Volgend jaar zit Tobias in groep 5 en gaan ze surprises doen. Dit is dus het laatste jaar dat er echt in Sinterklaas wordt geloofd, denk ik. Ik vind het wel heel jammer, want het is toch weer een afsluiting van een heel leuke tijd, en deze tijd komt niet meer terug voor ons. Omdat we alles 'maar' 1 keer beleven, merk ik wel dat ik dit soort dingen soms wel erg lastig vind, maargoed, kleine kindjes worden nu eenmaal groot en een tijdmachine is nog niet uitgevonden, dus ik probeer er nu nog maar even extra van te genieten.
Dit jaar is het natuurlijk sowieso al anders dan anders; door corona gaat de plaatselijke intocht niet door, bijvoorbeeld. Ook Sinterklaas via het werk van Sander gaat dit jaar anders dan anders worden. Normaal gesproken komen zo'n 100 medewerkers met hun kroost naar kantoor om het gezamenlijk te vieren, maar dat kan dit jaar natuurlijk niet. Maar gelukkig hebben ze wel iets heel leuks bedacht, daar blog ik later nog wat uitgebreider over.
Ik merk wel dat het geloof in Sinterklaas langzaam wat begint te wankelen. Tobias komt zelf met steeds meer vragen. Gisteravond vroeg hij of Sinterklaas een acteur was, want dat had een vriendinnetje op school tegen hem gezegd. Toen ik vroeg wat hij zelf dacht zei hij: ik denk het niet, maar als het een verklede man is geeft het niet, ik ben toch blij met de cadeautjes die hij geeft. Daar hebben we het dan maar een beetje bij gelaten. Maar ik merk wel dat er steeds meer van dit soort vragen komen.
We (Sander en ik) hebben het er dus samen ook wel over gehad wat we hiermee willen, en we hebben besloten om Tobias hier leidend in te laten zijn; zo lang hij nog aangeeft dat hij erin gelooft, gaan wij die bubbel dit jaar nog niet doorprikken. Het is al zo'n rotjaar geweest, dus laten we hem dan nog even lekker een jaartje écht genieten van het Sinterklaas-feest, compleet met de leuke spanning die hierbij komt. Volgens de juf is het ook zo dat de meeste kinderen in groep 4 nog wel geloven, en dat de kinderen die nu zo hard roepen dat Sinterklaas niet bestaat vaak opeens weer terug gaan geloven als hij echt in het land is. Gek idee!
Hoe oud waren jullie kinderen toen ze van hun geloof in Sinterklaas vielen? En hoe hebben jullie het verteld?
Groot gelijk dat je Tobias volgt, zo zou ik het ook doen. Zelf heb ik nog geen kids (wel op komst).
BeantwoordenVerwijderenAls ik terug denk aan mijn eigen jeugd dan herinner ik mij dat mijn ouders op een gegeven moment het bericht gaven dat de beste man niet echt bestond.
Leuk zeg, dan gaan jullie een heel leuke en spannende tijd tegemoet, met een kleine op komst.
VerwijderenMijn moeder heeft het aan mij vertelt, toen ik er op een gegeven moment naar vroeg. Ik heb wel het idee dat kinderen tegenwoordig jonger zijn dan vroeger als het "geheim" wordt verteld.
4, bijna 5 jaar. Ik zat met een knuppel rechtop in bed.
BeantwoordenVerwijderenAlles dicht en op slot, komt er een oude vent toch binnen.. dan kan iedereen naar binnen.. mijn vader kwam op 22uur kijken of ik sliep, die heb ik dus in pure paniek gemept met die knuppel.
Zoon hebben we het verteld toen hij naar groep 7 ging, vanaf groep 6 gingen ze lootjes doen maar dat was Sinterklaas helpen. Hij heeft het nooit door gehad ondanks dat hij een klas heeft overgeslagen, en heeft het ter kennisneming aangenomen en heeft het zijn zusje ook nooit verklapt.
BeantwoordenVerwijderenDochter weet het sinds dit jaar, ze heeft het zelf ontdekt. Wij hebben, als ze met vragen kwamen, altijd een tegenvraag gesteld van wat denk je zelf. En dan vonden ze het prima, maar nu kwam ze laatst toch echt beneden dat hij nooit kan bestaan en haar verhaal was zo goed dat ik niks ander kon dan beamen en vertellen hoe het verhaal in elkaar steekt. Zij zit nu in groep 5 en gaan dit jaar waarschijnlijk lootjes doen, tenminste op deze school is dat vanaf groep 5. Maar hoe het daar gevierd gaat worden, nog niks over gehoord. Op zich vind ik het wel jammer dat deze tijd voorbij is, ook omdat onze kinderen nooit heel hyper waren zoals je ook wel anders hoort.
Wij hebben het vorig jaar een dag na sinterklaas verteld. Ze zat toen in groep 4 en was 7 jaar. Nu dus in groep 5 en surprises. Op sinterklaas avond was ze al gaan twijfelen. Het cadeau van mijn broer had ik blijkbaar in haar bijzijn gekocht. Iets dat ik mij niet meer kon herinneren.
BeantwoordenVerwijderenMooie tijd. Dit jaar gaan we er een andere draai aangeven. Wel cadeautjes maar voornamelijk nuttig.
Toen ik mijn kind (groep 5) probeerde te vertellen dat Sinterklaas niet bestaat, reageerde hij: ...... tssss moet ik geloven zeker?
BeantwoordenVerwijderenMerel
Mijn meisjes waren 10 en 11 vorig jaar toen we ze het eindelijk verteld hebben. We waren bang dat ze gingen uitgelachen worden door leeftijdsgenootjes. Hun broertje van bijna zes gelooft gelukkig wel nog en het ziet ernaar uit dat het nog een paar jaar gaat duren bij hem.
BeantwoordenVerwijderenZelf was ik bijna 6 toen ik erachter kwam, dus in ons gezin klopt het niet dat ze nu sneller zijn dan vroeger :-)
Ik kan mij heel goed voorstellen dat je “de magie van het Sinterklaasfeest” nog even laat bestaan. Benieuwd hoe jullie het gaan vieren dit jaar!
BeantwoordenVerwijderenWij hebben het deze zomer naar vertelt. Ze is nu bijna 10 en heel goed gelovig ;)
BeantwoordenVerwijderenZe maken dit jaar ( groep 6) ook voor het eerst surprises.
Zoon van 7.5 gelooft er nog in.
De reactie van mijn zoon destijds toen ik vertelde dat Sinterklaas niet bestond: "wist ik al lang...." Hij was 8 jaar. Ik stond met mijn mond vol tanden.
BeantwoordenVerwijderenIk vind 5 best heel jong om al niet meer te geloven. Die van mij geloofden geloof ik tot hun achtste.
BeantwoordenVerwijderen