De eerste onvoldoende

Tobias heeft zijn eerste onvoldoende gehaald: een 5,2 voor Engels. De ironie is groot, want Engels is juist het vak waar hij zelf heel zeker over is — hij praat het vloeiend tijdens het gamen, kent talloze Engelse woorden, en vindt school-Engels meestal maar makkelijk. Deze keer had hij dus niet geleerd. Want, zei hij, “ik kan dit toch al.” Tja. Blijkbaar niet helemaal.

We hebben er niet meteen een drama van gemaakt. Iedereen zakt wel eens door het ijs, en fouten zijn ook gewoon leerervaringen. Maar het is wel een goed moment om even de balans op te maken. Ons uitgangspunt is simpel: als het goed gaat, laten we los. En als de cijfers beginnen te zakken, trekken we de teugels weer wat strakker aan en houden hem meer in de gaten. Niet als straf, maar als steun — om hem te helpen weer grip te krijgen.

Dus nu even wat meer structuur rond leren en plannen. En hopelijk de volgende keer weer een voldoende - vanaf vandaag heeft hij toetsweek, dus mag hij laten zien dat hij goed heeft geleerd. Want van fouten leer je, ook als je denkt dat je het allemaal al weet. 😊

PS: verder haalt hij allemaal goede cijfers, dus we zijn sowieso heel trots op hem. 

Hoera, Tobias 12 jaar

Gister werd Tobias twaalf. Twaalf! Dat voelt groot. Een beetje alsof hij niet meer echt een kind is, maar opeens een echte puber. En naast dat ik daar als moeder natuurlijk even sentimenteel van word, merk ik ook dat zijn leeftijd ineens op allerlei plekken gevolgen heeft — vooral financieel.

Want blijkbaar is twaalf een magische grens.
Vanaf nu betaalt hij volwassen prijs in het openbaar vervoer. Geen kinderkaartje meer voor de trein of bus. Uit eten bij een all you can eat? We betalen voor hem hetzelfde als voor onszelf. 
En in sommige pretparken of musea? Ook daar mag hij nu “volwassen” bedragen aftikken.

En ergens voelt dat zo gek. Want ik zie in hem nog steeds dat kleine jongetje dat met zijn rugzakje op de achterbank zat te zingen, of eindeloos kon praten over Pokemon. Hij is wel gegroeid, letterlijk en figuurlijk, maar volwassen prijzen? Nee, natuurlijk niet! 

Toch dwingt dit soort praktische dingen me om te zien: ja, hij wordt groot. Niet alleen in lengte (want serieus, hij groeit sommige volwassen mensen al voorbij!), maar ook in zelfstandigheid. Hij fietst zelf naar school, weet hoe hij moet pinnen en kan op sommige gebieden inmiddels beter met zijn telefoon omgaan dan ik.

Het voelt een beetje als een overgangsritueel — maar dan eentje die vooral zichtbaar is in mijn portemonnee. 😅 En ergens hoort dat er ook bij: dat stukje loslaten, beetje bij beetje, terwijl je meegroeit in de nieuwe fase.

Dus vooruit: welkom bij de volwassen prijzen, Tobias. Maar thuis mag je nog gewoon kind zijn, met warme chocolademelk, een dekentje op de bank en lekker samen films kijken. 

Marktplaats en Sinterklaas

 Bij ons thuis zijn we de afgelopen weken flink aan het opruimen. Spullen die al een tijdje in de kast liggen, krijgen nu een tweede kans op Marktplaats. Vooral het speelgoed van Tobias waar hij inmiddels te groot voor is, gaat in de verkoop. Het geld dat we daarmee ophalen, is niet voor onszelf — Tobias spaart voor een Nintendo Switch 2, dus het is meteen een 'goed doel' voor hem en extra motivatie om mee te helpen met het opruimen.

Rond Sinterklaas hopen we dat dit een perfect moment is om speelgoed te verkopen. Veel ouders zijn juist nu op zoek naar leuke cadeaus voor een lagere prijs. Tweedehands speelgoed is populair, en terecht: het is duurzaam, betaalbaar en vaak nog in uitstekende staat. Zo verkochten we onze Grimm regenboog binnen één dag! 

Wat het iets minder goed doet momenteel is buitenspeelgoed. Tobias' skeelers krijgen we totaal geen reacties over. Die kunnen we waarschijnlijk beter vlak voor de zomervakantie proberen te verkopen. 

