dinsdag 8 april 2014

Het is zo ver….

Geen WW meer.

In januari schreef ik al dat ik graag thuisblijfmoeder zou willen worden, maar dat de keuze erg moeilijk is en dat we het financieel moesten doorrekenen. Dit hebben we gedaan, met diverse scenario's. En we zijn er eigenlijk nog steeds niet uit of het financieel haalbaar is…. op de korte termijn sowieso wel, maar op lange termijn kan er zo ontzettend veel gebeuren dat we het gewoon niet zeker weten.

Dus hebben we besloten om de sprong in het diepe te wagen! We zullen nu ook wel moeten, eigenlijk…. Gelukkig hebben we een flinke buffer, en als die onder een bepaald bedrag komt dan zal ik weer gaan solliciteren….

8 opmerkingen:

  1. Succes, vaak kun je van te voren niet inschatten hoe flexibel je wel niet bent. Je zult andere keuzes moeten maken, maar dat hoeft geen beperking te vormen. Ga er gewoon voor!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Gefeliciteerd! Geniet van je nieuwe carriere!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Succes! Ik kan me voorstellen dat je nu toch meer gemotiveerd bent om uit te komen, simpelweg omdat het moet. En je bent creatief genoeg om te zien waar nog mogelijkheden zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Succes, 5 jaar geleden heb mijn man en ik de keus gemaakt dat ik thuis zou blijven. Inmiddels is onze jongste bijna 4 en ben ik blij dat ik zoveel van ze heb kunnen genieten. Als ze allebei op school zitten ga ik waarschijnlijk weer werk zoeken.
    Geniet er vooral van die eerste jaren, voor je het weet is het schooltijd ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Gefeliciteerd met je nieuwe baan als gezinsmanager!
    Zo noemde mijn man mij altijd als iemand vroeg welke job zijn
    vrouw deed.
    Ik ben 18 jaar thuisgebleven voor de kids en heb er geen seconde
    spijt van gehad....
    liefs

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik weet zeker dat het jullie gaat lukken! Geniet er van. Ik ben blij dat ik ook die keuze heb gemaakt. Die eerste jaren veranderen ze zo veel en zo leuk om dat allemaal mee te maken!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Niets is zeker, dat zal altijd blijven, met of zonder baan. Gewoon ervoor gaan, dan zul je zien hoeveel er eigenlijk mogelijk is. Geniet er van (maar dat doe je volgens mij al)!!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Proficiat met jullie beslissing om TBM te worden....Meer dan 30 jaar geleden namen wij, na afwegen van de voors en de na's, ook de beslissing dat ik mijn ontslag indiende bij de geboorte van ons eerste kindje om zelf voor de opvoeding en opvang van de kindjes in te staan. Enerszijds moet je er veel voor inboeten, financieel gezien dan toch, maar anderszijds brengt het TBM schap een rust over het gezin die niet enkel de kinderen maar ook de relatie met partner ten goede komt. De kinderen moeten niet voor dag en dauw uit hun bedje om naar ene opvang te gaan, geen opvangproblemen bij ziekte en vrouw is thuis als man van het werk komt zodat er tijd overblijft om samen nog veel leuke dingen te doen.
    Financieel boet je in maar je zal zien dat je creatiever zal omspringen met het inkomen dat je hebt. De rust en het minder stressvolle leven doordat je TBM bent, komt aan het hele gezin ten goede en 'dat' is, volgens mij, onbetaalbaar.
    Ik heb elke stap in de ontwikkeling van de kinderen kunnen zien, meemaken en er mee van genieten. 'Dat' is iets wat er me niemand meer kan afpakken..... liesbet

    BeantwoordenVerwijderen

Alleen aardige, opbouwende, positieve reacties zullen worden geplaatst. Over niet geplaatste reacties wordt niet gecorrespondeerd ;)