Vanmorgen heb ik (denk ik!) de 5 angstigste minuten van mijn leven meegemaakt! Ik was Tobias namelijk heel even kwijt in de binnenspeeltuin. Ik was héél even afgeleid en plotseling was hij weg en ook nergens meer te vinden. Samen met een vriendin liep ik de hele speeltuin door in de hoop dat we hem zagen, maar er was geen spoor van hem.
Na twee rondjes door de speeltuin begon het zweet me uit te breken en had ik al helemaal visioenen dat Tobias door iemand anders mee naar buiten was genomen. Of dat hij per ongeluk ergens achter de schermen terecht was gekomen en daar dan bij allerlei gevaarlijke dingen kon komen, zoals schoonmaakmiddelen of hete ovens. Ja, een beetje overdreven misschien, maar ik haalde me in die 5 minuten steeds gekkere dingen in mijn hoofd.
Echt, wat lijken 5 minuten dan lang te duren! Uiteindelijk weten we nog steeds niet waar hij zich had verstopt, maar opeens was hij er ook weer. Zich van geen enkel kwaad bewust en dus ook heel erg verbaasd dat ik hem opeens zo'n over-emotionele knuffel gaf middenin de speeltuin. Ik hoop dat dit echt nooit meer gaat gebeuren!
Dat kan ik mij voorstellen. Ze zijn watervlug die kleine boefjes. Gelukkig is het met een sisser afgelopen.
BeantwoordenVerwijderenHallo,ik geloof graaf dat jij je rot geschrokken bent. Gelukkig is alles goed afgelopen.
BeantwoordenVerwijderenHelaas voor jou, dit zal nog vaker voorkomen. Kinderen zijn vliegensvlug. Maar alles is gelukkig goed afgelopen:))
BeantwoordenVerwijderenSlechtemoedercommentaren in 3-2-1.... ;)
BeantwoordenVerwijderenSchrikken is dat! Erg he wat je dan allemaal verzint. Heb dat ook wel eens gehad hoor, dat ze in één seconde opeens pleite zijn. Hartkloppingen, schietgebedjes en altijd zijn ze vlakbij je in de buurt engelachtig lief aan het spelen ;)
Haha, ik had eerlijk gezegd wél zulke commentaren verwacht... maar tot nu toe aleen maar herkenning! Dat doet me toch wel goed :)
VerwijderenBrrr, dat zijn zo emotionele momenten, alle gedachten en gevoelens die je op dat ogenblik ervaart.
BeantwoordenVerwijderenTegenwoordig peper ik mezelf tijdens het zoeken constant in dat ik zo niet mag panikeren, dat helpt wel. Anders ben je zo nerveus dat je vergeet op de juiste plaatsen te kijken.
Oh, verschrikkelijk, dat soort momenten. En herkenbaar voor elke moeder. Pffff........
BeantwoordenVerwijderenherkenbaar :p in duinrell nog wel.. daar zit ook ergens een binnenspeeltuintje, ik kon de uitgang helaas niet zien waar vriendin en ik gingen zitten maar had ook niet verwacht dat ze er zelf uit zouden lopen omdat t spelen veel te leuk zou zijn.. maar dus opeens wel jongste kwijt.. op zn sokken.. gelukkig had een mevrouw m aan de hand genomen en zag ik haar buiten met zoontje lopen.. kreeg helaas een sneer datik beter op m moest letten... snap haar wel. maar toch.. wat meer begrip was fijn geweest ipv commentaar :S
BeantwoordenVerwijderenmaar hoort er helaas bij :( ze zijn soms zo snel. en bij een binnenspeeltuin hoort er er zeker bij... leren loslaten.. ze alleen laten spelen en dus idd niet elke seconde zien.. lastig !! zeker zo jong ;)