Foto van de koopwaar

Tegelijkertijd probeer ik ook niet teveel tegelijk op Marktplaats te zetten, want er gaat best veel tijd zitten in iedereen beantwoorden. Dus ik zet 1 artikel per dag erop, en hoop het op deze manier een beetje overzichtelijk voor mezelf te houden, en een leuk zakcentje voor Tobias bij elkaar te sparen voor zijn grote wens van dit moment. 

Houden jullie ook rekening met de timing als je spullen op Marktplaats zet? 

Gratis / goedkopere informatie over tappen

 Vorige week postte ik een enthousiaste blogpost over de tappings van de Tapping Solution en Lot reageerde daar heel terecht op dat dit geld kost en dat niet iedereen dat ervoor overheeft. Zelf vind ik het zeker de 80 euro per jaar waard, maar ik snap ook dat niet iedereen dat geld heeft en ook niet iedereen het ervoor over heeft.

Omdat ik wel iedereen die dat wil gun om het EFT tappen een keer te proberen heb ik een aantal goedkopere manieren op een rijtje gezet:

Youtube

Op Youtube kun je veel verschillende EFT tappings vinden. Ik vind zelf de meditaties van Brad Yates erg goed in elkaar zitten en heb hier veel aan. Soms heeft hij net even andere onderwerpen dat bij de Tapping Solution en sluit dit voor een bepaald onderwerp beter aan. Deze kan ik dus zeker aanraden. 

Jennifer Harmony heeft ook een aantal prettige tappings staan, maar zij is wel wat losser qua manier van tappen, gebruikt soms ook andere methodes erbij. Ik vind dat zelf niet erg, maar als je puur tappen wilt proberen is deze wat minder geschikt.  

Boeken

Natuurlijk kan je ook boeken over dit onderwerp vinden, waarin wordt uitgelegd hoe het tappen werkt. Hierna kun je het prima zelf doen, zonder filmpjes van Youtube of geleide tapping sessies van de Tapping Solution. 

Boeken die ik over dit onderwerp heb gelezen en interessant vond zijn:

Het boek van de Tapping Solution - hierin wordt de techniek uitgelegd.

Innerlijke rust met EFT (dit boek is ook te vinden in de online bibliotheek, als je lid bent van de bibliotheek) 

Daily guidance kaarten

Ik ben iemand die vaak enthousiast aan nieuwe dingen begint, maar het lukt me niet vaak om het blijvend in mijn routine op te nemen. Een uitzondering hierop is tappen. Dit is een vorm van meditatie waarbij je op bepaalde punten op je lichaam tapt / tikt. Ik schreef er 2 jaar geleden al eerder een blogpost over met wat meer gedetailleerde uitleg over wat het inhoudt en waar ik het destijds voor gebruikte. 

Inmiddels zijn we twee jaar verder en ik ben nog steeds enthousiast over deze methode en over de app 'the tapping solution'. In deze app staan onwijs veel meditaties op allerlei gebieden: van zelfvertrouwen ontwikkelen tot omgaan met teleurstelling tot rugpijn verminderen. Naast tapping meditaties hebben ze nu ook 'active transformational meditation', dit zijn meditaties waarbij je alleen hoeft te luisteren terwijl je bezig bent met je dagelijkse leven. Deze gebruik ik ook heel regelmatig, vooral tijdens het opruimen. Het geeft mijn hoofd iets anders om mee bezig te zijn en dat zorgt voor meer motivatie. 

Nu hebben ze sinds kort ook iets nieuws: mooie kaarten met inspirerende spreuken erop. Toen ik ze zag wist ik gelijk dat ik die graag wilde hebben. Daily guidance kaarten heet het. Ik heb ze helemaal uit Amerika laten komen, en inmiddels zijn ze dus gewoon via bol te koop 😅 Je kan elke dag een nieuwe spreuk trekken en de bijbehorende meditatie via de app of de achterkant van de kaart doen. Zelf trek ik elke week 1 kaart en probeer de meditatie dan dagelijks een keer te doen. 

Deze week trok ik heel toepasselijk een mooie herfstige kaart: 

Foto van de kaart die ik heb getrokken "I let go of what I cannot control" 

Ik ben erg blij met deze toevoeging aan mijn meditatie-mogelijkheden. 

Daglichtlamp

 Het is half oktober en ik merkte het ineens: ik werd weer vermoeider. Niet op een dramatische manier, maar gewoon… trager. Moe wakker worden, minder energie, sneller prikkelbaar. Toen wist ik: tijd om de daglichtlamp weer te gaan gebruiken.

