- Ik ben nogal een control freak en vind het dus enorm eng dat ze straks allerlei dingen met me kunnen doen zonder dat ik er ook maar enige invloed op heb.
- Ik vind het eng dat ze een infuus in me gaan prikken.
- Ik ben ook bang voor 'awareness', dus dat je wakker wordt terwijl ze bezig zijn met de operatie, maar dat de anesthesist dat dan niet door heeft.
- Het meest angstige ben ik voor het moment dat je uit de narcose komt. Ik ben bang dat ze die beademing dan nog niet hebben weggehaald en dat ik dan wakker lig met die buis in mijn keel, maar dat ik niemand kan roepen.
- Daarnaast vind ik het ook een eng idee dat je een nabloeding kunt krijgen. Wie constateert dat dan uiteindelijk? Er zit tenslotte niet constant een arts naast je bed ofzo. Wie garandeert me dat ik niet ben leeggebloed voordat ze constateren dat ik een nabloeding heb?
Kortom: ik denk dat ik maar ga vragen of ik een 'rustgevertje' mag van tevoren. Dat lijkt me wel heel fijn, dat ik in elk geval niet in paniek onder narcose ga.
En laat het nu maar snel 16 februari worden!
Het komt vast goed!! Maar kan me je spanning ook echt wel voorstellen, zoiets doe je ook niet dagelijks!
BeantwoordenVerwijderenHet wachten vind ik altijd het ergst. Als je er zo tegenop ziet is het dan een idee om nog een gesprek aan te vragen en aan te kaarten waar spcifiek jouw angsten/zorgen zitten?
BeantwoordenVerwijderenEn wat ook belangrijk is om te weten is of er problemen in je familie zijn wat betreft verdoven en pijnbestrijding. Ik kom uit een familie waar dar dus een probleem is en daar moet rekening mee gehouden worden.
Je zou nu alvast rescue remedy druppels van Bach kunnen gebruiken tegen de zenuwen. En mocht je er wat van de arts voor krijgen, probeer het dan eerst uit. Ik heb eens oxazepam gekregen en ik liep te stuiteren door het huis, werd helemaal hyperaktief. Ook weleens leuk, maar niet wat ik op dat moment nodig had. Diazepam bleek beter.
Heel veel sterkte!
Je krijgt altijd n rustgevend middel voor die tijd, maar echt sterk is dat niet hoor, ik geef altijd aan dat het bij mij niet goed helpt, krijg dan iets extra , dan wil het wel! Succes
BeantwoordenVerwijderenNiet altijd. De laatste keer dat ik geopeerd ben, kreeg ik narcose maar geen rustgevend middel van tevoren. Ik kreeg het wel bij de operaties onder plaatselijke verdoving.
VerwijderenIk ben ook een controle freak en ben in in 3 weken tijd twee keer onder narcose geweest. Ik vond het zo'n aparte ervaring. Dat iemand je gewoon even weg maakt en je zelf niks meer te zeggen hebt.
BeantwoordenVerwijderenSucces en het komt vast goed!
Ik ben nog nooit onder narcose geweest maar 'k kan me wel voorstellen dat het vreemd aanvoelt om 'jezelf' uit handen te geven. Ik denk dat mensen die onder hypnose gaan ook een beetje 'dat' vreemde gevoel hebben. Ik zou meer vertrouwen hebben in het onder narcose gaan of het onder hypnose gaan.liesbet
VerwijderenIk kan me je zorgen ook voorstellen maar probeer nuchter te blijven. De dingen die je opnoemt komen wel eens voor, maar de kans dat je straks door een bus wordt overreden is vele malen groter ;-).
BeantwoordenVerwijderen3 jaar geleden heb ik ook een flinke operatie ondergaan en alles ging prima. Ze zijn erg lief voor je en na de operatie staan ze elk moment naast je om bloeddruk te meten enz. Als het niet goed gaat hebben ze dat snel in de gaten hoor.
Probeer maar te denken aan hoe blij je straks zult zijn met je nieuwe cupmaat :-).
