vrijdag 22 april 2016

Peuterdrama op de kermis

Het is zo ver: het eerste moment dat ik echt zwaar voor aap liep met Tobias vanwege een wispelturige woede-aanval from hell.

Ik had het plan bedacht om met Tobias naar de kermis te gaan. Sander zei al: dat is geen goed idee! Tobias gaat dat vervelend vinden, omdat het teveel lawaai is. Maar ik was eigenwijs en dacht dat het wel mee zou vallen. En voor de zekerheid had ik eerst rustig een rondje met hem over de kermis gelopen en toen leek hij wel enthousiast.



Ik vroeg aan Tobias of hij in de autootjes wilde en hij zei ja. Dus kocht ik een kaartje voor hem. Maar toen de autootjes stil stonden klonk een heel harde TRRRIIIINNG en raakte Tobias opeens helemaal in paniek en wilde niet meer in het autootje. Hij ging helemaal uit zijn stekker. Nou, dan gaan we er niet in, knul. Maar zodra ik hem eruit haalde ging hij ook weer uit zijn dak. Nou, dan toch maar wel?

Na een paar keer heen en weer en heel veel drama besloot ik maar om hem in zijn wagentje te zetten en nog een rondje over de kermis te doen, kijken of hij weer tot rust zou komen. Ondertussen voelde ik de ogen van verschillende ouders branden in mijn rug. Ja, ik weet het mensen, hij schreeuwt alsof hij zwaar mishandeld wordt, maar ik heb echt het beste met hem voor en probeer hem echt niet te dwingen om in dat wagentje te stappen, maar ik weet het ook even niet meer!!

Bij de draaimolen zei Tobias dan weer dat hij toch in de autootjes wilde, maar toen we daar weer waren ging hij weer helemaal los. Toen raadde de man van de autootjes aan dat ik ook een kaartje voor mezelf zou kopen en met hem mee zou gaan. Dus dat heb ik uiteindelijk gedaan. Ik ben lang en ik ben ook niet superslank, dus het kostte aardig wat moeite om mezelf in dat karretje te persen. En zeer dat het deed! Ik zat helemaal opgepropt en verkrampt in dat karretje.

En toen kwam het moment dat we eruit moesten. Ik zat VAST. Geen grap! Ik zat gewoon echt klem en kwam er niet meer uit. Mijn rug was tijdens het instappen deels ontbloot geraakt en mijn huid zat gewoon tegen dat plastic aangeplakt en ik zat muurvast. Ik kwam er gewoon niet meer charmant uit. De enige manier waarop ik er uiteindelijk uitkwam was door zowat te moeten moonen. Wat een afgang!! Ik schaamde me helemaal dood.

Uiteindelijk ben ik met hulp uit het karretje gekomen. Daarna hebben we voor de schrik een lekker ijsje gehaald en heb ik met mezelf afgesproken dat ik pas weer naar de kermis ga met Tobias als hij een jaar of 7 17 is. Al was hij op de terugweg wel heel enthousiast aan het vertellen over de autootjes en de draaimolen.... Ik vraag me echt af hoe hij bij zulke verhalen komt terwijl hij het zo afschuwelijk leek te vinden op de kermis!

En zelf ben ik helaas niet zonder kleerscheuren uit het karretje gekomen. Ik heb enorme spierpijn!!

Ach, later zullen we vast kunnen lachen om 'die ene keer op de kermis toen Tobias niet wist wat hij wilde en mama uiteindelijk klem zat in het karretje'.... Dat zijn anekdotes die je nooit meer vergeet. Welke rampzalige peuterpubertijd acties van / met je kind zullen jullie nooit meer vergeten?

