapen, ik kan niet tot 3 uur 's nachts op zitten, enzovoorts. Omdat ik nu thuis werk, zien we elkaar wel veel vaker en proberen we de quality time meer te halen uit lekker samen een bakkie drinken, spelletje Rummikub, etc. Samen eten kan niet zo vaak, omdat hij dan meestal weg is.
BeantwoordenVerwijderenWij hebben er jaren over gedaan om een ritme te vinden wat voor iedereen acceptabel is. En met elke situatie die verandert (nieuwe school, ander werk) verandert dat weer. Manlief en ik komen elkaar 's morgens ook amper tegen in huis, ieder heeft z'n eigen riedeltje wat ie af loopt. Op dit moment reist manlief met de trein en moet ik alles voor 'm klaarzetten, anders zou ie 'm elke dag missen ;-)
BeantwoordenVerwijderenMaar ik bouw dat dan gewoon in in mijn ochtendritueel.
Volgende jaar gaat de eerste van de kids naar de middelbare school, zal het allemaal weer anders worden ;-)
Hier is het ook steeds aanpassen geblazen geweest, afhankelijk van school en werktijden, sporten, clubs enz. Nu is de laatste de deur uit en heb ik alleen met mij te maken. Ik ben ook aan het proberen om 's morgens een uurtje vroeger op te staan om eerst wat thuis te kunnen doen. Want na werk is de accu leeg. Maar het valt niet mee als het zo donker is.
BeantwoordenVerwijderenWij aten vroeger heel laat (waren meestal pas om half zeven thuis en eerst lekker een wijntje met een liflafje). Om negen uur klaar zijn was best standaard voor ons. Nu eten we vroeger en zijn we rond half 8 wel klaar met opruimen en alles. Kindjes op bed tussen half 8 en half 9 en dan lekker tijd voor onszelf. We staan rond kwart over zeven op.
BeantwoordenVerwijderenKan me er niet zo druk over maken... en eten doen we eigenlijk altijd met zijn vieren.
Mijn man zie ik 'smorgens nooit, of ik begin heel vroeg, of hij gaat weg als mijn wekker gaat. Ik werk meestal 's avonds en ben dan pas rond 23.30 thuis, dan zie ik hem ook niet meer. Wij spreken elkaar soms dus dagen niet. (Maar er wordt nog wel informatie uitgewisseld via what's app en sms enzo). Het went.... Gelukkig werk ik maar 3 dagen in de week....Wij raken in ieder geval niet snel op elkaar uitgekeken!!
BeantwoordenVerwijderenMaar ieder zijn eigen ritme aanhouden, dat werkt het best! Ik ben een avondmens en hij niet.
Samen eten?? Alleen als ik vrij ben (of heel soms vroege of nachtdienst heb). Een van ons eet sowieso met de kinderen samen.
Gezellig samen eten 's avonds betekent soms vooraf alvast wat gezonds knabbelen om de ergste honger te verdrijven.
BeantwoordenVerwijderenWij hebben ook geen vast ritueel ... door de jaren heen wisselde dat steeds. aanpassend aan werk, clubjes en omstandigheden maar ergens tussen 5 en 7 lukte meestal wel.
BeantwoordenVerwijderenNu werk ik onregelmatig en Hans ook dus, wie er als eerste thuis is kookt.
Maar we zitten niet vast aan een tijd.
Ook staan we apart van elkaar op want Hans komt wel een snachts thuis en ik moet er dan weer vroeg uit terwijl hij er net in ligt.
Ach we go with the flow ...
o ja greetz Marjolein lol in mijn vorige bericht vergeten.