Succes!
Ik kan begrijpen dat je je zorgen maakt omtrent de narcose maar artsen, anesthesisten,... de hele medische ploeg weet goed waarmee ze bezig zijn. Er kan altijd 'iets' mislopen maar er worden dagelijks honderden, duizenden mensen onder narcose gebracht dus voor de hedendaagse medische wereld is het onder narcose brengen dagelijkse kost. De kans dat er iets zal mislopen is klein.... Houd de moed erin en veel succes met de ingreep en het herstel nadien. liesbet
BeantwoordenVerwijderen4 weken geleden werd ik wakker met buikpijn: 5 uur later was mijn blindedarm eruit en lag ik op de uitslaapkamer! Voor narcose ben ik bijna mijn hele (volwassen) leven bang geweest . Tijdens het verwijderen van mijn keelamandelen ( 45 jaar geleden, ik was 18)was het roesje uitgewerkt en keek ik tegen een jas vol bloed en twee grote handen in plastic aan. Genoeg voor een narcose-trauma.
BeantwoordenVerwijderenMaak je niet teveel zorgen, de medici weten heus wel wat ze doen en ook na de operatie word er op je gelet en alles gecontroleerd! Sterkte.
Het is echt voorbij voor je het weet. Zelf heb ik ook een borstverkleining gehad en dat viel echt reuze mee. Ze controleren op nabloedingen door te voelen of de borsten niet hard worden. Dat duidt op een nabloeding... Ik heb twee tips voor je: 1 bij het verwijderen van de drains even je tanden op elkaar een goed meewerken dan is het het snelst voorbij 2 Neem de voorgeschreven rust en denk niet ik voel me goed dus ik ga weer kindje-op-tillen/huishouden/fietsen. Met rust zullen de littekens mooi genezen. Sterkte en voor na de operatie: geniet van het resultaat!
BeantwoordenVerwijderenHier sluit ik me bij aan. Neem het serieus qua genezing en het is echt voorbij voor je het weet. Succes!
VerwijderenZeg vooral dat je bang bent en waarvoor, dan kunnen ze dit met je bespreken. Veel sterkte, t is ook nogal wat.
BeantwoordenVerwijderenVoor wat betreft de bloedingen, ze sturen je pas weg als ze zeker weten dat alles in orde is.
Als t je ook maar iets geruststelt, een collega van mij heeft dezelfde operatie ondergaan en stond binnen de kortste keren met haar kleinere borsten stralend op de afdeling om het resultaat te tonen (echt, haar shirt ging zo hop omhoog) Het was duidelijk geen trauma maar iets wat haar toen 100 % was meegevallen. Ik hoop voor jou op hetzelfde!
Eens met alle bovengenoemde reacties! Belangrijkste is volgens mij dat je die vragen/zorgen uit naar je behandelend arts, zodat deze jou gerust kan stellen door uit te leggen hoe het in elkaar steekt.
BeantwoordenVerwijderenBij iedere ingreep zijn risico's op complicaties, daar moet je je niet op focussen, wel kun je vragen wat ze doen (en wat jij kan doen) om complicaties te voorkomen.
Meten is weten en kennis is macht.
Komt wel goed hoor! Succes met je overgeven.
Groetjes, die andere control-freak 😉
Ik snap dat je bang bent, ik ben zelf nog nooit onder narcose geweest, dus het lijkt mij ook heel raar. Mijn man is 1,5 jaar terug geopereerd, hij stelde het uit, maar uiteindelijk na 7 jaar ging hij toch onder het mes en het viel hem dus enorm mee. Hij zag er ook zo tegenop! Maar het was zo gebeurd en hij is er nog steeds elke dag blij mee.. (hij had een liesbreuk)
BeantwoordenVerwijderenNa een miskraam moest ik gecuretteerd worden en dus onder narcose. Ik was erg bezorgd dat ik ik nog wakker zou zijn als ze begonnen met de ingreep. Maar ze zeiden dat ik tot 10 moest tellen, dus ik zeg: '1, 2...' En vervolgens werd ik wakker en was het al gebeurd.