Ik heb een Litebook, zo’n klein fel lampje dat je voor je zet terwijl je ontbijt of koffie drinkt. Ik gebruik hem ongeveer een half uurtje in de ochtend. Na een paar dagen merk ik meestal al verschil. Ik voel me wat helderder in mijn hoofd en het kost minder moeite om de dag door te komen.

Waarom zo’n lamp helpt

In de herfst is er veel minder daglicht, zeker ’s ochtends. Daardoor maakt je lichaam meer melatonine aan (dat zorgt dat je slaperig bent) en minder serotonine (dat geeft energie en een beter humeur). Een daglichtlamp vult dat tekort een beetje aan.

Wat ik achteraf anders had gedaan

Achteraf had ik liever een lichttherapiebril gekocht. Dat lijkt me veel handiger. Dan kun je gewoon rondlopen en ondertussen lichttherapie doen, in plaats van stil te moeten zitten met zo’n lamp naast je. Mijn Litebook doet het prima, maar het voelt soms wat onhandig als ik haast heb of andere dingen wil doen. Maargoed, c'est la vie, toen ik mijn Litebook destijds kocht waren deze brillen er geloof ik nog niet.

Tips als je het ook wilt proberen

• Zet de lamp binnen een uur na opstaan aan.

• Kijk niet direct in het licht, laat het van opzij komen.

• Gebruik hem elke dag als het kan, zeker in de donkere maanden.

• Combineer het met iets wat je toch al doet, zoals ontbijten of scrollen.

Het is geen wondermiddel, maar ik merk wel verschil. Vooral in de herfst helpt het me om wat stabieler te blijven en niet in dat vermoeide wintergevoel te zakken. Kleine moeite, groot effect.

Merken jullie ook al iets van de kortere dagen of valt dat wel mee? 

Even niet werken

De laatste tijd merkte ik dat het allemaal nét iets te vol werd. Werk, gezin, afspraken, zorgen — het stapelde zich op, en ik had steeds minder tijd om gewoon even te ademen. Daarom heb ik besloten voorlopig niet te werken. Dit kan makkelijk; omdat ik oproepwerk heb kan ik zelf aangeven wanneer ik beschikbaar ben, en nu ben ik gewoon even niet beschikbaar.

Niet als groot statement, maar gewoon omdat het nu beter past. Er zijn momenteel genoeg verantwoordelijkheden thuis en in de familie, en ik merkte dat het me goed doet om eerst daar wat meer balans in te brengen.

Het voelt eigenlijk best prettig om even geen verplichtingen buiten de deur te hebben. Er is meer ruimte om rustig op te starten, om even te zitten met een kop koffie, om dingen in huis te doen zonder haast. En ik merk dat er ook meer aandacht is voor de kleine dingen — een gesprek met Tobias, een wandeling, iets lekkers koken... Allemaal dingen die ook belangrijk zijn en die mijn gezin en mij gelukkig maken.

Misschien komt er later weer meer ruimte voor het surveilleren, maar dat hoeft nu nog niet. Voor nu is dit prima. Rust, overzicht, en de tijd om te doen wat er nú belangrijk is.

Soms is even niet werken niet een stap terug, maar juist een manier om jezelf weer op te laden. 🌸 Ik ben heel dankbaar dat we toen we ons huis kochten ervoor hebben gekozen om mijn salaris niet mee te nemen in de berekening van onze vaste lasten, waardoor we dit soort keuzes ook kunnen maken. 

De eerste maand van de middelbare school

 De eerste maand op de middelbare school is alweer voorbij! Enerzijds vind ik dat het heel snel is gegaan, aan de andere kant voelt het ook alsof Tobias al veel langer op de middelbare school zit dan die ene maand. 

Het gaat gelukkig nog steeds goed. Tobias heeft inmiddels, als een echte puber, wel af en toe wel wat aanmoediging nodig om zijn huiswerk te maken, maar omdat hij er tot nu toe weinig moeite mee heeft vliegt hij door het huiswerk heen en houdt hierdoor ook nog genoeg tijd over voor andere dingen die hij leuk en belangrijk vindt. 

Het nieuwe ritme, dat ik in het begin onvoorspelbaar en grillig vond, begint inmiddels ook te wennen. In het begin hielden we erg het ritme aan zoals we dat gewend waren van de basisschool. Inmiddels hebben we dat wat meer losgelaten. Het is best lekker om af en toe wat langer te kunnen slapen eigenlijk. Dus dit is ook een voordeel. 