16 opmerkingen:

  1. hier dagelijks die boze buien.. de laatste weken elke ochtend met een huilende peuter en boze kleuter naar school (spanningen voor de verhuizing ?).. gelukkig me jaren geleden daar al overheen gezet.. boeit me niet wat mensen er van vinden, je kan t toch nooit voor allemaal goed doen ;) en echt waar, maar sommige ogen kijken juist uit herkenning, medeleven... !!!!

    en zo herkenbaar.. ik laat de kids ook eerst rustig kijken naar de attractie, of ze er echt in willen en heb t geluk dat de oudste met de jongste mee kan ;) dat vindt jongste ook goed en vertrouwd genoeg gelukkig!! dit jaar geen kermis denk ik, heeeeel misschien zondag, maar morgen heeft oudste al scouting, vandaag zijn ze bij oma, zondag gaat ze heel misschien zwemmen maar met wie ze mee mag, zijn ziek dus ik denk dat dat niet doorgaat (weet dochter gelukkig nog niet ;) ) volgende week moet ik gewoon weer werken dus dan wordt t m ook niet. vind t altijd belachelijk duur dus helemaal niet erg ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ahhh niet heel geslaagd dus. Ik ben ook vandaag geweest en mijn "bijna" 4 jarige (duurt nog een half jaar, maar anders mocht ze niet springen) had de tijd van haar leven tussen twee elastieken heel hoog springen op een trampoline.

    Daarna nog met haar grote zus in diverse attracties en op het einde nog even eendjes vangen en een suikerspin en klaar! Zo daar ben ik weer vanaf. Oma was gezellig mee want dat is inmiddels traditie.

    Maar die auto attractie op de foto is favoriet van mijn 3 jarige maar die was dus dit jaar niet bij ons. ;)

    Volgend jaar gewoon weer terug en opnieuw kijken of hij het leuk vindt. Mijn 3 jarige heeft een voorbeeld dus die hobbelt overal achteraan.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Oh, ik geloof meteen dat het verschrikkelijk was maar ik heb erg moeten lachen om je verhaal! En ja, heel herkenbaar ook zo'n peuter die dan achteraf doodkalm beweert dat ie het erg leuk vond :-). Hopelijk is je spierpijn snel weer over. Chris

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Haha, sorry, het moet heel genant geweest zijn maar het is wel een grappig verhaal. Mijn dochter is pas 1, dus op dit gebied staat mij ook nog wat te wachten vrees ik.
    Groetjes Gina

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Oh sorry! Tranen over mijn wangen!!!!! Wat kan je dat leuk vertellen...! Maar begrijp dat t niet leuk was.. Ik helaas geen vergelijkend verhaal.. Maar ik vermijd dit soort dingen ook nog omdat ik anders waarschijnlijk in net zo'n situatie terecht kom... Misschien toch... ik durf t niet te zeggen... Af en toe... Naar Sander luisteren.. ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Snap dat het heel vervelend voor je was maar ik heb erg moeten lachen om je verhaal! Volg je al langer en vind dat je heel leuk schrijft.
    Fijn weekend!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat een leuk verhaal. Het zal wellicht wel vaker voor komen. Hoewel dat per kindje verschild. Mijn broer heeft twee kinderen. Nu 12 en 9 jaar. De oudste had als peuter regelmatig driftbuien. Ik weet nog dat ik op paste. Oudste ruim 3. Jongste paar maanden. Oudste kreeg een driftbui omdat hij buiten niet aan het handje wilde bij over steken. Hij ging op de grond liggen krijsen. Ik heb gewoon afgewacht. Dat werkte bij hem het beste. Wel op letten voor veiligheid kindje maar verder vooral niet te veel aandacht. Binnen moest hij bij driftbuien wel eens op de gang op af te koelen. Mijn schoonzus deed altijd schoenen uit omdat hij op de gang tegen deur ging schoppen. Mijn vader vergat dat een keer en toen schopte hij de deur kapot. Daar kunnen we nu samen met hem om lachen. Vanaf 4 jaar was het ook echt voorbij die driftbuien. De jongste heb ik nog nooit een driftbui zien hebben. Dat is een heel ander gemakkelijker kind. Van baby af aan al. Nu zijn het beiden erg leuke gemakkelijke kinderen. Samen ook goede vriendjes. Nooit echt ruzie. Alleen kleine plagerijtjes. Beiden vonden kermis en pretparken altijd geweldig. Ik ben veel met ze naar Toverland geweest. Echt leuk als kinderen overal in durven. Mascha.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Oh, wat moet jij je ellendig hebben gevoeld. Maar ik moest zo om je verhaal lachen, sorry! Ik hoop niet dat Sander achteraf zei "i told you so" ;-) Arme jij! Ik kan mij niet zo snel een concreet verhaal voor de geest halen, maar dit soort momenten zijn er absoluut geweest. Vooral zoonlief was een dwarse peuter, pfff..... Die heeft zijn puberteit toen al dubbel en dwars gedaan, daarom is hij nu zo'n makkelijke puber zeg ik altijd ;-)
    Groetjes, Jolanda

