Zoals sommige mensen die hier langer meelezen wel weten heb ik een zogenaamde "obsessief compulsieve persoonlijkheidsstoornis" wat kort door de bocht inhoudt dat ik graag alles onder controle hou en dingen die ik belangrijk vind tot in de puntjes geregeld wil hebben. (Belangrijk even dik gedrukt, want op de gebieden die ik niet zo belangrijk vind, ben ik absoluut geen control freak ;) )
Nu met corona lukt dat natuurlijk niet allemaal zoals ik dat graag zou willen. En soms vind ik dat best lastig, eerlijk gezegd. De "obsessie" zit er nu vooral in dat ik me afvraag hoe ik deze periode voor Tobias zo normaal mogelijk kan laten verlopen, zodat hij zo min mogelijk meekrijgt van deze hele situatie.
Tobias' verjaardag komt er bijvoorbeeld aan, en dat wil ik heel graag goed geregeld hebben. Ik heb al 3 keer een planning gemaakt, maar elke keer veranderen de regels en mag ik het hele plan weer omgooien. Op het grote geheel der dingen is dit natuurlijk niet heel erg, maar voor mij persoonlijk geeft het wel stress, wat er dan weer toe leid dat ik ook meer last krijg van PMDD-klachten. Dusdanig heftig, dat ik helaas weer professionele hulp heb moeten inschakelen, terwijl ik het gevoel had dat de laatste keer ook écht de laatste keer zou zijn.
Ik hou mijn hart dus ook alweer vast voor de volgende persconferentie op dinsdag. Wat gaat er nu weer veranderen? En wat gaat dat betekenen voor ons? Gelukkig zijn we er tot nu toe redelijk zonder kleerscheuren vanaf gekomen, behalve dan dat ik qua mentale gezondheid dus wel weer een flinke klap heb gekregen.
Uiteindelijk kom ik er wel weer doorheen, hoor. Maar op dit moment is het even pittig. Nu ik dat zo heb opgeschreven hoop ik ook weer wat meer te kunnen bloggen, want de schone schijn ophouden op mijn blog, daar hou ik niet van.
Sterkte. Het is gewoon echt een rottijd!
BeantwoordenVerwijderenLeuk als je weer meer gaat bloggen!
Groetjes Gina
Dapper blogje. Veel sterkte. Ook hier kom je vast weer doorheen.
BeantwoordenVerwijderenEen dubbele uitdaging en een moedig blogje. Wat mij helpt is om mijn kind te vragen wat zij van haar verjaardag verwacht en daar dan van uit te gaan ipv mijn verwachtingen/ideeen. Ze werd 9 en veel volwassen visite was dus niet mogelijk. Ze wilde taart en zingen en een kinderfeestje en cadeautjes. Alles was te regelen. Alleen die drive through waarbij visite de cadeautjes voor haar afgaven bij de deur vonden we geen goed idee (gek he).
BeantwoordenVerwijderenWe hielen niet 1 groot feestje maar hadden allemaal kleine feestje waardoor ze het gevoel had 'heel lang jarig te zijn'. Misschien kijkt ze later wel terug op haar leukste verjaardagsperiode ooit. ..
Openheid is de eerste stap naar zelfacceptatie. Sterkte!
BeantwoordenVerwijderenTuurlijk krijgt Tobias het mee, iedereen merkt dat dingen anders gaan door corona. Maar is dat erg? Hij is onderdeel van de geschiedenis, als hij later oud is kan hij zijn kinderen en kleinkinderen vertellen van de coronacrisis. Hij maakt mee dat school heel snel digitaal ging/gaat en hij thuis meer moet leren. Een schoolmeester hier zorgde voor extra regel in rapport waar hij de kinderen allemaal een compliment gaf voor hun periode thuis!
BeantwoordenVerwijderenGeen verkeerde zaken.
Voor verjaardag moet je creatief zijn, niet met kinderpartijtje naar een speeltuin, dat is even geen goede optie. Maar jullie kunnen wel wat fijns met hem gaan doen!
Ach ik begrijp je wel ja. Het voelt ook pittig allemaal. Goed dat je hulp zoekt!
BeantwoordenVerwijderenMooi dat je dicht bij jezelf blijft. De lat hoeft niet zo hoog te liggen. Ik legde mijn herfstkinderen uit dat het zou kunnen dat een feestje niet mag, en dat we het dan uitstellen tot het voorjaar/de zomer. Ze vonden dat best leuk want dan heb je meer mogelijkheden qua weer.