spanningshoofdpijn en suikerverslaving te lijf

Gistermiddag heb ik me ziek moeten melden op het werk. Ik loop al de hele week met hoofdpijn en duizeligheid rond en bovendien ben ik zó moe dat ik af en toe zelfs moeite heb met het kleine stukje fietsen naar mijn werk. En ik slaap toch echt voldoende, dus daar kan het zeker niet aan liggen! Maar wat dan wel, vroeg ik me af?

Ik ben net bij de dokter geweest en die zegt dat het spanningshoofdpijn is. Zoals ik al eerder blogde is het momenteel een erg stressvolle situatie op het werk. We hebben te weinig mensen in dienst. Er worden wel elke keer nieuwe mensen in dienst genomen, maar het opleiden duurt vaak erg lang en in de tussentijd komt al het werk neer op de mensen die er al werken. Ik ben door mijn HSP extra gevoelig voor stress, dus het is logisch dat ik hier toch net iets sneller last van heb dan de rest van mijn collega's. Gelukkig heb ik op een website al wat tips gevonden om beter om te gaan met spanningshoofdpijn, dus die ga ik zeker toepassen de komende tijd!

Gister tijdens mijn pauze op het werk kwam ik ook nog op een andere ingeving: zou mijn lichaam niet uit balans zijn doordat ik veel te veel suiker eet?! De laatste weken ben ik namelijk geleidelijk aan steeds meer suiker gaan eten. Het begon met een koekje voor het avondeten, omdat Sander wat later thuis was. Maar al snel werd het steeds meer; hele chocoladerepen, 2 keer een traktatie nemen op het werk als iemand jarig is enzovoorts, enzovoorts.

Daarom heb ik besloten om vanaf vandaag te gaan werken aan één van mijn 52 doelen: afkicken van suiker. Suikerrijke dingen moeten weer de plek krijgen die ze verdienen: een traktatie die maar af en toe mag. En baat het niet, dan schaadt het ook niet.

Bij het afkicken van suiker gebruik ik de informatie uit het boek van Amber Albarda. Al vind ik dat ze met sommige dingen wel wat te ver gaat, maar ze heeft ook zeker wel goede tips, zoals over het eten van volkoren producten en tips om van de suiker af te kicken en meer energie over te houden. Ik haal er gewoon uit wat voor mij werkt.

Tijdens het doorbladeren van het boek kwam ik al direct een stukje tegen waarin ik mezelf helemaal herkende. Namelijk over de verstoring van je hormonen doordat je teveel suiker eet. Ik denk dat dit ook hetgene is dat, naast de spanningshoofdpijn, bij mij speelt nu. Dat, in combinatie met een lichte winterdepressie. Nu ik weet waar ik tegen 'vecht' zal het vast snel weer beter gaan!

Hebben jullie wel eens last (gehad) van spanningshoofdpijn, en zo ja: hebben jullie hier nog tips voor?
Merken jullie veel effect als je een tijd teveel suiker eet, of zijn jullie er niet zo gevoelig voor?