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Herkenbaar. Oudste vond het vreselijk op de kermis. Wilde pas met ruim 3 in de draaimolen. En daarvoor enkel op de fiets overal langslopen.
    Vreemd genoeg vind de peuter die harde geluiden verschrikkelijk vind, kermis echt geweldig

    BeantwoordenVerwijderen
  10. O haha ik mag niet lachen zeker he? Sorry. Over een paar weken lach jij er vast ook om! Ik herken het gedrag heel erg hoor! Had vanmorgen ook nog zo'n zelfde soort actie met mijn peutertje hier. Mevrouw draaide zo door dat ik haar hele stukken naar huis heb moeten dragen omdat ze gewoon niet meekwam en op de grond ging liggen stampen. Pas thuis kalmeerde ze uiteindelijk weer. Toen maar een dikke knuffel want voor haar is dit ook zo vermoeiend! Maar pittig is het opvoeden wel in deze fase! Hou vol! Je doet het prima!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Hihi, nou om zo te lezen is t erg grappig.
    Maar kan me voorstellen dat jij er iets anders over dacht.
    Ik heb hier geen ervaring mee, S. heeft de peuter pubertijd volledig overgeslagen. Nu is hij inmiddels qua leeftijd een echte puber (14 jr) maar ook dat verloopt tot nu toe zonder drama's.
    Hij was wel een huilbaby, dat dan weer wel...

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Grappig maar vervelend dat je spierpijn had.
    De eerste keer dat dochter zich verloor in een driftbui stond ik alleen maar verbijsterd te kijken. Ze was zo'n lieve rustige baby. Ik nam haar even daarvoor nog rustig mee naar de kapper. Dan zat ze in de buggy te spelen en met haar doekje te frummelen. Nou het bleef niet bij die ene keer en nog (ze wordt morgen 11) kan ze heel driftig worden. Ze heeft thuis een kussen waar ze op kan boksen als ze driftig wordt. Dat helpt.
    Zoon hield ons ook flink bezig als peuter en kleuter. Gelukkig voor ons is hij nu een voorbeeldige puber (hij wordt 17). Verstandig, gezellig en maar zelden tegendraads. Wat nog komt, wie weet het maar wat we gehad hebben was goed.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ik moest zo lachen om dit verhaal. Klem zitten in zo'n karretje... Oooh gênant, op zo'n moment. Maar het zijn hele leuke en grappige herinneringen voor later!

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Haha, ja die karretjes zijn niet gebouwd op grote volwassenen... :-)

    Ik ken het ook wel, zo'n narrige peuter/kleuter die het helemáál niet waardeert, al dat "leuks". Weet even geen leuke anecdote, maar zie het helemaal voor me.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Oh, wat erg! Maar inderdaad hilarisch om te lezen! Mooi even wachten tot hij wat ouder is inderdaad!

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Hihi leuk hè peuters....
    B zei laatst opa tegen onze makelaar. Hij is maar een jaar ouder dan ik. Maar hij was wel oubollig gekleed, dus stiekem begreep ik B wel :-)

    BeantwoordenVerwijderen

Alleen aardige, opbouwende, positieve reacties zullen worden geplaatst. Over niet geplaatste reacties wordt niet gecorrespondeerd ;)