In de categorie 'Boek met een familielid in de titel' las ik Goede dochter van Karin Slaughter. Dit boek wilde ik, net als Het meisje in de trein, al lezen vanaf het moment dat ie uitkwam. Ik vind de boeken van Karin Slaughter echt geweldig, ik heb er niet voor niets al 9 van haar gelezen. Wat ik van dit boek vond lees je verderop in deze blogpost, maar eerst een omschrijving van het verhaal:
Omschrijving:
Achtentwintig jaar geleden: het zorgeloze leven van zusjes Charlotte en Samantha Quinn en hun ouders wordt wreed verstoord door een gruwelijke aanslag. Hun moeder verliest daarbij het leven en hun vader wordt nooit meer de oude.
Achtentwintig jaar later: Charlotte - de klassieke 'goede dochter' - is advocaat geworden, in de voetsporen van haar vader. Dan is ze getuige van een nieuwe aanslag, en de details van het misdrijf halen de herinneringen naar boven die ze zo lang heeft geprobeerd te onderdrukken. Want de schokkende waarheid wil niet langer begraven blijven...
Goede dochter is trouwens een stand-alone. Karin Slaughter schrijft veel series, maar dit boek is een losstaand verhaal dat dus buiten de series kan worden gelezen.
Mijn mening:
Het boek begon vrij goed, met een spannende samenvatting van de traumatische gebeurtenis die 28 jaar vóór het huidige verhaal hebben afgespeeld. Helaas neemt de spanning hierna enorm af, als het echte verhaal begint. Het boek blijft eigenlijk constant zwabberen tussen verschillende genres: juridisch drama, thriller, familie-roman... het komt allemaal voorbij. Het lijkt alsof Karin Slaughter bij dit boek niet echt een duidelijk beeld voor ogen had wat ze wilde schrijven en daarom maar uit alle genres iets heeft gepakt, maar dit maakt het (voor mij) een vervelend lezend boek, omdat ze nergens écht diep op ingaat en uiteindelijk ook veel losse eindjes in het verhaal laat zitten.
Het plot vond ik vrij voorspelbaar en het kwam voor mijn gevoel ook opeens heel abrupt tot een einde, zonder daadwerkelijk spannend te worden.
De hoofdstukken over 28 jaar geleden waren wel erg heftig en daar moest ik ook wel een traantje bij wegpinken. Wel vond ik deze hoofdstukken enigszins ongeloofwaardig. Ik wil het boek niet spoileren, maar mocht iemand geïnteresseerd zijn in wat ik zo ongeloofwaardig vond, dan kan je dat lezen in mijn recensie op Goodreads View all my reviews
De rest van het boek wist me niet echt te raken. Ik denk dus ook echt dat de schrijfster zich beter bij haar oorspronkelijke genre (thrillers) kan houden. Daar is ze toch écht het beste in.
Ik geef dit boek 2 sterren.
Supergoede recensie dit! En ik houd er ook niet van als een boek zwabbert en het verhaal een soort identiteitscrisis heeft.
BeantwoordenVerwijderenHuisvlijt