Afgelopen weken waren niet zo leuk. Ik was gestopt met mijn medicatie tegen PMDS en in eerste instantie leek dat heel goed te gaan, maar de tweede maand dat ik was gestopt kwam het in alle hevigheid weer terug en zelfs nog een graadje erger dan het was. Sterker nog: ik ben nu weer terug aan de medicatie en voel me nog steeds bij vlagen heel erg *piep*. Mijn stoppoging heeft me een flinke optater gegeven. Ik doe mijn best om er niet teveel aan toe te geven, maar leuk is anders.
Naast de PMS was ik ook nog eens ziek. Eerst had ik een voorhoofdsholte-ontsteking. Het weekend daarna had ik enorme last van bijwerkingen van medicatie. En het derde weekend was ik heel erg misselijk. Kortom: er was elke keer wel weer wat anders aan de hand.
Nu lijkt het gelukkig langzaam wel weer wat beter te gaan, maar bitse comments en goedbedoelde tips en commentaar komen momenteel best wel hard binnen. Vandaar dat ik de afgelopen weken even wat minder heb geblogd. Bovendien was ik er gewoon niet klaar voor om te schrijven over mijn mislukte poging om te stoppen met de medicatie. Maargoed, het is niet anders. De een heeft insuline nodig om zijn suikerziekte onder controle te houden, de ander een antidpressiva. Beide zijn stofjes die missen, maar toch heerst op het ene een heel groot taboe, terwijl het andere heel normaal wordt gevonden. Vreemd, eigenlijk!
Ik neem aan dat je niet voor je lol zo'n zware medicijnen gaat slikken, dus m.i. is het verschil tussen antidepressiva en insuline er niet. Kl•te dat je het moet nemen, fijn dat het er is.
BeantwoordenVerwijderenGoede vriend gebruikt ook sterke antidepressiva (om andere redenen, vanzelfsprekend) en grapt altijd "maar ik mag er gewoon chocolade naast gebruiken hoor", lijkt me in jou geval ook op te gaan, toch? :p
Voor mij geen taboe hoor! Maar ik begrijp ook dat je wilde proberen of je zonder kon. Helaas dus, wat zal jij je k** gevoeld hebben!
BeantwoordenVerwijderenMaar liever een gelukkig mens met medicatie dan ongelukkig zonder. Hoop dat je je nu weer wat beter begint te voelen.
Een virtuele knuffel van mij!
Jolanda
*knuffelt stevig*
BeantwoordenVerwijderenWat zal jij je naar gevoeld hebben ...
Ha, wat een eerlijk verhaal, ook van die bitse reacties en goedbedoelde adviezen! Mensen reageren op internet soms heel anders dan ze IRL zouden doen...
BeantwoordenVerwijderenBen je zomaar gestopt of onder toezicht van? .. Want cold turkey gaan met antidepressiva is erg gevaarlijk. Dat moet je echt rustig aan afbouwen. Je bouwt er namelijk een spiegel mee op. En het duurt even voor die uitwerkt, maar ook even voor je die weer opbouwt. Sterke in elk geval tot het weer op peil is.
BeantwoordenVerwijderenWat vervelend, hopelijk voel je je snel weer beter. En in dit geval dan misschien wel goed dat je er weer aan zit.
BeantwoordenVerwijderenWat vervelend voor je. Niemand slikt voor de lol medicijnen en ik begrijp heel goed dat je wilde kijken of het zonder kon. Nu je hebt ondervonden hoe je leven is met of zonder die medicatie, kun je voor jezelf ook een onderbouwde keuze maken. Hopelijk knap je snel weer op.
BeantwoordenVerwijderenDat zal allemaal niet meevallen. Sterkte Sandra!
BeantwoordenVerwijderenHeel veel sterkte! Waarom er een taboe op heerst? Misschien omdat mensen zich er voor schamen? Ik zou het niet weten. Ik vind het dapper dat je er zo open en eerlijk over schrijft, hopelijk help je hier iemand anders mee om de stap te nemen naar medicatie. Om iets te doen is aan die stomme pms!
BeantwoordenVerwijderenBalen dat je je zo naar hebt gevoelt door het afbouwen en het kwakkelen. Ik hoop dat er nu weer meer balans is. En je alle opmerkingen gewoon lekker langs je heen kunt laten glijden.
BeantwoordenVerwijderenVooral dat taboe is vervelend ja.
BeantwoordenVerwijderenWees blij dat het medicijn er is en dat het jou helpt... laat het verder lekker van je afglijden.
Sterkte! Hopelijk ben je snel weer terug! Lekker in je vel!
BeantwoordenVerwijderenIk heb jarenlang anti depressiva geslikt en probeerde meerdere keren te stoppen, dat lukte niet. Totdat ik het heeeeel langzaam afbouwde, ik heb er wel een maand of 10 over gedaan. Maar toen was ik er van af. Af en toe ben ik nog wel wat wiebelig zoals mijn huisarts dat dan noemt en ik moet goed op mezelf letten. Sinds een half jaar neem ik st Janskruid en dat helpt echt geweldig als ondersteuning. Misschien had je iets teveel hooi op je vork genomen en lukt het over een tijdje wel...
BeantwoordenVerwijderen