Inmiddels ben ik op de helft van de eerste 20 sessies schema-therapie. Ik had gehoopt dat ik met 20 sessies wel klaar zou zijn, maar zoals het er nu naar uitziet zal ik er nog wel 20 extra nodig hebben.
Gister kwam ik mezelf bijvoorbeeld weer behoorlijk tegen tijdens de rijles. Inmiddels weet ik dat ik mezelf soms behandel als een (te) veeleisende en straffende ouder. Ik sta mezelf niet toe om fouten te maken, ik leg de lat heel hoog voor mezelf en vind dat ik alles direct goed moet doen. Bij rijles loop ik daar dus keihard tegenaan: soms maak ik dezelfde fout wel 10 keer per les. Afschuwelijk vind ik dat en ik voel mezelf dan ook een enorme faalhaas.
Ik zou mezelf nu "bewust onbekwaam" noemen op dit gebied: ik merk wat er fout gaat. Ik wéét dat ik té veeleisend ben op zo'n moment. Maar tegelijkertijd lukt het me nog niet om er anders mee om te gaan.
Eerlijk gezegd: als ik niet in therapie was geweest, was gister waarschijnlijk het moment geweest dat ik was afgehaakt met de rijlessen. Het ging voor mijn gevoel zó slecht en ik was echt boos en teleurgesteld in mezelf. Maar dankzij de therapie weet ik dat dit opgeven een valkuil van mij is en dat ik juist moet doorzetten.
Autorijden is gewoon echt heel moeilijk. Ik kan me nog goed herinneren dat ik maar niet begreep dat al die ouwe vrouwtjes het wél konden en ontspannen kletsend in de auto zaten, terwijl ik met geknepen billen verzuchtte dat én in de spiegel kijken, én schakelen, en dan OOK NOG richting aangeven, echt te veel was....
BeantwoordenVerwijderenVind je het verder wel leuk om te rijden?
BeantwoordenVerwijderenEnne fouten maak je na 50 jaar ervaring ook nog wel eens.
Meestal vind ik het wel leuk, ja. Alleen als er aan het begin van de les direct veel fout gaat dan keldert mijn zelfvertrouwen direct en dan vind ik het erg lastig om daar weer uit te stappen.
BeantwoordenVerwijderenLeren auto rijden is HARTSTIKKE lastig en al die gevoelens waar je nu mee zit, horen er bij! Echt, waar geloof me, het wordt beter! Op een gegeven moment (en ja, of je daar nou 20 of 100 lessen voor nodig hebt) wordt het makkelijker!
BeantwoordenVerwijderenTijdens mijn eerste lessen (alle lessen waarin ik weeer iets nieuws leerde) zat ik iedere keer met klotsende oksels en zweet druppend langs mijn rug omdat ik het zo lastig vond. Nu kan ik er wel om lachen, maar toen vond ik het zo vervelend als iets weer niet lukte... Lieve Daan, het wordt beter! Echt! En ik vind het hartstikke stoer dat je het herkent in jezelf en door zet!
Super dat je dankzij de therapie nu toch doorgaat met de rijlessen. Het klinkt best heftig die therapie, maar fijn dat je wel resultaat boekt.
BeantwoordenVerwijderenHuisvlijt
zo herkenbaar.. autorijles was voor mij ook een harde les.. meer dan 100 u les gehad terwijl ik de havo op mn sloffen deed.. au... dat had ik niet verwacht.. snap dus een beetje wat je voelt/doormaakt/ervaart.. t komt goed!! maar duurt langer dan je wou of kost meer moeite dan je wou.. je kan t!!!
BeantwoordenVerwijderen