BeantwoordenVerwijderenIk hoop dat mijn ervaring je kan geruststellen. Je bent echt zo weg, en het doet geen pijn.
Recent ook onder narcose geweest, het viel me 100% mee. Van tevoren een pilletje om rustig te worden, wat prima werkte (zalig, wat een rust na alle zenuwen) en daarna zonder misselijkheid wakker geworden op de uitslaapkamer.
BeantwoordenVerwijderenEen nabloeding merken ze onder andere doordat je bloeddruk dan daalt en je hartslag stijgt, dus die wordt op de uitslaapkamer continu gecontroleerd, er zit dan een knijper op je vinger en een band om je arm die om de zoveel minuten oppompt. Dat zou irritant geweest zijn, ware het niet dat het me op dat moment nog steeds niet zoveel kon schelen, omdat ik gewoon nog lekker suf was en de hele tijd weer wegdoezelde.
Het komt vast goed.
Ik ben zelf ook onder volledige narcose geweest bij een keizersnee. Ik snap dat je ongerust bent maar het is echt veilig. Er wordt zo goed gecontroleerd. Ik had het volste vertrouwen in de kundigheid van het medisch team, geef je gewoon over en vertrouw. Soms is dat nodig, je kunt niet altijd de touwtjes zelf in handen hebben. Ik had een spoedkeizersnee en was er dus niet op voorbereid maar ik heb altijd gehoord dat ze normaal alles goed met je bespreken. Overal waar gewerkt wordt, worden fouten gemaakt en kunnen dingen verkeerd gaan. Maar er kan je overal iets gebeuren en gezien de hoeveelheid operaties iedere dag in de Nederlandse ziekenhuizen gaat er toch maar heel weinig mis.
BeantwoordenVerwijderenDe mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest.
BeantwoordenVerwijderenDe laatste 3x heb ik een ruggeprik gehad voor operaties aan knieen en ik vond het prettig erbij te zijn.
Zowel voor als na de operatie vond ik de geruststelling en controles van de verpleegkundigen geweldig, ze waren frequent en vol aandacht.
Leg je erbij neer dat het gaat gebeuren en neem ook vantevoren voldoende rust.
Ikzelf ben verschillende keren onder narcose geopereerd. Ik heb gemerkt dat je vooral moet blijven communiceren. Voor en na je operatie zijn er verpleegkundigen om je heen. Vertel ze als je bang bent, koud hebt door spanning, pijn hebt of wat dan ook. Daar kunnen ze op reageren en je wordt echt goed in de gaten gehouden...er loopt altijd meerdere personen in je buurt. Het zijn mensen met ervaring die je opereren...dus heb vertrouwen in je medemens. Je hoort alleen verhalen als iets fout gaat...maar hoeveel mensen worden er wakker tijdens de operatie? Of bij hoeveel mensen zijn ze vergeten de beademing weg te halen...procentueel is deze kans erg klein.
BeantwoordenVerwijderenZorg dat je met een lach je narcose in gaat en je wordt dan ook positiever wakker....dat heb ik gemerkt. Ik vraag altijd aan om een goede mop voor ik de narcose in ga...of denk aan je favourite plek.
Ik vind loslaten en de regie aan anderen geven ook moeilijk...maar verzetten heeft weinig zin...het gaat toch gebeuren.
De laatste tip....focus je niet te veel op je operatie, maar op de dagen er na...dan heb je nog wel pijn..maar hoe fijn is het dat je je borstverkleining dan hebt en Sander die je vertroetelt..Succes! Esther
Gewoon aangeven tegen de narcotiseur waar je bang voor bent. Een rustgevertje vragen voordat je onder narcose gaat helpt. Vraag ik nl. altijd. Ik kan wel zeggen dat het goed komt, maar dat moet je zelf ervaren. En het komt goed.
BeantwoordenVerwijderen