Afgelopen woensdag is dus onze Alpha cursus begonnen. Ik kreeg wat vragen over hoe wij het hebben ervaren, dus vandaar nog maar een blogje hierover :)
Om 7 uur begon dus de Alpha cursus. Het begint elke week met gezamelijk eten. Sander had al gelijk een praatje met de dame naast hem, omdat hij geen vlees at. Binnen 5 minuten kon hij het 'vega-evangelie' aan haar uitleggen.... Deze dame had een passie om mensen die leven in armoede te helpen, maar ze wist niet dat de voedselproblematiek grotendeels door vleesproductie wordt veroorzaakt. Die zal nu wel heel anders naar haar bord kijken, verwacht ik!!
Na het eten begonnen we met een voorstelrondje. De meeste mensen in onze groep bleken toch wel christenen te zijn die door middel van de cursus een verdieping van hun geloof zochten. De rest was allemaal geinteresseerd en al druk bezig in de Bijbel te lezen. Sander was eigenlijk de enige die puur voor de uitleg kwam. Maar ach, ik vind het wel leuk zo'n afwisselende groep; dat maakt het spannend.
Na het voorstellen werd er gezongen en gebeden. Het zingen vond ik nogal genant omdat de pianospeler niet heel erg goed was. Gelukkig waren het maar twee liedjes. Daarma gingen we een dvd kijken van de alpha cursus en daar vervolgens over praten met elkaar. Dit vond ik wel het leukste gedeelte van de avond, omdat je mensen dan echt beter leert kennen. Ik vond het mooi hoe iedereen een stukje over zijn of haar geloof vertelde.
Je merkt wel heel erg dat ze toch wel hopen dat Sander binnenkort ook op zijn knietjes gaat op zijn leven 'over te geven aan de Heer'. Het is niet dat ik dat niet wil, maar ik hou van Sander zoals hij is. Ik heb niet het gevoel dat ik iets mis in onze relatie omdat hij niet gelovig is. Gelukkig kunnen Sander en ik er samen om lachen en maken we er niet zo'n issue over.
Kortom: Sander heeft wat over zijn eigen overtuiging kunnen delen en misschien wel iemand zo ver gekregen dat ie wat minder vlees gaat eten... Zelf is ie (nog) niet overtuigd van het christelijk geloof. 1 - 0 voor Sander ;)
Hebben jullie wel eens het gevoel gehad dat iemand je wilde overhalen om zijn overtuiging over te nemen? Of juist zelf iemand geprobeerd ergens van te overtuigen?
Deze blog-post wordt 'mede mogelijk gemaakt' door:
Ik probeer er juist heel erg voor op te letten dat ik zo niet doe, want dat schrikt juist mensen af. Sowieso heb ik meer zoiets va 'practice what you preach' en dan zien mensen vanzelf wel of het ze aanspreekt of niet. Maar ik heb het wel eens gehad met b.v. Jehova's. Sommigen begrijpen 'nee', anderen niet zo goed.
BeantwoordenVerwijderenJa, meerdere malen want een groot deel van mijn (gelukkig verre) familie is behoorlijk streng gelovig. Proberen te overtuigen is irritant maar echt erg is het denken in Uitverkorenen en Ongelovigen, met een duidelijk dedain voor de laatste groep. Dat is niet erg christelijk als je er goed over nadenkt. Leven en laten leven, reken een mens af op zijn daden, niet op zijn geloof.
BeantwoordenVerwijderenIk ben van mijn familie nauwelijks anders gewend. Een neef, die homo is, is zelfs naar zo'n orthodoxe hulpclub gestuurd (die laatst in het nieuws was) om 'omgekat' te worden. Daarna getrouwd met een vrouw, en na een jaar het huwelijk op de klippen, uiteraard de schuld van die vrouw..Diverse nichten die niet meer aan het Heilig Avondmaal mogen omdat ze voor het huwelijk zwanger zijn geworden of met een gescheiden partner zijn getrouwd. Of dus zelf zijn gescheiden, zoals die neef. 'Dan neem je toch een brunch in plaats van een avondmaal', zegt mijn dochter kurkdroog:-)
BeantwoordenVerwijderenEn zo kan ik nog wel een boekje vol schrijven. Maar wel heel leuk om te lezen hoe jouw Sander zich staande houdt in zo'n gezelschap (is dan ook niet zo orthodox, geloof ik). Groet, Hsm.
Nee, gelukkig niet! Dan zou ik mezelf ook niet echt welkom voelen! Het is pijnlijk om te horen dat sommige christenen zich zo gedragen tegen anderen :(
VerwijderenVroeger heb ik het zeker gedaan, anderen proberen te overtuigen, omdat ik dat zo had meegekregen. Later, bij klasgenoten,tijdens de beroepsopleiding, zag ik dat zij iets hadden wat ik niet had, maar wel wilde hebben. Later ontdekte ik dat zij echt contact met God hadden, een relatie/intimiteit met Hem. Nadat ik dat ook op diverse manieren heb mogen ervaren was ik als het ware helemaal blij en heb toen wel veel mensen erover verteld, zo blij was ik ermee. Dat was niet overtuigen, maar wel vertellen/delen. Nu probeer ik vooral door mijn zijn en handelen te laten zien dat God in mij woont en als mensen over God willen praten sta ik er altijd voor open. En vaak leer ik daar zelf ook weer veel van.
BeantwoordenVerwijderenIk heb respect voor Sander. Top dat hij het doet en zich open opstelt in de groep. En balen w.b. die pianist. Dat zou ik ook erg jammer vinden.