Iets anders wat ik erg prettig vind is dat de verantwoordelijkheid meer bij Tobias is komen te liggen. Op de basisschool kregen we wekelijks wel mailtjes met verzoeken, dingen die we in de gaten moesten houden, activiteiten.... Nu: niets. Het is heerlijk rustig en eigenlijk ga ik daar wel heel erg goed op 😁

Tobias eerste schoolweek

De afgelopen week was het dan zover: Tobias had zijn eerste echte schoolweek. Vorige week stond vooral in het teken van kennismaken, spelletjes en allerlei activiteiten om zijn klasgenoten beter te leren kennen. Op vrijdag begonnen de lessen officieel, en deze week draaide hij meteen volledig mee met het gewone schoolrooster.

Ik vond het best spannend hoe hij dit zou oppakken, maar tot nu toe gaat het eigenlijk heel goed. Huiswerk wordt keurig gemaakt, de tas staat netjes klaar en hij vertrekt iedere ochtend uit zichzelf op tijd richting school. Heel fijn om te zien hoe snel hij zijn draai weet te vinden.

Zelf merk ik dat het voor míj misschien nog wel meer wennen is. Het nieuwe ritme is allesbehalve voorspelbaar: de ene dag begint hij om 9:15, de andere pas om 10:00. Soms is hij pas laat thuis, en dan ineens weer veel eerder dan gedacht. Ik ben iemand die het liefst een vast schema heeft, dus dat losse rooster kost nog wel wat energie. Maar goed, ook dat zal straks wel een nieuwe gewoonte worden.

En dan nog een grappige anekdote om mee af te sluiten.
Vorige week vrijdag stond Tobias ineens om drie uur voor de deur, terwijl hij eigenlijk tot vier uur les had.
“Is er iets uitgevallen?” vroeg ik verbaasd.
“Nee hoor,” zei hij heel serieus, “maar de leraar zei ‘fijn weekend’, dus toen mocht ik naar huis.”
Eh… ja, zo werkt het dus niet helemaal op de middelbare school 😅 Gelukkig kon de receptioniste er wel om lachen (en wij ook!)

Dingen die ik mis van onze vakantie....

We zijn alweer anderhalve week terug! De tijd lijkt nu nog veel sneller te gaan dan toen we op vakantie waren. Nog een weekje en dan begint Tobias als brugpieper op de middelbare school. Deze week zijn we dus druk bezig geweest met praktische dingen: schoenen kopen, checken of alle spulletjes in huis zijn… Op zo’n manier lijkt onze grote reis alweer heel erg naar de achtergrond te raken. En eerlijk is eerlijk: ik vind het ook heerlijk om weer thuis te zijn.

Toch zijn er een paar kleine dingen die ik mis van Japan…

De broodjes met aardbeienroomkaas

Haha, deze zagen jullie vast al aankomen. Ik mis het ontbijt met die broodjes aardbeienroomkaas van de Starbucks. Waarschijnlijk maak ik het in mijn hoofd nóg lekkerder dan het echt was, maar toch… elke ochtend denk ik er weer even aan. 😋

Het klatergeluid op het toilet

De afgelopen week ben ik een paar keer naar een openbaar toilet geweest in Nederland en ik miste de klatergeluiden zó! In Japan heeft bijna elk toilet een knopje waarmee je een watervalletje of ander geluid kunt laten afspelen, zodat niemand je hoort plassen. Je raakt er verbazend snel aan gewend. Hier voelt het ineens heel ongemakkelijk om zonder dat geluidje te plassen — want ja, nu hoort iedereen je gewoon. 😂

Automaten op elke hoek

In Japan stonden letterlijk op elke straathoek automaten: met flesjes water, thee, cola, sportdrankjes en soms zelfs soep of ijs. Superhandig! Hier moet je altijd weer een winkel binnen of wachten tot je ergens langs komt, maar daar kon je overal even snel iets pakken. Ik mis dat gemak echt.

De beleefdheid van mensen

En dan nog iets: de beleefdheid. Het constant groeten, bedanken en buigen, zelfs in de supermarkt of bij een restaurant. Dat gaf een bepaalde vriendelijkheid en rust in het contact. In Nederland voelt het soms meteen wat bot of gehaast, en dat verschil merk ik nu extra sterk.

Natuurlijk is het ook fijn om weer thuis te zijn en mijn eigen routines op te pakken. Maar stiekem droom ik soms even weg naar die kleine Japanse gewoontes die zo snel vertrouwd voelden. Misschien ga ik binnenkort gewoon mijn eigen aardbeienroomkaasbroodje proberen te maken — al is het maar om dat vakantiegevoel nog een beetje vast te houden.